Als je eenmaal beslist in behandeling te gaan voor je eetstoornis, breekt er meestal flink wat stress uit, naast hoop op verbetering. Ik weet nog goed hoe lang ik opgelucht was na het bellen voor een intakegesprek. Welgeteld vier hele seconden en toen sloeg de paniek toe. Want wat houdt zo'n gesprek in? Wat gaan ze mij vragen, moet ik me wegen, krijg ik meteen advies, hoe lang duurt het? En niet te vergeten alle angsten over het gevoel ‘niet erg genoeg' te zijn. Wat een enorme stressvolle periode was dat.

Ik wist niet precies wat je van zo'n intakegesprek kon verwachten en zat er daardoor uren over te piekeren. Ik bedacht allerlei antwoorden op vragen die ze mogelijk zouden kunnen stellen. Ik had geen idee wat ik kon verwachten. Ook was ik ermee bezig dat ik misschien niet dun genoeg zou zijn en bedacht ik me of het handig was om juist wel of juist niet nog even af te gaan vallen voor de datum die ik te horen had gekregen.

Ik kan je helaas geen eenduidig verhaal vertellen van hoe een intakegesprek er precies uitziet, al zou ik dat natuurlijk graag aan je meegeven om je gerust te stellen. Ik heb zelf meerdere intakegesprekken gehad bij verschillende instanties, tijdens mijn herstel. Bij iedere instantie waren er verschillen. Ik heb dan ook hele fijne, maar ook zeker hele ongemakkelijke intakegesprekken gehad. Ik heb dus geen eenduidig antwoord op de vraag hoe een intakegesprek zal lopen, maar kan je wel mijn ervaring meegeven en enkele tips.

Er zijn altijd minder fijne en fijnere gesprekken die je kunt hebben. Zo is dat ook met mensen die je nieuw leert kennen en zo kan dat ook zo zijn met een intakegesprek. Soms klikt het gewoon niet, maar toch moet de informatie verzameld worden. Onhandige vragen, stotterende antwoorden en lege stiltes horen er dan ook gewoon bij. Zie dat niet als fout of verkeerd. Soms loopt een intakegesprek gewoon niet zo lekker. Alleen al omdat het over problematiek, gevoel en weggestopte emoties gaat en gewoon heel erg spannend is.

Maar een intakegesprek kan natuurlijk ook gewoon heel fijn verlopen. Je kunt je welkom voelen, begrepen of komt goed uit je woorden. Dat kun je van te voren niet weten en is ook helemaal niet belangrijk. Uiteindelijk weet een instantie dat ze het advies baseren op een momentopname en vragen ze daarom in zo'n gesprek zoveel mogelijk informatie van jou op om toch een compleet beeld te kunnen vormen.

Meestal is het zo dat als je belt naar een instantie zoals een centrum voor eetstoornissen of als je doorverwezen bent door bijvoorbeeld je huisarts, je aan de telefoon al wat vragen moet beantwoorden. Zo zullen ze natuurlijk wat algemene gegevens nodig hebben om een intakeformulier, vragenlijst of bevestiging van een afspraak op te kunnen sturen. Vaak krijg je na het ontvangen, invullen en weer terugsturen van zo'n intakevragenlijst een bevestiging van de afspraak.

In zo'n vragenlijst vind je heel veel verschillende vragen terug. Soms wordt zo'n lijst via de telefoon ingevuld samen met jou en soms krijg je hem thuis op de mat om zelf in te vullen. Er staan algemene, maar ook vragen over jouw achtergrond in. Soms moet je je gewicht, lengte en bmi invullen. Ik heb vragenlijsten gehad met vragen over mijn gezinssituatie, mijn schoolcarrière, werk, gezondheid, lichamelijke klachten of de vraag of ik een trauma had.

Zo'n lijst kan behoorlijk lang zijn of e.e.a. bij je losmaken en ik raad je dan ook aan echt de tijd te nemen en de lijst eventueel in etappes in te vullen. Doe er echter niet te lang over en ga er ook geen uren over na zitten denken. Je hoeft er niet te perfect in te zijn, want voor uitleg is er alle ruimte in het intakegesprek zelf. Stel je het toch uit, spreek dan met iemand of bijvoorbeeld in de chat of het forum van Proud2Bme af dat je hem binnen een week invult en opstuurt. Dan kan het intakegesprek ook eerder plaatsvinden en de behandeling ook sneller starten.

Soms bestaat een intakegesprek uit twee delen. Soms is dat omdat er in het eerste gesprek te weinig tijd was of twijfel is over welke behandeling passend is. Maar het kan ook zijn dat het standaard is of het tweede gesprek met of zonder je ouders is.

Meestal hoor je nog niet meteen welke behandeling geadviseerd wordt, maar krijg je wel uitleg over behandelmogelijkheden van de instantie. Een intakegesprek is dan ook zeker niet alleen een gesprek waarbij de instantie dingen van jou wil weten, maar ook andersom kun jij al je vragen kwijt. Zeg wat je kwijt wilt en stel al je vragen. Zo kun jij ook zelf beslissen of jij staat achter de visie van de instelling of kun je ergens anders een intake gaan doen. Maar vergeet niet, behandeling is altijd eng en spannend.

Bij de ene instantie word je na je gesprek binnen bepaalde tijd of op een bepaalde dag teruggebeld over het behandeladvies. Soms is er een gesprek waarin dit besproken wordt en je ook meteen informatie krijgt over je behandeling en wanneer deze kan starten. Ook dan is het belangrijk je eigen vragen ook lekker te stellen. Het is jouw behandeling, dus geef vooral in een intake en ook adviesgesprek goed aan wat jij wilt en denkt nodig te hebben of wat je wilt weten over waar je aan gaat beginnen.

Soms gaat een intakeprocedure heel snel en kun je binnen een paar weken aan de slag. Andere instanties nodigen je pas uit voor een gesprek als er ook binnenkort plek voor je is. Het kan ook zijn dat je intakegesprek al maanden geleden is geweest en je op dit moment nog op een wachtlijst staat. Tips voor tijdens de wachtlijst kun je hier teruglezen.

Vind je het intakegesprek spannend of durf je er niet naartoe, vraag dan iemand mee. Er zijn vast wel ouders, vriendinnen, tantes, neefjes of nichtjes die met jou mee willen gaan. Ze kunnen dan meestal gewoon in de wachtkamer wachten. Gaat een van je ouders mee tijdens het gesprek, maar durf je daardoor niet open te zijn. Vraag dan gerust of je de persoon die de intake doet ook nog even alleen kunt spreken of bel van te voren of dit ingepland kan worden tijdens jouw intakegesprek.

Je hoeft het allemaal echt niet alleen te doen, dus vraag gerust iemand mee. En moet je nog wachten, vind je het eng, praat er dan ook vooral over met je omgeving of wissel gedachtes en herkenning uit op het forum of in de chat van Proud2Bme. Een intakegesprek is zeker spannend, maar het komt echt allemaal wel goed. Wees gerust, haal rustig adem en wees vooral eerlijk over alles wat er in jou omgaat en waar jij hulp bij wilt.