Je lichaam verwaarlozen
In de tijd dat ik een eetstoornis had, voelde ik mij vaak futloos, moedeloos en depressief. Ik wist in die tijd echt even niet meer waar ik nou voor leefde. Ik vond mezelf waardeloos en vond het moeilijk om de dag door te komen. Ik moest mezelf vooruit sleuren, duwen en trekken, anders bleef ik de hele dag in bed liggen onder mijn deken met een zak chips of juist zonder ook maar iets te eten of te drinken.
Ik denk dat ik mezelf niet alleen verwaarloosde wat eten betreft. Mijn hele lichaam kon mij op een gegeven moment niets meer schelen. Ik vond het lelijk, het deed zeer en het zat me in de weg. Mijn lijf en ik stonden kilometers van elkaar af qua gevoel, maar toch zaten we de hele dag verplicht aan elkaar vast. Ik voelde me verstikt door dat stomme lijf dat ik altijd maar mee moest zeulen.
Aan de andere kant vond ik het ook gewoon veel te veel gedoe. Je moest er eten in stoppen, er naar luisteren, het verzorgen, douchen en tanden poetsen. Dit soort dingen kostte me in die tijd erg veel energie en concentratie. En daar had ik juist zo'n enorm gebrek aan door de constante discussie over eten in mijn hoofd.
Jaren geleden verzorgde ik mezelf erg slecht. Soms poetste ik mij tanden heel kort en met weinig aandacht, stapte ik zo min onder de douche, omdat ik dan mijn lijf moest aanschouwen (waste me bij de wastafel) of putte ik mezelf uit door mijn hele dag-en nachtritme om te draaien. Het kon me niks meer schelen.
Toch was dit mijn grote geheim. Ik deed net alsof het prima ging en ik mezelf gewoon goed verzorgde. Eens in de zoveel tijd lukte het me weer om alles weer bij te werken. Ik lakte mijn nagels, poetste weer uitgebreid mijn tanden en at weer wat beter. Maar steeds leek ik het niet vol te kunnen houden. Het ging niet goed met mij en ik kon het soms gewoon echt even niet opbrengen om goed voor mezelf te zorgen.
Misschien herken je dit wel en ben je ook wel eens geneigd jezelf te verwaarlozen. Ik weet uit ervaring dat dit de veiligste weg is en de makkelijkste. Maar ik weet ook dat toen ik eruit klom ik me daardoor veel beter ging voelen. Soms zijn het praktische dingen die je helpen wat energie en moed te vergaren, zelfs als je nog niet helemaal dol bent op dat lijf.
Ik heb een aantal dingen in therapie geleerd om te doen. Dit was tevens een onderdeel van mijn terugval preventieplan. Als het wat minder met me ging, besteedde ik namelijk ook minder aandacht aan mijn lijf. En om dat niet opnieuw tot verwaarlozing te laten leiden, maakte ik een plan. Een aantal tips hieruit wil ik graag met je delen.
♥ Beauty
Beauty is voor mij een echte hobby geworden, maar dat hoeft natuurlijk niet voor iedereen zo te zijn. Wel is het belangrijk regelmatig lekker lang te douchen, een fijne douchegel te kopen voor jezelf, je nagels te lakken of je in te smeren met bodybutter. Die aandacht voor je lijf is niet alleen belangrijk om je fris en fruitig te voelen, maar ook om weer wat meer in contact met je lichaam te komen.
Vind je dat in het begin nog onprettig, begin dan met het lakken van je nagels of insmeren van je handen. Ontwijk het contact met je lichaam in ieder geval niet de hele week, maar besteed wekelijks uitgebeid aandacht aan je lichaam. Het kan ook zijn dat je af en toe eens wat meer aandacht besteedt aan je outfit. Trek een keer geen wijde trui aan en een joggingbroek, maar doe iets aan wat jij leuk vindt of koop een vrolijk kledingstuk voor jezelf.
