Irriteren aan Facebookberichten
De laatste jaren is Social Media iets heel normaals geworden. Ik zelf maak onder andere gebruik van Facebook, Instagram, Twitter en LinkedIn. Dagelijks bekijk in daar foto's, opmerkingen, likes en postst over het leven van mijn ‘'vrienden''. Soms ontzettend leuk, soms zo leuk dat ik ook zulke leuke foto's had, maar er zijn ook een hoop flink irritante berichten op Facebook te lezen. Een aantal zet ik hier onder voor je op een rij.
Negatieve posts zonder uitleg
‘'Wat een rotdag'', ‘'Hoeveel ongeluk kan een mens hebben?'', ‘'Weer naar het ziekenhuis'', ‘'Niet mijn dag'' of enkel de emoticon :( Soms kunnen dit soort berichtjes flink irritant zijn. Want wat bedoelt diegene, waarom zet ze het neer? Soms reageren anderen bezorgd of vragen ze wat er aan de hand is, maar vaak weten mensen niets te reageren. En ‘liken' ga je zo'n bericht natuurlijk ook niet.
''Deel dit, anders...''
‘'Deel dit, anders heb je geen hart!'' of ‘'Deel dit als je van je moeder houdt''. Ontzettend irritante berichten waarover ik dan stiekem soms toch een beetje ga twijfelen. Niet over of ik een hart heb, want dat zal wel moeten als ik dit lees. Maar toch wil ik geen nee zetten tegen een actie voor walvissen, hou ik van mij moeder of voel ik mij verantwoordelijk voor de natuur. De bevelende berichten met ‘'Deel dit als je...'' storen mij dan ook heel vaak. Ik bepaal zelf wel wat ik deel en laat me dat niet opdringen.
Selfies
Natuurlijk gaat jouw profiel om jou en wie jij bent. Maar constant selfies plaatsen of je profielfoto wekelijks, zelfs dagelijks verwisselen is behoorlijk storend. Als je zo vaak wisselt, weet je waarschijnlijk niet goed welke foto je moet kiezen. En waarom zou je dagelijks of enkel van jezelf foto's op je profiel plaatsen?
Sommige meiden willen bevestiging krijgen door veel likes te ontvangen. En het kan natuurlijk ook heel leuk zijn om complimenten te ontvangen. Mocht je dat leuk vinden, dan is het belangrijk toch echt met mate je profielfoto te veranderen. Het gaat tenslotte ook om de rest van je leven toch? Wat doe je zoal, wie zijn je vriendinnen? Mogen die ook een plekje op jouw profiel op Facebook?
Schokkende berichten
Wat ik een enorm nadeel vindt van Facebook zijn de schokkende berichten. Als ik ‘smorgens onderweg ben naar mijn werk of tijdens het ontbijt over mijn Timeline scroll en zes mishandelde puppy's, een bloedend konijn of een verminkt kind zie, kan ik degene die dat post daar echt niet vriendelijk voor bedanken. Natuurlijk is het goed dat mensen opkomen voor elkaar en voor dieren. Maar ongevraagd dat soort hele schokkende foto's openbaar maken, vind ik echt absoluut niet prettig. Misschien kan hier een waarschuwing op gezet worden.
Informatie over psychische behandeling of opname
Het is natuurlijk lastig om je privéleven niet zomaar open en bloot op Facebook te zetten. Soms voelt het zo prettig en breng je misschien zoveel tijd op het internet door, dat het voelt als een hele veilige en vertrouwde plek. Toch is het goed om te kijken wat je wel of niet op je Timeline plaatst.
Denk er bijvoorbeeld goed over na of het adres van de kliniek waar je (acuut) opgenomen bent wel moet plaatsen met de zin ‘'Ik zou het fijn vinden als je me een kaartje stuurt.''. Vaak sturen mensen jou wel een berichtje met de vraag wat je adres is of sturen ze jou via je ouderlijk huis een kaart.
De mensen die het moeten weten, horen heus wel dat jij opgenomen bent. Op Facebook weet meteen iedereen wat er aan de hand is. En mochten mensen zien dat je opgenomen bent, dan betekent dat niet dat ze weten wat er aan de hand is. Soms vullen ze dan zelf iets in of komen er vreemde verhalen de wereld in.
Bedenk je eens goed waarom je wilt plaatsen dat je in de wachtkamer zit voor intake, dat je doorverwezen wordt naar een instelling voor je comorbide stoornis of dat je aan de sondevoeding moet. Wil je echt met zoveel dingen deze prive problemen delen of het beter face-to-face met iemand te praten hier over?
Wil je meer lezen over wat je beter wel en niet op Facebook kunt posten, lees dan dit blog eens.
