De diagnose eetstoornis NAO
Eetstoornis NAO is een niet erg bekende term buiten GGZ kringen, maar is daarentegen de meest voorkomende diagnose voor mensen die op zoek zijn naar hulp voor hun eetstoornis. Mensen die niet precies passen binnen de diagnose anorexia of boulimia, krijgen de diagnose eetstoornis NAO.
'De meeste mensen vallen in de catagorie NAO, minstens 50 procent, wat betekent dat er meer mensen niet dan wel passen in een eetstoorniscatagorie', aldus Lara Gregorio. Maar als in mei van dit jaar de vijfde editie van de DSM (Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders ) verschijnt zal hier verandering in komen.
Ondanks dat de definitieve criteria voor de diverse diagnoses pas gepubliceerd worden in mei, heeft de 'American Psychiatric Association' al een aantal bekend gemaakt: Bij een vrouw of meisje hoeft bijvoorbeeld niet langer haar menstruatie uit te blijven om gediagnosticeerd te kunnen worden met anorexia.
Het aantal periodes waarin wordt overgegeven per week dat nodig is om de diagnose boulimia te krijgen zal ook afnemen. Daarnaast zal de nieuwste versie van de DSM de eetbuienstoornis voor het eerst erkennen als officiele eetstoornis. Nu vallen mensen met een eetbuienstoornis nog binnen de diagnose eetstoornis NAO.
De huidige groep mensen gediagnosticeerd met eetstoornis NAO was zo divers dat deze diagnose niet werkbaar was of paste bij iemand. Bovendien was de diagnose was zo algemeen dat er geen specifieke behandeling aan te koppelen was. Hierdoor voelen mensen met eetstoornis NAO zich minder gerespecteerd.
'Eerst had je een wat vage eetstoornis, nu krijg je een diagnose die bekend is en waar je behandeling voor kunt krijgen', aldus Andrea Goldschmidt, assistant professor binnen de psychiatrie. Zeker in Amerika heeft dit positieve gevolgen voor het verzekerd krijgen van de benodigde zorg.
De term eetstoornis NAO zorgt bij veel mensen die deze diagnose krijgen voor verwarring. Het voelt als een soort onechte, niet belangrijke eetstoornis, terwijl dit natuurlijk helemaal niet het geval is. Veel mensen voelen zich al een mislukkeling... en door de diagnose eetstoornis NAO te krijgen wordt dit gevoel versterkt 'Zelfs een echte eetstoornis kan ik niet krijgen...'
De toekomstige veranderingen zorgen ervoor dat in de toekomst veel minder mensen gediagnosticeerd zullen worden met een eetstoornis NAO. De diagnose (catagorie) zal wel blijven bestaan, maar zal wellicht een andere naam krijgen (Feeding and Eating Disorders Not Otherwise Classified).
Bron: huffingtonpost
Gerelateerde blogposts
31
Reacties
En boulimia is heel bekend...
Ik herken mezelf ook wel in het idee van zelfs een echte eetstoornis kan ik niet krijgen, maar dat kwam meer voort uit dat ik 'liever anorexia had dan boulimia" en als ik het zo opschrijf is het te ziek voor woorden. kan het ook niet begrijpen van mezelf. Het is beide even verschrikkelijk en niets iets wat je moet willen.
Hoop snel dat ik mezelf op de goede weg ga krijgen welke diagnose er dan ook aan vast hangt
Ik vind het zo erg dat NAO zo ondergewaardeerd is. Is het al niet erg genoeg dat je naast de beoordeling die je van jezelf krijgt op je gewicht, ook nog een beoordeling krijgt van iemand anders krijgt? Ik vind het werkelijk belachelijk en ik vind dat NAO ook in de mate herkend moet worden als dat gedaan wordt bij anorexia of boulimia.
Wat Rianne ook zegt, in mijn hoofd is het OOK chaos en ik voel me OOK klote. En NEE, ik ben niet minder goed of beter dan iemand met anorexia. En de genezing is voor mij minstens net zo moeilijk.
Kunnen we voortaan niet spreken van 'een eetstoornis' en het woord 'eetstoornis' alleen? En kunnen we de waarden die onlangs bepaald zijn door de maatschappij niet loslaten? Dan krijg je dus 'eetstoornis type anorexia' of 'eetstoornis type boulimia'. En niet anorexia, boulimia, én NAO. En dat verdomde gewicht en ongesteldheid met rust laten?!
