Impulsieve acties met je uiterlijk
Toen het niet goed met mij ging, ik veel depressieve stemmingen had én veel rommelde met eten en mijn gewicht, wilde ik soms heel abrupt iets veranderen aan mijn uiterlijk. Ik dacht hierbij vrij weinig na over de gevolgen op de lange termijn van zo'n impulsieve actie. Het moest gewoon NU gebeuren en ik wist zeker dat ik er blij mee zou zijn. Bovendien, als ik er niet blij mee zou zijn, zou dat allemaal vast ook wel meevallen. Ik saboteerde mij gedachtes als het ware om ervoor te zorgen dat ik mijn zin kreeg. Ik moest en zou NU naar de kapper gaan en mijn haar kort laten knippen...
♥ Destructief
Ergens was dit, zonder dat ik me hier heel bewust van was, ook een vorm van destructief gedrag. Het was namelijk iets wat me op korte termijn voldoening gaf, maar uiteindelijk meestal helemaal niet goed voor me was. Mijn haar viel altijd tegen, het kostte veel geld en uiteindelijk voelde ik me na een tijdje vaak slechter dan ervoor.
♥ Waarde hechten aan je uiterlijk
In de periode dat het niet goed met me ging hechtte ik weinig waarde aan mijn uiterlijk en mijn toekomst. Het kon me allemaal geen bal schelen. Ik had al zoveel verloren wat me dierbaar was, dat ik het idee had toch weinig meer te kunnen verliezen. Ik leefde nu, later interesseerde me nu niet. Ik was al blij als ik de dag een beetje goed doorkwam.
♥ Iemand anders willen zijn
Dingen impulsief en direct aan mijn uiterlijk veranderen deed ik in die tijd ook omdat ik niet blij was met mezelf. Ik wilde die persoon niet meer zijn. Ik wilde iemand anders zijn. Zo verfde ik van de ene op de andere dag mijn blonde haar donkerbruin. Het stond helemaal niet, want ik was veel te bleek, maar het kon me geen bal schelen. Ik wilde dat blonde meisje met al die mislukkingen niet meer zijn. Een aantal jaar later was ik ook dat meisje met het bruine haar zat en wilde ik het op een avond weer blond hebben. Ik gooide er een heel pakje sterke blondeer in en mijn haar werd fel oranje. Wat had ik nu weer gedaan?! Een paar dagen erna ging ik naar de kapper en liet ik mijn haar kortwieken. Misschien was ik dan een leuker persoon...
Haar knippen en verven
Misschien heb je net als ik van de ene op de andere dag de behoefte om je haar rigoureus te veranderen. Je hebt al jaren lang haar en wil het nu gewoon ineens helemaal kort. Of je wilt je haar in een totaal andere kleur laten verven, misschien wel in een volstrekt onnatuurlijke kleur zoals roze of blauw. Het kan natuurlijk best dat je hierbij gewoon een prima en leuke keuze maakt, maar als je niet goed in je vel zit raad ik je toch aan om even de tijd te nemen voordat je overgaat tot actie.
Tatoeages
Ik heb zelf maar één keer een impulsief moment gehad waarop ik bijna een tatoeage liet zetten. Ik was samen met een ander meisje met wie ik in therapie zat naar een tattoo shop gegaan omdat zij graag een navelpiercing wilde hebben. Toen we hier waren ging ik wat rondkeken en bedacht ik me opeens dat ik misschien wel een bloemetje op mijn pols wilde hebben. Dat zou best leuk zijn, toch? Ik zei het tegen de man die er werkte en vroeg hoeveel het kostte. Ik ben zo blij dat hij toen doorvroeg en zei dat ik beter niet overhaast zo'n beslissing kon nemen en misschien nog even over na moest denken.
Laat nooit van de ene op de andere dag een tatoeage zetten. Denk hier minstens een paar maanden over na. Jouw smaak zal veranderen en iets wat je nu leuk vindt, vind je over vijf jaar misschien wel helemaal niet leuk meer. Hetgeen je op je lichaam laat zetten, staat er wel eeuwig of het nou nog je smaak is of niet. Vraag jezelf af of je over 10 jaar nog aan deze tijd, waarin het wellicht helemaal niet goed met je ging, terug wilt denken.
"Ik liep in de stad lang een tattoo shop en plotseling dacht ik: 'Why not?! Ik laat gewoon een tattoo zetten met mijn levens quote!' Ik had geen idee wat voor shop het was en hoe er werd gewerkt. Achteraf gezien is de tattoo helemaal niet mooi gezet. Hij ziet er wat slordig uit. Het lettertype vind ik inmiddels ook helemaal niet mooi meer en de quote past niet meer bij mijn huidige, veel positievere levenshouding. Ik had nooit zo impulsief een tatoeage moeten laten zetten" Lisette
Piercings
Over het laten zetten van een piercing heb ik eigenlijk nooit getwijfeld. Dit is iets wat gewoon niet zo bij me past. Ik zou ook niet weten waar ik een piercing zou laten zetten als ik er eentje moest zetten. Dan misschien maar bovenin mijn oor of in mijn neus. In de meeste gevallen groeit een piercing nadat je hem er weer uit hebt gehaald redelijk snel weer dicht. Toch zijn er ook plekken waar kleine littekens achter kunnen blijven, denk bijvoorbeeld aan een piercing in je kin. Als je dus niet goed hebt nagedacht over een piercing en deze impulsief hebt laten zetten, kan je achteraf best spijt krijgen door een blijvend litteken. Sandra heeft ervaring met het impulsief laten zetten van een piercing:
"In 2012 liet ik in een impulsieve bui een tongpiercing zetten. Ik zat niet goed in mijn vel en had vlak daarvoor iets vervelends meegemaakt waar ik niet over na wilde denken. Ineens had ik in mijn hoofd gehaald dat ik een piercing wilde. Ik zocht heel snel een piercing shop in Utrecht waar je zonder afspraak terecht kon en een dag later had ik een tongpiercing. Op dat moment vond ik het ontzettend gaaf. Ik had iets om me op te verheugen, op het moment zelf gaf het me een soort adrenaline kick en ik had het gevoel dat ik weer controle had over mijn leven en lichaam.