Nietszeggende berichten
Misschien erger jij je wel eens aan berichtjes die eigenlijk helemaal niets zeggen. ‘'Lekker gewerkt'', ‘'Het sneeuwt'' of ‘'Eindelijk weekend'' Natuurlijk prima om te lezen. Maar als iemand alleen maar zulke berichtjes post, vraag je je toch af wat hij of zij nou precies wil zeggen?
Over anderen roddelen
Praten over anderen op je eigen Timeline, zonder dat diegene dat ziet. Of juist indirect klagen over mensen die zelf jouw berichtje lezen. Dit soort dingen zijn enorm irritant en kunnen anderen zelfs kwetsen. ‘'Voor sommige mensen is het heel moeilijk om afspraken na te komen.'', ''Binnenkort maar weer eens wat vrienden verwijderen'' of ‘'Ik heb een klacht over...''
Heb je problemen met iemand, dan is het goed die persoon face-to-face te spreken of via een persoonlijk berichtje contact te zoeken. Heb je echt problemen dan is het soms goed gewoon even die vriend of vriendin te bellen of thee te gaan drinken. De ruzie of het meningsverschil loopt alleen maar meer uit de hand, je kwetst een ander en daarbij kom je zelf ook niet bepaald vriendelijk over als je dat soort berichten plaatst.
Uitnodigingen voor spelletjes
Ik weet hoe moeilijk het kan zijn om het niet te doen als je helemaal verslingerd bent aan een bepaald spelletje. Candycrush, Jelly Splash en Pearl's Paril zijn enorm verslavend en na verloop van tijd kun je pas door spelen als anderen jou bijvoorbeeld levens, muntjes of diamanten sturen. Via hun Facebook account.
Toch vinden enorm veel mensen het flink storend om de hele dag door ‘ploink' te horen, maar helemaal geen leuke like of post te zien verschijnen. Wéér een uitnodiging voor een spelletje wat je misschien helemaal niet speelt.
Wat zijn jouw Facebook irritaties?
Gerelateerde blogposts
Reacties
Maar then again: als je iemand irritant vindt kan je deze persoon ook gewoon verwijderen =)
Moet er niet aan denken dat alle oud-klasgenoten en teamleden alles toentertijd hebben mee kunnen krijgen.
Als je vanzelf op zoek bent naar een baan, kijken ze ook op social media.
Én als je vanzelf collega's op facebook hebt, zullen ze alles kunnen lezen.
Lijkt me niet dat je wil dat mensen je anders gaan behandelen..
Heb soms het idee dat mensen vergeten dat een leven in een kliniek, gesloten afdeling, PAAZ of wat dan ook voor mensen zonder (eet)stoornis niet heel normaal is.
Ik heb het als positief ervaren. Via vrienden uit het hele land (sportwereld) kreeg ik veel reacties. Door mijn open berichten had ik binnen een week van 25 meiden een prive reactie die met precies dezelfde problemen rondliepen en die dachten dat zij alleen waren. 3 hebben er inmiddels hulp gezocht, de rest twijfelt.
Ook zijn er ouders van jonge meisjes (uit de sportwereld) naar mij toegekomen of ik eens met hun kind wilde praten omdat ze een eestoornis vermoeden. Dat bleek ook zo te zijn. met 1 van die meiden ben ik zelfs mee naar de huisarts gegaan om hulp te vragen. Doordat het nu inene niet een onderwerp was wat doodgezwegen werd maar door openheid zijn er spontaan veel meer gesprekken over gekomen. Ik ervaar veel steun van iedereen en zie dat het mensen ook steunt dat ze niet alleen zijn en hulp mogen vragen bij dit gevecht.
Wil wel aangeven dat het merendeel van de mensen die op mijn bericht gereageerd heeft tussen de 22 en 50 jaar is. Van sporters die de Olympische spelen hebben gehaald tot meiden die de regionale kampioenschappen niet eens kunnen halen. heel verschillend dus. maar ik ben het overwegend eens met wat je schrijft maar moest ook dit verhaal kwijt.
maak me ook wel eens aan delen schuldig maar toch deel ik deze mening
Echt het Nederlands op deze site is soms om te huilen >
vreselijk.
en echt van diep in de nacht tot overdag?!
verder is het JOU fb, en zijn wij denk ik niet diegene om te oordelen hoe en wat jij plaatst?
Of inderdaad mensen die hun hele ziekteproces zo nodig moeten delen via Facebook. Ik vind dit ongepast en eerlijk gezegd een beetje aandachttrekkerij. Wat is de meerwaarde hiervan? Wat voor reacties verwachten mensen die dit posten?
