Lieve allemaal,

Anorexia. Je hebt een ongezond laag gewicht. Wat doe je ermee? Ik ken je niet persoonlijk, maar misschien lijdt je zo erg aan anorexia dat jouw streefgewicht nog lager ligt dan je gewicht van nu.. Je hebt het idee dat je sterk bent als je nog minder weegt, nog minder eet en dus meer eten kan afslaan. Dán voel jij je sterk, maar ben je dat?

Ben je sterk als je streeft naar een ongezond gewicht dat onder je gewicht van nu ligt? Je bent juist sterk als je tegen de anorexia vecht, en je streefgewicht hoger ligt dan je gewicht van nu. Ook al lijkt dat streefgewicht nog zo ver weg.. het is niet onhaalbaar!

Voor jouw gevoel is het lage streefgewicht haalbaar. Ja, misschien is het wel heel makkelijk om nog meer af te vallen! Dat streefgewicht is misschien niet zo ver weg als het lijkt.. Kies je dan voor de makkelijkste weg? Ga je nog meer afvallen?

Maar geloof in jezelf! Jij kan dat andere streefgewicht (gezonde gewicht!) bereiken! En met dat je dat streefgewicht bereikt, bereik je nog zo veel meer! Als je een gezond gewicht hebt en weer kan genieten van het eten, voel je lichamelijk en psychisch zo veel beter!!

Het is ontzettend knap en bovendien moedig als je voor dát streefgewicht gaat! Het is een overwinning en je mag er trots op zijn! Je mag er trots op zijn als je de stap hebt genomen om tegen anorexia te vechten. En ook al lijkt dat streefgewicht nog kilo's ver weg, elke kilo is een overwinning.

Durf je het gevecht aan? Wil je het gevecht aangaan?

Via deze weg, wil ik je aanmoedigen om de stap te nemen, of, als je de stap hebt genomen, door te gaan! Tot dat je er bent!

Deze strijd heb ik ook moeten doorstaan. De eerste stap was het besef dat ik niet verder wilde op de ongezonde anorexia manier. Ik had hulp gezocht, want alleen kon ik het niet. Samen met een psychologe en diëtiste (maar ook met hulp van Boven en met de mensen die ik lief heb) ben ik gaan vechten tegen anorexia. Ik wilde het aangaan, al leek het streefgewicht ontzettend ver weg. Voor mij was toen eigenlijk helemaal niet duidelijk dat ik zo erg moest vechten om bij dat gewicht te komen.. het enige wat toen duidelijk was, was dat ik niet meer het streefgewicht, dat onder mijn gewicht van toen lag, wilde bereiken!

Ik begon ruim een half jaar geleden.. ik woog toen xkg. Ik was te dun. Van de week heb ik mij gewogen: xkg (aardig wat kilo meer). Mijn streefgewicht was en is dat laatste gewicht! Ik heb het dus gehaald en daar ben ik ontzettend blij mee en dankbaar voor!

Toen ik met aankomen ongeveer op de helft was, begon ik me te beseffen wat voor stap ik had genomen en wat ik er allemaal mee kon bereiken. Wat voelde ik me goed en gelukkig! Ik hoop echt dat jij er voor gaat om dat gevoel zelf te ervaren!

Twee keer achterelkaar (ongeveer een tussentijd van 2 maanden) woog ik hetzelfde gewicht. Ik schrok ervan, want nu moest ik toch nóg meer gaan eten om aan te komen. Ik heb de stap genomen. Ik wist dat als ik verder zou gaan met mijn eetpatroon ik op dat gewicht zou blijven hangen en dat wilde ik niet.

Van de week moest ik wegen en ik was erg bang dat ik op dat gewicht was blijven hangen.. want dan zou ik nog meer moeten eten en leek dat streefgewicht echt onhaalbaar! Maar gelukkig; ik ben er!
Nu weet ik dat hoeveel ik nu eet voldoende en goed is voor mij. Het geeft ontzettend veel rust. Ik zal natuurlijk nog moeten blijven volhouden om op dit gewicht te blijven, maar dat zie ik echt zitten!

Immers, ik heb de strijd tegen anorexia zo goed als gewonnen!

Ga de strijd alsjeblieft aan.
Ga er mee door.
Blijf er tegen vechten.
Je zal ontdekken hoe mooi dat is.

Lianne