Anorexia zonder ondergewicht

 

Wanneer we het hebben over anorexia zullen een hoop mensen direct het beeld van een heel mager meisje dat niks tot bijna niks eet voor zich hebben. Een stereotype beeld waar misschien een kern van waarheid in zit, maar wat zeker niet alles zegt. Wat nou als je aan alle criteria van anorexia voldoet, maar toch een volgens het BMI gezond gewicht hebt?

op het forum lees ik regelmatig dat het (nog) niet hebben van ondergewicht een reden is om geen hulp te durven zoeken, want ja, als je geen ondergewicht hebt is het nog niet zo erg, toch? Als je geen ondergewicht hebt heb je een nep-eetstoornis. Dan stel je je eigenlijk een beetje aan. Dan kan er best nog wel wat af. Dan hebben andere mensen die wel ondergewicht hebben het erger. Dan ben je eigenlijk gewoon zwak.

Nee, allemaal niet waar. Laat me je helpen om die negatieve en veroordelende gedachten uit je hoofd te halen, want het is niet eerlijk. Eetstoornissen  komen voor in alle vormen en maten. Van Anorexia tot Boulimia tot BED en een niet anders omschreven eetstoornis ook wel Eating Disorder Not Otherwise Specified (ED-NOS). Ze zijn allen even ernstig. Ze verdienen het allen om serieus genomen te worden. Zo ook atypisch anorexia. Een niet anders omschreven eetstoornis die alle criteria van anorexia heeft behalve het ondergewicht.

Is dat niet al genoeg?

Het hebben van een niet anders omschreven eetstoornis is voor veel mensen lastig. "Wat heb ik dan? Is het wel erg genoeg? Ik val er net weer buiten. Valt het dan wel mee? Ik kan niet eens goed zijn in het hebben van een eetstoornis!" Een handjevol vragen en gedachtes die veel mensen met zo'n eetstoornis zich afvragen. Zelf heb ik geen niet anders omschreven eetstoornis gehad, maar één ding weet ik wel zeker: Elke eetstoornis is een eetstoornis. Staar je niet dood op dat specifieke naampje, want daar gaat het uiteindelijk niet om.

Je kán niet goed zijn in een eetstoornis, omdat een eetstoornis bij voorbaat al niet iets goeds is. Het is geen prestatie om trots op te kunnen zijn. Herstellen daarentegen. Hulp zoeken. Vechten voor wie jij bent en mag zijn. Je rot mogen voelen om daarna weer te kunnen lachen. Delen met je medemens. De muur laten zakken. Uit je schulp kruipen. Stralen. Dat is pas moeilijk. Dat is een prestatie. Dat is echt iets waard. Iets waar je goed in kan worden. Wat beter gaat voelen. Waar je sterk in kan zijn. Wat je niet alleen hoeft te doen.

Staar je niet blind op dat ondergewicht. Dat is niet waar het om gaat. Ondergewicht kan inderdaad een gevolg zijn van anorexia, maar het zegt in principe niks over de ernst van de eetstoornis. Wanneer iemand ondergewicht heeft ziet dat er al snel ziek en gevaarlijk uit, maar het wil niet zeggen dat enkel het ondergewicht slecht voor je lichaam is.

Plotseling veel gewichtsverlies en ondervoeding zijn ook heel gevaarlijk voor je gezondheid. Des te meer een reden om die eetstoornis echt serieus te nemen, want ook wanneer je niet 'voldoet' aan dat lage BMI loop je risico op een ziekenhuisopname. Ook als je geen ondergewicht hebt is sondevoeding soms nodig. Niet om aan te hoeven komen, maar om voldoende voedingsstoffen binnen te blijven krijgen om gezond te blijven. Om te blijven leven. Te overleven.

Elke eetstoornis verdient het om serieus genomen te worden. Jij verdient het om serieus genomen te worden. Elk mens telt en elke eetstoornis telt, want elke eetstoornis brengt een bepaald gevaar met zich mee en dan heb ik het niet eens enkel over het fysieke, maar ook over het mentale. Uiteindelijk gaat een eetstoornis niet slechts over eten en gewicht. Het kan zich daarin uiten, maar waar het werkelijk over gaat is het wegstoppen van emoties en het obsessief controle willen hebben over je leven. Met welke gevolgen?