Het is nou niet zo dat we voor al die aparte naampjes nu ook echt allemaal volwaardige behandelingen hebben. Bijvoorbeeld, anorexia purgerend maar dáárvan weer een soort 'NAO-versie'. Als die naam er nou was omdat er daadwerkelijk een speciale behandeling voor bestaat, oke, acceptabel. Maar die is er niet eens! Er is géén specifieke behandeling voor NAO (zover ik weet) en vervolgens wordt er maar gekeken waar je het beste bij past. Stel je past het beste bij de groep die herstellende is van anorexia, dan is er weer dat gewicht en therapieën die aansluiten bij problemen rondom gewichtstoename. Heel fijn dat die er zijn voor hen, oprecht. Maar hoe zal jij je daartussen voelen als je NAO hebt? Weer is alles gebaseerd op gewicht. Is dat niet iets waarvoor we ons moeten schamen? En dat bedoel ik heel serieus.
Kenmerken van anorexia, maar ik wilde thuis wel even bewijzen dan ik dacht echt niet had. Idd een flutte Kg te zwaar dat er voor zorgde dat ik gewoon thuis kon zeggen '' Zie je wel geen anorexia geen zorgen mam! '' en eetbuien daar heb ik ook geen last van . NAO voelde voor mij als een hele ( wel ziekelijke) opluchtig . Immers ik heb ik geen Anorexia of boulimia dus daarmee kon iedereen zich maar bij neerleggen. NAO was voor mij een gewoon een vrijbriefje om ongestoord en nog meer verder te gaan. Belachelijk eigenlijk dat het labeltje op 1 getal achter de komma kan zitten..
Ik start donderdag mijn therapie en ik sluit aan bij de BN groep terwijl ik als diagnose gesteld heb gekregen NAO met AN-kenmerken.
Ik heb er vertrouwen in en alles komt goed. Heel erg goed dat er toch steeds weer opnieuw naar gekeken word!!!
@chananja en hoi, ik weet niet precies hoe de nieuwe DSM eruit komt te zien, maar als ik naar de huidige versie kijk is het niet noodzakelijk om onder een bepaald gewicht te zitten om de diagnose Anorexia Nervosa te krijgen. Wel ben ik het ermee eens dat het hebben van een gewicht boven die gestelde grenswaarde het lastiger maakt die diagnose te krijgen, dan wanneer je eenmaal onder die grenswaarde zit met je gewicht.
daarnaast vind ik het allemaal sowieso raar, bij mij in de groep waren mensen met zo goed als gezond gewicht met anorexia en mensen met bijna ernstig ondergewicht met nao...
voor mij is het jaren een excuus geweest om niet aan mn eetstoornis te werken, want ach nao dat kon nooit erg zijn, zolang ik nao had was er ook niks aan de hand om me zorgen om te maken. zelf nadat ik door mijn psych aangemeld was bij een es kliniek.. bleef ik voor mezelf volhouden dat er niks aan de hand was, en nao een aanstellersdiagnose was. dus ben ik nooit gegaan en achteraf spijt want nu ben ik er 10 jaar later nog steeds bezig om te herstellen.
Na een aantal gesprekken werd ik 'ontslagen' omdat er niets aan de hand zou zijn. Ik had immers geen boulimia, maar ook geen anorexia... Tot op de dag van vandaag worstel ik met NAO... al 25 jaar!
@margo woooww! heftig!! :( ik wil je wel helpen, maar ik zou helaas niet weten hoe..
Stel je hebt als diagnose NAO gekregen omdat je BMI nog net in gezond zit...
Maar wat nou als je ineen op ondergewicht zit?
Wanneer passen ze NAO aan naar AN of BN? Of gebeurd dit gewoon niet?
Krijg ik dan de diagnose nao ofzo ik voel me er zelf niet goed bij en durf het er met niemand over te hebben leerkrachte op school beginne zich ook al dinge af te vragen maar ik kan er nog net voor zorge dat ze niet naar mijn ouders gaan ze houde mij de hele tijd in het oog tijdens het eten en geven me vaak nog eten bij zo omdat ik zo gezegd te weinig bij had maar hoe kan ik er voor zorge dat het stopt zonder dat ik er iemand (familie )aan moet storen
Help me !