MinnieMaud heeft mijn leven gered
Deze blogpost gaat over de herstel methode Minnie Maud. Deze blogpost is speciaal voor jou. Jij die niet weet hoe en wat nu verder, maar wel weet dat je die eetstoornis uit je leven wilt hebben. Jij die wilt dat je leven wordt gered. Jij die er nog niet helemaal 100% voor gemotiveerd voor is, met name herstellen en aankomen. Maak je geen zorgen, het is nog niet te laat. Ik ga jou met deze blogpost proberen te motiveren om wel 100% gemotiveerd te worden om te herstellen, vertellen hoe je leven gered kan worden en je helpen om er helemaal voor te gaan.
Je hebt het goede moment uitgekozen om dit te lezen. Ik wil je met deze blogpost iets duidelijk maken en je overtuigen. Ik wil je ook inspireren en motiveren om hiermee te beginnen. Minnie Maud heeft mijn leven gered en ik hoop dat dit bij jou ook gaat gebeuren al zou je hier mee gaan starten. Minnie Maud vraagt het uiterste van je. Wat ik mee geven is dat het niet handig is om met Minnie Maud te beginnen als je er nog niet 100% klaar voor bent, maar wie weet ben je dat wel na deze blogpost. Als je dit leest en denkt: "nee, dit is het echt niet, dit past niet bij me".
Het geeft niks, dit had ik ook in eerste instantie. Nadat ik er pas écht klaar voor was -in mijn geval aankomen- heb ik nog even nagedacht over Minnie Maud en besloot ik toen dat ik er écht klaar voor was. Deze blogpost gaat over de herstelmethode MinnieMaud. Ik ga niet helemaal uit leggen wat het inhoud, maar ik ga mijn ervaring en verhalen vertellen door middel van vragen beantwoorden.
1. Wat was jou motivatie om te starten met Minnie Maud?
Één van mijn grootste motivaties was om op gevoel te eten, zonder eetlijst. Eten wat ik wil, hoeveel ik wil en wanneer ik wil. Bij Minnie Maud kon dat. Één voorwaarde; minimaal de 3000 calorieën halen. Ik vertelde het gelijk aan mijn moeder dat ik wou starten met Minnie Maud. Ik had haar al eerder geïnformeerd over Minnie Maud. Mam twijfelde eerst nog: "Is het wel zo'n goed idee om te beginnen met Minnie Maud? Wat nou als je eetstoornis weer de macht overneemt? Het gaat nu net iets beter". Maar ik was niet te stoppen, dít was het.
Ik wou aankomen, mijn gewicht maakte me echt geen ene reet meer uit. Ik wou een leven terug, ik wou dingen doen die ik nu niet mag doen van, alles kunnen en mogen eten, angsten aangaan, angsten verslaan, stoppen met het afwegen van eten, geen bewegingsdrang meer, geen compensatie gedrag meer, mijn menstruatie terug, een toekomst hebben, naar feestjes gaan en alcohol drinken, werken, sporten, lachen en nog veel meer. Ik wou mijn leven terug, die rot eetstoornis verslaan. Bovendien werd mij verteld dat ik nog mooier werd dan nu. Het was eerst moeilijk te geloven, maar het is wel stap voor stap gelukt om dat langzaam te gaan geloven.
2. Hoe is het je gelukt om te denken: "Ik ga beginnen met Minnie Maud."?
Op donderdag 12 januari op de bank, zat ik weer eens te denken aan Minnie Maud. Het was al een tijdje zo dat mijn eetstoornis op de achtergrond was en ik op de voorgrond was. Een paar uitdagingen gingen ook erg goed en daar had ik bijna geen schuldgevoelens bij. Ik zag weer iets voorbij komen op instagram over het onderwerp Minnie Maud. Ik dacht over na over alle angsten verslaan en over het aankomen, want er moest nu echt iets gaan gebeuren. Ik liep vast, want ik was vanaf juni 2016 niks voorruit gekomen in mijn gewicht en ik durfde nog niet veel. "Er moet zeker weten iets gebeuren, want anders kom ik er nooit", dacht ik. Dit moment, dit was de druppel. Ik wist het gelijk, Minnie Maud is het.
