Boobs, boobies, memmen, tetten, bloemkolen, voorgevel. Hoe je ze ook wilt noemen, of hoe vooral niet; borsten hebben we als vrouw allemaal. Uit onderzoek van de Anglia Ruskin University bleek dat twee op de drie vrouwen ontevreden is over haar borsten. Die ontevredenheid kan negatieve gevolgen hebben. Naar aanleiding van dit artikel namen wij onze eigen borsten eens onder de loep. Of nouja, onze kijk erop... 

In het onderzoek werd aangetoond dat onder 18.000 vrouwen (uit 40 verschillende landen) twee derde van die vrouwen ontevreden is over haar borsten. Net zoals ontevredenheid over elk ander lichaamsdeel, kan die negatieve kijk op je borsten invloed hebben op je psychische gezondheid. Iets wat je misschien wel herkent bij jezelf? Niet alleen omdat elk lichaamsdeel op zichzelf al moeilijk kan zijn, maar het is ook nog eens een directe link met je vrouwelijkheid. Wat weer een hele nieuwe battle kan zijn voor sommige vrouwen. 

Bron: anniespratt

Iets waar ik best wel van schrok; we zijn eigenlijk massaal niet blij zijn met onze voorgevel! Gelukkig kwam er ook goed nieuws uit het onderzoek. Namelijk dat vrouwen met de jaren wel minder ontevreden worden. Hoe ouder de vrouwen werden - en hoe ouder hun borsten dus ook werden - hoe meer tevreden de vrouwen waren. Door minder de behoefte te voelen om aan het schoonheidsideaal te moeten voldoen, veranderde ook de kijk op hun eigen lichaam. Dat geeft dus hoop! Zelf dacht ik vaak: wat heb ik aan die hoop als ik dan moet wachten tot ik oud en verlept ben!? Nouja het fijne is dus dat je er dan niet meer zo over denkt, als het goed is. Je kijkt er dan dus écht anders naar. Milder. 

"Ik herinner me dat er een keer een grapje is gemaakt over mijn kleine cupmaat op de middelbare school. Die opmerking zelf maakte niet veel indruk. Ik vond die jongen vooral een enorme sukkel. Hoewel ik al met al behoorlijk onzeker was, ben ik nooit echt onzeker geweest over mijn borsten. Grappig hè! Mijn borsten zijn niet groot en ik vind het fijn dat ik daarom zonder moeite geen bh draag. Ook vind ik mijn borsten mooi en ondanks dat ze niet groot zijn toch heel vrouwelijk. Ja, ik voel me daar best zeker over."
- Irene

Je kunt je natuurlijk meer of minder vrouwelijk voelen door hoe je je borsten ervaart. En daarnaast kun je je borsten ook inzetten of juist bedekken doordat je je meer of minder vrouwelijk wilt voelen. Een tool, maar ook een last, waar iedere vrouw zich op haar eigen manier tot moet verhouden. "Als dit het is, neem ik echt een borstvergroting!" Ik hoor het mezelf nog zeggen, in de badkamer, terwijl ik naast mijn moeder stond en in de spiegel keek. Het was te weinig, niet mooi en niet rond. Niet zoals ik dacht dat het hoorde te zijn.  

Een paar jaar later veranderden mijn rechte schouders in een wat ineengedoken houding. Zodra er een foto gemaakt werd, merkte ik dat ik mijn schouders wat naar binnen trok en me het liefste half omdraaide. Die borsten maken je nog dikker, ging er elke keer door mijn hoofd. De bh's met vullingen moesten allemaal de deur uit en ik wist ook niet wat er dan voor in de plaats moest komen. Het moest gewoon minder, platter, net zoals ik de rest van mijn lichaam ook het liefste zag. Uiteindelijk was het nooit goed, net zoals de rest. Terwijl ik, hoe ouder ik word - ja nu dus al - ze steeds meer kan waarderen. En het ook best bijzondere, vrouwelijke dingen vind, zo aan de voorkant van mijn lichaam.

Bron: helloimnik

"Mijn borsten zijn altijd best wel een ding geweest. Ik heb er zelfs al een blog over geschreven. Ik herinner me nog dat ik tot in den treure topjes kocht bij de hema en ik er uiteindelijk drie over elkaar heen droeg. Alles om mijn borsten maar te verstoppen. Om die vreselijke bh maar uit te stellen. Uiteindelijk kwam het moment natuurlijk daar dat ik er toch aan moest geloven. En het was vreselijk. Er was niemand in de winkel en niemand had me verteld dat mijn borsten ook opgemeten moesten worden. Ik schrok me dood toen ik dat koude meetlint om mijn lichaam voelde gaan. Ik was ook nog eens de oudste thuis, dus de opmerkingen van mijn zusje achteraf hielpen ook niet mee."
- Lonneke

Wist je trouwens...

