Ja, maar...

 

ja maarJa, maar ik ben bang. Ja, maar ik kan het niet. Ja, maar ik moet eerst met mijn emoties om leren gaan, voordat ik kan gaan aankomen. Ja, maar ik ben daar nu nog niet aan toe. Ja, maar als ik mijn eetstoornis los laat, ga ik voelen en daar kan ik nog niet mee om gaan. Ja, maar mijn ouders snappen mij niet. Ja, maar anders raak ik in paniek. Ja, maar dan krijg ik een eetbui. En zo kan ik nog wel even door gaan. 

''Ja, maar.'' zijn twee woordjes die veel gebruikt worden door meisjes, en jongens, met een eetstoornis. Want, we willen wel, maar... en daar komt de hele rambam aan excuses en redenen die voor uitstel en afstel zorgen. En natuurlijk, het is niet gemakkelijk dat weten we allemaal. Maar misschien is het eens goed om te gaan kijken hoe vaak je ''Ja, maar...'' gebruikt en hoe vaak ''Ja, maar...'''eigenlijk ook veranderd kan worden in. ''Ja, en...''

''Toen ik in therapie zat gebruikte ik ook vaak de woorden ''Ja, maar...'' Ik wilde wel stappen nemen, maar mijn eetstoornis wilde de andere kant op. Ik liet de angst de doorslag zijn. Door dat ''ge-maar'' bleef ik eigenlijk stilstaan. Ik kwam de drempel niet over. En natuurlijk had ik gelijk dat ik misschien paniek zou ervaren als ik meer aan zou komen of zou stoppen met bepaald gedrag. Dit mocht ik uitspreken en het mocht er zijn. Maar door mij alleen maar op die moeilijke dingen te richten en door te blijven gaan met mijn 'ge-maar' bleef ik stilstaan, zat ik klem en kwam ik geen stap voor uit!

Mijn hulpverlener zei iedere keer ''Ho!'', wanneer ik kwam met mijn ''ge-maar''. We moesten daar vaak om lachen. "Ja, maar" betekende eigenlijk "Nee, want..." Ineens besefte je hoe vaak je de ''moeites'' een rol liet spelen die ervoor zorgt dat je de stap niet zet.''

Je hebt helemaal gelijk dat er voorwaarden kleven aan de stappen die je moet zetten. Je hebt de juiste begeleiding nodig, steun en motivatie. Hier kun je zelf goede stappen in zetten. Heb je niet voldoende steun, vraag hier dan om. Gebrek aan motivatie? Ga hier naar op zoek en praat erover! Probeer ''Ja, maar...'' eens te vervangen door ''En...''

ja

''Ik ben bang om aan te komen en ik ga het toch doen.'' ''Ik ga alles doen om een eetbui tegen te houden en dat is best moeilijk.'' Of; ''Het voelt alsof ik er nu nog niet aan toe ben en ik ga het toch doorzetten!'' En zo kan ik nog wel even door gaan.

Want natuurlijk mag je uitspreken dat je iets eng vindt, want dat is het vaak ook! Dat rotgevoel mag er zijn, hoe moeilijk dat ook is. Door ''Ja, maar...'' te zeggen bij iedere stap die je wilt gaan zetten, zeg je eigenlijk ''Ja, maar nee.''

Door ''En..'' in te zeggen, zeg je dat je het gaat doen en tegelijkertijd spreek je ook uit dat je het moelijk vindt of dat je daarbij steun nodig hebt. Want er is ruimte voor die angst, die gil, die boosheid en toch wil je beter worden!

Blijf niet hangen in ''ge-maar'' maar neem tips aan, zet ze in. Door steeds ''Ja, maar...'' (Nee, want) in te zetten is de eerste reactie na een goede helpende tip al meteen negatief. Je hoort het advies aan en benoemt meteen het nadeel en de moeite die het zal kosten. Probeer dus positiever te reageren op een tip die je krijgt of een stap die je moet gaan maken. Je eetstoornis zorgt ervoor dat je met die ''maar'' blijft komen. Ga daar niet in mee!

Ergens zit een stukje in jou, groot of nog klein, dat beter wil worden! Dus laat dat ''ge-maar'' voor wat het is en ga het doen!

