Weerbericht: blote armen en benen
Sommige mensen worden er helemaal vrolijk van als het zonnetje eindelijk weer wat vaker te voorschijn komt. Het wordt wat aangenamer buiten, de dagen zijn minder donker en worden wat langer. Sommige mensen ervaren het ook echt alsof ze wat meer energie krijgen. Heerlijk, dat zonnetje. Maar als je een eetstoornis hebt brengt die zon het een en ander aan problemen met zich mee.
Als het een beetje warmer wordt zie je dat nog niet iedereen weet wat hij of zij precies aan moet trekken. Je ziet mensen die nog in hun jas lopen, een sjaal dragen en hun laarzen van afgelopen winter dragen onder hun lange broek. Tegelijkertijd lopen er mensen voorbij in hun nieuwste zomerjurkjes, te herkennen aan de kleuren van het nieuwe seizoen. Ze dragen hun slippertjes en zonnebrillen alsof ze op vakantie zijn en genieten volop van het weer. De ander loopt met zijn lange broek en shirt te zweten en met de jas in de handen of omgeknoopt. Lenteweer is onvoorspelbaar en dus lastig in te schatten.
Ik denk dat iedereen weer even moet wennen om zijn armen en benen te laten zien. De hele winter hebben we onszelf verstopt in dikke truien, jassen, lange broekspijpen en mouwen. Het is dus niet gek dat je dan even moet wennen of je ineens heel ''bloot voelt'' met je korte mouwen. Geef jezelf even de tijd om hier aan te wennen. Misschien is het een goede tussenstap om van een shirtje met lange mouwen naar een shirt met driekwart mouwen te gaan. En daarna van een shirt met driekwart mouwen naar een korte mouw en zo naar een hempje. Je moet niets. En nu toch nog niet iedereen weet wat hij aan moet trekken, mag je lekker zelf bepalen of je al voor korte mouwen en korte pijpen gaat of nog lekker even niet.
''Een beetje zon is prima, maar als het echt warm wordt beginnen mensen met het dragen van hun jurkjes, hempjes en korte broeken. Het enige wat ik dan denk is: Dikke benen, dikke armen! Blubber benen en slappe armen! Niets om blij mee te zijn, wat mij betreft. Toch is het echt te warm om in mijn lange broek en vest in de zon te gaan zitten bij mijn vrienden. Dus wat zal ik doen? Ik kan naar huis gaan of mijn kleding aanhouden en raar aangekeken worden...''
Wat een lelijke dingen hebben we toch tegen onszelf gezegd en misschien zeg je het nog steeds wel eens. Het is goed om je daar bewust van te zijn dat je dat doet. Bewustwording is ten slotte de eerste stap richting verandering. Probeer eens te horen wat voor lelijke dingen je tegen jezelf zegt en bedenk jezelf waar deze zelfhaat vandaan komt. Als je beste vriendin zo over zichzelf zou praten, zou je haar dan haar gang laten gaan?
Een eetstoornis en een negatief zelfbeeld brengen een hoop narigheid met zich mee. Naar huis gaan, omdat je je dik voelt. Niet naar buiten durven, omdat je dan geen jas of shirt met lange mouwen aan kunt doen vanwege de warmte... Allemaal dingen die je eetstoornis je afneemt. Maar gelukkig kun je hier aan werken en veel in leren.
Probeer jezelf niet te vergelijken. Ieder mens is anders, ieder lijf is anders. Niemand is gelijk. Je kunt jezelf dus wel vergelijken, maar dan zullen er altijd dingen blijven die bij anderen anders, beter of leuker zijn. Jij bent jij en je hebt je eigen schoonheden. Onthoud ook dat als je tevreden durft te zijn over jezelf en je eigen binnenkant, dat zichtbaar is aan de buitenkant.
Je kunt nog zo mooi zijn, maar als je jezelf een rotmens vindt, straal je niet. Probeer stap voor stap jezelf te accepteren, de mooie dingen te durven benoemen en complimenten van anderen binnen te laten komen. Je hoeft niet naar huis te gaan omdat je je dik voelt, je mag er zijn.