... dat bij meer dan de helft van de vrouwen de linker borst groter is dan de rechter? Als je je dus heel erg stoorde aan die ongelijkheid, kun je dat nu loslaten. Het is iets wat veel vrouwen hebben en eigenlijk heel normaal is. Waarschijnlijk omdat hij dichter bij het hart zit en er meer bloed doorheen wordt gepompt.

En misschien heb je ook al eens gelezen dat tachtig procent van de vrouwen een verkeerde bh maat draagt. Ergens is dat ook niet zo gek. Als je ziet hoe veel vrouwen ontevreden zijn over hun borsten, is het wel begrijpelijk dat je je als vrouw letterlijk in bochten kunt wringen om je er iets gemakkelijker bij te voelen. Misschien vind jij ze niet de moeite waard? Niet de aandacht en het geld waard om ze eens op te laten meten en een mooie, goed passende bh te kopen? Haal je er liever zo veel mogelijk aandacht vanaf... Hoe dan ook, het zorgt er misschien ook voor dat je je daardoor minder comfortabel voelt.

... dat in 1914 de eerste officiële bh werd gemaakt? Of eigenlijk pas echt erkend, want de Romeinse dames hielden hun borsten al op hun plek met speciale doeken. 

... dat als je ongesteld bent, je borsten wel een hele cupmaat kunnen groeien? Geen wonder dat ik me soms opgeblazen voel of dat alles ineens knelt voor mijn gevoel. Iets wat dus niet zo veel zegt over je lichaam en al helemáál niet over je eetpatroon, maar puur met het feit dat het hele vrouwelijke systeem op volle toeren loopt. Het slinkt ook altijd weer als alles van binnen wat rustiger wordt. 

Daarnaast bestaan er ongeveer acht verschillende soorten tepels! Er kunnen dus best grote verschillen kunnen zijn, terwijl ze allemaal even normaal en gezond zijn. Daarnaast heeft ongeveer één op de achttien mensen meerdere tepels. Er kan een verdwaalde tepel op de buik terechtkomen, maar ook op voeten komen ze wel eens voor.

"Tot ongeveer drie jaar terug heb ik nooit stilgestaan bij mijn borsten. Ik vond ze niet te groot, maar ook niet te klein. Ze waren gewoon prima naar mijn idee. Toen mijn oudste dochter drie jaar geleden geboren werd, veranderde de waarde van mijn borsten. Ik kon daarmee namelijk mijn kind voeden en laten groeien. De voeding kwam alleen langzaam op gang, waardoor ik ontzettend onzeker werd over iets waar ik daarvoor nooit zo bij stil had gestaan. Kon het wel genoeg voeding aanmaken? Waren ze niet te klein? Of juist te groot? Toen de voeding eenmaal op gang was, kwamen er andere onzekerheden. Gaan ze niet hangen nadat ik stop met borstvoeding? Zien mensen dat ik lek uit mijn borsten?! Hoe moet ik in het openbaar mijn kind voeden, zonder dat iedereen mijn borst ziet? Hoewel ik mijn borsten nog altijd het liefst voor mezelf houd, ben ik iets makkelijker geworden als mensen die dichtbij me staan het zien. Ik moet mijn kind nu eenmaal voeden en ik ben blij en stiekem ook erg trots dat ik dit bij allebei mijn kinderen kon en kan doen. Maar ik kan ook niet wachten om mijn borsten weer helemaal voor mezelf te hebben."
- Phoi Cai

Bron: charlesdeluvio

Borsten hebben, voor mijn gevoel, heel wat te verduren gehad. Aan de ene kant is het iets wat symbool kan staan voor seksualiteit en vrouwelijkheid, aan de andere kant wordt het voor mijn gevoel ook steeds meer genormaliseerd. Het mag er steeds meer zijn, op een realistische en geaccepteerde manier. Met meer ruimte voor diversiteit. Nu pas zie ik ongefilterde, gerimpelde, gestippelde, ongelijke, ronde, platte én hangende borsten. Allemaal even mooi, goed en prima. Net als die van mij. Ik zie inmiddels af van de borstvergroting en ik sta ook, met steeds meer vertrouwen, rechtop. 

Hoe denk jij over (jouw) borsten?