Tropische klinieken kosten onnodig zorggeld
Nederlandse afkickklinieken met locaties in tropische oorden zouden onnodig veel zorggeld lekken. Hiervoor waarschuwt verslavingsexpert Dick Trubendorffer. Bovendien zet hij vraagtekens bij de duurzame effectiviteit van de behandelingen.
Er is geen enkele objectieve reden om verslavingszorg aan te bieden in buitenlandse oorden zoals Thailand of Zuid-Afrika volgens Dick Trubendorffer, zelf ex-verslaafde en directeur van de Trubendorffer verslavingskliniek in Amsterdam. "Sterker nog, veel ernstig verslaafden ervaren een terugval bij thuiskomst. Logisch, want ze zitten dan niet meer in de zon met vijf therapeuten om zich heen."
Uit de goot
Ex-verslaafde Paul Roozendaal uit Hoorn vocht 16 jaar tegen zijn alcohol, gok en drugsverslaving. Na talloze afkickpogingen in interne verslavingsklinieken, werd hij uiteindelijk van zijn verslaving afgeholpen dankzij een ambulant behandeltraject. Deze maand verschijnt zijn boek ‘Uit de goot', waarmee hij andere verslaafden hoop wil geven. "Ik ben zo vaak weer gaan gebruiken nadat ik uit een verslavingskliniek kwam", zegt Paul. "Gewoon omdat ik thuis weer in de verleiding kwam. Pas tijdens een intensieve ambulante behandeling heb ik in de praktijk geleerd hoe ik met die verleidingen om moet gaan . En dat is gelukt!"
Ambulante zorg
Volgens Eric Blaauw, sinds 1 maart 2016 bijzonder lector Verslavingskunde aan de Hanzehogeschool Groningen, heeft ambulante zorg bij verslaving de toekomst. "Het is effectief", stelt hij. "Maar voor verslaafden met ernstige psychiatrische problemen en een slecht sociaal netwerk blijft tijdelijke klinische opvang vaak wel relevant. Bij de overgrote meerderheid past ambulante zorg beter." Ook Blaauw zet vraagtekens bij de noodzaak van verslavingsklinieken in het buitenland. "Waarom zo ver weg?", vraagt hij zich af. "Bovendien functioneren de meeste mensen die hier naar toe gaan vaak goed genoeg om ook ambulant behandeld te kunnen worden."
Zorggeld
Dick Trubendorffer vindt dat tropische afkickklinieken er een commercieel verdienmodel op nahouden waardoor onnodig Nederlands zorggeld weglekt. "We zouden hier veel strenger naar moeten kijken", zegt hij. "Deze klinieken hebben lage productiekosten, maar toucheren wel de hoofdprijs bij de zorgverzekeraar." Zorgverzekeraars Nederland, belangenbehartiger van alle zorgverzekeraars in Nederland, wil niet specifiek reageren op de vergoeding aan buitenlandse verslavingsklinieken. Wel zeggen ze te pleiten voor zo veel mogelijk ambulante behandelingen in de verslavingszorg.
In 2013 spande verslavingskliniek Momentum zaak aan tegen zorgverzekeraar CZ. De zorgverzekeraar weigerde een gehele vergoeding van hun verslavingskliniek in Zuid-Afrika omdat deze te duur zou zijn. CZ verloor de rechtzaak.
Populair
Afkicken in tropische klinieken lijkt steeds populairder te worden. Een groot aantal Nederlandse verslavingsklinieken bieden behandeltrajecten aan in het buitenland. Ook in de media worden klinische behandelingen gepropageerd, zoals in het RTL televisieprogramma ‘Verslaafd' met Peter van der Vorst.
Bron foto 2
Hoe denk jij over buitenlandse klinieken?
Gerelateerde blogposts
Reacties
Er zullen vast ook mensen zijn voor wie het dan "te aantrekkelijk" wordt, maar dat heb je bij reguliere opnamens ook...
Ik denk overigens wel dat ambulante therapie het uitgangspunt moet zijn voor de meeste mensen. Een opname is (vind ik) best ingrijpend en haalt je uit het leven, bovendien is het fijn om te leren/oefenen in de omgeving waar je het wilt blijven doen...
Maar wat betreft de kosten... ik snap de discussie, maar (hoewel misschien utopisch) ik vraag me af of de discussie daarover moet gaan. Ik denk dat de discussie moet gaan over wat het meest effectief is.
---
Ik denk dat zéker bij afkickklinieken het de omgeving is die het bepalend maakt. Je kán niet gebruiken in een kliniek. Ben je klaar en ga je er uit: dan sta je meteen weer bloot aan al die verleidingen: 'één keertje, dat moet toch kunnen?'. Of je dan naar Thailand gaat of hier ergens uit de kliniek in Nederland, de omstandigheden zullen áltijd anders zijn dan gewoon je normale thuis omgeving. Daar liggen de triggers en daarmee leer je niet te dealen (in het kader van drugs ;p). Naast dat leren op zich heel context-afhankelijk kan zijn.
Nazorg is hoe dan ook in deze essentieel, los van of die opname al dan niet voorkomen had kunnen worden. Dat denk ik overigens vaak niet bij serieus afkicken all inclusive alle afkick-verschijnselen die het tergend zwaar maken om op dat moment door te zetten. Vaak is het afkickproces wel degelijk gewoon een stuk waar men doorheen moet of dat nou in Nederland is of op een tropisch eiland. Al kan dat laatste het wel net iets aangenamer maken.
Daarbij blijf HC trouwens ook nog steeds een bestwel andere aanpak hebben dan de gemiddelde es-klinieken in Nederland en moet je ook echt aan veel eisen voldoen voor je überhaupt in Portugal belandt..
(Oké. Het voelt nu toch een beetje alsof ik mezelf ga zitten verdedigen hier, dus ik stop maar even.. Hihi)