Wat je moet weten over honger

 

Honger… We hebben het allemaal. Voor de meeste mensen is het de normaalste zaak van de wereld. Je hebt honger, of trek, dus gaat wat eten. Klinkt allemaal vrij logisch. Toch is het voor mij lange tijd helemaal niet zo logisch geweest. Tijdens mijn eetstoornis wist ik me geen raad met mijn hongergevoel. In deze blog schrijf ik een aantal dingen die ik over honger heb moeten leren voordat ik er goed mee om kon gaan.

Het gevoel van honger vond ik maar verwarrend. Het was in strijd met mijn eetstoornis en de bijbehorende eetregels. Lange tijd heb ik niet open gestaan voor mijn hongergevoel. Ik heb geprobeerd het weg te duwen, het te negeren, het te sturen of het te veranderen. Honger gaf me het gevoel dat ik geen controle had, alsof ik niet zelf kon kiezen. Alsof het voor mij bepaalde wanneer ik wat moest eten, terwijl mijn eetstoornis me iets anders vertelde. De honger bleef aan me trekken, bleef om aandacht vragen. Het maakte me misselijk, duizelig, chargrijnig en moe. Mijn hoofd maakte overuren. Wat moest ik er mee?


Bron foto

Tijdens mijn herstel kreeg ik te horen dat het uiteindelijke doel was te eten naar behoefte. Te luisteren naar wat je lichaam nodig had en te vertrouwen op je hongergevoel. Dit vond ik extreem lastig. Ik wilde wel van m'n eetstoornis af, maar vond er ook veel veiligheid in. Veiligheid die ik dacht in te leveren wanneer ik naar mijn hongergevoel zou gaan luisteren. Wat nou als mijn hongergevoel het mis heeft? Wat nou als het nooit stopt?

Ik durfde niet te vertrouwen op mijn eigen lichaam, bang dat het verkeerde informatie zou geven. Deels klopte dit wel, mijn lichaam was in de war van het onregelmatige eten, maar dit zou rechttrekken, dat hadden ze verteld. Door middel van een eetschema moest ik meer structuur in mijn eten zien te vinden en wanneer dat op orde was kon ik naar mijn hongergevoel gaan leren luisteren. 

Ik merkte op dat ik soms meer of minder trek had dan wat er op mijn eetschema stond. Dit vond ik heel verwarrend, maar het was belangrijk er stappen in te gaan zetten. Als ik extra had bewogen was het logisch dat mijn lichaam aangaf extra voedingsstoffen nodig te hebben. Hier mocht ik dan best naar luisteren door bijvoorbeeld een extra tussendoortje te eten of wat meer op m'n bord te scheppen.

Al die tijd dacht ik dat het de honger was waar ik gek van werd, maar het waren de regeltjes die ik er aan had verbonden. Honger op zich is een heel handig middel om uit te zoeken wat je lichaam nodig heeft. Ik probeerde het te zien als iets wat deel van mij uit maakte, niet als iets wat mij in de weg probeerde te zitten, al voelde dat soms wel zo. Onderstaande dingen heb ik geleerd in mijn zoektocht naar wat honger voor mij betekende: 

♦ Honger kent geen tijd 
Lange tijd at ik gewoon wanneer de klok aangaf te moeten eten. De tijden had ik van tevoren bepaald en hier mocht niet van afgeweken worden. Wanneer mijn tussendoortje om 4 uur plaats hoorde te vinden en ik had om 3 uur al honger, bleef ik stug wachten tot het 4 uur was. Hierdoor heb ik echt flink wat eetbuien uitgelokt. Je kan je honger niet aan en uit zetten op een bepaalde tijd. Nu eet ik gewoon wanneer ik honger heb of wanneer ik trek heb in iets lekkers. Ik stel geen eisen meer aan wanneer ik vind dat ik honger zou moeten hebben en dat brengt onwijs veel rust. 

♦ Honger doet niet mee aan jouw regels
Ik hield er onwijs strenge regels op na. Wat ik moest eten, hoeveel ik moest eten, hoe laat ik moest eten. Deze regels wilde ik ook op mijn hongergevoel toepassen. Ik wilde mijn hongergevoel ermee controleren. Ik wilde alles zelf in de hand hebben, maar honger doet niet mee aan jou regels. Honger wil gestild en gerespecteerd worden. Ik weet dat ik mijn honger geen regels op kan leggen, maar dat de enige manier hem te stillen, is aan zijn behoeftes te voldoen. Nu het geen constant gevecht meer is, is het eigenlijk allemaal zo erg nog niet. 

♦ Honger komt altijd terug
In het verleden heb ik mijn honger veel weggedrukt. Ik dacht dat als ik het maar lang genoeg en vaak genoeg vol zou houden, het uiteindelijk wel weg zou gaan. Vaak hoor je mensen zeggen over hun honger heen te zijn. Misschien voelt dit voor even zo, maar honger komt altijd weer terug, want dat hoort zo te zijn. We kunnen het onderdrukken, maar uiteindelijk heeft je lichaam voeding nodig. Dat is maar goed ook, want het is niet zonder reden. 

♦ Honger is niet slecht
Misschien wel de belangrijkste les die ik over honger heb geleerd. Ik vond honger altijd slecht, ik vond het zwak en ik dacht dat toegeven aan honger me dik zou maken. Het was haast alsof ik er van overtuigd was dat honger iets was van buitenaf wat mij probeerde te pesten, maar dat is het niet. Honger komt van binnenuit, het is een teken van jouw lichaam dat het voeding nodig heeft. Honger is daar om je te helpen, je te wijzen op wat nodig is. Honger is er om te zorgen dat je voor jezelf kan blijven zorgen.


