Ik heb altijd enorm last gehad van faalangst. Mijn faalangst hing samen met mijn perfectionisme. Ik deed altijd mijn stinkende best voor iets. Alles moest goed gaan, perfect zijn. Ik had het gevoel dat ik overal de controle op had, maar in feite had ik natuurlijk over heel weinig de controle. Vanzelfsprekend zijn er weleens dingen misgegaan in mijn leven. Ik heb dus ook behoorlijk vaak gefaald in mijn leven. Je kan echter ook anders tegen falen aankijken. In deze blog leg ik uit hoe.

Vaak zien we falen als iets wat mislukt is. Dat we ergens ons best voor hadden gedaan, onze hoop op hadden gezet en dat het vervolgens dan niet lukt. Ik denk dat we allemaal wel hebben meegemaakt dat we super hard geleerd hebben voor een toets, maar dat we vervolgens toch een onvoldoende terugkregen. Of dat we voor ons gevoel ergens een super goede sollicitatiebrief naartoe hebben gestuurd om vervolgens te horen krijgen dat je bent afgewezen.

Voor je gevoel faal je dan en wijs je direct naar jezelf. Zie je wel, je hebt toch niet hard genoeg geleerd. Je had toch beter je best moeten doen. Je sollicitatiebrief is niet goed genoeg. De volgende keer moet je toch echt met wat beters komen. Dit zijn in ieder geval gedachtes die ik zeker weleens heb gehad. Als er iets mislukt, trek ik gelijk mijn capaciteiten in twijfel.

Dit deed ik ook tijdens mijn eetstoornis. Soms nam ik me met de beste wil van de wereld voor om bijvoorbeeld geen eetbui te houden. Ik had allerlei voorzorgsmaatregelen getroffen en ik wist heel goed wat ik moest doen om een eetbui te voorkomen. Tóch had ik dan soms weer een eetbui. Ik had wéér gefaald. Ik baalde van mezelf en voelde me de allergrootste mislukkeling van de wereld.

Na zo’n ‘faalmoment’ pieker ik me altijd suf. Wat als ik dit had gedaan, wat als ik dat had gedaan? Hoe kon dit nou gebeuren? Wat had ik anders kunnen doen? We weten allemaal dat eindeloos gepieker de situatie niet beter gaat maken, maar toch doen we het. Het zit in onze natuur en het is voor ons daarom zo moeilijk om het niet te doen.

Falen blijf ik een interessant onderwerp vinden, omdat je er zo ontzettend vaak mee te maken krijgt. Bovendien ben ik het vaak ook zat om elke keer weer mezelf de schuld te geven als iets weer eens een keertje mis is gegaan. Ik lees daarom ook veel hierover en probeer de tips zo goed mogelijk in me op te nemen.

De manier hoe wij over mislukken en falen denken, moet veranderen. Zoals ik al zei, wijzen we nu vaak naar onszelf. We zien onze fouten en tekortkomingen en balen hiervan. Zonde, want we zouden dus ook anders naar falen kunnen kijken. Falen kan je ook zien als iets gewoonweg proberen. Iets proberen is altijd goed. Je faalt dan dus eigenlijk pas als je iets níét probeert.

Na een zogenoemde mislukking of situatie waar je je voor schaamt, kan je voor jezelf opschrijven welke lessen je daaruit hebt geleerd. Zo leer je steeds beter dat uit bijna elke situatie wel iets positiefs te halen valt, hoe vervelend die afwijzing of mislukking ook voor je voelt. Door dit te doen, ga je dus eigenlijk heel anders om met zulk soort vervelende momenten en kan je er een positieve draai aan geven.

Dit zo doen wil natuurlijk niet zeggen dat je je nooit meer rot gaat voelen als er iets mislukt. Je zal nog steeds ontzettend balen als iets anders gaat dan je had gehoopt, maar het kan je leven wel zoveel makkelijker maken als je je bewust wordt van je eigen gedachtepatronen en weet hoe je deze waar nodig aan kan passen.

Veel mensen benutten niet hun volledige potentie, omdat ze bang zijn om te falen. Dat is zonde. Falen bestaat dus niet als je jezelf eraan herinnert dat mislukking ‘m niet zit in het niet slagen, maar in het niet proberen. Als je iets gewoon probeert en het gaat anders dan je had gehoopt, heb je niet gefaald. Je hebt het geprobeerd en je weet nu waarom iets wel of niet voor je werkt.

Probeer dit zo ook met je eetstoornisherstel te zien. Het kan soms voelen alsof alles mislukt, maar hey, je bent het in ieder geval allemaal aan het proberen! Je zoekt verschillende manieren om erachter te komen hoe jij het beste tegen je eetstoornisgedachtes in kan gaan en dat doe je hartstikke goed. Het is logisch dat je zoiets niet in één keer goed doet, maar je faalt echter niet, want je probeert het. Ga zo door!

Fotografie: Sergey Norin