Waarom volwassen worden niet erg is

 

volwassen wordenVeel meiden met een eetstoornis zijn bang om volwassen te worden. Angst voor de toekomst is vaak, bewust of onbewust, een reden om vast te houden aan een eetstoornis. Sommige meiden proberen zelfs letterlijk kind te blijven door, door middel van hun eetstoornis, vast te houden aan een kinderlichaam.

Volwassen worden kan ook eng zijn omdat er best wat dingen veranderen. Ik ben ook lang bang geweest voor wat er allemaal ging komen in mijn leven. Ik was bang dat ik de verkeerde studie zou kiezen, vervolgens studeerde ik en was ik weer bang dat ik zou falen en toen kwamen er weer angsten over hoe ik verder zou moeten na mijn studie.

Verantwoordelijkheden, een baan, een eigen huis, misschien een relatie, ik kreeg het er benauwd van. Hoewel ik nog moet zien hoe het allemaal gaat lopen kan ik er nu met een stuk minder angst naar kijken en is het geen reden meer om naar mijn eetstoornis te grijpen. Ik heb geleerd dat volwassen worden betekent dat er ook een hoop dingen uit je je jeugd zijn die je mee kunt nemen. Niet alles hoeft te veranderen. Volwassen worden betekent niet dat je nooit meer kind kunt zijn en voor altijd een ander mens bent. De volgende punten kun je meenemen uit je jeugd, juist omdat ze ook horen bij volwassen zijn.

♥ Hulp vragen
Soms denk je misschien dat als je ouder wordt, je alles moet weten. Hoe ouder je echter wordt, hoe meer je ziet dat volwassenen ook echt niet alles weten. Ook zij moeten nog vaak dingen vragen en hebben niet op alles een antwoord. Ook jij kunt altijd hulp blijven vragen. Je hoeft niet alles in één keer te weten. Als kind stel je talloze vragen, misschien wel vijf keer dezelfde en ook als volwassene mag je dat blijven doen.

hulp vragen

♥ Nieuwe dingen ontdekken
Hoe oud je ook wordt, er zullen altijd nieuwe dingen zijn om te ontdekken. Vroeger was dat misschien het hoogste punt van de glijbaan, later was het je eerste alcoholische drankje en nu zullen het hele andere dingen worden. Plekken waar je nog nooit bent geweest tijdens bijzondere reizen wellicht. Maar ook het ontdekken van dingen over jezelf, leren wie je bent en wat belangrijk voor je is. Uit je comfort-zone gaan en dingen doen die je misschien normaal nooit zou doen. Ontdekken dat er meer is dan die veilige eetstoornis en dat de wereld eigenlijk veel groter is dan je ooit had gedacht. Soms een beetje de grenzen op zoeken, want alleen dan zie je hoe ver je kunt gaan.

♥ Huilen
‘'Big girls do cry'' Ook volwassenen huilen. Misschien niet meer om een schaafwond of een blauwe plek, maar huilen doen ze zeker en dat is ook niets om je voor te schamen. Huilen komt voort uit emotie en iedereen heeft emoties, ook volwassenen. Er is niets geks aan om van tijd tot tijd je tranen te laten stromen, dat kan juist ontzettend opluchten.

♥ Plezier hebben
Kinderen zijn bij uitstek degenen die onbezorgd plezier kunnen maken. Bij het ouder worden lijkt dit steeds lastiger te worden. Enerzijds omdat je meer verantwoordelijkheid krijgt en omdat er dingen komen waar je je misschien zorgen over maakt en anderzijds omdat er een soort idee ontstaat dat je als volwassene altijd maar serieus moet zijn. Maar juist als volwassene, wanneer je wat meer verantwoordelijkheden en soms ook zorgen hebt, is het belangrijk om dit af te wisselen met flink wat plezier en onbezorgdheid. Een taart bakken met vriendinnen, uitgaan, knutselen, meezingen met foute nummers of een avondje Mario-karten op de Wii, het maakt niet uit, als jij het maar leuk vindt. Plezier hebben doet een mens goed, geeft je energie en zorgt ervoor dat je er weer even tegenaan kunt.

♥ Fouten maken
We hebben vaak de neiging erg streng voor onszelf te zijn en de lat heel hoog te leggen. Je kunt dan denken dat als je volwassen bent je alles voor elkaar moet hebben en moet weten hoe het leven in elkaar zit, hoe je leven eruit gaat zien en hoe alles zal gaan lopen. Dit is echter niet de realiteit. Je kunt niet alles van tevoren weten en hoe het leven gaat lopen weet niemand. Iedereen kan op een bepaald punt een verkeerde keuze maken in het leven. Als kind of tiener zijn de consequenties misschien anders of heb je wat minder verantwoordelijkheid, maar dan nog is het ook niet erg als je als volwassene een fout maakt. Iedereen maakt fouten. Misschien ga je een keer niet voor die baan waar je achteraf spijt van hebt, of je stapt in een relatie wat later verkeerd uit blijkt te pakken. Fouten maken hoort bij het leven. Jij zult ook fouten maken en dat is oké.

