Modellen moeten eten door contract
In de modewereld is er al jaren veel kritiek op het uiterlijk van modellen. Ze zouden te dun zijn en geen realistisch beeld geven van hoe een vrouw er uit ziet. Jonge meiden zouden zich te veel vergelijken met modellen die zij zien op televisie en in tijdschriften, wat kan leiden tot een slecht zelfbeeld. Ook gaan er allerlei verhalen rond over modellen die kampen met eetstoornissen en die zichzelf uithongeren om hun werk te kunnen doen, of dit nu waar is of niet.
Om die reden worden er steeds meer maatregelen genomen om een andere boodschap uit te zenden. In december 2015 is er bijvoorbeeld in Frankrijk een wet aangenomen waarin staat dat modellen minimaal een BMI van 18 moeten hebben om hun werk te kunnen doen.
Daarnaast lopen grote merken, bureaus en agentschappen die met modellen werken en die niet aan deze eis voldoen, een grote kans op het krijgen van hoge boetes of zelfs een gevangenisstraf. Eén van de nieuwste maatregelen is van een hele andere orde en roept bij veel mensen vragen op. In een nieuw offensief om eetstoornissen tegen te gaan heeft een Brits modemerk namelijk contracten opgesteld waarbij modellen verplicht worden om te eten waar anderen bij zijn.
Heidy Rehman, eigenaar van het merk Rose & Willard, legt uit hoe zij tot deze keuze is gekomen. Ze begrijpt goed dat het overkomt als babysitten maar tegelijkertijd vindt ze dat een groot modelabel de verantwoordelijkheid heeft om goed voor de jonge modellen te zorgen. Zij komen in een industrie terecht waarin veel druk op hen zou worden uitgeoefend om zichzelf uit te hongeren, wat behoorlijk schadelijk is voor hun gezondheid en welzijn in het algemeen.
Rehman zegt verhalen te kennen waarbij modellen tissues zouden eten voor een fotoshoot om te voorkomen dat hun maag knort, in plaats van dat de modellen een normale maaltijd eten. Om die reden is het belangrijk dat er beter op de modellen gelet wordt en dat er meer gepraat wordt. Ieder model die een campagne doet voor Rose & Willard wordt nu niet alleen verplicht om een maaltijd te eten voor een fotoshoot, zij zal het ook nog eens moeten eten in de aanwezigheid van medewerkers van het fashionlabel. Hiermee hoopt Rehman te voorkomen dat de jonge modellen hun eten weggooien of leven op enkel wat komkommer.
Sommige mensen vinden de actie van Rose & Willard met name een publiciteitsstunt, anderen vinden het juist heel goed dat het label op deze manier kwetsbare vrouwen probeert te beschermen. Al met al zal het hier en daar best voor ongemakkelijke situaties kunnen zorgen.
Wat vind jij hiervan?
Gerelateerde blogposts
26
Reacties
En ze hoeven geen bepaald aantal cm taille te hebben dat is een regel verzonnen door de media terwijl in het normale leven iedereen een verschillende taille heeft. Als al die modellen fotogeniek genoeg zijn dan kan dat ook wel met verschillende tailles.
En ja ik denk ook niet dat die controle op het eten wel echt gaat helpen hoor, als ze alleen thuis zijn zoals een ander bekend Victoria Secret model dan kunnen ze allemaal eetgestoorde dingen verzinnen om dat te compenseren.
Gezondheid is het belangrijkste, en ook een bmi van 18 vind ik nog te weinig. De ondergrens is 19, en ook dat is geen realistisch beeld van de normale gezonde vrouw.
De modewereld loopt achter op dit punt, en dit moet harder worden aangepakt. Niet alleen bij modellenbureaus, maar ook bij designers die hun kleding gewoon in normale vrouwenmaten moeten maken.
Denk ook aan normale paspoppen, in plaats van graatmagere poppen die altijd het kleinste maatje dragen in de etalages. (Vaak vraag ik me af waarom een maatje 34 überhaupt op een vrouwenafdeling hangt, dat geeft mij in ieder geval een slechte bevestiging en onzekerheid. Maat 34 hoort bij categorie meisje, en hoort dus op de tiener/jeugd afdeling. Een vrouw heeft rondingen, en een normaler beeld met normale maten werkt positiever voor het zelfbeeld van de vrouw.)
Ik ben dankbaar dat er meer aandacht voor dit onderwerp komt de laatste jaren, al gaat het langzaam, het is een begin.
Ik ben het er niet mee eens dat maat 34 op de jeugd afdeling hoort. Er zijn ook genoeg volwassenen die misschien wat kleiner zijn en/of smaller gebouwd, en wel gezond zijn. En dan nog, ook al waren de mensen die maat 34 passen ongezond dun, dan nog moet er wel kleding voor zijn zolang er nu eenmaal vraag naar is, net zoals er kleding te koop is voor mensen met overgewicht.
Dat de modellen een goed voorbeeld moeten geven (niet te mager) daar ben ik het wel mee eens. Wel dan weer een beetje vreemd om ze te dwingen om te eten op een bepaald moment, wat en wanneer ze eten lijkt me hun eigen keuze.
Heel mooi en fijn, maar het daadwerkelijke probleem ligt ergens anders.
natuurlijk is het aan de modellen zelf hoe ze ermee om gaan en is het daarom ook goed dat die ondersteuning (ruimte om te praten, toezicht op voeding) er is, maar ik denk dat het probleem er verre van mee opgelost wordt.
Ten eerste, omdat een eetstoornis toch wel ontwikkeld wordt en creatief genoeg is om altijd nog weer een manier te vinden om het toch te compenseren.
Ten Tweede omdat naar mijn mening het probleem ligt bij de eisen die labels/ opdrachtgevers stellen aan de modellen.
Dat de druk er is, dat is begrijpelijk, maar zoals iemand hierboven al schreef, je moet cm x tailleomtrek hebben bij een lengte van x m. Wat vaak al bijzonder uniek is die combinatie's..
Waarom niet meer gericht op normale(re) eisen stellen, in plaats van dergelijke uhm, bijzonder oplossingen te verzinnen?
We weten allemaal dat zij invloed hebben ,zij moeten dat zelf toch ook weten.