Ondanks dat er veel feestdagen zijn die we met z'n allen vieren zoals Kerst, is er maar één dag in het jaar een speciale feestdag voor jou. Dat is namelijk je verjaardag! Ik denk dat we hier met z'n allen soms te weinig bij stil staan, maar als je er goed over nadenkt, is het echt een bijzondere dag. De dag dat jij geboren werd en een plekje innam in onze samenleving. Wereldwijd wordt - voor zover ik weet - aandacht besteed aan verjaardagen en wordt dit ook vaak gevierd. De ene persoon kijkt hier enorm naar uit en de ander slaat deze dag het liefste over. Het leek ons leuk om in een blog te vertellen hoe wij onze verjaardagen vieren.

♥ Hoe viert Laura haar verjaardag?
Ik ben geboren op 22 februari 1989 en dat maakt mij nu op dit moment 27 jaar. Als ik terug kijk op mijn verjaardagen en hoe ik dit heb beleefd, is er wel heel wat veranderd. Als kind keek ik altijd enorm uit naar deze dag en kon ik de nacht ervoor ook nooit slapen omdat ik veel te zenuwachtig was. Ik voelde me ook altijd anders op mijn verjaardag.. en bedenk me nu ik dit type dat dat misschien het 'jarig voelen' is. Mijn ouders zette ons altijd in het zonnetje op onze verjaardag. Ik herinner mij nog dat ik van te voren mooie kleding uit zocht voor die speciale dag en als we hadden gewinkeld kon ik het opzij leggen en bewaren om het op 22 februari voor het eerst aan te trekken. Weer iets om naar uit te kijken..

Daarnaast kreeg ik altijd super leuke cadeautjes en werden mijn zus en ik op onze verjaardagen enorm verwend. Trakteren op school was een feestje en dan gingen we ook nog onze verjaardag vieren. Thuis met familie en kennissen en natuurlijk mocht het kinderfeestje niet ontbreken. Mijn moeder kon altijd de leukste traktaties en kinderfeestjes bedenken en de periode rondom onze verjaardag was daarom ook altijd een groot feest. Ik vond het dan ook altijd heel jammer als het weer afgelopen was en ik weer een jaar moest wachten totdat ik weer een jaartje ouder zou worden. Inmiddels is er veel veranderd. Naarmate ik ouder werd, veranderde natuurlijk de manier van een verjaardag vieren. Ik vierde het dan vaak nog wel met vrienden, familie en kennissen op een dag in het weekend of in de avond maar een kinderfeestje was er niet meer. Op gegeven moment ging de 'grote mensen verjaardag' ook plaats maken voor een verjaardag met vrienden en vriendinnen.

Ik besef nu pas wat mijn ouders altijd voor ons regelde. Jaren heb ik ervaren dat je eigenlijk zelf de hele tijd heen en weer loopt met drinken en hapjes en dat je nauwelijks tijd hebt om even te zitten en de tijd te nemen om met je vrienden te kletsen. Dit ligt ook wel een beetje bij mij hoor. Ik wil het dan iedereen naar de zin maken en voorzien van lekkere dingen en achteraf besef ik dan dat ik helemaal niet met mezelf bezig ben geweest. Dat zorgde er uiteindelijk voor dat ik mijn verjaardag niet meer vierde omdat ik geen zin had om zelf constant bezig te zijn. Ik heb nog wel een keer groot uitgepakt en zelf een hele high tea gemaakt. Dit kostte vooraf veel werk, maar op de dag zelf veel minder, dat was heel leuk!

De laatste 2 jaar heb ik het in een cafeetje gevierd. Dit was echt perfect. 's Avonds met een select groepje vrienden gezellig borrelen. Het kost niet veel meer geld dan dat je gewoon boodschappen in huis haalt en je kunt zelf dan het eerste drankje en de hapjes betalen en dat de rest van de drankjes voor eigen rekening komt o.i.d. Inmiddels ben ik ook wel op een leeftijd gekomen dat ik mijn verjaardag niet meer perse hoeft te vieren. Althans, ik denk dat het door de leeftijd komt. Met mijn vader, zus en vriend vier ik het dan nog door lekker uiteten te gaan en met mijn vrienden op deze manier. Op werk trakteer ik natuurlijk wel gewoon, dat is weer teruggekomen van het trakteren op school vroeger.

♥ Hoe viert Sandra haar verjaardag?
Vroeger vond ik mijn verjaardag altijd wel spannend. Als ik jarig was ging ik 's ochtends vroeg vaak al even beneden naar de wc, en dan zag ik dat er slingers in de woonkamer hingen en cadeautjes op tafel stonden. Ik kreeg dan wel wat kriebels in mijn buik en had zin in de dag. De dag zelf begon dan zoals altijd en vaak mocht ik mijn cadeautjes uitpakken. Na schooltijd waren sowieso mijn opa en oma er en soms kwam er nog meer visite, dat verschilde een beetje. In het weekend vierde ik mijn verjaardag dan ''echt'' en kwam er wat meer familie. 

Naarmate ik ouder werd, ging ik mijn verjaardag minder leuk vinden. Ik werd me steeds bewuster van mezelf en was erg verlegen en vond het niet zo fijn om in het middelpunt van de belangstelling te staan. Ik was niet blij met mezelf en vond ouder worden en stilstaan bij mezelf helemaal niet leuk. Ik heb mijn verjaardag dan ook een aantal jaar helemaal niet gevierd.