Ik begon me er nog meer in te verdiepen en ik werd enorm enthousiast. Een boost van motivatie kreeg ik. Wauw, ik zag het al helemaal voor me. Door Minnie Maud zou ik veel dingen weer terug krijgen en overwinnen. Minnie Maud ging mijn redmiddel zijn om van dat rottige ondergewicht af te komen, op een gezond en mijn streef gewicht te komen, om mijn lichaam en gewicht te accepteren, om mijn verslaving van het wegen van mezelf en van eten te overwinnen, om mijn honger-verzadigingsgevoel terug te krijgen, om mijn menstruatie terug te krijgen, om al mijn angsten aan te gaan en te verslaan, om mijn eetstoornis een kei harde trap te geven. Hierdoor zou ik een normaal leven ga lijden. Twee dagen later ben ik gestart met Minnie Maud.
3. Waarom koos je niet eerder voor de Minnie Maud methode?
Ik zat er al maanden lang aan te denken om met de Minnie Maud methode te gaan starten. Ik had er al veel over gehoord en ik had me er ook al in verdiept. Het leek me wel wat, eten zonder eetlijst, alles mogen eten en zoveel mogen eten wat ík wil - want ik moest toch die 3000 calorieën halen - en zo mijn angsten aan gaan en verslaan. Onbeperkt eten, yes! Ik was alleen nog niet overtuigd en dat kwam ten eerste allemaal door het aankomen. Ik wou toen helemaal niet aankomen. Ten tweede zou ik sneller aankomen dan normaal en dat was dé ultieme hell. Ik hield me heel erg vast aan de 0.2 kg per week. Aankomen en dan nog eens snel? "Zet dat maar uit je hoofd! Dat zit er niet in." ging er in mijn hoofd rond. Ik heb het maanden lang overwogen om het niet te doen. Ik bleef in het veilige wereldje hangen.
4. Wat is het verschil tussen de gedachte "Ik ga starten met Minnie Maud" van nu en een paar maanden geleden?
Het belangrijkste is dat ik er nu écht KLAAR voor was. Het was een hele grote stap om te beginnen met Minnie Maud. Ik zou die grote stap ook alleen kunnen nemen als ik er echt klaar voor was. Een paar maanden geleden was ik er totaal niet klaar voor, toen zat ik met volle angst in mijn hoofd met; "Minnie Maud, snel aankomen, snel dik worden, snel lelijk worden, snel weer van allerlei verplichtingen". Al die gedachtes klopte natuurlijk helemaal niet, zo zie je maar hoe een eetstoornis je kan bedonderen. In mijn Minnie Maud periode zat ik met de gedachte "Minnie Maud, leven, lekker eten, angsten verslaan, sneller aankomen, sneller gezond worden, sneller mooier worden en sneller weer mijn leven terug.". Een paar dagen voordat ik startte met Minnie Maud had ik ook een tweestrijd: wel starten, niet starten, wel starten, niet starten.. maar mijn gezonde kant was sterker.
5. Wat zijn je ervaringen van Minnie Maud en wat heeft het je gebracht?
In 3 woorden: Ge-wel-dig. Mijn droom kwam uit; ik mocht eten wat ik wil, wanneer ik wou en hoe veel ik wou. Net als voor mijn eetstoornis, het voelde ook gewoon alsof ik eetstoornis vrij was. Ik had ook zo veel meer energie, ik straalde blijdschap uit en ik was ook veel vrolijker. Ik weeg geen eten meer af, de negatieve compensatiedrang is weg en mijn bewegingsdrang is ook helemaal weg. De gedachte "als ik calorieën verbrand dan moet ik die er toch bij eten, want anders kom ik nooit verder doordat ik met niet bij eten minder snel aankom" heeft mij heel erg geholpen toen ik Minnie Maud deed. Ik durf ook zo veel meer door Minnie Maud. Voorheen deed ik nooit mijn elektrische deken en mijn elektrische fiets aan, omdat ik bang was om er veel meer van aan te komen dan als ik het niet aanzette. Voorheen durfde ik nooit iets met een klein beetje meer calorieën te eten, maar nu maakt me dat helemaal niks meer uit. Iets meer gaat toch niks met mij doen. Voorheen durfde ik geen extra iets te eten en durfde ik niet aan te komen, maar nu wil ik er gewoon écht voor gaan. Met de Minnie Maud methode voelde me zo veel vrijer.
