Groepstherapie, het woord zegt het eigenlijk al, is therapie met meerdere mensen in één groep. Door samen therapie te volgen, met elkaar te praten over problemen en ervaringen te delen, kun je elkaar helpen en steunen.

De behandeling wordt vaak geleid door sociotherapeuten, psychologen en soms is er ook een ervaringsdeskundige die meeloopt in de groep. Naast de groepsbehandeling is de mogelijkheid er om gesprekken te hebben met een psychiater of arts. De groep bestaat meestal uit zo'n 6 tot 10 cliënten.

Je hebt één of meerdere vaste dagen dat er behandeling is. Deze dagen bestaan uit verschillende therapieonderdelen. Het kan zijn dat je in de ochtend of juist in de middag al begint.

Je begint na het weekend meestal met het bespreken van je weekend en stelt voor de komende week doelen op. Je krijgt hierbij niet alleen complimenten of advies van de aanwezige therapeut maar ook van je groepsleden. Daarnaast kan een groepsbehandeling bestaan uit eetmomenten, zoals de lunch, tussendoortjes of de avondmaaltijden. Ook word je meestal eens per week gewogen om je gewicht in de gaten te houden.

Tijdens mijn herstel heb ik in een groep gezeten waarmee ik deeltijd behandeling volgde. Voor mij was dit een goede ervaring, ik heb er veel aan gehad. Door samen te praten over je eetstoornis en de problemen die daarbij komen kijken, leerde ik mijzelf beter begrijpen en snapte ik steeds beter hoe mijn eetstoornis in elkaar zat. Natuurlijk waren er ook momenten dat ik het even helemaal gehad had met mijn groepsleden, of dat er dingen gebeurden waarbij ik mij niet goed voelde, maar toch heb ik ook juist daardoor weer dingen geleerd.

De eerste dag van de behandeling vond ik vreselijk. Het liefste stopte ik direct weer met deze therapie. Ik weet nog goed dat ik mijn vriend smste: ‘'Het was verschrikkelijk. Ik moet mega veel eten en iedereen bemoeit zich ermee!''

Het was inderdaad zo dat andere meiden mij probeerden aan te moedigen de maaltijd naar binnen te krijgen, maar dit was juist helpend. Zij hadden hetzelfde meegemaakt en dezelfde steun nodig gehad. Ik had de eetlijst gezien en was mij wild geschrokken. In mijn ogen was het absurd veel, terwijl het gewoon een gezonde eetlijst was. Ik heb gelukkig niet meteen op de rem getrapt die dag, maar heb mezelf de tijd gegeven aan de groep en de regels te wennen. Meiden uit de groep vertelden mij ook bang te zijn geweest voor dezelfde dingen, dat gaf mij weer wat vertrouwen. 

Je kan elkaar dus positief beinvloeden in de groep. Helaas kan ook het omgekeerde gebeuren. Er kan bijvoorbeeld een naar soort van concurrentie in een kliniek ontstaan. Het is dan aan jou en aan de groep hier iets aan te doen. Het is in een groep altijd lastig om jezelf niet te gaan vergelijken met anderen. In het begin durf je misschien nauwelijks ruimte in te nemen omdat 'anderen het toch veel zwaarder hebben'. Dit is iets wat iedereen denkt, maar waar je zelf niets mee opschiet. Je bent daar voor jezelf, niet voor de problemen van de ander. Jij moet met jezelf de toekomst in, niet met de ander. Stop dus met vergelijken en werk aan je eigen problemen.

