Overgewicht idealiseren
Vorige week verschenen er op verschillende grote websites artikelen over het plus-size model Tess Munster, zo ook op de site van de Telegraaf. Deze nieuwssite kopte 'Plus-size model bewijst: schoonheidsideaal is onzin'. In het artikel werd beschreven hoe Tess met maatje 50/52 een modellencontract in de wacht had weten te slepen. Dit terwijl ze met haar lengte en gewicht eigenlijk niet eens in aanmerking kwam voor de catagorie plus-size. Er volgde op Facebook een storm aan reacties op het artikel.
Tess Munster wil met haar modellenwerk andere vrouwen inspireren om zich niets van het huidige schoonheidsideaal aan te trekken. Hiervoor gebruikt ze o.a. de hashtag #EffYourBeautyStandards. En vrouwen inspireren deed ze zeker, maar in dit geval om kritisch te reageren op het artikel van De Telegraaf. Volgens velen was Tess Munster geen goed voorbeeld, geen goede inspiratie voor andere vrouwen, simpelweg omdat ze ongezond overgewicht heeft. 'Op deze manier idealiseren we overgewicht.' En is dat niet net zo gevaarlijk als het huidige schoonheidsideaal waarbij we nog te regelmatig ondergewicht idealiseren?
Bron foto: @tessholliday
Je kunt je afvragen waarom de 'über skinny' Victoria Secret modellen of modellen als Kate Moss bakken aan kritiek krijgen terwijl een dame als Tess Munster de hemel in geprezen wordt en 'loads of respect' krijgt. Iemand té dik noemen is not-done, maar iemand te mager noemen is prima. In heel veel artikelen en blogs worden vrouwen met ronde vormen geprezen. Vrouwen met weinig borsten, een plat lichaam, vrouwen die van nature nu eenmaal een plank zijn en weinig vet op hun lichaam hebben worden hierdoor indirect afgezeken: 'Een man wil nu eenmaal iets hebben om vast te houden. 'Wie wil er nu naast zo'n bonestaak in bed liggen?' en ga zo maar door. Maar wat nu als dunne, platte vrouwen dit zouden gaan zeggen over vollere vrouwen...?
Het is heel belangrijk dat er iets tegenover het te magere schoonheidsideaal wordt gezet, maar waarom zijn dit in het geval van Tess zulke extremen? Het is absoluut ongezond om jonge meiden voortdurend te confronteren met te dunne modellen, maar is dat het niet ook met te dikke modellen? Waar is de middenweg gebleven?
Bovenstaande is een beetje een samenvatting van de reacties op het initiele Telegraaf artikel. Ik ben benieuwd hoe jullie denken over dit alles. Laat je mening hierover gerust achter in de reacties.
Gerelateerde blogposts
Reacties
Ik ben daarnaast heel blij dat hier op proud ook aandacht aan wordt besteed. Fijn artikel om te lezen.
Het lijkt bijna onmogelijk om neutraal naar een lichaam te kijken 'je hebt een lijf, het functioneert', los van of je het mooi of niet mooi vindt. Ik denk dat dát de discussie moet worden: waarom houden we ons zo bezig met dat lichaam, en hoe kunnen we daar een tikje vanaf stappen?
Er is geen mooi of lelijk, ieder persoon is anders en mooi op een andere manier.
Wat bij de een ongezond mager is (en daarmee door de meeste mensen niet mooi gevonden) staat een ander goed (en die voelt zich ook goed). Andersom is het natuurlijk ook zo, bepaalde mensen zijn een stuk mooier met wat meer massa omdat het bij hen hoort, terwijl andere mensen er weer ongezond uitzien met wat kilootjes meer, gewoon omdat ze niet zo "bedoeld" zijn.
wat ik hiermee wil zeggen is dat er geen standaard hoort te zijn van wat gezond/mooi/een goed voorbeeld is, iedereen is anders en iedereen hoort anders te zijn en bij iedereen hoort een ander gezond/mooi lichaam.
Er zijn nu eenmaal veel mensen met (ernstig) overgewicht, en die mensen hebben ook kleding nodig. Is het zo gek dat er dikke modellen worden ingehuurd om kleding in grote maten te verkopen? Nee toch? Waarom zouden er geen dikke mensen in tijdschriften mogen staan? Dikke mensen mogen er ook zijn, toch? Of moeten ze zich zo onzichtbaar mogelijk maken tot ze hun BMI kleiner dan 25 is? Tellen ze dan pas mee? Als je dik bent en je had nog geen minderwaardigheidscomplex, dan krijg je het hier wel van.
