Op bezoek in de kliniek
Als ouders, partners of vrienden van iemand die is opgenomen in een kliniek voor geestelijke gezondheid kan het soms best spannend zijn om op bezoek te gaan. We zijn bijna allemaal bekend met het ziekenhuis en hoe bezoekuren hier werken, maar we zijn zeker niet allemaal bekend met een kliniek voor geestelijke gezondheid. Bovendien zijn er de nodige vooroordelen over dit soort instellingen. De term gekkenhuis bestaat niet voor niets: Mensen denken dat alles er op slot zit, dat er een groot hek omheen staat en dat er allemaal vreemde mensen lopen. Het is logisch dat sommige mensen het hierdoor wat spannend vinden om voor het eerst op bezoek te gaan. Eenmaal op bezoek komen ze er dan gelukkig veelal snel achter dat bovenstaand geschetst beeld van een gekkenhuis niet overeenkomt met de plek waar hun partner, vriendin of kind opgenomen is.
Als je opgenomen bent in een GGZ instelling kan het ook best spannend zijn om bezoek te krijgen. Misschien voelt het wel heel ongemakkelijk en schaam je je voor het feit dat je daar zit. Je weet wellicht niet goed hoe je te gedragen ten opzichte van je bezoek en twijfelt wie je wel of niet zal uitnodigen. Je vindt het niet fijn als mensen onverwacht langskomen, daarom is het wel nodig om vrienden of familie ook echt uit te nodigen.
Veelal zijn er vaste bezoektijden in een kliniek, maar soms is het ook mogelijk daaromheen af te spreken. Informeer dit altijd vooraf even goed. In deze blog deel ik wat handige do's en don'ts voor een bezoekje aan een GGZ instelling. Natuurlijk werkt het bij iedere instelling anders en kan het dus zijn dat niet alle do's en don'ts voor de instelling gelden waar jij bekend mee bent. Deel gerust jouw tips.
♥ Do's
1. Ga regelmatig op bezoek
Ga zeker regelmatig op bezoek bij de persoon die jij kent die opgenomen is. Natuurlijk wel alleen als de persoon dit zelf ook wil. Bezoek zorgt vaak steun en hoop en verbreekt de dagelijkse routine van zo'n kliniek. Bovendien is het een belangrijke connectie met de 'echt wereld, maatschappij'. Probeer tijdens het bezoek niet op je horloge te kijken, dan kan het voor de ander voelen alsof je er verplicht zit.
2. Stuur kaarten of bloemen
Het is niet alleen een lief gebaar om iets op te sturen, het zorgt er ook voor dat iemands kliniek kamer wat opgevrolijkt wordt. Veelal zijn dit hele kale en saaie ruimtes. Kaartjes en bloemen van familie en vrienden zijn kunnen de boel dat opvrolijken en tegelijkertijd heel steunend zijn. Er zijn mensen die aan je denken...
3. Vraag of je iets mee kan nemen
Je kunt je als je opgenomen bent, best gaan vervelen. Het is dan heel fijn als familie of vrienden van je jouw favoriete boeken die je graag wilt lezen, spelletjes of tijdschriften meenemen. Ook kan het zijn dat je het wel fijn vindt om bijvoorbeeld dropjes of fruit op je kamer te hebben. Het is dus altijd goed om even te vragen als je iemand in een kliniek gaat bezoeken of je nog iets voor die persoon mee kan nemen. N.b. weet wel wat je meeneemt. Scheermesjes, laxeerpillen of eetbui voedsel is, afhankelijk van de problematiek, niet altijd even handig.
4. Erken gevoelens
Erken de gevoelens waar de persoon die is opgenomen over praat. Probeer niet met medelijden te reageren, maar bevestig dat de betreffende gevoelens zwaar zijn, of iets in de trend. Maak gevoelens niet kleiner of weg door te zeggen dat het allemaal ook wel meevalt of dat er ook heel veel leuke dingen zijn. Luister en neem hetgeen de persoon zegt serieus.
5. Behandel haar/hem hetzelfde
Probeer degene die je bezoekt hetzelfde te behandelen als je zou doen als die niet opgenomen was. De persoon waar jij bevriend mee bent is dat nog steeds of die nu een zware tijd doormaakt of niet. Als je hem of haar anders gaat behandelen zal die zich al snel onbegrepen, minderwaardig en eenzaam voelen. Probeer een psychische ziekte hetzelfde te behandelen als een fysieke ziekte.
