Schrijven, het wordt veel gebruik tijdens de behandeling van eetstoornissen en andere psychische problemen. Het ‘hoort' er vaak bij, bij de behandeling, maar toch is het niet voor iedereen even gemakkelijk om te doen. Hoe begin je? Hoe zorg je dat je het regelmatig blijft doen? Waar schrijf je over en wat als het nergens op slaan wat je schrijft? Ook ik kan daar op z'n tijd nog wel eens moeite mee hebben. Zeker toen ik in de tijd van mijn eetstoornis mijn gevoelens juist heel ver weg stopte. Hoe kwam ik er weer bij en hoe kreeg ik ze op papier? Daarom heb ik een aantal tips voor je op een rij gezet, die mij hebben geholpen om beter te leren schrijven in mijn dagboek.

Dagboek, weekboek, maandboek, het maakt niet uit
Ten eerste is het belangrijk dat we een aantal ongeschreven regels gaan doorbreken. Soms is dagelijks schrijven heel waardevol, maar als het moet, komt er vaak ineens heel weinig van terecht. Ik heb stapels dagboeken vol geschreven tijdens behandelingen, daar voor, daar tussendoor en daarna. En ik kan je vertellen, in de jaren dat ik dat deed, heb ik lang niet 365 dagen of pagina's vol gekliederd. Lang niet. Het ene jaar schreef ik verplicht maandenlang in mijn dagboek vanwege therapie, maar in andere tijden schreef ik eens per week en zeker wanner het goed gaat, schrijf ik hooguit eens per maand. En dat is prima. Dat is goed.

Ik voel nu de behoefte om te schrijven of zeg tegen mezelf; ‘'Ik denk dat het weer eens goed is om te schrijven''. Hoe vaak ik schrijf, dat meet ik niet. Dat is ook niet belangrijk. Het gaat er ook niet om dat je in jouw DAG boek, elke DAG schrijft, het gaat erom dat je schrijft wanneer jij dat nodig hebt. Wanneer je emoties voelt, maar niet weet wat. Wanneer je het druk hebt, en overloopt. Wanneer het chaos is in je hoofd, wanneer je piekert over steeds dezelfde dingen of wanneer je gewoon even je ei kwijt moet of geen oplossing weet voor een situatie. Schrijf wanneer jij dat nodig hebt, niets moet. Verbind er dus geen regels aan, maar pak je dagboek er regelmatig bij. Noem hem bijvoorbeeld ook in je terugvalpreventie of crisisplan.

Niet schrijven maar spuien
Veel mensen laten zich tegenhouden om aan een dagboek te beginnen omdat ze niet goed weten hoe ze moeten schrijven of omdat ze er niet goed in zijn. Gelukkig hoeft dat ook niet. Niemand gaat het lezen, zo'n papieren dagboek. Het gaat dus niet om het resultaat dat je neerzet. Totaal niet. Het gaat juist om dat je het eruit gooit, de hele chaos in je hoofd. Dat je het uit. Of dat nu nog goed terug te lezen is, leesbaar is of juist bestaat uit allemaal woorden, tekeningen, vreemd opgebouwde zinnen of emoties beschreven staan op manieren die alleen jij begrijpt. Dat maakt niets uit. Dat is juist goed.

Laat regels los rondom spelling, zinsopbouw, woordgebruik, taal of perfectionisme. Niets daarvan doet er nu toe. Het enige dat er toe doet is dat je jezelf kunt uiten. Vaak komt er dan in de loop van die woordenkots wel wat rust en duidelijkheid in je berichten. Omdat er helderheid komt, omdat je het eruit gooit. Hoe je dat ook doet, het is goed.

Fijn boek, fijne pen
Wat mij heel erg helpt zijn goeie pennen en een dagboek dat aan de volgende voorwaarden voldoet. Het moet groot zijn en in het midden plat opeen vallen. Een notitieboek of ringband is ideaal. Ook is het handig als het boek lijntjes heeft en niet te dik is. Als het dik is, ligt je hand er niet lekker op, als je lang moet schrijven. Daarnaast vind ik het prettig om steeds een lekker schrijvende pen te gebruiken. Dit maakt het schrijven makkelijker, schrijft sneller en ik krijg er niet zo snel een lamme hand van. Het kan ook leuk zijn om een fijne pen en dagboek aan te schaffen en helpen om wat meer motivatie te krijgen om het ook echt te gaan doen.

Waar je over kunt schrijven
In een dagboek kun je over alles schrijven wat maar in je opkomt. Van huishoudelijke frustraties, schoolwerk tot aan relatieproblemen, gedachtes die je nog nooit echt hebt benoemd of emoties die je voelt maar waarvan je niet weet waarom. Het maakt niet uit. Toch kan het fijn zijn om wat richting te hebben. Juist op momenten dat je niet weet wat je voelt of als je wel wilt schrijven, maar gewoon even niet weet waarover. Er is namelijk altijd wat te schrijven, want er is ook altijd iets te denken.

Je kunt gaan schrijven aan de hand van een aantal vragen. Hieronder zet ik er een paar op een rij. Deze kunnen je helpen richting geven aan je dagboekbericht. Je kunt dit iedere keer gebruiken of alleen als je niet weet wat je wilt schrijven, maar toch de behoefte voelt of het gewoon goed vindt om te doen.

