Kijk eens in de spiegel
en vertel me wat je ziet.
Ga de confrontatie aan,
ontken het nu eens niet.

Twee donkerbruine ogen
kijken mij terug aan
en stellen mij de vraag:
Wat heb je met jezelf gedaan?

Geen lichtjes meer van pret,
de levenslust verdwenen.
In ruil daarvoor is eenzaamheid
op je gezicht verschenen.

Was het alle moeite waard,
jezelf niet toe te staan
om te zijn zoals je bent,
maar op dieet te gaan?

Kijk eens in de spiegel
en vertel me wat je ziet
in je donkerbruine ogen,
ontken het nu maar niet.

Een wereld gaat er schuil
van hardheid en verdriet.
Van afkeer en ontevredenheid
met datgene wat je ziet.

Een wereld die je eenzaam maakt
en enkel op het doel gericht
waarin je bent verstrikt geraakt:
Het verliezen van gewicht.

Anderen kunnen je niet helpen,
niemand weet ervan.
Omdat jij door je schaamte
zo heel goed zwijgen kan.

Enkel in de donkerbruine ogen
van je eigen spiegelbeeld
valt de roep om hulp te lezen
die je zo graag had gewild.

Door: Paula