Sinds kort ben ik in behandeling bij de GGZ in Eindhoven. Ik heb op dit moment nog niet zo heel veel ervaring met GGzE, maar ik kan er natuurlijk wel iets over vertellen.

Op 17 februari 2012 ben ik naar de huisarts gegaan omdat ik van mijn eetstoornis af wilde. Zij heeft mij toen ingeschreven bij GGzE. Een week daarna kreeg ik al meteen een brief thuis met daarin een hele stapel vragenlijsten , een voor mijn ouders, en een voor een docent op school. Ikzelf kreeg er twee. Het waren heel wat vragen, maar ik dacht, ze zullen vast wel ergens goed voor zijn!

Op 22 maart werd ik gebeld door de GGzE dat ik die maandag al op intake kon komen. Super spannend natuurlijk, maar het was een kleine opluchting dat mijn ouders mee mochten naar dit gesprek.

De intake
Het was zo ver: het intakegesprek. Ik kreeg echt heel veel vragen op me af. Op dat moment vond ik dit erg moeilijk, maar achteraf zie ik dat deze vragen toch wel ergens goed voor waren. In het begin waren het meer persoonlijke vragen over school, hobby's enz. Daarna begon het pas echt over mijn eetprobleem (tenminste toen dacht in dat het maar een eetprobleem was). Het ging over hoelang ik al problemen heb met eten en waarom ik hulp ben gaan zoeken. Ook werd gekeken hoeveel ik woog en werd gekeken naar wat mijn streefgewicht was. Verder vroegen ze nog naar eetbuien als ik die had. Zo vroegen ze bijvoorbeeld wat die eetbuien inhouden en wanneer je die hebt.

Ook vertelden ze wat over al de gevolgen die een eetstoornis kan hebben. Mij werd ook meteen verteld dat ze dachten dat ik boulimia had en dat ze mij in behandeling wilden nemen. Ze hebben mij hier ook direct verteld wat deze behandeling inhoudt, en hoe het precies in zijn werk zal gaan.

De psycholoog
Iedere week krijg je een gesprek met je psycholoog. Ik heb op dit moment 3 gesprekken met haar gehad. De eerste twee zijn vooral om je te leren kennen en gaat ze nog niet echt in op je eetstoornis. Het gaat meer over je school en of je ooit gepest bent, wat je hobby's zijn, hoe je thuissituatie is, enz. Het derde gesprek zijn we echt op mijn eetstoornis ingegaan. Wanneer ik eetbuien heb en hoe ik me daar bij voel. Dat is echt heel moeilijk om dat zo op te noemen! Daarom moet ik een lijst gaan bijhouden van mijn eetbuien. Wat ik denk, voel, of ik alleen thuis ben of niet, wat ik eet en hoeveel, wat de gevolgen zijn, of ik braak of laxeer...
Voor mensen met anorexia hebben ze een werkboek met daarin allemaal opdrachten. Voor mij gaat ze er een aantal opdrachten uithalen omdat niet alle opdrachten voor mij nodig zijn. Het is echt een aardige vrouw en ik kan goed met haar praten.

De gezinstherapeut
Ongeveer iedere 3 weken krijg je een gesprek met de gezinstherapeut en je ouders. Een eetstoornis heeft namelijk niet alleen effect op jou maar ook op het hele gezin. Je praat over jouw thuissituatie en hoe jouw ouders hiermee omgaan. Ik heb hier op dit moment pas 2 gesprekken gehad, maar heb deze wel als heel heftig ervaren. Mijn eetstoornis is toch iets wat ik altijd voor mezelf heb gehouden en nu moest ik het ineens delen. En dan ook nog eens met je ouders erbij!

De huisarts
Ook moet je regelmatig bij de huisarts op controle voor je gewicht. De eerste keer moest ik ook mijn bloed laten prikken, maar mijn bloedwaarden waren gelukkig allemaal goed. Ik moet nu iedere 4 weken naar de huisarts om mijn gewicht te checken.

De diëtiste
Tijdens het intakegesprek kreeg ik de keuze of ik ook naar een diëtiste toe zou willen gaan. Ik heb dit even laten bezinken en heb vorig gesprek gezegd dat ik dit toch wel graag zou willen. Hiervoor ben ik nu aangemeld en nu dus afwachten. Hier heb ik dus nog geen informatie over.

Mijn ervaring met GGzE is tot nu toe heel erg goed. Het zijn hele aardige mensen en er wordt aandachtig naar je geluisterd. De eerste stap naar hulp is moeilijk. En het gevecht tegen je eetstoornis zal ook niet gemakkelijk zijn.

Het gevecht zal geen rechte lijn zijn, maar zal hobbels hebben. En daar kun je overheen of omheen, maar uiteindelijk je moet er doorheen!

Door: Amzz

Bron foto