Minder sociaal met een eetstoornis
Anorexia en boulimia komt vaker voor bij mensen die niet zo houden van sociaal contact. Eetstoornissen gaan vaak gepaard met angst en isolatie. In die mate zelfs dat leren genieten van sociale interactie mensen met een eetstoornis kan helpen bij hun herstelproces.
Let op, het gaat om een zeer kleine onderzoeksgroep. In een onderzoek (juni '12) werden 105 mensen met een eetstoornis vergeleken met 43 gezonde mensen. Uit de resultaten bleek dat de mensen met een eetstoornis significant minder plezier beleefden aan sociale activiteiten dan de gezonde mensen.
Deze onderzoekresultaten laten zien dat het ontwikkelen van sociale vaardigheden kan helpen bij het herstel van een eetstoornis.
Kate Tchanturia, Institute of Psychiatry at King's College London, leidde de onderzoeksgroep waarbij werd gekeken naar hoe mensen met een eetstoornis zich voelen over en in sociale situaties.
Hedonia is wanneer iemand plezier beleeft aan iets, Anhedonia is wanneer iemand geen interesse heeft in of zijn of haar interesse verloren heeft in iets. De onderzoekers zochten naar een verband tussen sociale anhedonia en eetstoornissen.
Van de 148 deelnemers hadden 72 mensen anorexia, 19 boulimia, 14 waren hersteld van anorexia en 43 mensen behoorden tot de gezonde controlegroep.
In totaal leed 31 procent van de mensen met anorexia aan een vorm van sociale angst. Zo'n 22 procent had een paniekstoornis, 17 procent leed aan agorafobie (angst voor grote openbare ruimes) en 50 procent leed aan een gegeneraliseerde angststoornis. Van de mensen met boulimia leed 31 procent aan sociale angst, 6 procent aan een paniekstoornis, 6 procent aan agorafobie en 31 procent aan een gegeneraliseerde angststoornis.
De deelnemers met boulimia en anorexia scoorden ruim 11 maal hoger op de depressieschaal als de gezonde controlegroep. Ook scoorden ze 3 maal hoger op de social anhedonia schaal. De mensen die reeds hersteld waren van anorexia scoorden nog steeds 2 maal zo hoog op de social anhedonia schaal als de gezonde controlegroep.
Volgens de onderzoekers kan het moeite hebben met het uiten en delen van gevoelens eraan bijdragen dat mensen met een eetstoornis minder plezier beleven aan sociaal contact.
De onderzoekers raden sociale vaardigheidstraining aan binnen de behandeling van eetstoornissen. Plezier beleven aan sociale activiteiten kan mensen met een eetstoornis sterken in hun strijd tegen de eetstoornis.
Bron: dailyrx.com
Beleef jij plezier aan sociale activiteiten/ sociaal contact?
Gerelateerde blogposts
Reacties
Na mijn eetstoornis kwam het punt dat ik voor alles bang werd. En inmiddels ben ik alweer een aardig eind op weg om weer gewoon net als vroeger te genieten van alle sociale dingen.
Ik ben altijd spontaan en erg sociaal geweest maar door mijn eetstoornis en andere problemen ben ik minder sociaal geworden. Heb sinds mijn eetstoornis veel periodes van terugtrekken en minder doen met vrienden gehad. Desondanks beleef ik nog steeds plezier aan sociaal contact. Ik heb door mijn eetstoornis gewoon minder zin gekregen om dingen te doen. Ik denk dat dit dus gewoon veroorzaakt wordt (voornamelijk) door de eetstoornis die aan het ontstaan is of al aanwezig is bij mensen. En als mensen hier nog steeds last van hebben na hun eetstoornis is dat gewoon logisch. Je leert niet zomaar na jaren van minder of weinig sociaal contact ineens weer super spontaan en sociaal te zijn alleen maar omdat je genezen bent van je eetstoornis.
PS: waar zijn de Nao'ers in zulke onderzoeken?
Maar ik vindt er echt helemaal niets aan!! Ik beleef er echt geen seconde plezier aan...Voor mij dus liever echt niet!! (al blijf ik het doen want ''het is belangrijk'' bla bla)
En toen werd de isolatie nog veel erger. Dus de mensen die zeggen dat het bij hen omgekeerd is, begrijp ik ook.