Autisme bij jongens en meisjes
Uit recent onderzoek blijkt dat jongens en meisjes die gediagnosticeerd zijn met autisme, dit anders uiten. Deze uitkomst is terug te leiden naar een verschil in de hersenen, zo blijkt uit de studie die gedaan is door de Universiteit van Stanford. Voor het onderzoek werden 128 meisjes en 614 jongens met autisme onderzocht. Om deze jongens en meisjes met elkaar te kunnen vergelijken, werd gebruik gemaakt van jongens en meisjes met hetzelfde IQ.
Meisjes met autisme bleken minder last te hebben van repetitief gedrag wat bij jongens juist geregeld voorkomt, zoals het bekende klapperen met de handen. Ook blijken meisjes zich minder vaak enkel op één taak te richten. Zij zijn veelal geïnteresseerd in meerdere activiteiten terwijl jongens wat meer eenzijdig gericht zijn.
Voor dit onderzoek werden ook hersenscans gemaakt van de hersenen van de deelnemers. Hierop was te zien dat er bij jongens en meisjes een verschil is in de hersenstructuur. Dit verklaart mogelijk waarom autisme zich op deze verschillende wijzen uit. Ook waren er duidelijk verschillen te zien op het motorische vlak wat het logisch maakt dat jongens met autisme vaker kampen met repetitief gedrag zoals het klapperen met de handen.
Dit onderzoek is ontzettend belangrijk voor de behandeling voor mensen met autisme. Het ondersteunt eerder bewijs dat aangaf dat jongens en meisjes met autisme anders behandeld moeten worden. Onderzoek naar autisme wordt eigenlijk altijd uitgevoerd met jongens als uitgangspunt en van iedereen die kampt met autisme, is op dit moment 1 op de 5 vrouw.
Bij meisjes wordt autisme echter pas laat of soms helemaal niet herkend, omdat meisjes andere symptomen laten zien dan jongens. In veel gevallen blijken zij ook goed in staat om symptomen verborgen te houden en zich sociaal wenselijk te gedragen zoals zij denken dat de maatschappij dat van hen verlangt. Mogelijk ligt het percentage meisjes en vrouwen met autisme in werkelijkheid dus een stuk hoger.
Mocht je meer willen lezen over autisme bij meisjes of vrouwen, dan is dit boek wellicht interessant.
Gerelateerde blogposts
39
Reacties
Story of my life.....
Uiteindelijk is het alleen niet vol te houden.
Als ik de diagnose eerder had gekregen, had ik eerder kunnen gaan leven, in plaats van overleven.
Heb pas op m'n 17e de diagnose gekregen en de tijd ervoor was ik meer aan het overleven dan aan het leven. Ben nu 26 en merk dat ik ongeveer een jaar echt aan het leven ben. Ik heb juist wel veel last van 'repetitief gedrag' en ken geen leven zonder dwanghandelingen en gedachten.
Ik kreeg de diagnose pas op m'n 22ste en had het dolgraag eerder geweten..
Ik ben er ook van overtuigd dat mijn eetstoornis nooit zo heftig was geworden, als ik eerder was gediagnosticeerd met ASS.
Overigens heb ik ook, net als Iris, behoorlijk veel last van beperkt en repetitief gedrag.