Ik bepaalde zelf wat ik ermee deed en dat voelde even heel goed. Ook de dagen erna was ik nog steeds trots op wat ik had gedaan, maar later zakte dat gevoel weer weg en kwam de drang naar een volgende kick alweer. Ik heb zelfs weleens nagedacht over een dubbele tongpiercing, maar na verloop van tijd realiseerde ik me dat het me niet ging om die piercings, maar om de drang naar afleiding, controle en misschien zelfs wel naar pijn." Sandra
Als je niet goed in je vel zit, laat dan nooit impulsief je haar extreem veranderen, een tatoeage of piercing zetten. De kans dat je hier achteraf spijt van krijgt is erg groot. Spreek met jezelf af dat je er minimaal nog twee weken over nadenkt én dat je het bespreekt met minstens drie mensen, waaronder 1 iemand van je familie. Denk altijd goed na over de lange termijn gevolgen.
Heb jij weleens impulsief iets aan je uiterlijk willen veranderen?
Gerelateerde blogposts
Reacties
2 tatoeages en een aantal keer naar de kapper voor een rigoreuze verandering.
Heb hetzelfde gehad met bijvoorbeeld kleding. Veel kleding kopen met geld dat ik eigenlijk niet kon missen. Maar dan had ik een nieuwe stijl ontdekt, en "als ik me zo ga kleden voel ik me vast heel anders".
Wilde ook vaak iets veranderen om me beter over mezelf te voelen en een soort afleiding te hebben. Meestal in periodes dat het afvallen niet lukte..
Ik heb t maar een paar keer gedaan en niet erg extreem.. gewoon haren knippen en/of verven.
ik heb in de laatste 2 jaar 3 tattoo's laten zetten, 4 piercings en volgende week ga ik een pluk van mijn haar roze verven..
Maar eigenlijk was dit allemaal in een periode waarin het steeds meter met mij gaat.
Ik heb er allemaal best wel lang over nagedacht en bij bijna alles heb ik een hele tijd nagedacht of ik het echt wilde, behalve 1 piercing die heb ik er ook na een maand weer uit gehaald.
Herkenbaar, maar ik had er 3 jaar later echt wel spijt van, dus je advies om je niet tegen te laten houden is wat kort door de bocht. Het is heel belangrijk om er goed over na te denken, vooral over piercings en tatoeages waar je veelal iets aan overhoud.
Heb ik er spijt van? Ergens wel, omdat mijn redenen om het te nemen niet juist waren. Zal ik het weghalen? Nee, want het blijft een wijze les.
---
"The intellect is always fooled by the heart"
--=Duc de La Rouchefoucald=--
---
Zelfde heb ik nu met een tatoeage. Ik moet van mezelf eerst minstens een jaar wachten voordat ik überhaupt een shop in mag lopen, want ik ben nogal wispelturig erin, haha.
Gelukkig heb ik nu veel meer rust en acceptatie.
Ik heb ook nog 2 kleine littekens van piercings in mijn gezicht, valt niet echt op maar baal er toch wel van.
Je haarkleur veranderen heb ik ook gedaan, duurde 2 jaar voor het enigszins was uitgegroeid.
Ik was altijd extreem van het wisselen, dan weer kort haar, dan weer lang laten groeien, alle kleuren van de regenboog erin, of toch weer zwart.
Piercing iets minder impulsief, maar toch ook wel gewoon gedaan zonder er al teveel over na te denken.
En ja, met m'n piercing ben ik nog steeds blij, vind het bij mij passen, net als m'n gekleurde haren.
Maar het is wel een stuk minder extreem. Het is voor mij niet meer de manier om te zeggen dat het niet goed met me gaat. Het is nu vooral iets wat gewoon bij mij hoort en past.
Ben er even stil van...
Herken het zelf ook wel en het is idd beter dan even te wachten tot je goed in je vel zit :)
Ik was mezelf helemaal zat en besloot dat ik mijn haar blauw wilde hebben. Zo gedacht, zo gedaan. Het viel echter zeer in de smaak op school en zelf was ik er ook helemaal weg van. Nadat ik het had gedaan kreeg ik veel reacties van meiden (en zelfs van twee jongens) dat zij ook graag hun haar wilden verven al heel lang maar het nooit durfden en dat ze het stoer vonden. Na een paar maanden was ik het wel weer zat en werd het weer bruin zoals het was ervoor (speciale shampoo waardoor het semi-permanente blauw eruit ging). Het was echt een goede beslissing want ik had (en heb) altijd de neiging gehad om me te verstoppen en zo min mogelijk op te vallen, maar dat gaat vrij moeilijk met blauw haar, haha :)
Ik heb er nooit echt spijt van gehad maar ik weet niet of ik het ooit nog eens zou doen xD
Bij mij komt het nooit zo ver dat ik het echt doe, het blijft alleen bij alle details en informatie opzoeken op internet en bedenken hoe ik eruit zou kunnen zien...
Ik durf gewoonweg niks te veranderen terwijl ik het wel zo graag zou willen, maar enig ander moment wil ik het ook weer niet!