Een eetstoornis voorkomen..

 

Als ouder wil je het beste voor je dochter* en wil je het allerliefste dat zij gelukkig is. Je wilt haar beschermen tegen al het kwaad in de wereld en pijnlijke momenten die zij gegarandeerd gaat meemaken in haar leven. Dat is natuurlijk heel logisch omdat je het allerliefste wil dat je kind gelukkig is, maar het is onvermijdelijk. Iedereen maakt dingen mee in zijn/haar leven die moeilijk zijn en voor pijn en verdriet zorgen. Hier hebben we zelf maar tot op zekere hoogte invloed op. Laat staan dat je het als ouder kan voorkomen of je kind daartegen kunt beschermen.

In DailyMail staat echter dat experts vinden dat de overheid ouders les zou moeten geven in hoe zij hun kinderen opvoeden om psychische problemen als angststoornissen en eetstoornissen als anorexia en boulimia te voorkomen. Een slechte relatie tussen ouder en kind kan hiervan een oorzaak zijn.

moeder en dochter
Bron

Ik denk dat wij in de meeste gevallen niet kunnen voorkomen dat anderen een angststoornis, depressie of eetstoornis krijgen. Helaas, want we zouden onze geliefden het liefste die pijn en worsteling besparen. Als je kind een psychische stoornis als een eetstoornis ontwikkelt, betekent dit dus ook niet dat je als ouder gefaald hebt. Er kunnen echter wel dingen zijn die er voor kunnen zorgen dat een eetstoornis sneller getriggerd wordt. Dat betekent ook dat je hier wellicht enige invloed op kan uitoefenen. Misschien ligt de oorzaak niet in de thuissituatie of kun je niet voorkomen dat je kind niet lekker in haar vel zit, maar soms kun je als ouder wel voorkomen dat het erger wordt.

Als het gaat om het voorkomen van een eetstoornis, vind ik het best lastig om daar echt wat over te zeggen. Ik denk namelijk dat het in veel gevallen een complexe samenstelling is van allerlei factoren en dat het er soms ook onbewust insluipt. Er zijn een aantal manieren waarop je het risico wellicht kan beperken of waardoor je problemen eerder kan signaleren voordat het resulteert in een eetstoornis.

- Zorgen voor goed contact
Naarmate kinderen ouder worden, gaan ze zich steeds meer afzetten en soms ook afsluiten van hun ouders. Dit is een normaal proces dat hoort bij de puberteit en volwassen worden. Het contact met je kind verandert ook op dat moment. Ze zoekt misschien minder snel steun bij jou als ouder en trekt meer naar leeftijdsgenootjes toe. Het is belangrijk om met je dochter mee te groeien in haar ontwikkeling. Regels die je altijd gesteld hebt veranderen misschien en sommige dingen moet je juist duidelijker afspreken. Juist omdat die relatie zo verandert, is het goed om hier op een andere manier in te investeren. Zorg ervoor dat je goed contact houdt met je dochter. Geef haar verantwoordelijkheden die ze aankan want dit zorgt voor vertrouwen. Stel vragen en pik signalen op als het even niet zo goed uit komt of als ze er geen zin in heeft.

- Wees betrokken en begripvol
Betrokken zijn betekent niet dat je de hele tijd met je kind bezig bent en er boven op zit. Dit wordt namelijk ook vaak als vervelend ervaren. Betrokken gaat meer over dat je geïnteresseerd bent in het leven van je kind, wat zij belangrijk vindt op dat moment en wat voor haar speelt. Dat je je inleeft als ouder. Vraag naar dingen die ze doet en haar gevoel. Dit wordt alleen maar makkelijker als je goed contact hebt.

Betrokken en begripvol zijn lijkt misschien heel makkelijk, maar dat is helemaal niet zo. Bedenk je maar eens hoe je zou reageren als je er achter zou komen als je kind rookt of tegen je heeft gelogen omdat ze uit is gegaan terwijl dat niet mocht. Het is heel moeilijk, maar wel heel belangrijk om niet direct alles af te keuren maar eerst ook echt te luisteren zonder oordeel. Dit betekent niet dat je niet streng mag zijn en alles goed moet vinden maar eerst luisteren levert veel meer op. Je kunt dan vaak veel meer begrip tonen en ook daadwerkelijk meer begrijpen dan wanneer je direct een reactie geeft.