6. Hoe voel je je in je lichaam?
Ik voel me eerlijk gezegd gewoon heel goed. Als ik naar mijn lichaam kijk, dan vind ik mijn lichaam zelfs véél mooier dan voor Minnie Maud en op het lagere gewicht! Ik denk dat dat komt doordat ik nu zò positief in het leven sta, doordat ik voor het aankomen wou gaan, doordat ik ben aangekomen en doordat ik de mensen heb geloofd die zeiden dat ik mooier werd als ik aankwam. Bij de eerste dagen van Minnie Maud zag ik mezelf heel dik, maar dit was mijn eetstoornis. Op een gegeven moment was de "gezonde" Melanie er en ik keek in de spiegel. Het eerste wat ik dacht was "Huh, het lijkt eigenlijk niet eens dat ik super veel ben aangekomen". De weegschaal zei wat anders; + 2 kg! Mijn eetstoornis protesteerde, maar ik liet me niet gek maken. Met mijn gezonde verstand wist echt wel dat je dit amper kan zien en dat er meerdere factoren dan alleen "vet" mee speelde. Natuurlijk waren er ook dagen dat ik bang was dat ik die week erop weer heel veel was aangekomen, maar ik liet me niet gek of wijsmaken door die eetstoornis. Rot eetstoornis.
7. Waren er ook moeilijke momenten of negatieve gedachtes?
Ook de moeilijke momenten bestonden. Zoals ik al beschreef, had ik af en toe dagen waarop ik dacht of zag dat ik veel was aangekomen, maar daar bleef het ook bij. Ook vond ik het erg spannend hoe mijn lichaam er uit zou komen te zien over een paar kg's en als ik op mijn streefgewicht zou zitten. Ik was bang dat ik te veel zou aankomen, dat ik gelijk het eerste weegmoment mijn streefgewicht al bereikt zou hebben. Ik was ook bang dat ik heel veel kg's over mijn streefgewicht zou gaan, maar dat is niet gebeurd.
Ik vond het ook lastig om het calorieën tellen los te laten en niet te compenseren als ik iets meer op heb bij een eetmoment, hier ben ik gelukkig nu wel van af. Het douchen 'S avonds vond ik ook lastig, maar dat was gewoon een kwestie van wennen. Toen ik dichter bij mijn streefgewicht kwam, toen moest ik Minnie Maud gaan afbouwen omdat ik anders bleef aankomen. Dit vond ik ook erg lastig om te doen.
8. Hoe is het nu met je? Doe je nog steeds Minnie Maud?
Het gaat erg goed met mij. Af en toe had ik de neiging om het op te geven, maar dit heb ik niet gedaan. Dit heeft mij sterker gemaakt. Ik doe geen Minnie Maud meer, maar ik eet nog steeds wat ik wil, hoeveel ik wil en wanneer ik wil. Ik eet nu ook op mijn gevoel en dat vind ik super chill. Ik hoef me niet meer "verplicht" aan een eetlijst en tijd te houden. Ik eet ook elke dag heel erg random, de ene dag is meer en de andere dag is minder. Het maakt me ook niet zo veel uit of het product ongezond of gezond is, ik kies gewoon waar ik zin in heb.
Ik zie ook in wat ik uit mijn eetstoornis eet/heb gegeten en wat ik uit mezelf eet/heb gegeten. Ik kan ook weer mee doen met etentjes, borrels en onverwachte dingen. Ik blijf ook stabiel, wat ik super fijn vindt. Ik ga mezelf niet meer wegen, omdat mijn gewicht me niet meer veel uitmaakt. (Lees mijn eerdere blog: het leven draait niet om gewicht). Ik ben oké met mijn lichaam en ik begin het steeds meer te waarderen. Ik zie mezelf nu slanker dan ooit. Ik wil nooit meer terug naar die tijd toen ik ondergewicht had. Er is geen strijd meer.
9. Raad je Minnie Maud aan?
Ja, ik raad Minnie Maud zeker aan!! Ik ben zo blij dat ik met Minnie Maud ben gestart, ik ben sterker nu en het was zo'n fijne periode. Ik raad het vooral aan, want mijn ervaring is: het heeft mijn leven gered en ik heb het teruggewonnen. Het doet je lichaam ook zò goed doet, want je lichaam heeft tekort gehad en hiemee haal je het een soort van in. Jij (en de omgeving) merken het ook dat je beter in je vel zit, want je hebt veel meer energie, je bent vrolijker en je straalt meer blijdschap uit. Naast dat mag je alles, wanneer je wilt en hoeveel je wilt eten! Er zijn geen grenzen, je moet de 3000 calorieën behalen en meer dan 3000 calorieën is niet erg.