De afgelopen jaren ben ik het toch weer wat meer gaan waarderen, mede doordat ik wat leuke vrienden heb die mij aanmoedigen om het wel te vieren. Ik houd niet van grote feesten en zal dan ook nooit heel veel mensen uitnodigen, maar ik vind het wel gezellig om met wat mensen iets te drinken en wat te kletsen. Toen ik 25 werd kwamen mijn moeder en zus 's middags bijvoorbeeld langs om koffie te drinken en 's avonds at ik met vrienden en hadden we een gezellige avond. Zulke momentjes kan ik sowieso al heel erg waarderen, of ik nu jarig ben of niet. 

♥ Hoe viert Nouska haar verjaardag?
Als kind was ik net als Sandra erg zenuwachtig. Voor de cadeautjes, maar ook het trakteren. Toen ik wat ouder werd, vond ik het zingen in de klas altijd heel erg eng. Ik had helemaal geen zin in dat hele gedoe met op een stoel staan waarbij iedereen naar je kijkt. Dat vond ik vreselijk. Van mij hoeft er niet voor mij gezongen te worden. Ik heb liever dat mensen gewoon gezellig langs komen, als ze daar zin in hebben of me een kaart sturen. Op mijn 26e verjaardag ben ik de avond ervoor gaan stappen met vriendinnen. De volgende dag heb ik mijn gezin + aanhang en beste vriendinnen + aanhang uitgenodigd om taart te komen eten. Ik woonde zelf toen nog alleen en vond alleen zijn op mijn verjaardag niet fijn.

Op kantoor trakteer ik altijd op mijn verjaardag. Toen ik 27 werd, ging ik met Sim een dagje naar Amsterdam. Daar aten we taart en gingen we uit eten. Ik was die dag helaas grieperig. Ik vier iedere verjaardag dus eigenlijk anders. Dit jaar zal ook weer anders zijn, nu ik getrouwd ben.

Natuurlijk zijn cadeautjes ook erg leuk, maar waar ik vroeger een hele verlanglijst had, heb ik tegenwoordig vaak geen antwoord als iemand vraagt of ik nog wensen heb. Ik vind het vooral leuk om gewoon even gezellig met mensen te zijn of dat mensen naar mij toe komen op deze speciale dag. Ik vier het de laatste jaren eigenlijk niet meer zo uitgebreid en mijn vorige verjaardag was de week voor onze bruiloft, dus is een beetje in het niet gevallen. Niet erg, want de bruiloft was het hoogtepunt die week daarna.

Waar ik het vroeger fantstisch vond om ouder te worden, mag het van mij nu wel weer wat langzamer gaan. Ik ben 28 en vind die 30 prima hoor, maar toch ook wel erg snel dichterbij komen! Zolang er taartjes zijn, lekker eten en lieve mensen wil ik best mijn verjaardag vieren. Maar af en toe een jaar overslaan, zoals vorig jaar vind ik dus ook niet erg. Het gaat vooral om de mensen die dicht bij je staan. Dat ze even iets van zich laten horen op die dag, dat ze aan je denken of een mooie bos bloemen voor je meebrengen en spontaan op de stoep staan. Een groot feest vier ik er tegenwoordig niet meer bij, zoals ik vroeger deed met een kinderfeestje of groot feest samen met mijn beste vriendin in de garage van mijn ouders.  

♥ Hoe viert Scarlet haar verjaardag?
Vroeger was ik altijd dagen voor mijn verjaardag al benieuwd naar alle cadeautjes die ik zou krijgen. Ik ben in de zomer jarig, wat maakte dat we nogal eens op vakantie waren als ik jarig was. Dat was om een feestje te geven lastig, maar om heerlijk in het warme Frankrijk door te brengen heel fijn. Ik droeg een speciale verjaardags outfit en was de halve dag in het zwembad te vinden. Eenmaal weer thuis kregen we vaak bezoek van mijn opa en oma die in Nederland woonden en mijn oudtante en oudoom van de kant van mijn moeder. Als kind gaf ik daarnaast een kinderfeestje, waarbij we in de tuin speelden of gingen zwemmen. De bekende zin "neem je zwemspullen mee" heeft dus regelmatig op mijn kaartje gestaan.

Toen ik op mijzelf ging wonen en mijn ouders gingen scheiden werd het vieren van verjaardagen een stuk lastiger. Ik kon mijn ouders niet meer tegelijk uitnodigen, wat maakte dat ik het sowieso op twee momenten moest vieren. In plaats van gezellig en spontaan werd het beladen en straks gepland. In de loop van de jaren ben ik mijn verjaardag steeds minder gaan vieren. Ik had geen zin meer in een dag vol stress, verplichte gezelligheid, hoge uitgaven aan drankjes en hapjes,...terwijl het míjn verjaardag was en ik me op zo'n dat fijn zou moeten voelen. Hierdoor ben ik steeds vaker gewoon iets leuks gaan doen samen met mijn vriendin.

In plaats van het voor iedereen te vieren, gingen we gewoon gezellig een dagje weg. Dat werd me in het begin niet altijd in dank afgenomen. Mensen vinden het soms lastig om bepaalde rituelen los te laten. Afgelopen verjaardag ben ik samen met mijn vriendin naar een klimbos geweest en aansluiten gezellig uit eten. Dat was heel fijn en op die manier vier ik graag mijn verjaardag.

Hoe vier jij je verjaardag?