- Vroegtijdig signaleren
Wanneer je goed contact hebt met je kind en er een goede vertrouwensband is, kan het zijn dat je problemen vroegtijdig kunt signaleren. Hier is ook wel voor nodig dat je verder kijkt dan 'het gaat even niet zo lekker op school'. Je hoeft niet altijd achterdochtig te zijn en te denken dat er misschien ook wel meer aan de hand is, maar het is wel goed om je ogen echt open te houden en te bespreken hoe het nou echt gaat. Dit kan op allerlei momenten, ook als je samen gewoon wat leuks aan het doen bent. Soms zijn dat soort momenten juist de goede momenten. Vroeg signaleren kan er voor zorgen dat ergere problemen voorkomen omdat je al eerder hulp in kan schakelen als dat nodig is en omdat je ook zelf steun kan bieden. Praten er over en iemand die je begrijpt als je niet lekker in je vel zit of ongelukkig bent, kunnen al een enorm verschil maken.

meisje
Bron

- Pas op met diëten
Toen ik in de puberteit zat maar ook nog ver daarna hoorde ik veel mensen praten over diëten en afvallen. Zelfs heel jonge meiden waren bezig met gewicht verliezen terwijl dat helemaal niet nodig was. Mij triggerde dit niet, omdat ik mijzelf destijds te dun vond. Maar het vertekende wel mijn beeld. Het leek wel alsof iedereen die niet in het kleinste maatje paste bezig was met afvallen terwijl dat helemaal niet nodig is en ze gewoon een gezond gewicht hadden. Het kan normaal lijken en mede daardoor kunnen mensen het gevoel krijgen dat ze dat ook moeten doen. Dat dun zijn iets is wat hoort en wat mooi is. Praten over afvallen kan soms meer kwaad dan goed doen. Zeker wanneer dit ook in de thuissituatie plaats vindt. Meiden die hier gevoelig voor zijn, worden daardoor steeds geconfronteerd met wat wel en niet goed is, waarvan je dik zou worden en met minder eten dan je normaal zou doen. Daarom denk ik dat het goed is als ouders zich hier bewust van zijn zodat hier rekening mee gehouden kan worden.

- Leuke dingen doen en tijd voor elkaar hebben
Het spreekt misschien voor zich, maar ik denk dat dit op gegeven moment in een druk leven toch wel minder wordt gedaan. Maak tijd voor elkaar en ga leuke dingen doen. Spreek ook af om regelmatig één op één met vader en moeder iets te ondernemen. Dit is weer heel anders dan met het hele gezin erbij. Dit versterkt de band en het zorgt er ook voor dat je dochter eerder wat met je zal bespreken.

-Nodig haar uit te praten
Zorg ervoor dat je dochter echt weet dat ze bij je terecht kan. Soms kunnen we het idee hebben dat dit vanzelfsprekend is in een relatie tussen moeder en dochter. Toch kan een dochter zich misschien tot last voelen of niet durven praten. Spreek daarom gerust letterlijk uit dat je er bent, dat je wilt luisteren (zonder direct met oplossingen te komen) en dat ze alles met je mag delen. Ze hoeft zich niet te schamen, laat weten dat je graag op de hoogte bent van waar ze mee worstelt. Zorg voor vertrouwen, een fijne thuissituatie, momenten om te praten over serieuze zaken en maak tijd voor leuke en fijne dingen. 

- Eigenwaarde en zelfbeeld stimuleren
Heel belangrijk en ook heel moeilijk. Veel jongeren worstelen elke dag met hun zelfbeeld en zeker in de puberteit vergelijken zij zichzelf vaak met anderen. Het is ontzettend lastig om als ouders zijnde het zelfbeeld en zelfvertrouwen van je kind te vergroten. Er zijn wel een aantal dingen die je kunt doen. Bijvoorbeeld het geven van complimentjes. Doe dit niet constant, dan komt het op gegeven moment misschien minder oprecht over. Je kunt het ook doen door met hen te praten over de dingen die zij gedaan hebben en hoe zij bepaalde dingen hebben aangepakt. Ook hier kun je positieve 'feedback' of complimentjes over geven. Het helpt ook om lieve woorden uit te spreken en betrokken te zijn. Kijk eens samen naar jullie kwaliteiten (hieraan deelnemen maakt het leuker en gelijkwaardiger) en laat zien dat je in je kind gelooft.

