5 vragen over depressiviteit

 

Een aantal weken geleden plaatste ik een artikel online met daarin 5 vragen over antidepressiva. Hierop kwamen aardig wat reacties. Het leek me daarom wel passend om ook een artikel te schrijven met daarin 5 vragen over depressiviteit. Wanneer kan je eigenlijk van een depressie spreken en hoe voelt een depressie? Ikzelf ben een paar keer in mijn leven flink depressief geweest. Dit was heel naar en voelde volkomen uitzichtloos. Ik zal de vijf vragen grotendeels op basis van mijn eigen ervaring én op basis van mijn kennis beantwoorden. 

Vul mijn antwoorden gerust aan in de reacties. Mocht je daarnaast nog andere vragen hebben over depressiviteit dan de 5 vragen die hieronder staan, stel deze dan ook gerust in de reacties onder deze blog. Verder kan je altijd (anoniem) terecht op ons forum bij de psycholoog en ervaringsdeskundige.

depressie

1. Hoe voelt een depressie?
Hoe een depressie voelt is natuurlijk voor iedereen anders, maar vaak zijn er wel gevoelens en gedachtes die overeenkomen. Ik zal mijn ervaring met een depressie hier beschrijven zodat je een beeld krijgt van wat iemand voelt met een depressie. Als je depressief bent voelt alles zwaar en moeilijk. Je ziet als je 's morgens wakker wordt op tegen de dag, je zou het liefst in de bed blijven liggen en niets doen. Alles voelt als te veel. Je hebt moeite met keuzes maken en alles voelt onzeker. Je voelt je negatief over jezelf, waardeloos. Je hebt nauwelijks hoop voor je toekomst en weet niet hoe je verder moet. Het voelt alsof er een glazen wand om je heen zit en je het plezier wat mensen daarbuiten hebben niet kunt bereiken. Lachen voelt nep en alles ziet er grauw uit. Je kunt nog maar weinig plezier maken en voelt je regelmatig geïrriteerd. Heel veel dingen voelen zinloos en je hebt geen idee hoe het nut van alles weer te gaan inzien. Lees ook: Hoe voelt een depressie?

2. Wanneer ben ik depressief?
Als je een paar dagen niet zo positief in je vel zit, ben je natuurlijk niet direct depressief. De scheidingslijn tussen somber zijn en depressief zijn is soms wat lastig te bepalen. Als er iemand overlijdt, je van je partner scheidt of je je baan kwijtraakt is het logisch dat je een aantal weken somber bent en verdriet hebt. Als je gedurende langere periode, denk aan minstens een aantal weken, somber blijft en als die somberte maar niet weggaat, zelfs als je bepaalde nare gebeurtenissen deels hebt verwerkt, dan is het belangrijk om te onderzoeken of er geen depressie aan ten grondslag ligt. Een depressie staat je dagelijks functioneren in de weg. Je beleeft nauwelijks nog plezier aan dingen, hebt moeite met zaken ondernemen, je komt tot niks en voelt je constant somber en geïrriteerd. 

3. Hoe lang duurt een depressie?
Hoe lang een depressie duurt is afhankelijk van de ernst ervan en van wat je er aan doet. Ga je actie ondernemen door bijvoorbeeld gezonder te leven en meer te sporten, ga je in therapie of gebruik je medicatie? Een depressie gaat in de meeste gevallen vanzelf over binnen zo'n drie tot zes maanden. Het kan ook langer duren of chronisch worden. Tenslotte kan een depressie na jaren van 'genezing' helaas ook weer terugkeren.

depressie

4. Hoe kom ik van een depressie af?
In veel gevallen gaat een depressie vanzelf over. Het kan ook zijn dat therapie en/of medicatie nodig is om van de depressie af te komen. Wat jij nodig hebt, kan een arts het best bepalen. Wat daarnaast van belang is, is dat je zelf actie onderneemt door bijvoorbeeld: regelmatig te eten en sporten, op tijd naar bed te gaan en sociale contacten te onderhouden, hoe lastig ook. Lees ook: 5 vragen over antidepressiva.