• Hoe verloopt je dag tot nu toe?
• Wat ga je vandaag doen?
• Hoe gaat het met jou?
• Waar maak je je zorgen over?
• Wat geeft dit jou voor gevoel? (bang, boos, blij, bedroefd)
• Hoe ga je met dit gevoel om?
• Wat zou je met deze zorgen kunnen doen?
• Wat zou je vandaag willen doen om je beter te voelen?
• Wat is er goed gegaan vandaag (of gisteren)?
• Waar ben je dankbaar voor?

Je kunt er ook voor kiezen om over bepaalde onderwerpen te schrijven. Eventueel zet je zo'n vragenlijstje als hierboven of de onderwerpen die ik hieronder beschrijft op een rij op een van de eerste pagina's in je dagboek. Dit kan je dan helpen als je vastloopt of merkt dat je niet durft stil te staan bij hoe het nu echt met je gaat.

• Activiteiten
• Zorgen
• Dankbaarheid
• Vrienden
• Familie
• Liefde
• Gezondheid
• Zelfbeeld
• Tevredenheid
• Controle
• Acceptatie
• Emoties
• Zelfzorg
• Verantwoordelijkheid

Halve zinnen
Als er geen hele zinnen uit komen, maar je wel merkt dat je je moet uiten. Of als je niet weet hoe, maar wel wilt schrijven, dan kan het helpen om te schrijven in kernwoorden. Je hoeft dan geen zinnen te maken, maar zet gewoon alle onderwerpen waar jij gefrustreerd, bang, verdrietig of boos over bent op een rij. Alle woorden die in je opkomen die horen bij de onderwerpen die in jou omgaan, mogen in die rij komen te staan. Het gaat er niet om of iemand het achteraf begrijpt, het gaat erom dat je het eruit gooit. Het is dus gewoon een lange rijd van woorden die door jou heen gaan. Misschien dat je halverwege ineens tot zinnen komt, dat mag ook. Laat het gewoon een hulpmiddels zijn om je met pen en papier te uiten, hoe je dat ook doet.

Morning Pages
Om de dag te beginnen met een bepaalde visie, voornemens of houding kun je Morning Pages gebruiken. Dit kunt je dagelijks doen of ook enkel wanneer je dat fijn vindt. Het meeste profijt heb je er wel van als je het dagelijks of een aantal keer per week doet. Morning Pages is een manier van schrijven die je aanmoedigt alles eruit te gooien wat je maar denkt en voelt. Het gaat erom dat je drie of meer A4 pagina's vol schrijft, iedere dag. Juist om helemaal tot de bodem te gaan. Dit kan helderheid, creativiteit, oplossingen, een focus en rust opleveren.

Goedboek of parelduiken
Er zijn verschillende manieren om aan een dagboek te werken op een positieve manier. Dit zijn meer schrijfopdrachten die je aan een dagboek toe kunt voegen. Dit noemen we ook wel ‘goedboek' of Parelduiken. Hierover schreef ik ook al eerder een blog. Het gaat bij dit soort manieren van een dagboek bijhouden vooral om je richten op positiviteit in het leven. Vaak hebben we door een depressie of eetstoornis veel aandacht gegeven aan negatieve gedachtes en met deze manieren van schrijven leer je juist weer aandacht geven aan wat positief is. Uiteindelijk wordt dit dan ook steeds gemakkelijker en ga je echt positiever denken en kijken naar het leven. Het vergt oefening, maar baart een hoop kunst.

Ik moet, ik wil, ik doe
Ieder mens is gevoelig voor wat anderen van je denken. Ook ik. In mijn tienerjaren en tijdens mijn eetstoornis was dit nog veel erger aanwezig. Een tijdje wist ik helemaal niet meer wat ik nu eigenlijk zelf echt wilde in het leven. Ik kon niet meer kiezen, ik wist niet meer wat ik wilde en deed enkel wat ik hoorde te doen. Daarom kreeg ik drie vragen mee die ik elke dag moest beantwoorden. Het waren de vragen:

• Wat moet ik?
• Wat wil ik?
• Wat doe ik?

Deze drie vragen hebben mij wat meer teruggebracht naar mezelf. Soms schreef ik een uitgebreid stuk achter zo'n vraag en soms juist maar een paar enkele woorden. Het gaf me veel duidelijkheid over wat ik nu eigenlijk zelf wilde en wat ik dacht dat ik ‘moest'. Soms moest ik die dingen van anderen, de maatschappij maar soms ook van mijn eigen perfectionisme. Dit was dus een heel inzichtgevende schrijfopdracht.

Zelf houd ik nog steeds een dagboek bij. Schrijven helpt mij op z'n tijd. Ik heb zonet even teruggebladerd en ik schrijf er gemiddeld twee of drie keer per maand in. Ik schrijf dan drie A4 pagina's vol, zoals bij Morning Pages. Ik uit daarin van alles, vooral mijn zorgen en als afsluiter waar ik dankbaar voor ben of wat ik goed doe in het leven. Het helpt me nog steeds regelmatig en ik kan me zo voorstellen dat ik iemand ben die het misschien altijd wel zal blijven doen. Ik ben dan ook benieuwd of jullie dagboeken bijhuiden en wat jullie daarbij helpt!

Bron Foto's