Eetstoornis recovery before en after foto's

 

Ik zie het tegenwoordig best vaak voorbij komen op Instagram. Meiden die een foto posten met daarin links een foto van hoe ze eruit zagen tijdens de eetstoornis en rechts een foto van hoe ze er nu uitzien. Op de eerste foto zie ik vaak een extreem mager meisje in haar ondergoed met een verdrietige blik in haar ogen. Op de tweede foto staat vaak een gezonde meid die straalt en overduidelijk plezier heeft in het leven. Ik snap heel goed dat zulke foto's geplaatst worden, maar toch zie ik ook een probleem in zulke recovery foto's.

In de tijd dat ik een eetstoornis had, leefde social media nog niet zo erg als tegenwoordig. Ik zag weleens foto's van zulke magere meisjes, maar dat was vooral omdat ik soms op pro-ana sites keek. Daar stond het vol met zulke foto's. Ik zocht zulke foto's dan ook altijd heel bewust op. Verder had ik in die tijd nog geen Facebook of Instagram waar deze foto's op werden gepost. Als ik het zelf niet zo bewust opzocht, dan had ik er verder eigenlijk niet zoveel mee te maken. Gelukkig maar, want ik weet zeker dat zulke foto's mij enorm getriggerd zouden hebben.

probleem recovery foto's meisje

Ik snap heel goed waarom mensen ervoor kiezen om zulke voor- en na foto's op internet zetten. Het laat de ontwikkeling zien die je hebt doorgemaakt. Je hebt gevochten en gewonnen en dat is best iets om trots op te zijn. Bovendien worden zulke foto's vaak geplaatst om mensen bewust te maken van eetstoornissen. Toch kan ik me goed voorstellen dat niet iedereen zich fijn voelt bij zulke foto's. Zoals ik hierboven al zei, zou ik namelijk erg getriggerd worden als ik nog een eetstoornis zou hebben.

Het grootste gedeelte van mijn eetstoornis heb ik een normaal gewicht gehad. Dit betekende niet dat mijn eetstoornis daardoor minder ernstig was, maar in die tijd dacht ik wel zo. Ik vergeleek mezelf met andere meiden en ik voelde me altijd een aansteller. Zij hadden allemaal ondergewicht en zagen er ziek uit. Ik had een normaal gewicht dus ik zag er niet ziek uit. Automatisch ging dan ook de meeste aandacht uit naar die meiden met ondergewicht en niet naar mij.

Ik kan me heel goed voorstellen dat je naar zulke voor- en na foto's op Instagram kijkt en tot de conclusie komt dat jij er heel anders uitziet dan dat die persoon eruit zag tijdens de eetstoornis. Wie weet vergelijk je jezelf wel net als dat ik deed en denk je dat je veel zwaarder bent. Bij jou kan je je ribben niet tellen dus waar maak je je eigenlijk druk om? Zo ernstig zal je eetstoornis dan wel niet zijn, toch? Je hoeft er dan dus al helemaal geen hulp bij te zoeken, want je bent niet zo ziek. Je hebt pas een ernstige eetstoornis wanneer je er net zo uitziet als het meisje op die ene foto. Dan heb je pas recht op een behandeling.

Zoals bovenstaande zou ik in ieder geval gedacht hebben. De foto's die ik tijdens mijn eetstoornis op pro-ana sites zag, werden voor mij in die tijd een soort graadmeter van hoe ik eruit zou moeten zien om ziek genoeg te zijn. Tegelijkertijd bleef het een soort van ver-van-mijn-bed-show. De meisjes die ik daar zag waren nooit echt meisjes waar ik mij volledig mee kon identificeren. De plaatjes die ik toen zag waren vaak plaatjes van die gothicmeisjes of van modellen. Zo was ik zelf niet. Aan de ene kant vond ik die plaatjes heftig om te zien, maar aan de andere kant besefte ik me ook dat dat niet was hoe de meeste mensen eruit zagen. Bovendien zag ik dan 1 foto van ze en dat was het dan ook.

