Mijn strijd met Binge Eating Disorder

 

Wil ik dit wel schrijven? Ik vind het moeilijk, maar ik wil het toch vertellen. ‘Ik ben Gineke en ik heb 5 jaar een eetstoornis gehad'. Ik wil graag mijn verhaal met jullie delen. Ik was 14 jaar en ik zat in de eerste klas op de middelbare school. Ik werd niet echt gepest maar ik merkte wel dat ik overal net buiten viel. Ik was anders, had niet veel vriendinnen en was niet echt populair in de klas. Ik vond het moeilijk om mezelf te begrijpen en al helemaal om anderen kinderen te begrijpen. Dit botste vaak met elkaar en mensen vonden mij maar raar. Dit ging wel gepaard met veel humor als een soort afweermechanisme. Altijd maar blijven lachen, maar vanbinnen kon ik wel janken.

Hierdoor begon ik steeds meer te eten om mij goed te voelen. Ik begon brood weg te gooien en veel ongezonde dingen te kopen. In de kantine en daarbuiten. Ik at als het ware mijn onbegrip weg. Ik wist totaal niet wie ik was en waarom ik er niet bijhoorde. ‘Wat was er mis met mij'. Gelukkig waren mijn 3e en 4e schooljaren een stuk beter dan de eerste 2. Ik ging ook met een diploma van school af. ‘Een nieuwe start dacht ik'!

meisje

Mijn dieptepunt
2010, ik deed inmiddels een vervolgopleiding in de zorg. Ik liep stage, inmiddels mijn 2e stage. De eerste stage was stuk gelopen, omdat ik te weinig initiatief toonde. Mijn 2e stage, mijn werk en sociale contacten liepen ook stuk. Ik zat hele dagen thuis te eten om mij maar niet verdrietig te hoeven te voelen. Ik was een soort verslaafd aan eten geworden, het was mijn drug. Het gaf mij héél even dat geluksgevoel wat ik normaal niet voelde. Ik begon mij steeds meer af te sluiten voor mensen en mijn ouders wisten niet wat ze moesten doen.

Ik ging van de ene diëtiste, naar de andere hulpinstantie om af te vallen. Ik heb alles geprobeerd, van cursussen tot Sonja Bakker. Niets hielp. Tot ik op een dag naar het ziekenhuis ging voor een bloedtest, en zei zeiden: ‘Als je zo doorgaat heb je binnenkort suikerziekte'. Ik schrok hier heel erg van en mijn ouders ook. Toen dachten we: zo kan het niet langer er moet nu iets gebeuren! Mijn vader kwam met de Ursula kliniek voor eetstoornissen en ik stemde hiermee in. We hebben gebeld en ik kwam direct op een wachtlijst terecht.

De behandeling
Kort daarna begon ik met de behandeling bij de Ursula kliniek in Leidschendam. Ik kwam in een jongeren groep terecht voor (Binge Eating Disorder) ook wel, eetbuienstoornis genoemd. Ik kreeg elke donderdag van 9 tot 12 therapie, de ene ochtend Cognitief en de andere week PMT. Cognitief heeft met je gedachten en denkwijze in je hoofd te maken en PMT heeft met je lichaamsbeeld te maken. Ik vond de therapie best zwaar en als ik terugkwam was ik altijd behoorlijk sacherijnig, omdat het best wel veel energie van mijn vergde. Gelukkig had ik veel lieve meiden die bij mij in de groep zaten en we steunden elkaar heel goed! Doormiddel van lieve woorden en de whatsapp chat. Het vervelendste gedeelte van de therapie vond ik wel dat je elke week op de weegschaal moest.

Dit was erg confronterend, maar wel goed om je bewust te worden van je lichaam. Na een halfjaar begon ik verandering bij mezelf te zien, mijn eetpatroon begon weer normaal te worden en ik begon weer te sporten. langzaam viel ik af en letterlijk beter in me vel te zitten! Ik deed meer sociale dingen met mensen en begon mij beter te voelen. uiteindelijk ben ik begin 2013 gestopt met de therapie en heb ik nog een paar maanden een nabehandeling traject gevolgd. Ik was officieel genezen verklaard! Nu begon het pas echt, nu werd het echt een uitdaging om niet terug te vallen. Gelukkig had ik altijd de steun van mijn lieve ouders, familie en vrienden om mij heen. zonder hen had ik het ook zeker niet gered.

meisje before after

Hoe gaat het nu?
Nu ik dit schrijf is het: donderdag 19 Maart 2015. En ik ben zo trots op wat ik bereikt heb tot nu toe. Ik heb een baan, een nieuwe vriendengroep, veel hobby's en een blog. Ik ben nu best wel gelukkig, dit had ik 4 jaar geleden niet kunnen zeggen. Ik heb ook eindelijk duidelijkheid over mezelf en heb de diagnose NLD gekregen. hierdoor vielen veel puzzelstukjes op zijn plek, zowel voor mij als bij mijn ouders. Maar hé, ik blijf gewoon Gineke! Met of zonder NLD.