Dus, ...ben je er klaar voor?
Dus, ben jij er klaar voor? Klaar om er TOTAAAAL voor te gaan? Klaar om boodschappen te gaan doen en van alles in de boodschappen kar te gooien wat je maar wilt eten? Klaar om al je angsten aangaan en verslaan? Klaar om te eten wat, hoeveel en wanneer je wilt? Klaar om blind te wegen? Klaar om aan te komen en mooier te worden? Klaar om je stofwisseling een boost te geven? Klaar om je bloot te stellen aan je eetstoornis? Klaar om de controle los te laten? Klaar om je eetstoornis een kei harde schop onder de kont te geven? Klaar om je leven terug te krijgen? Klaar om weer de oude te worden en vrolijker te worden dan nu? GA ERVOOR EN START MET MINNIE MAUD!! Het zal het zeker waard zijn, dat beloof ik je. Het zal makkelijker en beter worden, geloof me. Het leven is zó veel beter zonder eetstoornis. Je kunt het.
Liefs,
Melanie
Wil jij ook een gastblog, dankwoord of jouw verhaal laten publiceren op Proud2Bme? Mail dan je verhaal in een Word bestand met twee foto's in een aparte bijlage naar redactie@proud2Bme.nl
Gerelateerde blogposts
10
Reacties
Maar zal miet voor iedereen haalbaar zijn!
En krijg beetje het gevoel na het lezen van deze post dat je alleen beter kan worden door Minnie maud. Mensen je faalt niet als je deze methode niet aan kan! Het is een pittige methode en hangt van enorm veel factoren af of deze geschikt is voor je!!
Maar nogmaals ben blij dat ie bij jou zo goed heeft aangeslagen!
Ja het is een mooie methode, mits je er open in gaat en de consequenties kunt accepteren en voor lief nemen.
Mits je echt van je eetstoornis af wil. Dat wil ik zeker maar deze methode is alsnog niet geschikt voor mij.
Lees regelmatig in deze topic "dan mag ik zoveel eten als ik wil" nou daar heb ik nog erg veel hulp bij nodig om überhaupt mijn basis menu te kunnen volgen. Niet elke eetstoornis is het zelfde en niet elke behandeling is het zelfde en/of geschikt voor iedereen. maar dat betekend niet dat degene die dat om welke redenen dan niet aankan niet van hun eetstoornis af willen komen.
Fijn weekend allemaal!
Ik denk alleen niet dat dit voor iedereen geschikt is. Ikzelf heb ernstig onder gewicht maar ook last van extreme objectieve eetbuien en compensatie en als je daar last van hebt en gevoelig voor bent, is Minniemaud dan wel zo verstandig? Dit zou een droom zijn voor mij, alles eten wat ik wil en hoeveel ik maar wil. Maar dat weegt voor mij niet op tegen de extreme angst voor het aankomen. Waarschijnlijk zit ik er op het moment te diep en negatief in om te kunnen geloven dat dit echt werkt, dat weet ik niet maar ik heb zo mijn twijfels hierbij, dat zal het gebrek aan motivatie wel zijn.
Je schrijft dat je het wel lastig vond om van die minimaal 3000 calorieen, terug te gaan. Hoe heb je dit gedaan? Alleen, met een arts of diëtist, En waar liep je tegen aan? Aan het begin had je een mindset van; alles en hoeveel eten wat ik wil. En ineens mag dat niet meer, omdat je anders blijft aankomen. Hoe heb je je mindset kunnen veranderen?
Daarnaast kan het ook erg gevaarlijk zijn als je ondergewicht hebt of lange tijd weinig hebt gegeten, om ineens minimaal 3000 calorieen te gaan eten(refeeding syndroom). Dat lees ik hier niet terug maar is toch wel een belangrijk punt.
Maar toch respect, het moet niet makkelijk geweest zijn. Fijn dat jij je leven weer terug hebt en dat dit voor jou gewerkt heeft!
Ik vind het super dat het voor mensen werkt, maar ik begrijp het gewoon niet echt. Hoezo kun je ineens 3000 kcal eten als je voorheen bv niet eens normaal kan eten en is dan ineens je aankomangst weg en alles?
