Ze zegt wel dat ze me aardig en geweldig vindt, maar ik weet wel beter. Volgens mij zegt ze dat enkel omdat ze iets van me nodig heeft. Ik pas wel op voor haar! Ze moet niet denken dat ze me met een paar mooie woorden kan inpakken, dat heb ik al voldoende meegemaakt. Oh mijn god, ik moet nog steeds die samenvatting van dat functioneringsgesprek ondertekenen voor mijn werkgever...straks pakt ie me er later op als ik iets niet goed doe... Die jongen vindt mij vast niet serieus leuk, die heeft me vast alleen gezoend om mij later voor gek te zetten en uit te lachen met zijn vrienden. Ik geloof er niets van dat mijn vader nu ineens zo aardig tegen me doet, er speelt vast iets.... Wedden dat ik ook hier wordt weggestuurd, niemand wil mij, hoe goed ik mijn best ook doe, uiteindelijk zijn ze me toch zat.

Zonder vertrouwen ben je alleen

De basis voor vertrouwen wordt gelegd in jouw eerste levensjaar, door de ervaring dat behoeften van eten en drinken worden vervuld. En dat niet alleen, jouw ouders gaven als het goed is ook aandacht, zorg en warmte.

Bron

Bij de basis van vertrouwen hoort het begrip "hechting". Dit is het vertrouwen in de aanwezigheid, aandacht en zorg van jouw moeder/ verzorger. Helaas loopt het niet bij iedereen zo gesmeerd in de jonge jaren. Krijg je bijvoorbeeld te weinig eten, aandacht of warmte, dan kan je op jonge leeftijd al het gevoel krijgen dat mensen jou niet geven wat jij nodig hebt. (Wantrouwen is dan dus eigenlijk het gevoel dat iemand niet gaat doen wat jij verwacht.) Dit kan leiden tot negatieve/ depressieve of wantrouwende gevoelens en in extreme situaties zelfs tot een paranoïde persoonlijkheidsstoornis.

Natuurlijk is het niet per sé zo dat wanneer jij NU heel wantrouwend bent, dit betekent dat je in jouw vroege jaartjes dús tekort bent gekomen! Nee, het kan ook zo zijn dat je wel degelijk een gezond gevoel van vertrouwen hebt meegekregen, maar dat je door nare ervaringen in de jaren erna teleurgesteld raakt in de mensen om je heen en hierdoor jouw (basis) vertrouwen verliest. Bij nare ervaringen kan je bijvoorbeeld denken aan: seksueel misbruik, pesten, mishandeling, bedrog.

Natuurlijk bestaat er zoiets als gezond wantrouwen, want het is wel zo slim om je fiets op slot te zetten als je een winkel in gaat. En je Iphone leen je ook geen weekje uit aan een zwerver :P

Wantrouwen is daarnaast een erg beperkende emotie. Wantrouwen zorgt ervoor dat je geen vertrouwen kan hebben in mensen en situaties. Hierdoor zie je de wereld negatiever dan hij veelal is en geef je mensen minder de kans om het goed te doen bij jou. Vriendschappen opbouwen is lastig, want je blijft voortdurend achterdochtig.... Dit kan ook de ander gaan opbreken omdat die het zat wordt dat je haar nooit vertrouwd, ondanks dat ze heel veel voor jou over heeft.

Uiteindelijk kan dit ook leiden tot een soort van self fulfilling prophecy: waar je bang voor bent, komt uit. Dit komt doordat je je gaat gedragen naar dat waar jij bang voor bent. Als jij bij een vriendin voortdurend denkt "ze mag me niet, ze vindt me stom en gebruikt me alleen maar omdat ze zich verveelt" dan ga je je hier ook naar gedragen naar die vriendin, hoe erg je hier ook je best voor doet om dit niet te laten blijken. Je zal haar gaan uittesten of haar steeds om bevestiging vragen. Dit gaat haar langzaamaan dan zo benauwen dat ze er uiteindelijk bijna noodgedwongen voor zal kiezen, de vriendschap te beeindigen.

Ook kan het nog eens zo zijn, dat wanneer jij zeer hoge eisen stelt aan jezelf EN aan jouw omgeving, mensen veelal niet aan jouw (te) hoge verwachtingen kunnen voldoen. Dit zorgt bij jou weer voor teleurstelling en na meerdere teleurstellingen, voor wantrouwen.

Je ziet dus dat wantrouwen op veel manieren kan ontstaan.

Het is niet eenvoudig om van "ongezond wantrouwen" af te komen aangezien je er zelf heilig van overtuigd bent dat het gezond wantrouwen is. Je baseert jouw wantrouwen immers op de dingen die jij in het verleden hebt meegemaakt. Heel begrijpelijk, maar voor jezelf uiteindelijk beperkend, want uiteindelijk heb je veelal jezelf ermee. Jij houdt afstand van mensen.... en hoe meer je dit doet, hoe eenzamer je zal worden.  Hoe minder je open staat voor situaties, voor mensen, voor de wereld.

En hoe denk je dat te doen in een relatie? want als het in een relatie ergens om draait, dan is het toch wel om vertrouwen! Je kan jaren blijven hangen in een gevoel van NOBODY CAN BE TRUSTED en daarmee jezelf heel veel ontzeggen en andere mensen die om jou geven geen eerlijke kans geven OF je kan toch het risico aangaan en open staan voor mensen, hen een kans geven....

Natuurlijk is wantrouwen een vorm van zelfbescherming, je wilt jezelf immers beschermen voor bedrog, misbruik, leugens, teleurstelling.... dus het loslaten van jouw zelfbescherming zal niet eenvoudig zijn. Toch is het de moeite waard om dit op bepaalde momenten te doen. Niet altijd, niet alles of niets... nee, soms...

"If you trust, you are not alone"