''Als het warmer wordt draagt iedereen korte mouwen. En als ik dat niet doe krijg ik het snikheet. Maar als ik meedoe en met blote armen loop, ziet iedereen mijn littekens! Ik schaam me voor die littekens. Ik hoor wel eens dat mensen zeggen dat "ze bij hen horen" maar dat vind ik onzin. Littekens die zijn ontstaan doordat je jezelf pijn hebt gedaan, horen niet bij een mens. Iedere keer als ik ze zie, moet ik weer denken aan die nare periode, daar kom ik door die littekens nooit meer los van. Daarbij schrikken mensen als ze het zien en vormen ze veel sneller een mening over je, als wanneer ik geen littekens zou hebben. Ik wil dat mensen MIJ zien, niet mijn littekens. Daarom kies ik ervoor ze in de zomer te verbergen. De blousjes die op moment trendy zijn, helpen me daar goed bij. Hele korte broeken kan ik niet aan, jammer dan, eigen schuld. Ik heb er mijn weg in gevonden. Behalve op het strand. Ik kan moeilijk geen bikini of badpak aandoen als ik de zee in ga. Ik houd zo lang mogelijk mijn handdoek om en neem als ik ga zwemmen snel een spurt de zee in. Af en toe zie ik mensen kijken, begrijpelijk, want het is nou eenmaal niet normaal. Ik heb spijt van mijn littekens. Ik kan nu minder vrij leven, dan ik zou willen'' Sarah
Als je vroeger of onlangs jezelf pijn hebt gedaan op een manier waarbij er littekens zijn ontstaan, kun je veel schaamte ervaren als anderen dit zien. Mensen kunnen vragen stellen of kijken naar je en vragen zich af waarom je jezelf het hebt aangedaan. Je schaamt je misschien wel of bent bang dat mensen je gek vinden als ze zien dat jij jezelf in je verleden pijn hebt gedaan. Erg lastig, want eigenlijk wil je ook best lekker in de zon zitten en genieten van het weer!
Nieuwe vrienden of kennissen zullen altijd even moeten wennen aan de littekens. Als je op goede voet bent met mensen kun je ze uitleggen hoe dat voor jou was. Doe vooral wat goed voor jou voelt. Ken je mensen nog niet zo lang, hou dan lekker je veilige kleding aan als je je daarbij fijn voelt. Even geen rare gezichten en vragen. Voel je je juist goed bij je vrienden en weten ze van je verleden, schaam je dan ook niet. Je mag zijn wie je bent.
Je hoeft jezelf niet weg te stoppen achter schaamte voor je lijf. Want als je je voor je lijf schaamt, stop je ook jezelf weg. Jij, die ook een hele leuke lieve meid kan zijn! Laat de schaamte en ongemakkelijkheid niet overheersen, maar probeer stapjes te maken en geef jezelf te tijd om te wennen.
Misschien kun je de stap van lange naar korte mouwen gemakkelijker maken door een tussenstap te nemen qua lengte. Of je vindt het fijn om eerst een kwartiertje zonder je vestje in de zon te zitten en later steeds iets langer.
Een andere manier kan zijn om eerst in je eentje in de achtertuin of in je huis rond te lopen in je hempje en korte broek. Zo kun je wennen aan je lijf. Koop kleding waarin jij je prettig voelt en maak zo langzaam de overstap naar je nieuwe zomerjurkje dat nog steeds in de kast hangt!
Vergeet tegelijkertijd niet dat iedereen even moet wennen aan blote armen en benen in de zomer. Wordt niet boos op jezelf omdat je het eng vindt, maar heb geduld en zet stapjes!
Verstop jezelf niet. Het is ook jouw zomer!
Gerelateerde blogposts
Reacties
Mijn omgeving weet dat ik mezelf heb beschadigd. ik kan er ook niet om heen, mits ik het zou verbergen continue.. Dat deed ik vroeger wel altijd, nu nog draag k wel polsbandjes om zo toch nog iets te kunnen verbergen, maar de rest van mn armen laat ik gewoon zien. Dat heeft wel een tijdje geduurd en al die opmerkingen deden heel pijn, en nu nog krijg ik dingen te horen..
Overigens ben ik het niet eens met Sarah. Ze zegt dat ze het onzin vind dat men zegt dat littekens bij hen horen.. tuurlijk het hoort niet bij een mens, maar het heeft je gemaakt tot wie je nu bent. En dat MOET je accepteren. of anders kun je jezelf wel blijven verbergen.
