Eetstoornis bloedonderzoek prima in orde
Het afgelopen jaar heb ik drie keer een bloedonderzoek gehad, tweemaal op aanraden van een arts en eenmaal omdat ik dat zelf verstandig vond. Het is best belangrijk om af en toe bloedonderzoek te doen als je lijdt aan een eetstoornis. Bloedonderzoek is niet enkel nodig bij anorexia. Bloedonderzoek kan ook van groot belang zijn bij alle andere eetstoornissen, als je eenzijdig eet, te weinig eet of flink compenseert door middel van bijvoorbeeld veel bewegen, overgeven of laxeren. Bij alle drie de onderzoeken was mijn bloed prima in orde. Dat klinkt positief en dat is het ook, maar als je lijdt aan een eetstoornis kan dat ook best ingewikkeld aanvoelen. Als je bloedwaardes goed zijn, heb je dan wel een (ernstige) eetstoornis of valt het dan allemaal eigenlijk wel mee?
Misschien voelt het doen van bloedonderzoek overdreven, wil je geen aansteller zijn of denk je dat het bij jou allemaal wel meevalt. Jij hebt het wel onder controle. Jou overkomt niets ernstigs. Ja, ik herken die gevoelens en gedachtes. Een beetje naïef is dat natuurlijk wel. Het is belangrijk om hierin je verstand te volgen en niet de gedachtes en gevoelens die vanuit je eetstoornis komen. Je lichaam is je meest kostbare bezit, hoe cliché dat ook moge klinken, en daar moet je goed voor zorgen. Een eenvoudig bloedonderzoek kan je daarbij helpen. Wat heb je te verliezen? Niets, enkel wat van je tijd om naar de huisarts of het ziekenhuis te gaan.
Ik denk dat ik mijn goede bloedwaardes te danken heb aan een sterk lijf én aan het feit dat ik nog best redelijk en gevarieerd eet. Daarnaast heb ik er een tijd geleden voor gekozen om ook wat aanvullende vitamines te slikken om mijn lichaam zo wat extra te ondersteunen. Ik slik iedere ochtend na het ontbijt een multivitamine en extra vitamine D. Dit laatste om, zover dit kan, botontkalking tegen te gaan aangezien mijn hormonen zich in een diepe winterslaap begeven. Betekenen mijn goede bloedwaardes dan automatisch dat mijn lichaam gezond is? Nee, natuurlijk niet.
Nog los van het feit dat die bloedwaardes altijd maar en momentopname zijn, zegt het ook niet alles. Een lichaam met veel ondergewicht is per definitie niet gezond. Misschien zie je de gevolgen hiervan niet direct in je bloed, maar in andere dingen. Denk hierbij bijvoorbeeld aan het uitblijven van de menstruatie, ernstige vermoeidheid, gewrichtspijn, oorsuizen en ga zo maar door. Ik heb, ondanks prima bloedwaardes, flink wat lichamelijke klachten. Het is belangrijk dat ik deze serieus neem en er alles aan doe om mijn lichaam zo snel mogelijk weer gezond te krijgen. Daar is uiteraard maar 1 methode voor: Goed eten, niet compenseren en beter voor mijn lichaam zorgen en zo snel mogelijk weer een gezond gewicht krijgen. Iets waar ik hard aan werk en me op moment enorm voor inzet.
Op Proud2Bme lees ik regelmatig dat mensen hun eetstoornis niet serieus durven te nemen, omdat hun bloedwaardes goed zijn. In al die jaren waarin ik vroeger een eetstoornis heb gehad, heb ik echter nog nooit slechte bloedwaardes gehad. Dat betekende echt niet dat mijn eetstoornis wel meeviel, zeer zeker niet. Mijn hele leven stond op zijn kop, ik kon niet meer studeren en van sociaal contact was nauwelijks sprake. Ik isoleerde mezelf volledig, was diep ongelukkig en rommelde flink aan met eten en destructief compensatoir gedrag. Twee jaar lang werd ik bovendien niet meer ongesteld. Het is werkelijk waar een wonder dat mijn lijf hier geen blijvende schade door heeft ondervonden. Iets waar ik enorm dankbaar voor mag zijn. Het is ergens ook te zot voor woorden dat ik mijn lichaam zo opnieuw op het spel zat. Het zegt tegelijkertijd voldoende over het feit dat niemand bewust kiest voor een eetstoornis.
