Steun ouders vermindert zelfbeschadiging

 

In België is recentelijk de relatie tussen zelfbeschadiging bij pubers en opvoeding van ouders onderzocht. Aan de KU Leuven onderzocht Imke Baetens met haar collega's bij 533 kinderen in hoeverre de reactie van ouders op zelfbeschadiging invloed heeft op eventuele zelfbeschadiging in de toekomst. Hierbij gaat het er vooral om in hoeverre de ouders steunend of controlerend zijn richting hun kinderen.


Bron

Aan alle kinderen werd op twaalfjarige leeftijd gevraagd of zij zichzelf weleens opzettelijk hadden beschadigd zonder de intentie zichzelf hiermee te doden. Ook aan de ouders werd gevraagd of hun kind dit weleens had gedaan. Tevens moesten de ouders vragen beantwoorden over hun opvoedgedrag. Naar aanleiding daarvan stelden de onderzoekers vast of de ouders vooral steunen of controlerend naar hun kinderen toe waren. Als de kinderen dertien en veertien waren, werden de vragen opnieuw gesteld.

10,7 procent van de kinderen die de vragenlijst driemaal hadden ingevuld, hadden ooit geautomutileerd. 66 procent van de ouders was hier niet van op de hoogte. Als de ouders bij de eerste meting, op twaalfjarige leeftijd, steunend bleken te zijn in hun opvoeding, dan is de kans dat het kind een jaar later nog steeds automutileert, een stuk kleiner.

De ouders van de kinderen die op 13-jarige leeftijd nog steeds automutileerde, gaven aan zowel steunender als controlerender te zijn dan voorheen. De 14-jarige kinderen die automutileerden, hadden met name te maken met controlerende ouders. Hieruit kan de conclusie getrokken worden dat het gedrag van ouders een voorspelling kan zijn voor automutilatie bij het kind.

Hierbij is het goed om op te merken dat het gaat om non-suïcidale automutilatie en dat psychische stoornissen of bepaald probleemgedrag buiten beschouwing is gebleven. Het automutilatiegedrag dat in dit onderzoek is besproken, is met name gedrag dat veel voorkomt bij pubers en niet samenhangt met bepaalde psychiatrische aandoeningen. Dit onderzoek is dan ook met name relevant voor bijvoorbeeld hulpverleners die in hun werk te maken hebben met pubers die een moeilijke tijd door maken en minder voor psychiaters.


Bron

Desalniettemin zijn de resultaten van het onderzoek interessant. De reactie van buitenaf op zelfbeschadiging blijkt immers invloed te hebben op de ontwikkeling van het automutilatiegedrag en kan dit in sommige gevallen zelfs verminderen wanneer de ouders zich steunend op stellen. Als je jezelf beschadigt, dan is het belangrijk hier niet alleen mee rond te blijven lopen en jezelf af te vragen wat maakt dat je dit doet. Probeer hulp te zoeken en er met iemand over te praten die je vertrouwt. Dit kan een ouder zijn maar ook een vriendin of een vertrouwenspersoon op school.

Bron: Nederlands Tijdschrift voor Geneeskunde

 

Gerelateerde blogposts

Reacties

L - Dinsdag 11 augustus 2015 10:24
En dan zeggen mensen dat aandachtsproblemen 'aandachttrekkerig' zijn. Ja klopt, maar aandachtsproblemen zijn alsnog heel ernstig. Zo zie je maar, dat als je niet de juiste 'aandacht' er aan geeft, het erger wordt of niet verbeterd. En dan heb ik het niet over mensen die expres met negativiteit aandacht willen, want die hebben ook een probleem. Ik heb het over mensen die het 'voor zich zelf doen' om het zo even te zeggen en ook gewoon de juiste aandacht nodig hebben!