Waar professionele wielrenners vroeger nog wel eens een bord pasta aten en een borrel dronken, hebben de toppers van nu een totaal verknipt eetpatroon. Dat is de conclusie die tijdens het radioprogramma Mangiare! getrokken werd. Een laag gewicht is tegenwoordig een statussymbool en daarin heerst er grote concurrentie onder de renners. Met zo min mogelijk gewicht en zo veel mogelijk kracht naar de finish, dat is het ultieme doel. Eurosport-commentator José Been en amateur-wielrenner Eric Corton delen hun kennis en ervaring in deze radiouitzending over de Tour de France.

Er wordt telkens naar een balans gezocht tussen genoeg energie en tegelijkertijd ook lege darmen hebben. De focus komt steeds meer te liggen op voeding en manieren om zo licht en krachtig mogelijk te worden. Hierin wordt de grens opgezocht en er worden nieuwe manieren en middelen bedacht om het optimale resultaat te bereiken. Waar de wielrenners van vroeger nog een gezond mannelijk gewicht hadden, komt er tegenwoordig uit de BMI-meter dat het merendeel van de wielrenners ondergewicht heeft en een behoorlijk verstoord eetpatroon.

Topsport is misschien ook een beetje grijs gebied als het gaat om gezondheid. Er wordt constant een enorme prestatie gevraagd van je lichaam en om daaraan te kunnen voldoen kan dat afwijken van een gemiddeld gezond leef- en eetpatroon. Welke sport je ook beoefent, of je nu man of vrouw bent, het zal iets extra's van je vragen. Zelf heb ik het gevoel dat deze manier van leven en het eetgestoorde gedrag wat hier het gevolg van kan zijn, in toenemende mate voorkomt bij mannen. Dit kan net zulke ernstige gevolgen hebben als een eetstoornis bij vrouwen.  

De complimentjes die ik kreeg toen ik ging afvallen, de motivatie die ik daaruit haalde om door te gaan, verschilt denk ik niet zo veel van de complimenten die mannen krijgen over hun afgetrainde lichaam. Als ik om mij heen kijk valt het mij op dat het extreem gezonde eten, het sporten en zelfs het gebruik van anabolen normaler wordt. Het is vaak het gezonde voorbij en kan, net zoals elke andere eetstoornis, zorgen voor isolement. Alles staat in het teken van het lichaam en het perfectioneren hiervan. Voor mijn gevoel is het best moeilijk om de grens te vinden tussen topsport en eetgestoord en destructief gedrag. Het is een groep waar niet echt zicht op is en waar je als jongen misschien snel tot aangetrokken voelt.  

Ik kan mij soms best zorgen maken als ik in de sportschool naar de mannen om mij heen kijk. Over de disproportionele verhoudingen van hun lichaam, de maaltijden die ze telkens voor en na een workout naar binnen werken en de conditie van hun huid. Ik voel hetzelfde als wanneer ik mij zorgen maak over meiden die ongezond met hun lichaam of eten omgaan. Voelt iemand zich echt goed of slaat het door en wordt het een obsessie? Het is zo lastig om te zien wat er in iemand omgaat en wat er precies aan de hand is, dat kun je ook nooit helemaal aflezen. Maak ik mij onterecht zorgen? Of is er sprake van een hele zorgelijke ontwikkeling onder mannen? 

In verschillende onderzoeken is naar voren gekomen dat de onzekerheid bij mannelijke pubers de afgelopen jaren flink is gestegen. De jongens zijn bezorgder over hun gewicht, meer ontevreden over hun lichaamsbouw en een groeiend verlangen om extra spiermassa te krijgen. Veel mannen vinden zichzelf te dun, in tegenstelling tot de meeste vrouwen. Toch kan dit zorgen voor hetzelfde ongezonde en eetgestoorde gedrag. 

Natuurlijk is er niets mis met sporten, gezond eten en daar zelfs doelen in willen behalen, maar wanneer dit resulteert in een obsessie en het de gezondheid mogelijk schaadt, dan is het misschien de vraag of we het hier niet wat vaker over moeten hebben. Een strak en afgestraind lichaam wordt immers snel als iets gezien dat knap is, een teken van discipline en toewijding. Terwijl daar precies dezelfde onzekerheid achter kan zitten als bij iemand met een eetstoornis. Een laag zelfbeeld en een verstoord lichaamsbeeld is al moeilijk genoeg. Ik zou graag willen dat de drempel om aan de bel te trekken voor deze jongens, die worstelen met deze problematiek, minder hoog wordt.

Fotografie: pixabay, anush-gorak