Zijn allemaal hartstikke moeilijke en confronterende dingen.. maar ik heb hier voor jarenlang in therapie gezeten en heb geleerd dat ik het moet accepteren.. dus ook aan de buitenwereld laten zien. En nee dat niet vragen om aandacht, dat heeft allemaal te maken met het accepteren er van. Je zult toch verder moeten met je leven ;)
Maar goed. Zon is dus 1 van de beste medicijnen tegen littekens!
xxx
Vindt het altijd weer eng om in blote benen & armen rond te lopen, hopelijk lukt het vanzelf weer. :)
En zon is inderdaad een van de beste dingen tegen littekens, maar toch durf ik geen korte mouwen aan te doen, zelfs niet thuis, omdat niemand het hier weet en ze dan vragen gaan stellen. Het duurt denk ik nog wel even voordat ik ze kan accepteren..
Ik weet ook niet wat ik anders zou moeten doen, ik wil graag in korte broeken lopen.
Hier ben ik het niet helemaal mee eens.
Natuurlijk horen littekens niet bij je...
Maar mijn littekens zijn wel een onderdeel van mijn leven, van mijn verleden....
This is me, en als mensen dat niet accepteren dan hebben ze dikke pech.
Naar sollicitaties zal ik nooit in een topje gaan, maar als je langzaam steeds meer van je armen laten zien wennen ze er ook langzaam aan...
Het is nou eenmaal zo en ik ga zeker niet de rest van mijn leven mezelf verstoppen of verstikken omdat ik vroeger een fout heb begaan.
Want dan blijf ik mezelf straffen en dat wil ik niet meer...
Ik voel me heeeerlijk. Ben nu 19 kilo aangekomen, kan mezelf weer laten zien!
Ik kan de littekens echt njiet laten zien. Sommige zijn zoo groot, en ik heb soms hechtingen nodig
Korte mouwen moet ik me van mezelf af en toe overheen zetten, zo erg zijn die armen nou ook weer niet en het is soms echt niet te harte met lange mouwen.
Maar voel me toch het lekkerste als er iets overheen zit. xD
Wauw, wat een prestatie!
Kben er bijna ^^
Alleen vind ik rondlopen met witte benen wat minder..
Mja, daar hebben de meesten wel last van :P
maargoed, de schaamte maar omzetten in extra motivatie om aan te komen!!
Had dit eerder moeten lezen. Fijn om zo die stapjes te lezen, niet aan gedacht!!
Mijn littekens zijn bijna allemaal verdwenen gelukkig
Groetjes x
Ik ben nou niet bepaald te dun... (ik heb ernstig? volgens de BMI dan ;) overgewicht !)
Ik ben wel blij met dit item, en voor mezelf om ook daadwerkelijk van anderen te lezen dat ik niet de enigste ben die moeite heeft om een bikini/ badpak aan te trekken. (ik ben dan ookal jaren niet meer naar het zwembad geweest, straks ga ik een paar dagen met fam. weg, maar daar zie ik deels zo tegenop, omdat we o.a. een keertje naar het strand gaan. (dan ben ik Ć©Ć©n van de nederlanders die hoopt dat de zomer wat koeler blijft, zodat ik niet de enigste ben met een lange broek aan etc. ! )
Ik ga wel gewoon in minirokjes en korte jurkjes dit jaar, maar dan in de achtertuin. En anders een legging met een rokje of zo.
in de tuin zon ik wel veel, zodat mn lidtekens beter wegtrekken, maar ik snij mezelf nogsteeds wel is.. dus ze komen er alleen maar bij...
ik loop liever in t-shirt en een lange broek ik wacht wel dat ik gewoon dunner ben
Gister avond sneed ik mezelf, en dus dan maar armbanden...
Lastig maar oke, en morgen ga ik op vakantie en dus elke dag zwemmen, dan moet ik mijn armbanden afdoen, maar je ziet de sneeen best goed, is er iemand die kan helpen?
maar zich toch niet prettig voelen in korte mouwen:
draag vesten met zo'n superdun stofje die heb je dr heel
veel zoals kimono's, doe ik altijd :). Ook kun je van die flinterdunne harembroeken
of hoe dat ook heet dragen, maar dat is wel weer lastig te combineren
Je hebt ook van die sjalen van superdunne stof en lange jassen hoeven niet
persee dik te zijn.
Ik dacht ook eerst shitt want ben nu net bezig met aankomen als
het warmer wordt maar zo ben ik erachter gekomen dat je toch jezelf
kunt camoufleren zonder je kapot te zweten.