2017 is uitgeroepen tot het jaar van de flexitariër. Als flexitariër kies je er bewust voor om één of meer dagen in de week geen vlees of vis te eten. De overweging hierachter is dat het gezond, diervriendelijk en milieubewust is om wat vaker te kiezen voor vegetarisch. Bovendien zou elke dag vlees eten ‘niet meer van deze tijd’ zijn. Een goede ontwikkeling naar mijn mening, maar als je te maken hebt met een eetstoornis, kan het wel of niet eten van vlees een beladen onderwerp zijn.

Als je kampt met een eetstoornis en overweegt om vaker vegetarisch te gaan eten, is het belangrijk om jezelf af te vragen waar dit verlangen vandaan komt. Wat is de motivatie achter je keuze voor minder vlees? Wanneer begon je met het eten van minder vlees? En, is de wens om vegetarisch te eten misschien een restrictie die opgelegd is door je eetstoornis?

Zelf classificeer ik momenteel als ‘flexitariër’. Ik probeer namelijk om meerdere dagen per week geen vlees te eten, en ik overweeg om over een tijdje zelfs helemaal te stoppen met het eten van vlees en vis. Ik wil graag mijn steentje bijdragen aan een beter milieu en vind het minderen in het eten van vlees een toegankelijke manier om dit te doen. Tijdens mijn eetstoornis probeerde ik ook om minder vlees te eten, maar toen deed ik dit om de verkeerde redenen. Ik was namelijk bang dat ik door het eten van vlees in gewicht zou aankomen.

Als ik voor mezelf kookte liet ik daarom vaak het vlees weg. Echter, deed ik ook geen moeite om te zoeken naar goede, volwaardige vleesvervangers. Hierdoor waren mijn maaltijden vaak te arm en kreeg ik alweer snel honger na het eten. Dit heeft een negatief effect gehad op de eetbuien waar ik toen mee te maken had, met alle nare gevolgen van dien. Hiernaast vond ik vlees erg duur en had ik onbewust besloten dat ik het niet waard was om lekker te mogen eten. Dat terwijl ik eigenlijk echt kan genieten van een mals stukje biefstuk of bijvoorbeeld gerookte zalm. Door mijzelf restricties op te leggen deed ik mijzelf te kort en het gevoel ‘iets te kort te komen’ werkte bij mij eetbuien in de hand.

bron foto

Uiteraard mag iedereen voor zichzelf de keuze maken om wel of geen vlees te eten en het kiezen voor het een of het ander is niet beter of slechter. Het is vooral belangrijk om de keuze bewust te maken en bij jezelf kritisch na te gaan welke achterliggende gedachten een rol spelen in je besluit. Bedenk je hiernaast hoe je keuze je gaat helpen als je herstellende bent van een eetstoornis. Het eten van vlees en vis kan namelijk ook bijdragen aan lichamelijk herstel. Veel soorten vlees en vis bevatten gezonde vetten en voedingsstoffen die je zullen helpen om lichamelijk terug in balans te komen. Een diëtist kan je hierover adviseren, zodat je weloverwogen kunt kiezen wat het beste is voor jouw herstel.

Ik moet eigenlijk bekennen dat ik er tot voor kort niet eens bewust van was dat ik flexitariër ben. Dat bewijst eigenlijk al dat het een modewoord is geworden. Net als zoveel anderen mensen ben ik de laatste tijd minder vlees gaan eten en blijkbaar is er nu een naam voor ons bedacht. Het is daarom goed om je te realiseren dat de termen ‘flexitariër’, ‘vegetariër’, ‘pescotariër’, pollotariër , en wat allemaal nog meer, ook maar gewoon labels zijn. Bedenk wat het beste is voor jouw mentale en fysieke gezondheid en bekijk dit van moment tot moment.

Wat vind jij van Flexitariër zijn?