Bv 60% van de modelen BMI 19.5-25,
20% BMI 25-30 (Omdat er nou eenmaal ook gewoon veel stevigere mensen zijn)
10% BMI
(Ik weet dat BMI niet altijd alles zegt trouwens, maar meer als, een beeld van wat ik een goed idee zou vinden)
Zo lang iemand goed voor zichzelf zorgt, en dus een gezond eet- en beweegpatroon heeft, zou het niet uit moeten maken welke maat daarbij hoort. Ieder mens is anders. En dat zou ik graag weerspiegeld zien in mode en modellenwereld.
het is gewoon ongezond.
Sowieso zou er inderdaad een gezondheidsideaal moeten zijn ipv een schoonheidsideaal.
Het is in mijn ogen meer een provocerend iets, vanuit de gedachte dat dat bedrijf het "anders doet" en dat geeft meer media aandacht dus uiteindelijk meer winst.
Het heeft toch niets te maken met verschillende maten accepteren.
Waarom dan niet ook mensen met andere handicaps of ziektes als modellen plaatsen?
Een revolutie moet altijd eerst met grote woorden en grote daden, voor het afzwakt tot een evenwichtig einde. Dat dus ;)
Laten we zeggen dat alles wat ongezond is, niet goed is? Te weinig eten of teveel eten? Bloedsuiker, cholesterol,... zijn ook indicatoren.
Zelf ben ik van nature iets boller, maar eet ik wel gezond.
Sommige mensen zijn van nature een plank, maar eten ook gezond
Misschien is dat het belangrijkste? Dat het lichaam in z'n geheel verzorgd wordt en gezond is, onafhankelijk van iets boller of iets dunner zijn. (daarmee bedoel ik geen obesitas of echt ondergewicht)
Van nature dunne mensen mogen niet afgebroken worden
Maar van nature rondere mensen mogen dat ook niet
Niemand mag afgebroken worden omwille van uiterlijk e.d.
Maar zorgt de kritiek van dunne mensen op rondere mensen ook niet voor kritiek van rondere mensen op dunne mensen
'size zero' is onder zoveel mensen een schoonheidsideaal geweest, tijdschriften bulken van de diëten. Misschien is het een tegenreactie? Dat ook rondere mensen in de media mogen komen?
Het gaat om gelukkig zijn. Het is een strijd om wie het meest gelukkig is.
Vroeger dacht ik dat ik gelukkig zou zijn als ik maar dun was. Ik ben niet de enige. Dit dikke model wil laten zien hoe gelukkig ze wel niet is, ondanks haar gewicht.
Het gaat echt niet meer om dik of dun zijn. Het is gewoon een strijd in wie het best gelukkig over kan komen. En dat is slecht. We zouden meer bezig moeten zijn met ons daadwerkelijke geluk dan hoe we overkomen op anderen.
Omdat iemand met overgewicht als model wordt getoond wil toch niet meteen zeggen dat haar overgewicht geidealiseerd wordt ?? !!
Het wil volgens mij wél zeggen dat plus-size vrouwen zich niet verstoppen moeten en denken dat zij pas meetellen en de dingen kunnen doen die zij zo graag willen wanneer zij afgeslankt zijn.
Laat ze voor mij maar langskomen! De verschillende modellen! Dan heeft tenminste iedereen iets om zich te identificeren en het gevoel te hebben dat ook iemand met een heel smal of heel dik figuur mooi kan zijn. En nu langzaam mogen de vollere vrouwen ook weer komen, lang genoeg werden vollere vrouwen afgekraakt omdat ze niet aan het schoonheidsideaal voldeden omdat ze geen platte buik hadden en maatje 32/34. En is helaas is deze wereld zo dat je vaak extremen naast elkaar moet zetten om tot een middenweg te komen..
Ik ben verre van trots op mijn lichaam. Hoe had ik ook bezig ben om af te vallen hoe hard de eetstoornis schreeuwd.
Laat dit model er gewoon zijn
Misschien moeten ze wat meer aandacht besteden dat iedereen prima is zoals hij/zij is, in plaats van constant op zoek te zijn naar het "ideale model"