♥ Ritueel
Zorg voor een avond- en ochtendritueel. Dit kan je helpen weer vanzelfsprekend onder de douche te stappen, je haar te borstelen of je tanden te poetsen. Waarschijnlijk voelt het niet meteen fijn om tijd voor jezelf in te ruimen, maar het is wel belangrijk en je went er vanzelf aan.
♥ Wel mooi
Natuurlijk vindt iedereen wel iets niet zo mooi aan zijn lijf. Maar als je alleen maar nadenkt over wat er lelijk is, ga je je niet beter voelen. Ook ga je dan niet dichter bij jezelf of je lichaam komen. Je creëert juist afstand. Schrijf daarom eens op welke drie dingen jij niet zo mooi vindt, en welke dingen jij wel mooi vindt. Er zijn namelijk altijd dingen te bedenken die je wel oké vindt aan jezelf of waar je zelfs langzaam aan trots op durft te zijn.
♥ Contact
Het is belangrijk om weer een beetje in contact te komen met je lichaam. Dit kun je op verschillende manieren doen. Het is belangrijk iets te vinden wat bij jou past. Het beste kun je gebruik maken van je zintuigen. Zo kan het fijn zijn om een lekkere geur thee of een geurkaarsje te branden. Wees je bewust van wat je ruikt en probeer eens een paar keer diep adem te halen.
Misschien vind jij het wel heel fijn om een warm bad te nemen. Voel eens hoe de warmte in je lichaam trekt en hoe aangenaam dat kan voelen. Je kunt natuurlijk ook naar de sauna gaan om je lichaam eens op een prettige manier te ervaren en te laten ontspannen.
Vind je dit soort dingen niet zo fijn, dan kun je ook mindfulness of ontspanningsoefeningen doen. Dit zorgt er voor dat je een beetje uit je hoofd komt en wat meer in je lichaam bent. Mij helpt het doen van oefeningen uit de gratis App Headspace heel erg. Deze beginnen lekker klein en als je een oefening niet fijn vindt, kun je kiezen uit eerdere oefeningen of er eentje overslaan of herhalen. Door mindfulness kun je echt weer in contact komen met je lichaam.
Probeer lief te zijn voor je lichaam en het niet te verwaarlozen. Het kan je veel moois geven in dit leven, zelfs ook al zie jij dat op sommige momenten even niet zo snel gebeuren. Probeer de tips die ik hier heb beschreven wekelijks uit te voeren om jezelf al een heel stuk beter te gaan voelen.
♥
Gerelateerde blogposts
Reacties
Het is dat de school weel begonnen is, maar toen het nog vakantie was liep ik elke dag in mijn pyjama broek en een oversized sweater.
Je lichaam is je tempel zeggen ze wel eens.
Maar als de tempel niet mijn geloof huisvest, waarom zou ik er dan aandacht aan besteden?
Mijn lichaam is voor mij niet aardig, wat zeg ik: ronduit gemeen. Het is vals, ik kan er niet van op aan, en brengt met continue in problemen.
Daarom ben ik ook niet lief tegenover haar.
Zo simpel is het.
En trouwens, ik hou niet van douchen. Ik doe het wel als het echt moet, als ik bijv. mijn haar moet wassen ofzo. Maar bij voorkeur was ik mezelf bij de wastafel. En ik snapte nooit waarom. Tot ik dit artikel las en dacht: DAAROM DUS. Dan zie je jezelf zo duidelijk en dat is eh, niet zo prettig xD Eureka-moment! Weer wat geleerd. Ken ik mezelf ook weer beter. Ik ga er wel wat aan proberen te doen hoor.
Hoezo is je lichaam niet lief voor je? Komt dat misschien omdat jij eerst niet lief bent geweest voor je lichaam? (Ik dacht, misschien bedoelden jullie dat je lichaam aankomt, terwijl je niet te veel eet, of juist afvalt terwijl je juist wel goed eet? Maar komt dat niet doordat je zelf eerst je lichaam helemaal in de war hebt gebracht door zelf te klooien met eten?)