niemand is perfect

♥ Kind zijn
Als volwassene kun je altijd weer even kind zijn. Misschien niet als je serieus aan het werk bent, maar als je thuiskomt bij je partner of misschien een keer naar je ouders gaat, dan is er altijd die mogelijkheid om weer even klein te zijn. Elke volwassene heeft weleens behoefte aan een knuffel of behoefte aan even geen verantwoordelijkheid, maar gewoon in iemands armen liggen en niets hoeven. Dit mag, hoe oud je ook bent. Ga naar iemand toe die je vertrouwt en bij wie je je veilig voelt. Vertel je verhaal of zeg juist helemaal niets maar wees gewoon maar even klein, daar hoef je geen kind voor te zijn.

♥ Dromen
‘'Als ik later groot ben, dan...'' is iets wat iedereen weleens gezegd heeft. Misschien tijdens een gesprek over wat je later zou willen worden, wat je doelen zijn of waar je nog graag heen zou willen op vakantie. Maar waarom stoppen met dromen als je eenmaal volwassen bent? Dromen is iets wat je kunt blijven doen, hoe oud en groot je ook mag worden. Misschien wel over plekken die je nog eens zou willen bezoeken, over wat je zou doen als je de loterij zou winnen of simpelweg dromen over de toekomst, maakt niet uit hoe deze er ook uit gaat zien. Een toekomst zonder eetstoornis, vol zon en geluk. Altijd blijven dromen.

leven

Hoe vind jij het om volwassen worden?

 

Gerelateerde blogposts

Reacties

Irene_e - Zondag 24 maart 2013 12:48
Wow, echt precies wat ik nu even nodig heb.
Iemand om wie ik heel erg veel geef kwam net aan de deur, helemaal boos. Ze schreeuwde dat ik moest kappen met 'dit kinderachtige gedoe' (telkens bij angsten en tegenslag wegvluchten in de anorexia) en zo 20 minuten door. Dus deze blog komt echt precies optijd.
Ik ben doodsbang om volwassen te worden. Ik durf het gewoon niet.
m - Zondag 24 maart 2013 12:53
Hoe ouder ik word hoe kindser ik weer word, omdat ik heel die onzin en kinderachtigheid ervan in ga zien :)
M - Zondag 24 maart 2013 12:53
Gisteren met 2 vriendinnen hierover gehad... komt dus op het juiste moment!
M.L. - Zondag 24 maart 2013 12:55
Thanks
hockeymeisje95 - Zondag 24 maart 2013 13:03
Ik vind het heerlijk om volwassen te worden! Ik ben juist heel blij dat ik nu 18 ben.
Het zelf verantwoordelijk zijn voor dingen, dingen zelf oplossen en zélf om hulp vragen ipv dat mensen steeds naar je toekomen, gaan studeren... Allemaal dingen waar ik juist naar uit heb gekeken! En ja, ook een volwassen lichaam (figuur) hoort daar bij, maar ook dát zou ik graag willen!
xxdancingx - Zondag 24 maart 2013 13:30
Ik vind het ook juist fijn om volwassen te worden. Meer vrijheden te krijgen enzovoort. Dat je meer voor het zeggen krijgt. Want nu is mijn eetstoornis deels zo omdat ik zelf ergens de regie over wil hebben. Omdat over de rest van mn leven mn ouders nog steeds beslissen.
black rose - Zondag 24 maart 2013 13:30
Herkenbaar. Leuke/leerzame blog!
Roos - Zondag 24 maart 2013 13:52
Het is wel een beetje eng, maar ook heel spannend op een positieve manier.
Geniet ervan als je opgroeit, maar ook als je uiteindelijk volwassen bent: vergeet nooit te genieten
Roos - Zondag 24 maart 2013 14:03
Ik ben volwassen :P (ik moet nu een beetje om mezelf lachen). En ik vind het heerlijk ... eindelijk al die onzekerheid uit de pubertijd achter me gelaten. Vastigheid opbouwen, een leven in rustiger vaarwater. Kortom, ik zou niet meer terug willen. Nou ja, mijn studietijd was ook wel erg leuk :)
M. - Zondag 24 maart 2013 14:28
Goede blog, voor velen wel herkenbaar denk ik.
Komt er ook eens een blog over het inhalen van je kindertijd?



Charlotte - Zondag 24 maart 2013 15:25
Wat een fijne blog! Nu ik langzaam aan word, zowel geestelijk als volgens de kalender, begin ik steeds meer te merken dat het ook best leuk kan zijn. Maar het blijft op sommige momenten ook wel heel eng! Leuke en goeie tips!
Chananja - Zondag 24 maart 2013 15:48
@ M. Daar zou ik ook graag over willen lezen! Hoe je kindertijd in te halen, als je nooit echt kind hebt kunnen zijn?
Shira86 - Zondag 24 maart 2013 16:04
Super blog!

