Met dank aan pro-ana

 

proIk weet nog heel goed. Dat ik niet wist hoe het heette. Helaas kwam ik er achter. Ik vond wat ik zocht, maar of het nou helemaal goed was. Ik ben nooit echt dik geweest. In groep 7 had ik zelfs ondergewicht.

In 2 jaar ben ik erg veel aangekomen naar een normaal gewicht, waar ik niet zo blij mee was. Ik was erg onzeker over mezelf. Kreeg een paar reacties, en kreeg een idee in mijn hoofd. Een paar kilo minder. Dat zou het zijn, ik zou me dan beter voelen. Dus dat was mijn planning, eerst dat snoep is vervangen door appels, komkommer, of ander groente of fruit.

Ik had wel eens gehoord dat er een site was waar meisjes elkaar hielpen met het afvallen, maar ik wist nooit hoe het heette. Ik las in de girlz! over een meisje die boulimia had. En daar stond het Pro-ana. ik had het eindelijk gevonden, ik wist waar ik moest zoeken. En daar zou ik toch al mijn steun uit kunnen halen. Dus daar begon het mee.

Ik keek op die site, ik schrok eerst wel van wat hun allemaal deden om af te vallen, alles was opgeslagen in mijn hoofd. En ik sloot de computer af. 'S nachts dacht ik na, die meisjes zijn ook gelukkig en dat wou ik toch ook worden? De volgende dag op school had ik mijn gedachten er niet echt bij, ik zat telkens met mijn hoofd bij pro-ana. zou ik ook zo gaan worden? 

Ik besloot me aan te melden. Helaas werd ik niet toegelaten, waar ik erg van baalde. Maar alle tips en trucjes om af te vallen die had ik daar nog wel kunnen vinden. Dus dat ging ik toepassen, alleen het werd er niet echt beter op, ik maakt ruzie met iedereen, niemand mocht zich meer met mijn leven bemoeien, ik wou alles zelf bepalen. Ik viel een paar kilo af, vriendinnen hadden het door en gingen naar mijn mentor.

Daar was ik zo boos over, ik weet het nog heel goed. Hoe konden ze, mijn hele afval plan liep mis. Maar gelukkig hield mijn mentor haar mond tegenover mijn ouders. Het afvallen ging door en door. Ik schreef iedere dag in mijn dagboek. Maar toen lazen me ouders mijn dagboek. Ik kwam thuis en kreeg meteen de volle lading op me. Schreeuwen, huilen, ik was zo boos. Ik had nog net geen ondergewicht. Maar werd wel van huisarts doorverwezen naar Amarum. Ik ontkende alles, ik wou absoluut niet in behandeling. NIEMAND mocht me helpen, ik wou alles zelf doen.

Op school ging alles mis, slechte cijfers. Ik was/ben constant bezig met afvallen, pro-ana, thinspo en dat soort. Op een gegeven moment kreeg ik eetbuien, ik mocht er van mezelf 1 per week hebben, maar meer ook niet. De rest van mijn week moest ik me aan mijn eigen eetpatroon houden. Alleen ging dit niet. Het was zomervakantie, ik werd in de gaten gehouden, kwam aan en zo ging het verder. Alleen de eetbuien bleven maar komen. Ik ging eten wegsmokkelen, zocht tips bij andere pro-ana's om het toch nog een beetje te overleven.

Ik ging ook nog een week mee met een vriendin op vakantie. Het was super gezellig, maar zo lastig. Al dat eten, ik kon daar gewoon niet braken. Wat als ze me zouden horen, of het zouden zien. Ik kon aan die gedachten maar beter niet denken. Het half jaar daarna: eten, niet eten, braken, eetbuien. En zo gaat het nog steeds.