En je lichaam zorgt wel dat je in leven blijft hè. Bloed rondpompen, cellen vernieuwen, etc. etc.
Dat is hartstikke zwaar werk.
Dus hoezo is je lichaam ronduit gemeen voor je?
Omdat je misschien een puistje op je gezicht hebt? Tja, liever dat dan dat je lichaam even denkt ''nah, vandaag geen zin om de zuurstof overal in dit lichaam te brengen''.
En ja je lichaam kan ook hartstikke ziek zijn, maar daar vecht je lichaam dan ook hartstikke hard voor om weer beter te worden.
Hoe kan je nou zeggen dat je lichaam niet lief voor je is??
Ja een lichaam is niet perfect, maar doet hartstikke zijn best om JOU in leven te houden, dus een uitleg waarom je lichaam zo ronduit gemeen voor je zou op z'n plek zijn?
Ik vind wassen, tanden poetsen, haren kammen, jezelf op een manier kleden waar jij je prettig bij voelt en zo min mogelijk 'chemische rotzooi' gebruiken om je lijf lekker te laten ruiken en mooi te laten zijn de ideale combi om goed voor mijn lijf te zorgen. En als je je wat minder lekker voelt, rust te nemen of naar de dokter te gaan ;)
Lastig icm werk.
Lastig icm willen opbouwen van een relatie.
Soms lijkt alles zinloos, echt alles - niet alleen mijn leven maar iedereen zijn leven, het leven is gewoon zinloos. Heb de zin van ons bestaan nog niet ontdekt en ben niet gelovig: aaiiii.
wilt) Maar bon, je hebt ze tóch gekregen. Het maakt voor niemand uit (behalve voor jezelf) hoe je die tijd invult. Je kan gerust een heel leven in bed liggen en de tijd zal dan ook wel passeren. Maar vermist je die tijd hier moet uitzitten kan je ze maar net zo goed opvullen met dingen die jij leuk vindt, waar je voldoening aan hebt, die je blij maken en energie geven. Want anders is het leven nog lastiger dan het al is.
Je hebt die tijd gekregen, dan kan je er best iets mee doen; anders is het gewoon pokkesaai.
Zo denk ik erover.
Heel herkenbaar stuk! Ook ik heb nog steeds veel moeite om goed voor lichaam te zorgen. of het nu gaat over welke shampoo je gebruikt, of make up of niet. Eigenlijk gaat het daar niet over. Het gaat over jezelf goed verzorgen en dat dat je een goed gevoel kan geven. En dat je lichaam dat eigenlijk ook verdient om dat het zoveel voor jou doet. Het zorgt er bijvoorbeeld voor dat je de dingen kan doen die je graag doet. Moest je geen lichaam hebben, zou je niet kunnen dansen of muziek spelen of wat dan ook.
Daar heb je ook weer gelijk in. Mijn lichaam zorgt dat ik in leven blijf. Daar mag ik haar eigenlijk wel dankbaar voor zijn. Maar ... ik ben niet blij met hoe ze eruitziet, dat bedoel ik met "ze is niet lief voor mij". Ik dwing haar om af te vallen maar ze luistert niet. Ik dwing haar om te worden zoals ik wil maar ze luistert gewoon niet.
En dat is heel gemeen van mij, maar wie niet luisteren wil moet maar voelen. (Gebruik ik nooit bij andere mensen trouwens, alleen bij mezelf. Weet ook niet waarom.)
Een puistje doet me niets.
Mijn lichaam is een trut, doordat het mij beperkt.
Ik ben ziek moet je weten, en ook gehandicapt. Ik zit in een rolstoel en mijn lichaam is fout. Jaren lang heb ik dit geaccepteerd, maar het heeft zijn tol ge eist.
Nu is een eetstoornis zeker niet fijn, of goed, of gezond. De controle die het mij af en toe geeft, doet me wat.
verzorgen van mijn lichaam, dan zou ze ook eens voor mij moeten sorgen.