 

Gerelateerde blogposts

Reacties

Marre - Zaterdag 23 november 2013 13:21
Het lijkt net of ik mijn dochter hoor praten...zo vreselijk herkenbaar!!!! Vooral wanneer ik voorstel om iets te gaan eten wat ze al enkele keren had gezegd dat ze het wilde doen. Dan is er steeds weer dat " ja maar "....ik ken ze allemaal!!
Sunshine - Zaterdag 23 november 2013 13:23
Hier ben ik het zo mee eens! Ik herken het uitstellen door angst heel erg. Maar uiteindelijk merk je dat er pas iets gebeurt als je bang bent, maar het tóch doet! "Courage is fear that has said is prayers and does it anyways"
Isa1990 - Zaterdag 23 november 2013 13:32
Herkenbaar... *slik*
M.M - Zaterdag 23 november 2013 13:48
Wauw herkenbaar en precies op het goede moment! Goede blog!
Escapist - Zaterdag 23 november 2013 13:55
héél herkenbaar!
Jimmy - Zaterdag 23 november 2013 14:56
Ja, maar... dit is een leuk artikel! :-)
suprise - Zaterdag 23 november 2013 15:01
betrapt;)
luna - Zaterdag 23 november 2013 15:05
ja maar....tis ook allemaal zóoo ingewikkeld..!!
Marij_Marij - Zaterdag 23 november 2013 16:16
Heel herkenbaar en ook precies op het goede moment!
_Luckamy_ - Zaterdag 23 november 2013 16:34
Heel herkenbaar! Bij mij is het ook vaak een stukje onmacht, het niet weten hoe ik het moet aanpakken en het bang zijn dat het gaat 'falen'. Daarnaast voelt het voor mij soms als een stukje 'controle' kwijtraken (ik ga doen wat een ander voorstelt en niet iets wat ik zelf in gedachten had).
Hippohippo - Zaterdag 23 november 2013 17:20
Herkenbaar inderdaad
Emmanuela - Zaterdag 23 november 2013 17:43
Zooooo herkenbaar! Ik heb er ook zoveel last van maar door dit artikel ben ik tot inzicht gekomen dat het mijn herstel in de weg staat. Heel veel bedankt voor het schrijven van dit artikel!
Prue - Zaterdag 23 november 2013 18:40
Ik denk dat het goed is om hier eens bij stil te staan. En ook bij het feit dat er soms wel degelijk geldige redenen zijn om iets niet te doen of een stap niet te zetten...

Denisee.. - Zaterdag 23 november 2013 19:50
Heel herkenbaar!
Paula. - Zaterdag 23 november 2013 22:36
Zo herkenbaar. Telkens weer die 'maar...'
xxbetul - Zondag 24 november 2013 08:22
Wow... Zo herkenbaar!
JufM - Zondag 24 november 2013 09:07
Heel herkenbaar... ik zit al een behoorlijke tijd vast in 'Ja, maar'...
Romy - Zondag 24 november 2013 12:18
Jeetje, wat goed geschreven! Onwijs herkenbaar!
L - Zondag 24 november 2013 12:45
Ja, maar... ik moet eerst nog een paar ons afvallen, dán ga ik echt weer eten...

Heel herkenbaar dit :S
xJuul - Zondag 24 november 2013 15:48
Mega herkenbaar...!
en ook wat @_Luckamy_ - zegt! gewoon precies!!
..
Ikdoedurfkan - Maandag 25 november 2013 15:18
Ja, en zo kom je iedere keer een stapje verder! :-)
D. - Zondag 8 juni 2014 11:40
Hier ben ik laatste dagen mee bezig, om tegen de eetstoornis in te gaan. En het is zo moeilijk! Het voelt niet goed, ik voel me heel bang. Maar ik weet dat het moet. Ik wil ervan af. Dus ik zet met stapjes door. En jank erbij, maar toch doe ik het. Want ik weet waarvoor ik het doe. Die eetstoornis mag en zal niet winnen. Maar wat een gevecht zeg! Ook al voelt het helemaal niet goed, blijf doorzetten en stappen zetten.
Saarki - Woensdag 24 januari 2018 12:44
Wawie!

Ik zie deze blog nu pas (ik heb er geen jaren over gedaan om dit bericht te typen!) en het is heeeeel toepasselijk.
Misschien moet ik die tip ook eens uitproberen, want mijn psychologe heeft me tijdens onze meest recente gesprekken verschillende keren gewezen op hoe mijn angst mij tegenhoudt (angst --> "ja maar" --> ik doe het niet).

Heel erg bedankt voor deze blog en het goede advies!