Ik kan niet zeggen dat ik schrik heb om volwassen te worden aangezien ik al 26 ben maar toch is dat nu wel net een probleem.
Ik wil helemaal niet volwassen zijn, veel te ingewikkeld. Er wordt zoveel van je verwacht en dat is gewoon dood en doodeng!
Mona - Zondag 24 maart 2013 16:14
Hmm ik vind het fijn om op eigen benen te staan en mijn eigen leven in te delen, maar je moet in deze maatschappij wel achter een heleboel dingen zelf aan, anders gebeurt er niks.. dingen die niet kloppen (zoals verzekeringen, belastingen, studie-inschrijvingen en dat soort dingen), daar moet je zelf achteraan, anders hoor je er niks meer van, maar zodra het niet ten gunste van jezelf is.. dan komen er al snel brieven op je deurmat met bedragen met de vraag of je die nog even wil betalen etc. dan weten ze je wel te vinden... ik vind dat stuk vooral heel moeilijk aan volwassen worden..
Kay - Zondag 24 maart 2013 16:45
Ik moet eerlijk zeggen dat ik het eigenlijk heerlijk vind om 'volwassen' te worden. Om verantwoordelijkheden te krijgen, te nemen. Om op eigen benen te kunnen staan en niet meer afhankelijk te zijn van anderen. Om mezelf te leren kennen.
Natuurlijk zou ik wel eens willen dat alles zo makkelijk zou zijn als toen ik 'klein' was, maar ik vind het vooral fijn dat ik nu ZELF regie heb over mijn leven. Dat ik zelf verantwoordelijkheden kan nemen en dat anderen dat niet voor mij hoeven te doen.
Loes - Zondag 24 maart 2013 17:00
@ M Ja dat dat zou ik ook graag willen!
Nienke - Zondag 24 maart 2013 17:07
Ik zou niets liever willen dan volwassen worden, met alle imperfecties erop en eraan. Ik ben 21, officieel volwassen...maar voel me net een klein kind, zo afhankelijk. Vorig jaar woonde ik op mezelf, had een kamer, een studie, zorgde voor mezelf. Nu woon ik weer thuis, heb een eetstoornis en ben afhankelijk van m'n ouders financiën .... Ik zou niets liever willen dan volwassen worden.
greenbutterfly - Zondag 24 maart 2013 18:34
Wat een goede blog! En goede timing hihi! Ik word dit jaar 18, maar ik zie er eigenlijk best wel tegen op om meer verantwoordelijkheid etc. te krijgen. Misschien valt het hartstikke mee hoor, I hope so! Deels heb ik er ook wél zin in hoor! Maar voor mij voelt het wel apart, want ik heb vanaf mijn 12e een es, en vanaf mijn 14e bijna non-stop in klinieken gezeten, dus ik heb het gevoel dat ik het 'echte' leven bijna 4 jaar heb overgeslagen. maar dat komt goed. Echt een mooi artikel!
l - Zondag 24 maart 2013 19:43
Volwassen worden was een grote angst van me, maar nu vind ik het heerlijk. Sinds ik op mezelf woon geniet ik van schoonmaken, boodschappen doen, koken, gewoonweg zelfstandig zijn. Zelfstandigheid voelt als vrijheid.
Sanne - Zondag 24 maart 2013 20:18
Wat een goede blog. Dit was voor mij echt wel een reden om een eetstoornis te ontwikkelen en nu ook soms neig ik er weer naar terug te grijpen.. Maar aan dit artikel heb ik veel :)
Anne-Roos - Zondag 24 maart 2013 21:28
AAn de ene kant lijkt mij volwassen worden leuk. MAar aan de anbere kant ook eng. IK aen nu een tijdje 16 en soms heb ik dan zoiets van: ik ben nog maar 1,5 jaar kind!
GOede blog dit!
Fayee - Maandag 25 maart 2013 11:51
ik word dit jaar alweer 21.. en vind het heel eng allemaal. Om eerlijk te zijn, heb ik ook nog steeds het gewicht van toen ik 12 was... dit jaar ga ik in behandeling. Tijd voor verandering... Wat ik eng vind aan volwassen worden... tja.. vooral het lichaam maar ook de verantwoordelijkheden.. eigenlijk bijna alles wel. Ik vind dit artikel goed! ga de tips zeker proberen mee te nemen :)
Droprolletje - Donderdag 4 april 2013 13:56
Hier zat ik gisteren nog helemaal over te piekeren.. Terwijl ik voor mijn gevoel al heel dichtbij volledige genezing ben, is dit wel iets waar ik mee zit. Dit mooie artikel kwam dus echt precies op het goede moment!