Leven met een eetstoornis is geen leven. Het is overleven. Je uit alle macht staande proberen te houden een leven vol angst, zelfhaat en geheimen. Geen ruimte meer voor spontaniteit. Geen ruimte meer voor liefde van de mensen om je heen. Geen ruimte in je hoofd voor andere dingen of energie om te studeren, te werken, hobby's uit te oefenen. Je leven op een laag pitje. Een muur om je heen die je eenzaam doet voelen en de warmte buiten houdt. Koud, alleen, stress, paniek, nooit goed genoeg. Uitgeput. 

Boulimia, Binge Eating Disorder, Anorexia, NAO, ondergewicht, geen ondergewicht. Je hebt een eetstoornis.

Het is al lang genoeg geweest ♥

fotografie: pexels

 

Gerelateerde blogposts

Reacties

S - Maandag 16 juli 2018 19:47
Goede blog!
Er zijn zoveel misvattingen door stereotypering. Zelf heb ik anorexia en ernstig ondergewicht. Mensen denken direct dat ik op een blaadje sla per dag leef. Dus niet! Ik doe niet onder aan de gemiddelde mens.
Maja..wat ze in de media laten zien moet kijkcijfers trekken he..triest gewoon..
I. - Dinsdag 17 juli 2018 19:46
Dit is zo waar!
Anne-Tess - Dinsdag 17 juli 2018 20:17
Dit is precies nu bij mij van toepassing. Ik wil zowat ondergewicht om begrepen te worden. Zelfs van hulpverleners hoor ik inderdaad “maar je hebt geen ondergewicht en ziet er nog goed uit dus het is nog niet zorgelijk”. Aangezien ik niet graag steun zoek en niet over wil komen als een dramaqueen beaam ik dat op zo een moment. Goed blog! Thnks Xx
Amanda - Dinsdag 17 juli 2018 21:55
Heel herkenbaar. Ik heb geen anorexia maar inderdaad eetstoornis nao door omdat ik geen ondergewicht heb. Ik heb ook heel vaak en nog steeds mijn eetstoornis niet serieus dieven en kunnen nemen want ja je voldoet niet aan alle criteria. Binnenkort heb ik weer een aantal gesprekken voor mijn eetstoornis maar dat vind ik wel heel erg spannend omdat het vier jaar geleden is dat ik hulp heb gehad en nog steeds moeite heb met dingen, maar die voor mij gewoon zijn geworden alleen misschien nog wel vallen onder eetstoornis dingen. Fijne blog
Anoniem - Dinsdag 17 juli 2018 22:08
Wat goed dat je er weer over in gesprek gaat, dat vind ik heel knap! Ik wens je heel veel succes!
Deborah__x - Dinsdag 17 juli 2018 23:25
Dit had ik echt ff nodig!! Thanks meiden!! xx
Cylu - Dinsdag 17 juli 2018 23:34
Dit zou eigenlijk alle zorgverleners, die met mensen werken met een eetstoornis ook moeten weten.