♥ Don'ts
1. Onverwacht op bezoek gaan
Het is niet handig om onverwacht langs te komen. Bezoek, sociaal contact, kan voor degene die opgenomen is heel vermoeiend zijn, zeker als je bijvoorbeeld heel depressief bent en juist tijd voor jezelf nodig hebt. Het is dan beter om vooraf te bespreken wanneer je langs zal komen zodat jullie het beiden zien zitten.
2. Je terugtrekken
Laat niet plotseling heel weinig van je horen omdat je niet goed weet wat je met de situatie aan moet. Natuurlijk is kan het spannend en eng zijn om een kliniek te bezoeken, maar laat dit geen reden zijn om dan maar niet te gaan. Bespreek deze onzekerheid met de persoon die opgenomen is en vraag waar die behoefte aan heeft. Als je niet makkelijk naar de instelling toe kunt, kan een berichtje via What'sApp zo nu en dan, een kaart of bosje bloemen al heel betekenisvol zijn.
3. Medelijden tonen in plaats van medeleven
Iemand zielig vinden en medelijden tonen vinden veel mensen vaak niet prettig. Mensen willen liever steun en medeleven. Medelijden zorgt vaak voor nog meer depressieve en minderwaardige gevoelens en werkt dan averechts.
4. Doen alsof hij/zij anders is
Probeer niet te doen alsof de persoon die je bezoekt plotseling iemand anders is of een besmettelijke ziekte heeft. Dat is heel naar en kwetsend.
5. Iemand iets kwalijk nemen
Geef de persoon die je bezoekt niet de schuld van dat hij/zij nu opgenomen is. Niemand kiest er bewust voor om zo ziek en ongelukkig te zijn. Grote kans echter dat die persoon het zichzelf wel kwalijk neemt. Het is absoluut niet helpend om deze angst te bevestigen.
Heb jij nog tips?
Gerelateerde blogposts
Reacties
Ik ben zelf ook langdurig opgenomen geweest bij de GGZ.
En ik vind het enorm goede tips!
En af en toe een voorstel om op bezoek te komen, ook al wijst degene die opgenomen is het steeds af, doet ook al een hoop goeds!
alleen heb ik mijn twijfels bij de tip: Probeer een psychische ziekte hetzelfde te behandelen als een fysieke ziekte
Het is nl niet zoals een gebroken been of zo, dat je kan zeggen: die behandeling gaat met zekerheid werken, het gaat zo lang duren, en we zien elke dag vooruitgang.
Het is bij ons niet zo meetbaar en objectief, en medicatie kan niet alles genezen. Voor mij zijn die dingen die me het meest helpen juist dingen die anders zijn dan wanneer ik fysiek ziek ben. Als ik fysiek ziek ben, wil ik met rust gelaten worden. Als ik mentaal ziek ben, wil ik juist gezelschap. Als ik fysiek ziek ben, wil ik veel rusten. Als ik mentaal ziek ben, wil ik in beweging blijven en blijven deelnemen aan leuke dingen (of er op zn minst voor uitgenodigd worden). En zo zijn er nog veel verschillen.
Ik mis mijn vrienden (en sommige familieleden) ook heel erg nu ik in opname ben. En ben er eigenlijk zeker van dat als ik iets fysieks had, ze er wel voor me zouden zijn...
Bezoek ontvangen vond ik trouwens ook heel surrealistisch. Ik herinner me een vriendin die in tranen uitbarstte toen ze de kliniek en de heftigheid ervan zag, terwijl ikzelf zo ver van mijn emoties stond dat ik heel vrolijk overkwam. Door haar emoties zag ik pas weer iets van de ernst. Gek om aan terug te denken.
Hadden ze deze blog maar gelezen...
Ben zelf 5 maanden opgenomen geweest en heb ontzettend veel kaartjes, steun, visite en bloemen gehad. Ik ben mijn vriendinnen, collega's, familie en kennissen enorm dankbaar hiervoor. Sommigen brachten cadeautjes mee, maar dat vond ik echt niet nodig. Ik vond het zo fijn dat ik deze mensen op bezoek kreeg, dat dat al een cadeau op zich was :)
ik vond het zelf aan het begin wel lastig om bezoek te krijgen, omdat je idd op de paaz allerlei ziektebeelden ziet... en die best heftig voor je bezoek kunnen zijn, maar gelukkig zijn ze mij nooit anders gaan zien doordat ik daar zat.