Precies zoals ze is

 

Er was eens..Proud


Er was eens een meisje

Die niet wist wie ze was

Het leek op een sprookje

Jullie waren diegene voor wie ik dit boek las

 

Er was eens een meisje

Blond haar, groene ogen

Onzeker beeld en niemand die haar zou mogen

Lelijk en dik

Zonder lach,

Dat is wat ze dacht. .

 

Het meisje kon niet meer huilen

Ze wilde niet meer falen,

Maar alles wat ze deed

Zou ze toch niet behalen..

 

Ze wilde onzichtbaar zijn,

Niet meer breekbaar, niet meer die pijn

Ze wilde zichzelf uitgummen

Omdat ze dacht dan alles aan te kunnen..

 

Maar ze kwam tot de ontdekking

Dat niets is wat het leek?

Dat het in haar hoofd zat,

Dat is wat bleek..

Opnames, sondevoeding, eten,

Het deed haar zo'n pijn

Maar zonder

Had ze hier niet meer kunnen zijn..

 

Want ze had het niet alleen gekund,

Niet zonder hulp

Ze had het niet alleen gedaan

Als jullie niet naast haar hadden gestaan..

 

In de moeilijkste periode

Waar ik mezelf tegen mocht komen,

In die tijd

Was ik de echte ‘Kirsten' totaal kwijt..

Daarom wil ik jullie

Hierbij bedanken

Voor alle goede zorgen

En de tijden dat jullie haar weer lachend konden maken,

Denkend aan de dag van morgen

 

Wat die brengen zou?

Zonder jullie had ze het niet gedaan

Als jullie niet naast haar hadden gestaan,

Had ze opgegeven

Zonder enige traan te laten..


Want bijna was het over,

Bijna niet meer hier,

Zoveel redenen nu om hier te zijn,

En vandaag is de dag dat ik dat vier..


Want het leven is zo mooi,

Ook al zou je het soms willen weggeven,

Ook al lijkt het soms een kooi

Waar geen eind aan lijkt te komen..


Ik heb het ondervonden

Dat morgen alles anders kan zijn

Dat morgen nieuw is

En dat het zo kan zijn, fijn.


Een klein meisje,

Angstig en stil

Schuw en verlegen,

Met haar grote mond op momenten

Als ze het even kon, er even tegen.

 

Gegroeid tot een ander iemand,

Degene die ze altijd al was

Degene die ze altijd al kende

En van haar kon gaan houden,

Precies zoals ze is.


With love,

Kirsten (midden foto)

 

Gerelateerde blogposts

10
SEP
Lief lichaam
12

Reacties

Emma - Maandag 18 juli 2011 13:04
Wouw wat een super mooi gedicht! Echt heel mooi..
Tanja - Maandag 18 juli 2011 13:08
Respect! Mooi geschreven!
Kirsten - Maandag 18 juli 2011 14:26
Dankjulliewel! Superleuk en fijn om te horen. Liefs
coccinelle - Maandag 18 juli 2011 14:37
Wauw! Wat een mooie verwoordingen!
Do - Maandag 18 juli 2011 16:23
Krijg er motivatie van!

Super geschreven!
MChantalle - Maandag 18 juli 2011 20:02
Ik begon met lezen en herkende dit gedicht gelijk. Hij staat nog op een filmpje op mijn mobiel van de EDAD.
Echt super mooi geschreven! Het raakt me echt.
Franca - Dinsdag 19 juli 2011 22:23
Hoe herkenbaar en wat een nare tijd was dat voor jou en ook voor je moeder, die ik al sinds m'n 7de ken! Gelukkig straal je als nooit te voren en vind ik het een genot te zien dat je als een prachtige jonge dame bent opgebloeid of je nu blond of bruin haar hebt ;-)

Liefs, Franca
Stephanie - Dinsdag 9 augustus 2011 18:38
Wat super lief!