Het klinkt zo gek ofzo. Dat iemand met een eetstoornis het 'ge-wel-dig' en 'het beste ooit' vindt om ineens 3000 kcal te gaan eten en veel en snel aan te komen. Als dat tegen mij was gezegd toen ik nog een eetstoornis had, had ik diegene zn hersens ingeslagen denk ik :')
Totaal niet aanvallend oid bedoeld, ik vind het gewoon raar klinken allemaal.
Alles eten wat je wilt, minimaal 3000 calorieën en niet wegen; dat zijn toch juist de dingen die iemand met een eetstoornis (in mijn geval anorexia) totáál niet durft?
Ik ben blij voor iedereen die baat heeft bij deze methode, maar ik zie het mezelf ab-so-luut niet doen. Als ik in korte tijd veel zou aankomen zou ik helemaal flippen.
Ik vind het onwijs knap wat je hebt gedaan!! Het is duidelijk dat sommige mensen hierboven misschien nog iets te diep in hun eetstoornis zitten en natuurlijk heeft iedereen een andere mening over Minnie Maud. Er zal nooit iets zijn waarover iedereen dezelfde mening heeft. Maar ik denk dat we het erover eens kunnen zijn dat het jou in ieder geval heeft geholpen om je leven terug te krijgen en om de mooie en lieve meid te zijn die je nu bent. Jij bent alles behalve nep. Wat je wel bent is ontzetten dapper. ❤️
Ik heb je reis gevolgd via insta en ik ben zo zo zo trots op jou!!!
Ja, het was moeilijk en soms werd je tot het uiterste gedreven, maar je hebt volgehouden, dwars door alle angsten en onzekerheden heen!
Minniemaud kan overkomen alsof je het 'even' doet, dat je snel en gemakkelijk het proces doorloopt, maar dat is snel onderschat. Ook met Minniemaud is en blijft de strijd zwaar, loodzwaar. Het vraagt al je inzet, toewijding en overgave. Angsten niet meer uit te weg gaan, maar ze aangaan, aanvoelen, en toch doen.
En wat heb je het onwijs goed gedaan en wat een mooi proces!!! Be proud my love!!!
Liefs, ♡♡♡
Wieteke
Ten tweede ben ik het niet eens met dat je verplicht de 3000 calorieën moet halen zonder ook maar iets van een eetlijst. Het lijkt alsof dit juist het tellen van calorieën (ergo: de eetstoornis) in stand houdt. Ga je dan niet heel obsessief bezig zijn met calorieën naar de andere kant?
Ten derde vind ik het principe van eten wat je wilt niet gezond. Veel mensen kiezen deze methode juist daarom. Ik snap het dat men moet aankomen máár ik vind niet dat dit het doel "moet" zijn. Gezonde mensen zijn ook niet gefocust op het zoveel mogelijk calorieën op een dag kunnen eten. Ik denk dat er beter kan worden gekeken naar wat jouw lichaams nodig heeft qua energiebehoefte.
Is het niet heel vervelend dat je niet mag zien hoeveel je weegt? In mijn ogen lijkt mij dit vermijding van het feit dat je aankomt. Het getal op de weegschaal kan erg triggerend zijn maar het is wel de realiteit. Ik heb namelijk een enorme terugval gehad toen ik, na een lange periode "blind" te hebben gewogen weer mijn gewicht zag. Ik denk dat het beter had geholpen als ik, terwijl ik het niet leuk had gevonden, mijn gewicht had kunnen zien en het langzaam kunnen gaan accepteren.
Even voor de duidelijkheid: dit is mijn mening, als dit een goede manier is voor jou om te herstellen moet je dit zeker doen en wens ik je daar superveel succes bij! Melanie, ik ben blij dat dit jou wel heeft geholpen.
Je hebt het heel eerlijk beschreven.
Voor mezelf is het geen optie, omdat ik zelf met objectieve eetbuien kamp en ik met Minnie Maud helemaal zou doorslaan. Het is NIET voor iedereen geschikt. Niet als eten een verslaving is. Je zegt toch ook niet tegen een alcoholverslaafde om zoveel mogelijk alcohol te drinken en dat 'ie dan wel van zijn verslaving af zal komen?
Het lijkt me belangrijker om te leren naar je lichaam te luisteren en de balans te vinden in het eten.