We weten met zijn allen op Proud2Bme dat een eetstoornis niet gaat over eten en dat de ernst van een eetstoornis niet zit in het getal op de weegschaal. Dit geldt net zo goed voor bloedwaardes. Een eetstoornis zit in je hoofd, niet in je bloed. Neem dat wat er zich allemaal in je hoofd afspeelt serieus én neem jouw gezondheid serieus. Je hebt maar één lichaam en ookal interesseert het je nu geen bal, geloof me, er komt een moment waarop de gezondheid van jouw lichaam je wél interesseert. Je wilt niet overlijden aan een eetstoornis, je wilt geen blijvende schade aan je lijf.
Keep your head up, keep your ♥ strong
Gerelateerde blogposts
Reacties
Ik merk dat ik nu steeds vaker kan herkennen wanneer het mijn eetstoornis is die wat vindt. Toen ik een keer een te laag kalium had, vond ik dat best stoer, maar dat is het natuurlijk helemaal niet.
Bedankt voor deze motiverende blog Scarlet. We vechten door!
Daarnaast wordt bij een bloedonderzoek niet altijd alles getest. Zoals je ook al zegt kunnen je hormonen hartstikke overhoop liggen met alle gevolgen van dien. Dan kunnen je bloedcellen, vitaminen, etc. allemaal perfect binnen de norm liggen, maar je ondervindt dan nog steeds veel schade als je niet hard je best doet om weet op gezond gewicht te komen!
Blij dat hier een keer over geschreven word.
Nu moet ik al zo'n twee jaar iedere maand of vaker bloed prikken. De waardes zijn altijd binnen de normen. Heb misschien één keer vitamine d tekort gehad (nadat ik uit de kliniek kwam en ik vitamine d had gehad ik gestopt was en bleek dat mijn lijf overmatig vitamine d had gehad en ineens een dieptepunt kreeg hiervan). Verder merk ik hierdoor dat ik mezelf dus niet meer serieus neem en dus ook niet bloed ga prikken soms laat ik er maanden tussen zitten. Nu heb ik toevallig afgelopen week bloed laten prikken en krijg ik vandaag de uitslag hiervan , ik verwacht dat alles normaal is.
Ik heb ooit een gesprek met de psychiater hierover gehad en dat je lijf het heel goed vol kan houden en vaak dat als het "mis" is het ook goed is. Je lijf is heel sterk en kan het lang volhouden.
Mijn bloedwaarden zijn elke maand altijd wel perfect (ok, soms één tekortje). Zit op randje gezond gewicht en ervaar erg veel lichamelijke klachten. Vind het lastig in te schatten of die klachten lichamelijk (restje eetstoornis) of psyschisch zijn (paniekaanvallen, stress, trauma).
Ik kon een tijd geleden bijna teleurgesteld zijn als ik weer hoorde dat er niks mis was met mijn bloedwaardes. Nu kan ik alleen maar blij zijn dat mijn lichaam zo goed voor me heeft kunnen zorgen, ondanks het weinige voedsel en ondergewicht.
Je hebt helemaal gelijk; een eetstoornis zit in je hoofd en niet in je gewicht of bloed!
Je maakt weer op een vriendelijke, respectvolle, maar eerlijke manier duidelijk dat het serieus mogen nemen van (eet)problemen niet afhankelijk zijn van getallen (welke dan ook)
Ik vind het ook zo enorm knap van je hoe jij vecht! Ik ken je niet, ik besef dat ik naar een heel klein deel van jouw leven online zie, maar meid wat heb ik een respect en diepe bewondering voor jou!