Eerlijk gezegd snap ik nog steeds niet wat nou wel 'mag', 'hoort' of 'wenselijk is'.
Zie zo bij sommige gebruikers alleen nog berichtjes als:
"komt er vanavond iemand op bezoek?" "just because the scars have healed, doesn' t mean the pain has." Een plaatje met "I am fine : D" met daaronder "fucked up, depressed, lost" enz. "eindelijk weer naar huis sinds 4 weken.... "
En idd, sommige verwijder ik ook maar, ook omdat het mij zelf niet helpt. Alleen het is best lastig als iemand ook een vriend(in) is en je wel om de persoon geeft.
De ene keer dat ze een gesprek bij de psych heeft, dag later dat de thuisbegeleiding langs komt..even later weer dat ze opgenomen is op een gesloten afdeling, daarna weer dat ze een gesprek heeft op de es afdeling, foto's van haar ziekenhuisbed.. dag later is ze moe, weer een dag later hoe haar gesprek ging etc etc etc......... ik weet niet zo goed wat ik ervan moet denken..
En inderdaad die eindeloze selfies... gelukkig heb ik er daar nog maar weinig van in mijn lijst staan. Hinderlijke aandachtsgeile mensen.
Ik begrijp het heus, maar ik moet er gewoon om lachen, hoe mensen zijn geworden na al die mogelijkheden van je uiten zoals op facebook etc. Geen geheimen over wat dan ook vind ik eigenlijk heerlijk, het is soms even wennen, maar goed, gewoon open die boel, moet jij weten, lekker uitproberen, van het één komt het ander, iedereen wil graag iemand zijn, gezien worden, soms doen we dat op een niet zo handige manier, is misschien weer een troost voor als jij het ook niet weet hoe.
Ik post zelf zelden wat. Ik kijk wel op zijn tijd uit verveling en dan hang je toch weer veel te lang rond, ik reageer zelden en ik like regelmatig (ook best doelloos xD). Wel vind ik die groepen fijn!: vooral voor studie! (Vriendengroepen eerst ook: maar dat is verschoven naar doelloos gespam op whatsapp). Verder zijn die privéberichten superhandig : vooral met mijn mama chat of videocall (?) ik vaak.
Ik keek vroeger standaard alle updates door want oooh weeee straks mis je wat: nou je mist echt niks. Soms is het best leuk om te weten dat je buurmeisje (niet dat ik die heb) een nieuwe cavia heeft inclusief superschattige foto's, maar of je daar nou echt iets aan mist? Belangrijke dingen krijg je toch wel mee.
Liefs!
If you don't like what I post on MY Facebook, defriend me. Problem solved.
;)
- mensen die zeuren en zeiken over dingen op facebook.
- dat mensen klakkeloos like en deel acties posten, is gewoon vervuiling op je tijdlijn. Het ergste daarvan is dat als je mens er op attendeerd en ze even later weer iets delen.
zo open op fb gooit
Ik moet me soms zo inhouden om geen negatieve reacties te posten, want dat is toch zonde van alle energie die je erin steekt, en de ander wordt er ook niet blij van.
Waar ik me ook aan erger zijn mensen die elke facebook post aangrijpen om een discussie te starten waarin ze zichzelf zo intelligent mogelijk proberen te profileren.
En ik heb er nog iets aan toe te voegen:
- herdenkingsberichtjes aan overledenen op alle sterfdagen, verjaardagen, halfjaarlijkse herdenkingen of andere redenen om iemand te herdenken.
- bijna dagelijks benadrukken wat voor ziekte je hebt door te zeggen wat er nu weer niet goed gaat of door constant berichten te delen van pagina 'leven met ..bepaalde ziekte.. '
Ik ben 14 en heb geen social media. als je het niet wilt doe het dan ook niet. als ik het kan, kunnen anderen het ook. en zo erg is het niet weetje, het is juist lekker rustgevend om niet de hele tijd gestoord te worden van de bezigheid waar je mee bezig bent.
veel succes met een rustiger dagelijks leven :)
Net als in het echte leven moet je ook gewoon negatieve mensen weren, zeker verstandig als je zelf een mens bent met een uitgesproken mening, en zelf heel anders in het leven staat.
Dat mensen gekrenkt zijn als je ze ontvriend is hun probleem, in het normale leven zeg je ook tegen die persoon "loop niet zo te zeiken!"
RIP Udo Jürgens RIP Dries Roelvink, wat erg ! enz alsof je beste oom is overleden.
En dan ook nog door mensen die die muziek verschrikkelijk vinden.
Of dan een dag later posten : cd verzamel box Udo Jürgens gekocht, best goede muziek. Nu hij dood is ineens ?