Tot nog maar een korte tijd geleden zat ze vast en nog goed vast ook. Vast op alle mogelijke manieren. Vast in haar leven, vast in relaties, letterlijk vast in een kliniek, maar vooral heel erg vast in haar eigen hoofd. Ze was slaaf aan haar eigen gedachtes en deze gedachtes zouden haar uiteindelijk de dood in drijven...

Jaren lang regeerde angst haar leven. Opgroeiend in een warm en liefdevol gezin voelde zij altijd al angst, namelijk de angst om juist die liefde en geborgenheid te verliezen. Om te zorgen dat de mensen om haar bleven geven en de enge grote wereld niemand van haar af zou nemen begon zij te proberen alles om haar heen te controleren door het in een stevige greep te houden. Zij wist niet dat zij zich hierdoor als kind al heel erg vast begon te draaien en zij langzaam zichzelf kwijtraakte...

Het kleine meisje van tien dat onbezonnen en vrij had moeten zijn voelde zichzelf verloren. Slaaf aan haar eigen angsten en gedachtes. Zij greep naar het zichzelf ontzien van één van de eerste levensbehoeftes; eten. Zo draaide zij zichzelf nog veel verder vast. Het ging langzaam, maar zij werd slaaf aan het stemmetje in haar hoofd dat haar vertelde dat zij niet mocht eten en dat haar langzaam uit het leven probeerde weg te trekken.

Jaren later toen het meisje al bijna twintig was leidden deze gedachtes haar bijna de dood in. Maar terwijl zij zeer ziek was was dit het moment waarop zij zich realiseerde dat zij een keuze had. Zij had de keuze om naar deze gedachtes te blijven luisteren, maar zij zag ook in dat zij de keuze had om in vrijheid te gaan leven. Zij zag opeens een toekomst, waarin zij vrij was om te leven zonder naar deze gedachtes te hoeven luisteren, waarin zij vrij was om dingen te bereiken en haar dromen na te jagen.

Wat volgde was een lang proces, waarin zij keer op keer moest kiezen om in vrijheid te willen leven. Het begon basaal met de keuze om een boterham op te eten. Het betekende de keuze maken om om hulp te vragen. Het betekende de sprankjes hoop op een mooie toekomst steeds meer toelaten. Omdat zij zo vast zat was dit een erg intensief proces. Het was keer op keer de keuze maken om niet te luisteren naar automatische gedachtes en angsten en de keuze te maken haar kwetsbaarheid en imperfecties te omarmen. Langzaam werd zij sterker en vond steeds meer kracht om te luisteren naar wat zij diep van binnen echt wilde.

Nu weet datzelfde meisje dat zij altijd de keuze heeft om vrij te zijn. Niet langer zit zij vast en is zij slaaf aan haar eigen gedachtes. Zij weet nu dat zij net als ieder ander mens het recht heeft om te leven. Angsten en moeilijke gebeurtenissen zullen blijven komen in haar leven, maar zij heeft altijd de keuze hoe zij hiermee omgaat. Nooit eerder heeft zij zich zo vrij gevoeld. Zij is vrij om dapper te leven in haar eigen kwetsbaarheid. Zo bang was zij om te vallen, maar het bleek dat ze vliegen kon...