Tegenwoordig heb je met Social Media vaak toegang tot iemands hele leven. We laten de hele wereld weten wat we aan het doen zijn. Je kan dus veel meer van iemands leven zien en je beter in de ander verplaatsen. Het zijn gewoon normale mensen, net zoals jij en ik, die dingen online plaatsen. Het zou mij daarom extra geraakt hebben als ik zulke recovery foto's zou zien, omdat het vaak normale meiden zijn die net zo zijn als ik. Als zij zo dun zouden kunnen worden, dan zou ik dat toch ook moeten kunnen?

probleem recovery foto's meisje

Ik vind het goed dat er aandacht wordt besteed aan eetstoornissen om mensen bewust te maken van eetstoornissen. Toch wil ik zeggen dat het meer is dan het plaatsen van een foto van je laagste gewicht. Er is geen foto die kan laten zien hoe je je echt voelt aan de binnenkant. Dit is iets wat wel vaak zo wordt geschetst door de Social Media. Degenen die er mager uitzien, krijgen daar de meeste aandacht, want dat is aan je te zien. De likes en reacties onder zo'n foto stromen dan vaak binnen. Dit zorgt ervoor dat het beeld ontstaat dat je altijd aan iemands lichaam af kan lezen hoe slecht het met diegene gaat. Dat is gewoon niet waar. Ik heb me juist het meest slecht gevoeld toen ik op een normaal gewicht zat en niemand aan mij dus eigenlijk kon zien dat ik een eetstoornis had.

Een eetstoornis is misschien wel de enige ziekte waarbij mensen zich gaan vergelijken met elkaar en de conclusie trekken dat ze niet ziek genoeg zijn. Er zijn ook mensen met bijvoorbeeld kanker die foto's plaatsen van hoe ze eruit zagen toen ze ziek waren en hoe ze er nu uitzien. Ik weet zeker dat er geen enkele andere patient is die jaloers is op de eerste foto van toen diegene zo ziek was. Bij eetstoornissen werkt het jammer genoeg dus wel zo.

I'm amazed that #BoycottTheBefore all began with this post - a wish, an idea, an empowering statement for myself. And I shaped this into a campaign 2 months later to empower and inspire others. While #NEDAwarenessWeek comes to an end today and this campaign will slowly die down, I am so proud of how far my words have reached. And I am so proud of all of you for listening to and being open to different perspectives and sharing your story responsibly. I love you all so much. Thank you for allowing me to share your brave stories among mine. I hope to continue discussing the importance of these photos and the importance of spreading awareness without sensationalizing eating disorders. I am so passionate about this topic and I'm honored to see so many others are passionate about it and appreciate my words as well. Let's keep fighting the good fight. 💚💙

Een bericht gedeeld door Lexie ✨ (@soworthsaving) op

Om deze redenen is de 21-jarige Lexie Louise dan ook een campagne opgestart om de 'voor-foto's' van eetstoornissen te boycotten. Het is dan ook zeker een goede om hierover na te denken voordat je zo'n foto plaatst.

Wat vind jij van recovery foto's?

Fotografie: Jane Rahman

 

