Altijd was jij daar voor mij. Een knuffel, een kusje of alleen al een blijk van erkenning als het me allemaal even teveel of te moeilijk werd. Het was genoeg om mezelf eventjes niet alleen te voelen in mijn zware strijd. Ik mocht altijd lekker tegen je aankruipen en je vasthouden. Jouw aanwezigheid was voldoende om me weer even gesteund en veilig te kunnen voelen.

Natuurlijk weet je dat mensen en dieren ouder worden, dat iedereen op zijn tijd vroeg of laat tegen het einde stuit en de wereld moet verlaten. Maar dat betekent niet dat het geen pijn doet, dat je jouw dierbare misschien nog liever een tijdje hier gehouden had, dat je diegene mist en eigenlijk nog heel erg hard nodig hebt!

Afgelopen week hebben we onze lieve hond laten inslapen. We hadden een geweldig beessie, zo’n zachte, grote knuffelige Sint-Bernard’s hond. Je kent ze misschien wel van de Beethoven films? Het was zo’n lieve lobbes, die gewoonweg altijd voor je klaar stond. De troost zelf, met de blik in haar ogen als ik verdrietig was. Ze legde dan altijd even haar pootje op mijn knie, net als iemand een arm om je heen kan slaan. Als ik bang was voor de grote wereld om mij heen kroop ik veilig tegen haar aan. In mijn eenzame, angstige periodes heb ik hele avonden bij haar in de mand doorgebracht. 'Maar nu zal ik het alleen moeten doen, ik moet verder ondanks dat jij er niet meer bent lieve Beauty.'

Verlies van een dierbare is natuurlijk nooit leuk. Je moet afscheid nemen van je steun en toeverlaat, en dan is er plots die lege plek die weer moet worden opgevuld. Hoe ga je verder met de pijn en het verdriet van een dierbare?

Tijdens mijn opname en mijn ziekte stond de tijd voor mij stil. Iedere dag was voor mij hetzelfde en ik had niet door dat de wereld om mij heen verder ging. Totdat een van mijn meest dierbare personen in mijn leven ernstig ziek werd; ‘mijn opa’. Pas toen besefte ik in wat voor een afgesloten en andere wereld ik leefde. Ik vocht samen met mijn opa tegen een hardnekkige ziekte, een strijd op leven en dood. Alsof hij op mij gewacht heeft, stierf hij toen ik eindelijk naar huis mocht en ik bij hem kon zijn. Nog altijd heb ik het gevoel dat jij mij in de gate houdt. Ik heb beloofd dat ik goed voor mezelf ging zorgen, en daar maak ik mezelf dan ook dagelijks hard voor.

Heb jij ooit een dierbare verloren? Een huisdier, belangrijk familielid of een goede vriend of vriendin? Wat betekende diegene voor jou? Hoe ga jij nu verder met je leven?

Zondagavond (vanavond) van 20:00 tot 21:00
Themachat – Verlies van een dierbare