Je bent goed op weg!
Liefs
Nog een voorbeeld waarvan je een "slechte waarde" niet in je bloed ziet: calcium. Slechts een ZEER klein percentage van je calcium zit in je bloed. Deze kleine waarde is echter van groot belang voor je lichaam. Daarom houdt je lichaam zelf de calciumwaarde constant. Ontstaat er een tekort in je bloed? Dan wordt dit aangevuld met calcium uit de botten. Je bloedwaarde is goed, maar over je gehele lichaam is er dus wel degelijk een tekort...
mooie blog, ben ik toevallig veel mee bezig tegenwoordig, bloedwaardes. Heb een enorm tekort aan d3 en heb spierklachten etc. Ik ben benieuwd wat voor klachten je hebt scarlet? en hoe je daar mee omgaat. Ik ben zelf nogal een hypochonder, bang om ziek te worden en om dood te gaan.
Inderdaad, net zo als het getal op de weegschaal, zegt de uitslag van een
bloedonderzoek ook niets over de ernst van je eetstoornis..
Ik heb dat vroeger altijd heel moeilijk gevonden, dat er niets uit het bloed
onderzoek kwam.. ik kon mezelf moeilijk serieus nemen want m'n bloed gaf
het immers zelf ook aan..
Take care x
Probeer dan maar eens uit te leggen dat het ECHT goed gaat..
Ik wil ook graag zeggen dat ik het heel knap van jou vind hoe hard je vecht ❤ Houd vol! Je kan het. Liefs
getallen zeggen niks. Ik zit er nu levenslang mee
Het is fijn als de waarden normaal zijn inderdaad, je lichaam is sterk, zodat je samen met je lichaam kan vechten tegen de eetstoornis.
Ik heb best veel ondergewicht, maar eet wel gevarieerd. Mijn bloedwaardes zijn altijd goed, en ik kan dit nog altijd zien als een teken dat het lichamelijk wel prima gaat. Raar eigenlijk, want ik voel me lichamelijk meestal helemaal niet zo 'prima'
Eerder had ik een hele lage bloeddruk door mijn ondergewicht. Toen duurde de buisjes vullen echt lang. Dat vind ik niet fijn. Het is gelukkig al best lang geleden dat ik voor het laast bloed moest laten prikken.
Nu vind ik het minder erg. Mijn bloeddruk is weer normaal. Dan valt het wel mee.
@Anoniem. Misschien valt er wat bij te sturen. Ben er vroeger erg slecht aan toe geweest maar nu ik in de overgang zit - geen klachten, alleen een iets kortere cyclus- , zit ik beter in mijn vel en fiets ik flinke afstanden.
Zelfs in het diepst van mijn eetstoornis waren mijn bloedwaarden prima, buiten wat ijzertekort.
Mijn lichaam gaf het bijna op en toch was mijn bloed normaal.
Bijzonder gevaarlijk omdat je eetstoornis kant zegt "zie je wel, ik heb het allemaal onder controle en ik ben in blakende gezondheid". Niets is minder waar...
Je hoeft geen slechte bloedwaardes te hebben om orgaanfalen te hebben cru gezegd...
Bijzonder goed en helpend om hierover een blog te schrijven, dankje!
Wanneer komt er weer een krachtvoer vlog? In de laatste zei je dat je de week erna ergens op terug zou komen maar sinds eind juni geloof ik is er geen vlog keer geweest. Ik hoop dat er gauw weer een komt?
En toen ook bloed geprikt de uitslag was goed behalve dat ik bloedarmoede heb en nog iets maar op die naam kan ik nu even niet komen maar dat is ook niks ernstigs.
Ik moet ijzertabletten slikken naar dat helpt niet tegen de pijn.
De laatste tijd gaat het juist al beter met eten en volgens mij eet ik best gevarieerd dus die klachten kunnen denk ik niet door me eetstoornis komen.
Dus ik snap niet zo goed waar het wel vandaan komt en de dokter ook nog niet