Gerelateerde blogposts

Reacties

*** - Vrijdag 10 maart 2017 14:25
Ik vind het zelf absoluut niet triggerend. Omdat ik niet opkijk naar die magere lichamen. Integendeel. De na-foto, daarop zie je meisjes zo stralen! Maar ik kan me inbeelden dat het voor anderen wel moeilijk is om te zien. Het enige waar ik me soms aan stoor, is als mensen er bij zeggen 'die voor-foto was nog niet op mijn dieptepunt'. Alsof ze zich willen verantwoorden dat ze daar nog net ellendig genoeg uit zien. Alsof ze willen benadrukken dat het ooit nog slechter ging. Het gaat hem gewoon om het feit dat er vaak een evolutie in zit van futloos, valse lach en grauwe huid naar oprechte glimlach en energie. En dat zie je ook bij mensen met boulemia, mensen zonder ondergewicht, mensen met BED, ... Dat hangt niet af van gewicht of een slangetje door je neus. Eenmaal je dat kan zien, zijn die foto's volgens mij erg inspirerend.
S. - Vrijdag 10 maart 2017 15:25
Eens met ***. Voor mij is het ook niet triggerend. Ik moet er wel bij zeggen dat ik geen 13 of 14 meer ben; misschien dat ik er op die leeftijd wel meer moeite mee gehad zou hebben. Nu zie ik echt de schoonheid van de na-foto's, wat voor mij echt een inspiratie is. Nu ik er zo over nadenk volg ik weinig mensen die veel foto's plaatsen waarop ze er erg ongezond/ziek uitzien. Hoef ik gewoon niet te zien.
E. - Vrijdag 10 maart 2017 15:41
Amen! Mooi geschreven Danique.
ano - Vrijdag 10 maart 2017 16:11
ik vind die foto's juist erg motiverend!!! de recovery foto is altijd zoveel mooier, je ziet hoeveel gezonder en gelukkiger die meiden eruitzien bij een gezond lichaam dat gevoed word. hun huis straalt, hun ogen glimmen, hun haar glanst, ... waarom zou je de dood willen zien als je ook het leven kan zien. deze foto's zorgen er altijd voor dat ik er weer aan herinnert word waarom een ongezond laag gewicht hebben niet is waar ik me moet op focussen, maar gezondheid wel.
Anonymous - Vrijdag 10 maart 2017 16:40
Ik snap de reacties dat mensen er niet door getriggerd worden. Het is ook niet zo bedoeld. Het ís ook motiverend bedoeld. Het is niet 'gezond' om jaloers te zijn op uitgemergelde mensen. Maar mensen met een eetstoornis zijn ook niet helemaal gezond in hun denken. Ik zelf ben heel jaloers als ik before foto's van mensen zie. Dat is een probleem wat bij mij ligt, want op zoiets jaloers zijn is niet normaal, maar toch vind ik het ook belangrijk dat mensen die de foto's plaatsen stilstaan bij het effect dat hun foto op mensen kan hebben. Ik denk dat geen van die mensen wil dat iemand hun before foto ziet als een voorbeeld, maar de realiteit is dat er zeker mensen zijn die dat wel zullen doen.
RosieV - Vrijdag 10 maart 2017 17:01
Ik had het gelezen op een account van een bekend curvy model Iskra Lawrence. Wel een goed initiatief want mensen oordelen erg snel op hoe iemand er naar herstel uitziet zonder die persoon te kennen.
RosieV - Vrijdag 10 maart 2017 17:14
Kleine toevoeging. Hierbij bedoel ik mee dat erbij sommige mensen gewoon een heel verschil zit. Die waren echt heeeeeeeeeeel extreem mager. En sommigen zien er dan iets wat mollig uit, een beetje overgewicht. Maar ze stralen wel, zijn trots op hun lichaam laten dat zien. En kleden zich leuk en vrolijk.
Maar dan word erop gereageerd met oh dat is wel van uiterste naar uiterste. Hoezo is een beetje overgewicht het uiterste? Ook met een klein beetje overgewicht, wat meer curves kun je gezond en gelukkig zijn. Er mag wel wat meer respect zijn en wat minder vooroordelen. Ik denk dat het echt zou helpen.
Anonieme A - Vrijdag 10 maart 2017 17:20
Deze. Blog werkt eerder troggelend dan de foto's ;) ik gelijk aan het googelen geslagen... maar er is weinig aantrekkelijks voor mij aan zon broodmager lichaam.. bij getallen werkt dag dan weer anders.. dat triggert mij zeker wel.
miri - Vrijdag 10 maart 2017 17:29
eetstoornis zit in het hoofd en is heel vaak niet te zien aan het uiterlijk. Ik heb eindelijk geleerd dat dat niets zegt over de ernst ervan. Dankjewel danique, jouw verhaal komt daarin overeen met mij. aan mij viel het ook grotendeels niet te zien.
Nina - Vrijdag 10 maart 2017 19:39
Prachtige blog, ben het er helemaal mee eens!!!
Soof - Zaterdag 11 maart 2017 08:28
Ijzersterk en zeer herkenbaar! Goed geschreven!
A - Zaterdag 11 maart 2017 12:50
Volgens mij triggert er van alles als je een eetstoornis hebt. Dus moet je vooral leren niet te kijken naar dingen die niet goed voor je zijn en jezelf hierin serieus leren nemen. Daar ligt de basis denk ik. Niet in wat anderen wel en niet doen want daar heb je nog altijd geen invloed op helaas.
Ik vind dit soort onderwerpen persoonlijk dan ook altijd want overbodig als ik het zeggen mag.. je brengt mensen misschien alleen maar op ideeen zoals dat je hier leest dat ze juist gaan zoeken etc. Alles wat je aandacht geeft groeit! Dus volgens mij vooral niet doen..
x-ex - Zaterdag 11 maart 2017 17:33
Heel mooi en goed geschreven, ik snap het ook heel goed.
Toevallig heb ik laatst met NED week wel een before and after foto geplaats, maar ik ben nog lang niet recovered, alleen heb ik nu een gezond gewicht, maar ik mijn hoofd ben ik nog net zo ziek helaas..
En ik merk veel meer onbegrip NU, dan toen. Mensen zagen me als het meisje met ondergewicht, dus ziek.. maar nu zie je het niet meer aan me. En merk ik bij mezelf ook dat ik denk dat ik mezelf aanstel en alles en geen hulp verdien.

