De hersenen van mensen met anorexia en obesitas werken verschillend, zo toont nieuw onderzoek aan. Neurowetenschappers hebben voor het eerst kunnen vaststellen dat, hoe onze hersenen reageren op voedsel, afhankelijk is van ons eetgedrag - van extreem overeten tot voedselontzegging. Dit onderzoek is een nieuwe manier om eetstoornissen beter te gaan begrijpen en behandelen.

Eetstoornissen hebben het hoogste sterftecijfer van alle psychiatrische stoornissen. De noodzaak om te blijven zoeken naar nieuwe behandelvormen is dus groot. "Dit onderzoek vergroot niet alleen ons begrip van de relatie tussen eten en hersenfuncties, maar kan ook een bijdrage leveren aan behandelingen voor eetstoornissen, zoals obesitas" zegt Laura Martin, een van de onderzoekers van Hoglund Brain Imaging Center.

"Een van de meest interessante aspecten van deze studie, is dat dezelfde beloningsdelen die reageren bij verslaving, ook geactiveerd worden bij voedsel."

Maar, de manier waarop deze delen van de hersenen reageren is afhankelijk van het eetgedrag van mensen. Harvard Medical School heeft in samenwerking met Bringham and Women's Hospital hersenscans gedaan bij mensen met één van de drie volgende eetstoornissen: anorexia, obesitas en Prader-Willi syndroom. Ook was er een controle groep van mensen zonder eetprobleem.

Wanneer de deelnemers met anorexia honger hadden, reageerde het deel van de hersenen dat wordt geassocieerd met beloning en genot, matig op afbeeldingen van voedsel. Deze hersendelen werden bij mensen met obesitas juist zeer actief.

"Onze ontdekkingen tonen aan dat het deel van de hersenen, dat gericht is op beloning en genot, een belangrijke rol speelt in voedingsinname en gewicht" aldus één van de onderzoekers, Laura Holsen. Volgens Holsen vertelt het onderzoek ook veel over voedingsgerelateerde beslissingen van mensen zonder eetstoornis. "Er zijn delen van de hersenen die de beloningswaarde van verschillende soorten voedsel bepalen, waardoor de voedselkeuzes van mensen worden beïnvloed."

Oftewel: als mensen voedsel zien, bedenken de hersenen gelijk hoe het zal proeven en wat voor gevoel het zal geven. Bij mensen met obesitas reageren de hersenen met het signaal ‘beloning' en ‘genot' en bij mensen met anorexia worden deze signalen veel minder sterk afgegeven.

Het is belangrijk om kritisch naar dergelijke onderzoeken te blijven kijken. Je kunt jezelf de vraag stellen of deze reactie van de hersenen de oorzaak is, of het gevolg van het eetgedrag. Iemand met anorexia heeft zichzelf ‘getraind' in het negeren van natuurlijke reacties, zoals honger. De hersenen kunnen ‘gewend' zijn geraakt aan het onderdrukken van signalen, waardoor het zichtbaar wordt op scans. Ook kun je je afvragen wat de waarde is van deze informatie: het feit dat een eetstoornis zichtbaar is in je hersenen, betekent niet dat je er ‘dus niks aan kunt doen'.

Hoe zou dit onderzoek kunnen worden gebruikt in de behandeling van eetstoornissen?

Bron: https://medicalxpress.com
Foto 1: https://www.flickr.com/photos/dierkschaefer/