Alleen kan ik nu wel iets makkelijk uitleggen dat mijn hersenen op bepaalde punten anders werken. Of ik nu compleet van mijn eetstoornis af ben? Hmm, ik weet niet of je compleet kan genezen, dat is bij iedereen verschillend, maar ik kan wel zeggen dat ik ermee kan leven. Als ik verdrietig ben zet ik dit niet meer om in eten, maar praat ik erover.

Ik hoop dat ik mensen kan inspireren met mijn verhaal en misschien mensen met mijn verhaal kan helpen die ook door een moeilijke tijd gaan. Als laatste wil ik graag meegeven dat het altijd goed komt, ook al denk je: ‘het komt nooit goed met mij' het komt echt goed geloof mij! Wees trots op jezelf, juist als je hulp vraagt ben je sterk!

 

Gerelateerde blogposts

Reacties

Odette - Maandag 30 maart 2015 13:12
Mooi geschreven! Goed om ook eens een ervaring met BED te lezen hier, hopelijk kunnen veel mensen er motivatie uit halen. En je ziet er prachtig uit!
Mandy - Maandag 30 maart 2015 13:38
Heel mooi geschreven...

Het is fijn om eens andere ervaringen te lezen..

Je ziet er prachtig uit, zowel van te voren en als nu. Het grootste verschil is dat je ziet dat je beter in je vel zit. Hou het vast!!
Anita - Maandag 30 maart 2015 13:57
wauw.. daar zitten echt een hoop bravo's in!
al onderkennen en in therapie gaan! dan de winst gaan pakken stap voor stap en dan er over posten/bloggen!
Goed gedaan vrouw!
Heel erg goed gedaan.
harriette - Maandag 30 maart 2015 14:17
Prachtig verhaal!!! Veel herkenning momenteel ook in behandeling..
wolkje - Maandag 30 maart 2015 14:17

Ik vind je verhaal heel sterk en supergoed van je dat je staat waar je nu staat!

Maar ik heb toch een bedenking bij de zin " het komt altijd goed"...
de harde realiteit is dat het NIET altijd goed komt....vele mensen leven al
meer dan 20 jaar met een eetstoornis, mensen overlijden aan een eetstoornis...
moest dit toch even kwijt....soms zit je echt te diep en komt het niet goed.
Gineke - Maandag 30 maart 2015 14:38
Beste Wolkje,

Het spijt me als ik je gekwetst heb dat was niet mijn bedoeling. Ik snap je standpunt helemaal dat Anorexia ook verkeerd kan aflopen en dat is vreselijk. Ik wil alleen zeggen dat de meeste mensen beter kunnen worden en natuurlijk zijn er altijd uitzonderingen.

Het is niet mijn bedoeling om iedereen over een kam te scheren.

Liefs Gineke
Birdy - Maandag 30 maart 2015 14:59
Je mag echt trots zijn op jezelf! Mooi dat je je verhaal hier hebt gedeeld, succesverhalen zijn altijd fijn om te lezen :)
En mooie foto's ook.
lil - Maandag 30 maart 2015 15:25
fijn om ook eens hier een verhaal over te lezen! ik heb zelf al 9 jaar een ES en ben van anorexia naar boulimia gegaan en inmiddels is het overgeven en extreem compenseren (na veel therapie) wel weg, maar blijven de eetbuien. ook een soort bed dus aan het worden. echt fijn om te lezen dat het beter met jou gaat nu. misschien ga ik weer opnieuw naar therapie zoeken.
zet m op voor die laatste beetjes, ik vind je een prachtige meid!
xx
d - Maandag 30 maart 2015 16:00
Dapper wat je hebt bereikt door het zo aan te gaan, want voor je het weet raak je er totaal in verstrikt, dat heb je echt weten om te buigen, waarvoor diep respect!
wolkje - Maandag 30 maart 2015 16:24
Beste Gineke,

Je hoeft helemaal geen " spijt me" te zeggen....ik weet wel dat het zeker niet
je bedoeling is om te kwetsen....maar inderdaad ik heb al meer dan 18 jaar anorexia..en heb al dikwijls de dood in de ogen gekeken....ik heb ook in al die jaren al 9 groepsgenootjes weten overlijden aan de gevolgen van hun eetstoornis, daarom wou ik gewoon even laten weten dat een eetstoornis echt wel een heel gevaarlijke ziekte is, dat je er kan aan overlijden en dat het soms niet meer kan om te genezen....hoe hard de wil, de hoop....toch is...dat " het " te sterk is, sterker dan jezelf.