Fijne blog!
Dankjewel :)
anoniem - Woensdag 18 juli 2018 08:09
En toch is het zo dat je minder serieus genomen wordt op het moment dat je geen ondergewicht hebt. Door je omgeving maar helaas zeker ook door de hulpverlening. Juist dat heb je het nodig dat je serieus genomen blijft worden. Het gebeurd niet.
Merel1ooo - Woensdag 18 juli 2018 09:22
Sondevoeding kom je niet in aanmerking voor zonder bepaald bmi, ik kan de strijd niet meer aan en wou sondevoeding. Maar het mocht niet!! Het was letterlijk wachten op de zorg met de wachttijden en aftakelen tot je op je slechst bent
britneyangel - Donderdag 19 juli 2018 10:35
wat een goeie en fijne blog irene!
Emma - Donderdag 19 juli 2018 19:28
Ik kamp nu al 4 jaar met eetgestoord gedrag en ik heb nog nooit ondergewicht gehad. Vele keren ben ik door hulpverleners niet serieus genomen of ze stelden het niet als prioriteit omdat er zogezegd geen gevaar was voor mijn lichaam, terwijl ik er wel veel last van deze gedachtes in mijn hoofd had. Een eetstoornis is een psychische ziekte en geen lichamelijke ziekte. Er valt geen ernst af te leiden van iemands lichaam. Ik vind dit echt een heel fijne blog en dit mag zeker verspreid worden!
Luna - Zondag 17 februari 2019 08:45
Dit is erg herkenbaar.
Ik sta op de wachtlijst voor een behandeling. Vorige maand de diagnose a typische anorexia gehad.
Het was een enorm gevecht om hulp te krijgen.
Huisarts die het niet al te serieus nam. Gelukkig de eetstoornis kliniek ( en ikzelf) wel.
Het duurt niet lang meer voordat ik ondergewicht heb. En ondanks dat ik dat verstandelijk niet wil, wilt mijn eetstoornis dat wel. Het is iedere dag een strijd.
En laatst was ik bij mijn diëtiste( ik kom van morbide obesitas). En zij zegt doodleuk, ik maak mij geen zorgen, je moet alleen niet onder bmi x schieten. Dat moet je vooral tegen iemand met een eetstoornis zeggen.
- - Dinsdag 12 maart 2019 21:14
https://www.proud2bme.nl/Interviews/50_jaar_een_eetstoornis_%7C_Eetstoornis_anders
Nienke - Vrijdag 6 maart 2020 14:57
Ik heb zelf anorexia en kom van overgewicht, door de es ben ik veel afgevallen. Maar heb nog geen ondergewicht. Dat voelt heel erg als falen.... op dit moment is de es heel sterk en ben ik alsnog met gezond gewicht opgenomen in het ziekenhuis en ging ik aan de sondevoeding. Nu ben ik net precies 1 week thuis en heb ik thuis sondevoeding en dat is heel dubbel. Ik mag niet meer afvallen, en als dat wel gebeurt dan moet ik nog meer binnen krijgen. Maar de es is er nu nog te sterk voor en hou me niet aan alle afspraken. Maar omdat ik geen ondergewicht heb vind ik het niet nodig om zoveel binnen te krijgen en wil ik eerst nog ondergewicht halen, al klinkt dat echt super raar... maar anders vind ik niet dat ik echt anorexia heb....
Ik - Zondag 15 augustus 2021 17:21
Herkenbaar. Ook zonder ondergewicht in het ziekenhuis terecht gekomen. Enkele dagen wat infusen met de dingen waar tekorten in waren en weer naar huis gestuurd. Huisarts die het niet serieus neemt 'want wat is je gewicht? Oh je weegt nog genoeg'. Feit dat er ziekenhuis nodig was lijkt niet mee te tellen. Ik vecht en probeer mezelf serieus nemen maar is erg moeilijk als de omgeving dat niet doet en er daardoor geen adequate hulp is.
Onbelangrijk - Zondag 15 augustus 2021 23:18
Er staat een schrijffout in de tekst. Een muur om je heen de je eenzaam... of Een muur om je heen die je eenzaam....

Redactie Proud2Bme - Maandag 16 augustus 2021 11:25
Hi Onbelangrijk,

Goed gezien, we hebben het aangepast! Dankjewel!

x
Emma - Dinsdag 7 september 2021 15:11
Mijn hoofd heeft anorexia. Ik ben 24/7 bezig met (niet) eten in mijn hoofd, sta 5x per dag op de weegschaal, voel me schuldig over alles dat in mijn mond gaat en braak en laxeer af en toe.
Mijn gedrag heeft geen anorexia. Ik eet nog steeds veel, zelfs ongezonde dingen, verlies niet echt (veel) gewicht en kom soms zelfs aan.
Heb ik nu een eetstoornis of niet?
Irene - Team Proud2Bme - Dinsdag 7 september 2021 15:16
Hee lieve Emma,

Goed dat je hier een berichtje komt schrijven. Als ik je berichtje zo lees, lijkt het me ontzettend rot om hiermee te worstelen. En of jou dat nou wel of geen eetstoornis noemt (ik kan geen diagnose stellen) dat jij hiermee zit en dat je hier last van hebt, is al reden genoeg om het serieus te nemen en aan de bel te trekken. Zorg goed voor jezelf en laat voor je zorgen. Het is heel naar om hier zo in vast te zitten, wat je gewicht ook is, en het kan en mag echt anders. Wees ook welkom op ons forum als je hierover door wilt praten en steun zoekt.

Liefs