5. Denkt iedereen met een depressie aan zelfmoord?
Nee, niet iedereen die lijdt aan een depressie denkt aan zelfmoord. De ernst van de depressie kan enorm verschillen en het hoeft ook niet zo te zijn dat je per se aan zelfmoord moet denken om een ernstige depressie te hebben. Soms hebben mensen het idee dat ze pas serieus genomen worden als ze hieraan denken. Blijf alsjeblieft bij jezelf en praat over de problemen die achter de depressieve gevoelens zitten. Je hoeft niet te voldoen aan het beeld dat mensen hebben van een depressie om jezelf serieus te nemen. Tenslotte kan je ook bezig zijn met zelfmoord, niet omdat je graag dood wilt, maar omdat je niet weet hoe uit je huidige situatie te komen.

Heb jij nog vragen over depressiviteit?

 

Gerelateerde blogposts

Reacties

Ellie-x - Dinsdag 26 januari 2016 19:19
Ik heb wel dat ik me precies zo kan voelen als bij nr. 1 beschreven, maar het kan wel de volgende dag weer weg zijn en dan bijvoorbeeld de dag daarna er weer zijn.. Ik heb dus geen depressie, maar veel somberheid ofzo?!
F - Dinsdag 26 januari 2016 19:49
Ik denk wel dat ik een depressie heb, maar ik voel me zo moe en eigenlijk alles wat bij punt 1 staat dat ik helemaal geen "zin" heb om hulp te zoeken, ik vind dat mensen genoeg aan m'n kop zeiken en ik geen zin heb in nog meer therapieën etc.
V. - Dinsdag 26 januari 2016 19:52
Ik weet eigenlijk niet eens meer wat ik precies voelde toen ik depressief was. Het leven stond gewoon compleet stil.
Miekio - Dinsdag 26 januari 2016 20:02
Dankjewel voor dit. Ik vind het soms best wel een beetje moeilijk dat mensen zichzelf al snel "heel depressief" voelen. Een beetje hetzelfde als "heel allergisch" zijn voor dingen omdat ze eens misselijk zijn geworden na het eten ervan. Alsof het allemaal toch iets is om weg te wuiven.

Echt depressief zijn, ik heb er wel ervaring mee. Ik kan het zelf soms best moeilijk verwoorden. De pijn, uitzichtloze volle gevoel. De druk in je ogen om te huilen vanwege dat verschrikkelijke, bodemloze schuldgevoel. Alles is dof en tegelijkertijd is elke prikkel teveel.
Het gevoel van, waarvoor zou ik nog doorgaan? Waarom? En hoe kan het dat ik met deze pijn nog kan bestaan, besta ik eigenlijk nog wel, alles raast aan me voorbij.
24 uur willen slapen, maar in bed komt de slaap niet. Ochtenden worden avonden, en andersom.
Gevoel van een pijnlijke leegte, die tegelijkertijd als overlopend vol aanvoelt.
Liefde is er wel, maar ik voel het niet meer.

Depressie gun ik echt niemand. Ik ben blij dat ik nu in een goede periode zit, al ben ik wel gevoelig voor terugvallen helaas. Ik heb er eigenlijk geen vragen over nee.
L. - Dinsdag 26 januari 2016 21:37
Ik weet niet zeker of ik depressief ben geweest, maar ik vermoed van wel. Gedurende mijn eetstoornis.
Ik lette enorm veel op de tijd (wanneer ik eindelijk weer mocht eten of slapen). Maar die tijd ging zo enorm sloom..
Alles werd "grijzer", shoppen met vrienden en tv kijken waren gewoon helemaal niks meer aan. Ik kon het niet, ik was te moe, te grijs, te leeg. Alleen tijd deed ertoe. De dag moest voorbij.

Alles had geen nut meer. Van de kleinste dingen kon ik al niet meer genieten. Zoals een warm bad na zo'n ijskoude anorexia dag.