- Laat fouten maken en biedt steun
Veel mensen vinden het heel moeilijk om fouten te maken. Het gevoel van falen is natuurlijk heel naar en je wil anderen en jezelf niet teleurstellen. Natuurlijk willen we dat alles in één keer goed gaat, alleen werkt het helaas niet op die manier. Van fouten leren we wel heel veel. Laat je kind fouten maken, laat haar struikelen hoe moeilijk dat misschien ook is om te zien. Fouten helpen haar verder in de ontwikkeling, ook als dat eerder zorgt voor een flinke tegenslag. Zorg ervoor dat je er bent en dat je haar steun geeft om op te staan en vertrouwen te hebben in de toekomst. Hierbij hoort ook dat het belangrijk is om geen onhaalbare eisen aan je kinderen te stellen. Laat ze merken dat ze mogen leren en dat je hoe dan ook van ze houdt.

* In deze blog heb ik 'dochter' gebruikt, om de blog makkelijker leesbaar te maken.
Dit kan overigens ook vervangen worden door 'zoon'.
Bron: dailymail.co.uk

Hoe denk jij dat een eetstoornis voorkomen kan worden?

 

Gerelateerde blogposts

Reacties

Fleur - Vrijdag 22 juli 2016 19:24
Fijn om dit te lezen, ik denk dat het inderdaad problemen kan voorkomen of er voor kan zorgen dat het minder erg wordt
anoniempje - Vrijdag 22 juli 2016 21:28
Wauw, wat een mooie, goede en leerzame blog!!
Slakkie - Vrijdag 22 juli 2016 22:07
Laura, wat een mooie blog!
Ik ben nu zelf 18 maanden mama, maar soms ben ik bang. bang dat die lieve kleine onwetende drol hier ook ooit wat mee krijgt. Streeft naar perfectie, alle benzinestations afscheurt voor eetbuien en maar blijft fietsen ...
Zucht...
Je blog helpt me. En ook al ben ik niet chronisch Happy met mijn lijf weet ik dat diëten voor de ogen van je kind niet goed is.
Slakkie - Vrijdag 22 juli 2016 22:08
Laura, wat een mooie blog!
Ik ben nu zelf 18 maanden mama, maar soms ben ik bang. bang dat die lieve kleine onwetende drol hier ook ooit wat mee krijgt. Streeft naar perfectie, alle benzinestations afscheurt voor eetbuien en maar blijft fietsen ...
Zucht...
Je blog helpt me. En ook al ben ik niet chronisch Happy met mijn lijf weet ik dat diëten voor de ogen van je kind niet goed is. Jou blog voegt voor mij heel veel toe!
Tnx!
Slakkie - Vrijdag 22 juli 2016 22:31
Hmmm.....er zaten blijkbaar ongewenste woorden in mijn reactie.
Of er is wat mis gegaan met plaatsen 🤔

Iig zeer waardevolle blog !
MamaX - Zondag 28 augustus 2016 14:08
Mooi verhaal dat onder andere bevestigd dat ik één van de triggers ben voor de eetstoornis van mijn prachtige 14 jarige dochter.
Biologisch, geen e-nummers, vermijden van gluten door darmproblemen. Ik zeg snel wat ik ergens van vind. Oh, wat een hoop suiker - Kijk eens wat veel e-nummers - Ik wil alleen biologisch en anders maar niet...
Ondanks mijn mening en leefgewoonten kan ik gewoon gezellig buiten de deur eten en intens genieten van 'ongezonde' dingen. Mijn dochter helaas niet meer :-(
Orthorexia heet die stoornis blijkbaar. Tè gezond eten waardoor ze in korte tijd graatmager is geworden, liegt over wat ze eet, stiekem eten weggooit, niet meer menstrueert, moe, prikkelbaar en bang is geworden van bepaald eten. Genieten zit er niet meer bij.

Mijn advies aan ouders is om bij overgevoelige kinderen níet teveel te praten over wat goed/niet goed is. Als ik gewoon zonder zoveel woorden bio, E-nummer vrij in huis had gehaald was het misschien niet zover gekomen en had ze nog genoten van een vette Magnum of een bakje chips.
Teveel Youtube vlogs, Pinterest over eten en sporten...geef ze wat anders te doen tijdens vakanties. Uiteraard is dit ook raad aan mezelf!
Ik ben blij dat school straks weer begint, maar ook bezorgd over de vrijheid daar.

Ik ga verder zoeken op deze site en hoop van ervaringsdeskundigen tips/adviezen te krijgen over hoe ik mijn dochter kan helpen eten en aankomen zonder onze band te beschadigen.
L. - Zaterdag 24 september 2016 17:29
@MamaX

Als je met haar gaat praten, spreek dan ook de dingen uit in je bericht.

Als een net-geen-puber-meer weet ik dat het makkelijker was om met mijn ouders te praten als zij toegaven ook niet perfect te zijn en dat fouten maken normaal en menselijk was.

Ik wens jou en je dochter veel sterkte toe!