Tijdens mijn eetstoornis en depressie vond ik het lastig om goed voor mezelf te zorgen. Ik had nauwelijks energie om mijn bed uit te komen, laat staan om mezelf op te maken en mooie kleren aan te doen. In die periode zijn er dan ook tijden voorbij gegaan waarin ik mezelf behoorlijk heb verwaarloosd op diverse gebieden. Niet alleen zorgde ik slecht voor mezef, ook vond ik het moeilijk om mijn kamer op orde te houden en bijvoorbeeld mijn administratie te doen. Ik verwaarloosde mezelf en dat stond misschien wel symbool voor de rommel in mijn hoofd.

In die tijd begon dit alles vaak al in de ochtend met opstaan. Ik nam me dan voor om op tijd op te staan en te gaan douchen. Na het douchen voel je je immers lekker fris en vaak ook wat minder somber. Het opstaan zelf was eigenlijk direct al een probleem, omdat ik het lastig vond om überhaupt mijn bed uit te komen, zeker als ik geen verplichtingen had. Eenmaal mijn bed uit, was het al laat in de ochtend. Hoewel ik dan echt wel moest douchen, kon ik me hier vaak niet toe zetten. Het was teveel werk en teveel moeite. Het was niet dat ik het niet wilde, ik kon het gewoon niet opbrengen om het te gaan doen.

Bron

Omdat het meestal al laat in de ochtend of begin van de middag was, besloot ik niet te ontbijten. Toentertijd vond ik dat super goed van mezelf omdat ik daarmee calorieën bespaarde. Later op de dag of in de avond kreeg ik hierdoor echter juist eetbuien. Met gemak ging ik dan ook in mijn pyjama naar de supermarkt om eetbuivoedsel te halen.

Ik zorgde ontzettend slecht voor mezelf, verzorgde mezelf niet of nauwelijks en at ongezond. Alleen als ik een afspraak had waarvoor ik er oke uit moest zien, zorgde ik ervoor dat ik er ook goed uit zag. Daarbuiten poetste ik nauwelijks mijn tanden en kamde ik mijn haar vaak niet eens.

Door de hele dag in je pyjama te lopen, dagen niet te douchen en niet eens iets van groente of fruit te eten, ga je je vanzelf nog slechter voelen. Ik was al depressief maar dit maakte het er allemaal niet beter op. De verwaarlozing was ook terug te zien in mijn studentenkamer: ik was altijd netjes maar in periodes dat het slecht met me ging stapelde de rommel zich op. Ik was altijd van het schoonmaken en heb ook lange tijd erg last gehad van smetvrees, maar in periodes was het erg lastig om daadwerkelijk spullen op te ruimen en om bijvoorbeeld simpelweg schone was op te vouwen. Als ik er van een afstandje naar keek, schaamde ik me dood: van buiten leek ik misschien een hele normale jonge vrouw, maar ik zag mezelf meer als een perfecte kandidaat voor een fout hulpprogramma van John Williams.

Of je nu een eetstoornis hebt of erg depressief bent, zelfzorg is erg belangrijk. Het gaat er hierbij niet om dat je er mooi uit moet zien en perfect opgemaakt moet zijn zoals in modebladen of op tv, maar het gaat er vooral om dat voor jezelf zorgen er direct ook voor zorgt dat jij je lekkerder in je vel voelt. Als ik me had gedoucht en even mijn haar in model had gedaan en mijn tanden had gepoetst, voelde ik me al een stuk frisser. Bij elkaar kostte dit nog geen half uur tijd.

Bron

Het geeft je daarnaast ook direct energie om dingen te ondernemen. In je pyjama of huispak rondlopen is nu eenmaal niet de motivatie om naar buiten te gaan en dingen te doen. Als je gewone kleding aan hebt, dan is de drempel net iets lager om wel even de deur uit te gaan, je hoeft je dan immers niet nog helemaal om te gaan kleden.

Dit betekent overigens niet dat je nooit lekker in je comfy kleding rond mag lopen zonder make up, het gaat vooral om de achterliggende gedachte en de balans hierin. Ik vind het nu nog steeds weleens fijn om af en toe in het weekend in een joggingbroek te lopen met een warm vest, gewoon omdat het lekker zit en ik toch de deur niet uitga. De intentie hierachter is inmiddels echter heel anders dan een aantal jaar geleden.

Ook mag je best als je je een dag rot voelt, lekker binnen blijven en misschien net iets meer chocolade eten dan eigenlijk goed voor je is. Als deze dagen echter vaak voorkomen en je je hier eigenlijk helemaal niet zo lekker bij voelt, dan moet je je afvragen wat precies de reden hierachter is en of je hier nu wat aan zou moeten veranderen. Een eetstoornis is niet opgelost door gewoon goed voor jezelf te zorgen, maar het kan wel net dat steuntje in de rug zijn dat je op veel momenten nodig zult hebben.