''Grote stappen, snel thuis.'' is een spreekwoord dat zegt dat je niet teveel moet treuzelen en twijfelen, maar gewoon moet doen. Wanneer we het over eetstoornissen hebben kan dit inhouden dat je 'gewoon' naar de huisarts moet gaan en dan 'gewoon' in behandeling moet gaan. Maar zo gewoon als die dingen lijken, zijn ze absoluut niet. Het zijn grote stappen die ontzettend veel betekenen in je genezingsproces. Toch gebeurt er een hoop tussen die grote stappen door: de kleine stapjes die enorm waardevol zijn. 

Die kleine stapjes worden vaak vergeten. Als je ergens een vraag stelt over genezing, weet je het antwoord eigenlijk al. Bijvoorbeeld dat je naar de dokter moet stappen of dat je aan moet komen. Toch zijn er ook kleine dingetjes die je voor jezelf kunt doen om die grote stappen juist te kunnen maken en vol te houden. 

Bijvoorbeeld als je bang bent. Je kunt dan veschillende dingen doen, behalve niet meer bang zijn. Want niet meer bang zijn, is vaak nog te ver weg. Als je bang bent voor eten, kan het prettig zijn om dit aan iemand te vertellen die met jou aan tafel zit. Die persoon zegt soms wat jij eigenlijk wel weet, maar door de eetstoornis even niet meer tegen jezelf kunt zeggen. Het kan ook prettig zijn als diegene juist lekker over andere dingen gaat kletsen, zodat je niet meer zo op je bord gefixeerd bent. 

Als je bang bent in het donker, koop dan gewoon een nachtlampje! ''Ik ben toch geen kind.'' hoor ik je denken, maar dat maakt niets uit! Als jij je daar prettig bij voelt, dan moet je dat gewoon doen. 

Wanneer je een heftig gesprek op therapie hebt gehad, of in paniek bent kun je kalmer worden en uit die  'roes' komen, door iets vast te pakken wat zacht is. Bijvoorbeeld een knuffel of een kleedje waaraan je kunt frunniken. Wees op die manier lief voor jezelf en gebruik je zintuigen om een beetje 'op aarde' te blijven. Maak het jezelf comfortabel, zoek een fijn plekje in huis.

Soms geeft het rust om eens vier keer diep adem te halen wanneer je helemaal verzonken bent in gedachten of piekert. Voel je voeten op de grond staan? Waar ben je? Wat kun je doen om je fijn te voelen op dit moment? 

Is eten een lastige stap, iedere dag weer? Misschien helpt een placemat met bemoedigende woorden of foto's je. Of een leuk bord of kommetje. Ga eens lekker op pad om dat voor jezelf te kopen. Als jou dat helpt, dan is het blijkbaar een stapje dat ook gezet moet worden. 

Waarom vinden we die kleine stapjes vaak niet meer zo belangrijk als er grote stappen gezet moeten worden? Misschien worden die wel juist belangrijk, omdat je ze nodig hebt om de grote te maken!

De grote stappen moeten niet uitgesteld en zeker niet vermeden worden. Maar vergeet de kleintjes niet, die zijn bij elkaar net zo belangrijk!

Bron foto1: flickr.com/photos/vinothchandar/
Bron foto2: flickr.com/photos/starckting/

Zet jij nog wel eens kleine stapjes?