Het is belangrijk dat je naast het volgen van deze methode, ook psychische hulp krijg van professionals zodat je kan leren omgaan met (eventuele andere) problemen die wellicht ten grondslag liggen van de ES. En eens met M.: ik denk dat het gewend raken aan een gebalanceerd eetpatroon (ook voedingsstoffen binnenkrijgen, 'normaal' eten zoals mensen zonder ES) ook belangrijk is.Maar het een hoeft het ander overigens niet uit te sluiten.
Liefs
Ik snap dat iedereen met een andere blik op dit onderwerp kijkt, en dat mag natuurlijk ook! Dat is goed en menselijk. Maar lieve iedereen, hou daarbij wel in je achterhoofd dat de schrijfster van dit stukje, in dit geval 'Melanie' ook alle reacties kan lezen.
Bij Melanie heeft 'Minnie Maud' namelijk WEL geholpen! En dat is echt geweldig! Voor andere kan deze optie, zoals de bovenstaande reacties, misschien niet helpen / helpend zijn. Maar iedereen hersteld ook op haar / zijn eigen manier. Iedereens 'journal' van het herstel naar een 'eetstoornis vrij leven' is weer anders. En dat is normaal! Maar sommige reacties (dit is niet aanvallend naar iemand!) kunnen Melanie een 'minder fijn gevoel geven / zelfs kwetsen'.
Dat zij voor 'Mini Maud' heeft gekozen / met 'Mini maud' is hersteld, betekent totaal niet dat haar eetstoornis / anorexia 'minder ernstig was, dat ze minder diep zat, of dat dit nou een makkelijke oplossing was'. Nee, ik heb Melanie vanaf het begin aan gevolgt (en andere meiden die mini maud hebben gedaan / hebben geprobeerd). En uit verschillende ervaring weet ik hoe hoe O N T Z E T T E N D sterk je moet zijn! Lichamelijk, maar ook vooral mentaal!
Dat zij hiermee is hersteld is toch geweldig! Een overwinning! Een voorbeeld voor velen, want dat is toch eigenlijk wat we willen / waar we allemaal naar streven?
Een 'Eetstoornis vrij' leven! Een gelukkig, maar vooral gezond leven waarbij de 'echte' jij weer lacht met lach van puur geluk. Daar gaat dit toch allemaal uiteindelijk om? En dan maakt het toch niet uit op welke manier je dit doet?
Ik vind namelijk 'Elke dag dat er iemand weet te herstellen van een eetstoornis, of dit nou 8 jaar, 1 jaar, paar maanden, met mini maud, met enkel therapie, of met een opname ect.ect. is gelukt. Dan zie ik dat weer als een voorbeeld voor ZOVEEL andere'. Het maakt mij dan vrij weinig uit op welke manier het die gene is gelukt om te herstellen, we weten namelijk allemaal dat 'herstellen van een eetstoornis' geen appeltje eitje is..
Dus iedereen die het is gelukt, die het is gelukt om het vreselijk monster te verslaan, is sowieso ZO ONTZETTEND STERK! Ik denk dat daar eigenlijk geen twijfel over kan bestaan.
Dit is naar niemand aanvallend, maar ik wou dit nog graag even kwijt.
Liefs Jasmijn
Lieve Mel, ik heb je vanaf het begin gevolgd en ik kan alleen maar zeggen: wat ben ik ONGELOFELIJK trots op je en ik heb zo veel bewondering voor jou kracht!!! Je hebt keihard gevochten en dat was voor mij, maar ook voor heeeel veel anderen ontzettend inspirerend om te zien
En of iets wel of niet wetenschappelijk kan worden onderbouwd bepaalt nog niet voor individuen of een bepaalde methode helpend kan zijn.
Ik vind je enorm sterk en heb veel respect voor je strijd en overwinning. Je mag trots op jezelf zijn. Ga zo door en geniet van het leven en je toekomst!
Je kan dan toch ook gewoon naar normaliteit streven door een gewone route? Doet men dan voor zichzelf, of om de target van 3000 te halen... Mijn bewondering is groot, dat niet gezegd, maar het gewoon simpel lijkt terwijl ja, het toch een drastische wending is . Er moet veel ondersteuning en moed mee te paar gaan om eventuele nare gedachten en angsten te kunnen verzetten om er tegenin te gaan.. Maar toch, ja, geeft mij het bedenkingen en veel vragen...
Wel erg fijn dat het jou geholpen heeft :)
Ik ben blij dat het jou heeft geholpen, maar ik denk dat er met mij nog vele anderen zijn die dezelfde angst hebben als ik...