Dus dit is echt een goed stuk wat je hebt geschreven!
Snoezel - Zondag 12 maart 2017 01:14
Eens met *** en S. Zelf ben ik ook niet meer zo jong en ik denk dat ik daarom inmiddels een andere kijk heb. Realistisch kunnen kijken en inzien dat herstel zoveel voordelen biedt.
Minniemaudnl - Zondag 12 maart 2017 08:52
Ik snap de trigger-alert er wel van, maar toch vind ik algemeen boycotten van voor-foto's wel erg ver gaan. Voor en na foto's hebben mij juist heel erg geholpen en geinspireerd. Zocht ze bewust op als ik er even doorheen zat. Vond het zelf lastig een voor en na foto te plaatsen op insta, juist omdat ik bang was te triggeren, het laatste wat ik wilde. Daarom besloot ik er eentje te plaatsen van alleen m'n gezicht. Heeel veel geweldige, mooie en lieve reacties op gekregen, ook reacties dat het heel movitverend was. In plaats van voor-foto's te boycotten, lijkt het mij veel zinvoller om een manier te vinden hoe meiden kunnen leren me triggers om te gaan. Ongeacht of er voor-foto's geplaatst worden, triggers zullen er toch altijd wel zijn. Boycotten heeft niet zoveel zin, als je es naar triggers zoekt, vind ze ze toch wel. Bovendien kan het je zoveel sterker als je leert met triggers om te kunnen gaan in plaats van ze te vermijden/verbieden. En daarnee wordt de positieve helpende, motiverende en inspirerende kant niet vervaagt. Want die kant is er ook, voor veel meiden juist een drive om te willen herstellen. Om weer een mooi, krachtig en levendig persoon te worden! Amen to that!
- - Zondag 12 maart 2017 09:37
Ik vind het dubbel. Ik begrijp namelijk dat mensen juist motivatie halen uit de na-foto. Toch werkt het voor mij ook zoals Danique hier schrijft. Triggerend; ik wil met tijden gewoon wel weer mijn dieptepunt aanraken, en het liefst nog een beetje dieper.
Alsof ik dan pas het 'recht' heb om te gaan genezen.

Aan de andere kant ligt het ook aan de klank van de foto. Sommige meiden/jongens laten hun hele lichaam zien; alsof dat is waar het om gaat. Ik vind dus niet dat, dat is waar het om gaat. Ja, een onderdeel van genezen van je eetstoornis gaat over gewicht, maar belangrijker vind ik de levenslust die terug moet komen, het kunnen genieten van eten en het leven. Jezelf kunnen accepteren; de échte glimlach en de sprankelende ogen.

Dat vind ik zó veel belangrijker dan de hoeveelheid gewicht die erbij is gekomen. En daar haal ik dan weer wel motivatie uit; op de na-foto een oprechte lach, iemand die weer straalt en die duidelijk kan genieten van het leven.
Fiona - Zondag 12 maart 2017 09:50
Ik ben het eens met deze blog.
Ik krijg bij zo'n before-after-recovery posts ook altijd de indruk dat diegene die dit plaatst nog even wil 'opscheppen' met haar magere lijf van toen - niet letterlijk opscheppen natuurlijk, maar in een eetstoorniscontext. Ik vind het een beetje moeilijk om het juist te verwoorden, sorry :) Maar ergens zit er achter deze posts een aura van "Kijk, ik heb mezelf wel ooit zo kunnen uithongeren, knap he", en dat is erg verkeerd. Echte recovery betekent voor mij dat ik gewoon ben wie ik nu ben, met een gezond gewicht, zonder heel de tijd de neiging te voelen naar mijn ondergewicht van het verleden te verwijzen. Maar misschien ben ik een beetje streng :)
Erin - Zondag 12 maart 2017 18:59
Beetje overdreven... Echt ALLES wordt maar 'triggerend' genoemd.