Het leek eindeloos te duren.

Blijkbaar heelt TIJD toch alles
Star* - Dinsdag 26 januari 2016 23:54
mee eens met miekio..

Bij mij was de eerste keer toen ik zwaar depressief was alles zwart, hel, ik vond niks meer leuk (terwijl ik normaal juist teveel dingen leuk vind om te doen), en idd dood willen. Was echt het ergste wat ik heb ervaren denk ik. Andere dingen kunnen de volgende dag iets beter zijn, zoals bij anorexia dat je je de ene dag nog net iets beter voelt dan de andere dag, dat je de ene dag niet spuugt en de andere dag wel, ene dag niet am' t en de andere dag wel. Maar een zware depressie blijft.. ook al ga je op tijd slapen, ook al praat je, ook al ga je naar buiten.. de dag of momenten er na zijn niet beter.

Nu ben ik weer depressief maar wel ietsje lichter, ik vind nog wel sommige dingen leuk, ik kan nog genieten van de zon enz (: alleen ook nog vaak gedachten over de dood. moe.

Star* - Dinsdag 26 januari 2016 23:54
heb overigens al hoogste dosering ad
Francis - Woensdag 27 januari 2016 08:52
Helaas herken ik dit. Maar gelukkig gaat het steeds een beetje beter :c
marit0361 - Woensdag 27 januari 2016 10:45
Ik herken wel alles maar volgens zo'n psychiater heb ik geen depressie want hij dacht dat de somberheid voortkwam uit de eetstoornis en sociale fobie. Maar het duurt nu al bijna 2 jaar en is eigenlijk meer de oorzaak van de eetstoornis dan andersom. Ik ga wel naar een psycholoog maar eigenlijk heeft het nog niks geholpen.
Jupz - Donderdag 28 januari 2016 09:43
Herkenbaar. Vraag 1, precies zoals het voelt. Hoop dat ik er snel uit mag komen. Dit is zo niet-leuk (wat een understatement). Het belemmert je in alles. Ook in herstel eetstoornis, dus extra instandhoudende factor (daar zaten we ook vooral op te wachten :S).
Ik hoop dat het binnenkort opknapt, dit maakt het allemaal zo zwaar en grauw en uitzichtloos.
Liz - Donderdag 28 januari 2016 15:46
Ik ben meerdere keren zwaar depressief geweest. En herken de meeste bovenstaande dingen wel. Ik ben erg blij dat ik nu AD heb die goed helpen en dat mijn omgeving me beter is gaan begrijpen. Ik wil tegen iedereen zeggen dat het echt over kan gaan en het leven waardevol genoeg is om door te blijven gaan, hoe uitzichtloos de dagen nu ook lijken. De kans op weer een terugval is bij mij ook aanzienlijk, maar dat maakt de periodes daartussen extra waardevol!
Anoniem - Donderdag 7 april 2016 17:29
Bij nummer 3: onofficieel zijn er 2 soorten depresief zijn. Het soort dat je helaas krijgt door bepaalde gebeurtenissen en dat niet zomaar terug komt zonder reden als je al van je depresie af bent(en dan echt er af zijn en niet dat het er stiekem nog is) en het soort dat sommige mensen als het ware aanleg hebben voor depressie, het kunnen krijgen zonder reden en er nooit echt van af zullen komen.
Anoniem - Donderdag 7 april 2016 17:30
Bij nummer 3: onofficieel zijn er 2 soorten depresief zijn. Het soort dat je helaas krijgt door bepaalde gebeurtenissen en dat niet zomaar terug komt zonder reden als je al van je depresie af bent(en dan echt er af zijn en niet dat het er stiekem nog is) en het soort dat sommige mensen als het ware aanleg hebben voor depressie, het kunnen krijgen zonder reden en er nooit echt van af zullen komen.
J - Maandag 2 januari 2017 12:51
Ik weet niet of ik een depressie heb, ik herken heel veel dingen hieruit. Maar dat wil volgens mij niet meteen zeggen dat je depressief bent.