De Ramadan is een bijzondere maand voor alle Moslims overal ter wereld. Het is de vastenmaand die vandaag is gestart en zo'n 29 a 30 dagen duurt. In deze maand staan eenheid en saamhorigheid van de mensen centraal. Het is de maand van tolerantie, liefdadigheid, verbroedering en bezinning. Bij de Ramadan denken veel mensen direct aan het vasten maar dit is niet het enige. Het doel van de Ramadan is om de Moslims dichter bij God, Allah, te brengen. In deze periode wordt vanaf het moment dat het licht wordt tot het moment dat de zon onder gaat niet gegeten of gedronken.

De Ramadan is de negende maand van de Islamitische kalender en is gebaseerd op het maanstelsel. Het duurt 29 a 30 dagen en het komt beurtelings in alle seizoenen terecht. Dit zorgt voor een eerlijke verdeling over de hele wereld waardoor voorkomen wordt dat Moslims in bepaalde delen van de wereld constant in lange, hete zomerdagen moeten vasten terwijl anderen dit doen in de korte, koude winterdagen.

Bron

Een vriendin van mij doet ook ieder jaar mee aan de Ramadan en toen wij nog bij elkaar in de klas zaten op de middelbare school kreeg ik daar veel van mee. We zijn allebei gek op lekker eten en in de pauzes vergat ik nog weleens dat zij Islamitisch is en meedoet aan de Ramadan. Dan wilde ik altijd met haar gaan eten maar dat kon dan natuurlijk niet.. Zij vertelde mij er weleens over en vertelde na afloop ook uitgebreid over het Suikerfeest. Ze vertelde inderdaad ook dat familie 's avonds vaak bij elkaar kwam om samen te eten na een dag vasten en dat dit de familiebanden erg versterkte. Wel vertelde zij dat het soms heel zwaar is. Zeker wanneer de Ramadan valt in de zomermaanden.

De Ramadan en een eetstoornis
Wanneer je als Moslim meedoet aan de Ramadan, kan het extra lastig zijn als je ook een eetstoornis hebt. Je weet dat het er aan gaat komen en je kunt je hier wellicht al weken van te voren zorgen over maken. Het kan een enorm triggerende periode zijn als je een eetstoornis hebt. Je kunt het aangrijpen als kans om niet te hoeven eten zonder dat je je daar slecht of schuldig over hoeft te voelen. Op die manier kun je ook je eetstoornis verborgen houden voor de buitenwereld. Maar wanneer je aan het vechten bent tegen je eetstoornis, er heel graag vanaf wilt en in behandeling bent, kan het heel verwarrend zijn. Het kan je behandeling in de war schoppen en je gedachtepatroon enorm beïnvloeden. Je kunt constant bezig zijn met het niet mogen eten, je wordt geconfronteerd met andere mensen die niet eten, het suikerfeest als afsluiting van de Ramadan en voor je het weet lopen er verschillende dingen door elkaar heen.

Wel of niet meedoen?
Het kan ontzettend moeilijk zijn om een keuze te maken om wel of niet mee te doen aan de Ramadan. Aan de ene kant wil je het misschien graag omdat dit hoort bij je geloof en omdat je je daar goed bij voelt maar het kan ook zijn dat je mee wil doen om een andere reden. Je doet dan namelijk mee om maar niet te hoeven eten en om hier een 'legitieme' reden voor te hebben. De Ramadan is niet bedoeld om af te vallen. Daar tegenover staat het niet meedoen. Dit zal beter zijn voor jouw herstel en behandeling en het is verstandig om niet deel te nemen als je fysiek en of geestelijk niet gezond bent. Deze keuze kan ontzettend lastig zijn. Het kan dan voelen als een (onmogelijk) dilemma waarbij je moet kiezen tussen je eetstoornis en Allah. Volgens de Koran zijn mensen die lijden aan een ziekte geëxcuseerd van het vasten. In plaats van het vasten kunnen deze mensen donaties doen, oftewel een Fidya geven. Je betaalt dan eigenlijk om iemand anders te kunnen voeden tijdens de Ramadan.

Bron

Schuldgevoelens tegenover het geloof 
Ik kan mij zo voorstellen dat de tweestrijd en dilemma's kunnen zorgen voor schuldgevoelens. Ondanks dat je volgens de Koran niet mee hoeft te doen als je ziek bent, kun je je een 'slechte' Moslim voelen omdat je niet mee kunt doen. Soms helpt het om hier met mensen over te praten. Ook wanneer je het moeilijk vindt om de keuze te maken kan het helpen om hier bijvoorbeeld over in gesprek te gaan met een hulpverlener met hetzelfde geloof of iemand die er in ieder geval genoeg kennis over heeft. Daarnaast kun je misschien ook iets anders doen waardoor je je er wat beter over voelt. Zo wordt er bijvoorbeeld gesproken over een Fidya, met andere woorden, een donatie. Maar je kunt je ook op een andere manier verdiepen in het geloof door bijvoorbeeld de Koran nogmaals te lezen of hierover met andere Moslims in gesprek te gaan.

Onbegrip vanuit de familie
Het niet meedoen aan de Ramadan of hiermee worstelen, kan natuurlijk vragen oproepen bij andere mensen. Zeker wanneer ze niet weten van jouw eetstoornis of misschien niet weten wat het precies betekent. Dit kan voor onbegrip zorgen maar ook voor een bepaalde druk waardoor jij het gevoel kan hebben dat je toch moet deelnemen aan de Ramadan. Hier ligt een belangrijke taak voor jou. Hoe moeilijk het ook kan zijn, is het aan jou om uit te leggen wat er aan de hand is en hoe dat voor jou werkt. Bij iedereen kan een eetstoornis namelijk heel anders tot uiting komen. Vertel wat jij moeilijk vindt en waar je mee worstelt. Het kan helpen om wat meer begrip te creëren en de druk te verlagen. Je hoeft niet alles aan iedereen te vertellen, maar misschien helpt het om iemand in vertrouwen te nemen.

Wat je uiteindelijk ook beslist te gaan doen, hou het doel van de Ramadan voor ogen. Doe je wel mee? Besef dan dat jouw gezondheid voorop staat en dat de Ramadan niet als doel heeft om af te vallen. Vraag steun als het te lastig wordt en bepaal een grens voor jezelf. Besef goed dat de Ramadan je eetstoornis kan verergeren en dat het triggerend kan zijn. Besef dat je het doel ook op een andere manier kunt nastreven. Er zijn meer mogelijkheden om je dichter bij het geloof te brengen en dat is wellicht voor jou op het moment een beter alternatief. Zorg goed voor jezelf, praat met anderen en werk aan je herstel. Wil je meer lezen? Lees dan ook onze blog van vorig jaar over de Ramadan en een eetstoornis.