Maar nogmaals enorm veel bewondering en respect voor waar jij staat...ik ben heel trots op jou en blij dat je je leven weer in handen hebt en kan genieten.
Echt echt echt echt sterk van jou!!!
eenzaam-bloempje - Maandag 30 maart 2015 16:27
Heel herkenbaar. Ik wil zeggen dat je een super mooie meid ben die mega sterk is
Barbara - Maandag 30 maart 2015 16:59
Heel herkenbaar verhaal! Ik heb er veel steun aan!! Geeft me moed dat het (voor mij) goed gaat komen. Ik ben ook in therapie en heb na 6 jaar het gevoel dat ik eindelijk aan de winnende hand ben.
Oprecht bedankt voor dit verhaal!!
Debbie - Maandag 30 maart 2015 18:10
Ik wil je even zeggen dat ik het heel knap en dapper van je vindt dat je jouw verhaal hebt gedeeld. Bepaalde dingen zijn voor mij heel erg herkenbaar. Uiteindelijk heb ik zelf een periode niet te kampen gehad met BED, maar met anorexia. Dat heb ik gelukkig alweer een aantal jaar onder controle en ben weer gezond. En NLD is bij mij ook vastgesteld. Ik wens je alle goeds.
bloempje - Maandag 30 maart 2015 18:42
ik wil echt tegen je zeggen dat je super mooi bent, en echt heel knap dat je nu weer zo goed op weg bent. Echt heel sterk van je dat je hulp hebt gezocht en het nu weer een stuk beter gaat. Je bent echt enorm sterk!!
Xx
zif65 - Maandag 30 maart 2015 19:07
Mooi, dat je je verhaal met ons hebt durven en willen delen.
Dankje
M. - Dinsdag 31 maart 2015 09:55
Wat fijn om ook eens een ervaring van iemand met BED te lezen. Heb zelf es nao, neigend naar anorexia en boulimia, maar dat laatste heeft natuurlijk wel raakvlakken met BED. Knap dat je je verhaal hebt willen delen en je ziet er mooi uit. Veel geluk en knap wat je allemaal hebt bereikt!
kelly - Dinsdag 31 maart 2015 11:10
Hey Ginneke, ik vind het zo fijn om te lezen dat je je al stukken beter voeld. Het is zo moeilijk om uit dit patroon / routine te komen en te blijven!
Hannah87 - Dinsdag 31 maart 2015 15:03
Hi Gineke, Wat goed dat je je verhaal hebt kunnen schrijven. En vooral knap wat je hebt bereikt! Respect daarvoor. Bedankt dat je dit hebt willen delen. Ik strubbel zelf erg met eten en herken me 100% in je verhaal. Klinkt mischien stom maar ik ben blij dat er meer mensen zijn en dat ik niet de enige ben. Dat geeft wat erkenning en ik denk dat ik deze week toch ook de stap moet gaan zetten om hieruit te komen. Bedankt daarvoor!
vonne - Woensdag 1 april 2015 00:04
Respect en bewondering :) Mooi dat je je verhaal deelt.
marleen - Woensdag 1 april 2015 16:00
mooi verhaal
ik heb ook nld :)
Come-Moda - Donderdag 2 april 2015 15:44
Wow heftig ..
anoniemie - Vrijdag 3 april 2015 14:04
Wat dapper van je om je verhaal te delen. Ik wil je hier heel erg voor bedanken. Mensen realiseren zich zo vaak niet dat een ES zoveel meer is dan het stereotypische dunne meid. En ze zijn ALLEMAAL gevaarlijk.
Gefeliciteerd met de fantastische vooruitgang!
*MAAN* - Woensdag 15 april 2015 22:56
ik vind het goed dat ook hier steeds meer aandacht voor komt
Bente - Vrijdag 17 april 2015 21:12
Hey Gineke,
Superfijn om te lezen dat het nu zo goed met je gaat. Ik ben echt blij voor je en ik vind het echt super wat je allemaal bereikt hebt. Gelukkig is al dat spiegelen niet voor niets geweest ;) xx