Als je ouders je kleding bepalen
Toen ik 15 jaar oud was wilde ik er graag stoer en een tikkeltje alternatief uitzien. Ik had broeken met wijduitlopende pijpen die ikzelf gemaakt had en droeg erop gehaakte truitjes. Ik wilde in die tijd graag Dr. Martins, paarse, liefst met gekleurde veters. Mijn ouders vonden deze kleding maar niks. Met name mijn vader wilde veel liever dat ik er wat meer uitzag als een nette jonge vrouw. Ik had hier in die tijd nog helemaal niks mee. Ik wilde jong en onbezonnen zijn en voelde me nog verre van een vrouw. Het was lastig om mijn eigen smaak kleding te dragen, omdat ik hier best veel kritiek op kreeg.
Ik weet nog goed dat een van mijn wat apartere kledingstukken ooit in de grijze container belandde zonder dat ik dit wist. 'Hey, waar is mijn broek?' Die ligt in de container, daarmee mag je niet naar school. Het was een donkerrood geverfde broek met ribstukken in de onderkant van de pijpen zodat de broek extra wijduitlopend werd. Het was een vrij opvallende broek. Ik was er dol op en voelde me er ontzettend stoer in. Mijn ouders dachten hier anders over. Zij vonden dat ik ermee voor schut liep, eruit zag als een sloeber. Dit wilden ze niet voor hun dochter en daarom bepaalden ze dat ik deze broek niet aan mocht naar school.
Kon ik niet bij de Bijenkorf een paar mooie damesschoenen uitkiezen in plaats van die lompe gekleurde Dr. Martins? De H&M was in die tijd ook een no go. Mijn moeder wilde hier niet met mij naar binnen. Eigenlijk begrijp ik dat nog steeds niet. De H&M was in die tijd nog vrij nieuw in Nederland, maar verkocht naar mijn idee echt geen idiote kleding. Ik had door dit alles in ieder geval het idee dat ik niet mijzelf kon zijn en dat mijn smaak niet oké was. Dit in combinatie met de puberteit zorgde voor de nodige conflicten en het op een bepaald moment helemaal niet meer weten wat werkelijk MIJN smaak was.
Inmiddels kan ik best begrijpen dat het voor ouders lastig kan zijn als ze hun kind in kleding zien die ze zelf vreselijk vinden. Ik moet ook eerlijk toegeven dat ik de kleding van meisjes van 12 of 13 vandaag de dag soms ook best wat ver vind gaan. Het is zoveel bloter en 'uitdagender' dan in mijn kindertijd. Dit was natuurlijk ook zo voor mijn ouders. Wat voor mij normaal was, was voor hen helemaal niet normaal. Als puber wilde ik gewoon mijn zin hebben. Ik wilde de kleding dragen die ik tof vond. De mening van mijn ouders hierover vond ik maar stom. Deze proberen te begrijpen deed ik niet. Andersom was dit deels ook het geval, althans dat denk ik.
Mijn paars geverfde broek met batik vlekken
Dit laatste was tegelijkertijd ook hetgeen wat veel conflicten had kunnen voorkomen. Als we meer ons best hadden gedaan om elkaar te begrijpen, hadden we waarschijnlijk meer rekening met elkaar gehouden bij de keuze van mijn kleding. Naar elkaar luisteren en met elkaar praten is zo belangrijk als je nog thuis woont. Je zou samen best tot een leuke middenweg kunnen komen wat betreft de kleding van jouw smaak en de kleding die je ouders toelaatbaar vinden. Ik zal hieronder daarom een aantal combinaties qua kleding plaatsen die iets gewaagder, maar tegelijkertijd ook netjes zijn.
Ik ben tenslotte heel benieuwd naar de invloed van jouw ouders op de keuze van jouw kleding. Ga je weleens samen shoppen met je ouders en in hoeverre beïnvloeden zij dan jouw aankoop? Betalen jouw ouders je kleding? Zijn er bepaalde dingen die je niet mag dragen van je ouders? Let me know!
♥ Combinatie 1
Loavies 24,95 Bershka 7,99
♥ Combinatie 2
H&M 19,90 Asos 41,00
♥ Combinatie 3
Boohoo 15,00 H&M 39,99
♥ Combinatie 4
ebay 12,50 Zara, broek 18,00
♥ Combinatie 5
Boohoo broek, 25,00 H&M 14,99
Gerelateerde blogposts
Reacties
Zomaar even nieuwsgierig naar ;-)
Toen ik kleedgeld kreeg werd dat lastiger, maar als mijn moeder het echt niks vond, zei ze dat ook en liet ze me er niet in naar buiten gaan. En hakken heb ik heel lang niet gemogen.
Nu gaat het eigenlijk vanzelf. De meeste dingen die ik koop vinden mijn ouders ook leuk. Zelf ben ik namelijk kritisch genoeg, haha.
Ik ben gelovig opgevoed, en kon het dan ook niet maken vond m'n vader dat ik in een wijde skaterbroek met m'n dr martens naar de kerk zou gaan.
Heel wat discussies over gehad. Nu inmiddels is hij er aan gewend dat ik volledig m'n eigen stijl heb, van m'n kisten tot aan m'n geverfde haren. Hij waardeert het nog niet altijd, maar heeft het wel geaccepteerd.
Later eigenlijk nooit problemen mee gehad, ik droeg ook niks geks op zich (:
Ik vind dat persoonlijk ook echt heel erg als ouders dat doen. De enige grens hierin is voor mij te bloot of sexueel op ongepaste plekken (school of werk)
Als ik zelf kinderen zou hebben zou ik ze inderdaad wel uitleggen waarom ik dingen niet mooi of oke vind, bijvoorbeeld die jassen met die echte bontkragen (en ze even filmpjes laten zien) maar uiteindelijk maak je zelf de keuze.
Het beeld wat een ouder heeft over hoe je je presenteert in de maatschappij klopt namelijk echt niet met wat je als jongere ervaart op de middelbare school. Het hele idee van puber zijn is volgensmij ook juist dat je je in die omgeving met duidelijke kaders nog eventjes af kan zetten tegen een leven lang conformeren aan 'hoe het hoort'.
Al moet ik zeggen…het shirtje van combinatie 4; haha daar zullen ze misschien wel wat van gaan zeggen.
En net wat je schrijft scarlet, ik vind de kleding van de meiden van bijvoorbeeld 12-13 jaar ook super bloot!
-niet te kort (minimaal tot aan de knie)
-geen korte shirtjes( daar voel ik mezelf ook niet zo fijn bij)
-en niet te blote bikini´s liefst een badpak
-geen inkijk op mn borsten (ik vind dit zelf ook niet prettig)