Bron foto

Het is lastig om te leren luisteren en om te leren gaan met je hongergevoel. Zeker wanneer je een eetstoornis hebt, kan je lichaam nog wel eens in de war zijn. Dit, opgeteld bij de twijfels die je al hebt, maakt het dan haast een onmogelijke opgave je hongergevoel te vertrouwen. Haast onmogelijk, maar niet onmogelijk. Het loslaten van die regels en het toestaan van en vertrouwen op je hongergevoel heft zo veel strijd op. Een bevrijding van dat constante gevecht, dat gun ik jou en ik hoop dat ik je met deze blog daar een beetje mee heb kunnen helpen. 

Lees ook: Extreme hunger bij herstel

Hoe ga jij om met honger?

 

Gerelateerde blogposts

Reacties

Anoniem - Donderdag 8 februari 2018 13:11
Bedankt voor deze inzichtgevende blog! Ik struggle er zelf nu ook mee dat ik best wel vaak honger heb, maar niet meer durf te eten dan er op mijn eetlijst staat, want dan gaat de eetstoornis flink protesteren. Ook al weet ik dat ik nog moet aankomen en het dus eigenlijk helemaal niet zo erg is om af en toe wat extra's te eten, ik hou me nog zo vast aan die eetlijst.. Erg verwarrend allemaal.
Meisje89 - Donderdag 8 februari 2018 13:26
Ik heb hier ook vreselijk veel last van. Ik ben al meer avond eten gaan eten en toch heb ik na een uur gewoon honger dat is zo frustrerend en ik vind het zo moeilijk hiermee om te gaan
britneyangel - Donderdag 8 februari 2018 16:38
ik vind honger hebben ook vaak vervelend en lastig en ook bv als ik na mijn idee best veel en goed gegeten heb en toch nog het gevoel heb dat ik niet genoeg gegeten heb
Conquer_ed - Donderdag 8 februari 2018 19:53
Ben ik de enige die juist getriggerd wordt door honger om niet te eten? Het is heel raar en naar ergens, maar als ik honger heb vind ik dat juist fijn, waardoor eten lastiger wordt. Als ik géén honger heb, val ik juist vaker in eetbuien. Herkent iemand dit, en heeft iemand tips hiervoor?
Vienna - Donderdag 8 februari 2018 22:20
Nee. Dat ben je niet.... Ook mijn eetbuien komen juist als ik vol zit... maar komt dat niet ook omdat we ons op een ander moment hebben uitgehongerd en ons eten dan vraagt naar meer. Dat we dat niet mogen van onszelf (dat meer) en dat dat dan weer eetbuien triggerd?
Vienna - Donderdag 8 februari 2018 22:21
Euhm... ik bedoelde ons lichaam... maar ik zei ons eten....
Vienna - Donderdag 8 februari 2018 22:19
Bedankt :).. Het doet me verdriet om te lezen, omdat het me banger maakt dan ik zou willen. Zo graag wil ik alles los laten en echt vrij leven en eten, maar de angst.. voor wat eigenlijk? lijkt soms groter.... Het gaat wel steeds beter, ik vertrouw dat dit voor mij ook steeds beter zal blijven gaan. Tocht zou het zo fijn zijn als er een knopje zou zijn.... Hop. Om. Angsten weg. ES weg.
Starchild - Vrijdag 9 februari 2018 02:15
Ik denk dat ik nu extreme hunger ervaar nu ik sinds mijn nieuwe therapie weer met regelmaat probeer te eten. Ik voel me dan niet getriggerd ofzo om een eetbui te houden. Voorafgaand aan een eetbui ben ik erg onrustig. Van eetbuien heb ik nog steeds veel last van by the way. Maar als ik bijv voor mijn lunch aan tafel ga zitten dan eet ik vri rustig en gemotiveerd om het goed te doen, maar dan blijf ik eten en eten en eten. Ik lijk steeds maar niet vol te zitten. Ik weet niet wanneer het genoeg is. Moet ik dan strikt bij die normale hoeveelheid blijven of gewoon eten omdat zogenaamd mijn lichaam aangeeft meer nodig te hebben? Want dat eet ik weer teveel. Dat is erg lastig want ook dat braak ik uit. Aan de buitenkant is er niet veel verschil te merken met een eetbui qua hoeveelheid. Er is wel een verschil in de producten die ik dan pak.
Ik ga dit in therapie bespreken want ik weet niet wat ik hiermee aanmoet.
E - Zondag 11 februari 2018 06:08
In ieder geval heel dapper en goed dat je het in therapie gaat bespreken! Ik denk dat het belangrijkste is dat je niet gaat compenseren (braken/sporten/minder eten) naar wat meer gegeten te hebben dan je eetlijst, dan kom je namelijk in een patroon dat de eetbuien alleen maar triggert. Het is redelijk bekend dat je lichaam aan het begin van weer normaal eten (ipv te weinig) om meer eten vraagt; het is een teken van je lichaam dat er meer voedingsstoffen nodig zijn om je lichaam te kunnen laten herstellen.
Denk dat je therapeuten je er wel mee kunnen helpen, want snap dat het een erg moeilijke situatie is (heb er zelf ook nog wel eens last van dan ik het gevoel heb een bodemloze put te zijn)
Misja - Zaterdag 29 augustus 2020 07:44
Zeer herkenbaar, zelf weet ik nooit of en wanneer ik echt honger heb. Wel heb ik altijd zin om iets te eten en vaak is dat dan met veel suiker. Weet iemand 2aar ik naartoe kan gaan om hier op een goede maniermee om te gaan? Ik wil namelijk graag normaal met eten om leren gaan, maar tot op heden lukt dit niet