"Ik vond het doodeng om ineens in een groep mijn verhaal te moeten doen. Ik wilde nooit in een groep. Ik wilde gewoon individuele gesprekken. De instantie waar ik een intake deed, kon me dat echter niet bieden en was ervan overtuigd dat dit goed voor me zou zijn. Naast de groepstherapie kreeg ik met enige regelmaat wel een individueel gesprek. Achteraf gezien hadden ze wel gelijk. Juist door het groepsproces wat onstond, de dingen die ik tegenkwam in mijn contact met de groep en mensen individueel, leerde ik veel over mezelf. Ik kreeg bergen aan feedback en werd regelmatig met mijzelf geconfronteerd. Ik leerde meer open te zijn over mezelf en niet enkel tegen 1 persoon, zoals ik mijn hele leven al deed. Ik vond het lastig om mezelf te vergelijken, maar leerde op den duur juist hierdoor dat ik dat niet meer moest doen, omdat problemen en geschiedenissen van mensen niet te vergelijken zijn. Eigenlijk gebeurde er binnen groepstherapie hetzelfde wat er in mijn dagelijks leven gebeurde en juist dat zorgde ervoor dat ik kon oefenen en erachter kon komen wat er regelmatig mis ging en wat mijn rol hierin was." Yana

In groepstherapie gebeurt wat er in het echte leven ook gebeurt. Heb je in het echte leven veel conflicten, dan zal dit op den duur - als je je op je gemak voelt - ook in therapie gebeuren. Plaats je je in het echte leven vaak buiten de groep, dan zal je hier in groepstherapie ook mee geconfronteerd worden. Irriteren mensen zich vaak aan je in het echte leven, dan zal dit in groepstherapie ook gebeuren. Het voordeel bij groepstherapie is, is dat het een veilige omgeving is waarbinnen je kan oefenen. Er gebeurt niets als je iets fout doet in het contact. Je bespreekt het met elkaar en kan het opnieuw doen, je kan ander gedrag gaan oefenen. Durf je niet in discussie te gaan, dan kan je het in groepstherapie oefenen....etc etc. Dat maakt groepstherapie juist zo interessant en fijn!

Door niet helemaal alleen je therapie te volgen, ben je minder eenzaam. In ieder geval, zo voelde het voor mij. Samen volgden we therapie en samen probeerden we beter te worden. De groep wisselde zo af en toe van 'leden'. Wanneer iemand klaar was of naar zijn vervolgbehandeling ging, kwam er een nieuw groepslid voor in de plaats. Doordat de één al langer in de groep zat dan de ander, waren sommige meiden een voorbeeld voor anderen of juist een steun, omdat zij wisten hoe moeilijk het was.

In groepstherapie leer je jezelf serieus nemen, o.a. omdat je ruimte in moet nemen voor je verhaal. Je moet aangeven dat je wat wilt vertellen, bespreken. Je leert omgaan met feedback omdat je dit heel veel krijgt en je leert feedback te geven. Bovendien leer je ook nog eens samen te werken binnen een groep. Om te zorgen dat de groep veilig en positief blijft moeten er soms bepaalde regels (non-contracten) worden afgesproken rondom destructief gedrag en gewicht.

Na de groepsbehandeling van vier dagen, heb ik een groepsbehandeling van drie dagen gevolgd. Deze was bij deze instelling iets intensiever en minder op het eten, maar meer op de achtergrond gericht. Daarna heb ik nog een eendaagse groepsbehandeling gevolgd ter afronding.

Tussendoor heb je om de zoveel tijd een evaluatiegesprek, waarin met jou en ook samen met de groep wordt gekeken waaraan je hebt gewerkt, wat goed en minder goed is gegaan en wat de doelen voor komende tijd worden.

Ik volgde in deze groepstherapie verschillende onderdelen. Zo volgde ik Psycho Motore Therapie (PMT), creatieve therapie, cognitieve therapie en psychotherapie. Ik heb er in ieder geval erg veel geleerd en heb groepstherapie als iets zeer positiefs ervaren. Je hebt een dagindeling, went aan de structuur en kunt aan de slag met sociale vaardigheden.

In groepstherapie kun je veel van elkaar leren, maar ben je toch een individu in jouw persoonlijke behandeling. Groepstherapie is er niet alleen voor mensen die het fijn vinden met anderen om te gaan, maar ook juist voor degene die daar moeite mee hebben of tegenop zien!

Wat vind jij positief aan groepstherapie?