Ik heb pro-ana al erg kunnen laten rusten, vooral door Ziezo. Daar heb ik toch nog wel het meeste geleerd, dat pro-ana je niet helpt. Ondertussen heb ik wel diagnose anorexia nervosa gekregen. Ik zie zelf ook wel dat dit niet gaat. Toch heb ik elke dag die tweestrijd. Ik kan niet normaal leven en dat heb ik toch gedeeltelijk aan pro-ana te danken. Hoe het verder gaat weet ik niet. Ik wil de goede kant op, maar afvallen is nog iets wat ik eigenlijk te graag wil.

anoniem.

 

Gerelateerde blogposts

Reacties

Robyn - Dinsdag 20 april 2010 13:22
Jammer dat een website je van de wal in de sloot helpt...
Blijf sterk!
Zorg dat je erachter komt wat je echt gelukkig maakt. De stem die zegt dat je af moet vallen is een saboteur, maakt je uiteindelijk niet blij maar depri en eenzaam.

Mooie indringende picture, zelf gemaakt?

succes!!
henriette - Dinsdag 4 mei 2010 23:19
Ziezo is een fijne stichting, dus ik hoop dat je daar ook een beetje op je plekje bent.
uit je verhaal blijkt wel dat je doorhebt dat het zo niet verder kan.
ik herken in je verhaal heel veel van een vriendin van mij
die ik bij de Ziezo heb leren kennen in zuthpen.

ik vind het heel knap dat je hier toch je verhaal hebt gedaan,
en dat afvallen je absoluut niet gelukkig maakt zal ik ook niet de eerste zijn die dat zegt

Succes meid, en hou je taai
vecht voor het goede leven
dat zonder een eetstoornis

with.x.love
jet
Bibi - Zaterdag 8 mei 2010 00:40
Ik herken zoveel in dit verhaal..
De pro-ana, het afvallen, ouders die je betrappen op een dagboek, Amarum Ziezo, aankomen in de vakantie,,
Het lijkt wel mijn eigen verhaal.
Super dat je het hier neer zet, het geeft veel herkenning.. :)
XX
Succes meid!! Keep holding on!
Mara - Maandag 18 oktober 2010 16:05
Ik vind het knap van je dat je het hier schrijft
maar ik vind niet dat je zo over pro ana mag praten
ze hebben je niet voor niets niet toegelaten,
en het zijn allemaal dezelfde meisjes als jij en ik

ik wens je verder nog veel sterkte,
en hoop dat je er goed bovenop komt,

liefs
lola - Zondag 31 oktober 2010 19:43
hoezo niet over pro ana zo praten,, 1!!
het is gewoon een *** gezeik daar !
niet lullig bedoelt maar dan ben je ook niet helemaal lekker als je dat doet !

teminte als ik nu op mezelf terugkijk
naomi - Woensdag 12 januari 2011 15:00
heey mied ik wens je egt heel veel sterkte

-xxxxxxxxxxxxxxxx- mij
anoniem - Vrijdag 4 maart 2011 15:39
heel veel sterkte,
maar val niet af!
je moet jezelf niet uitverhongeren
echt dat is zo slecht voor je.
je komtm er wel uit, maar wees sterk
ga gezond eten, anders als je over gaat geven '
bij al je eten, dan ga je dood...
dus, eet gezond.
en veel sterkte
xx
Sanne - Dinsdag 10 mei 2011 22:27
Ik lees je verhaal nu, een jaar later nadat je het hebt geplaatst. Ik ben benieuwd; gaat het beter met je? heb je hulp? Verder wil ik zeggen dat het goed is om je blijven te verzetten, niet meer kijken op de sites die meiden manipuleren elkaar alleen maar en moedigen hun lege levens aan, het leven is zoveel mooier dan dat! Ik wens je heel veel sterkte en steun en hoopt dat het nu beter met je gaat!

Liefs en knuffels Sanne
Lena - Woensdag 26 december 2012 13:27
wat goed dat je je verhaal durft te vertellen zet door om een gezond gewicht te krijgen en een normaal leven
groof - Zaterdag 8 februari 2014 15:18
ik zit nu in de 7e en ik ben nu ook aan het stuntelen...
Niemand bijzonders - Maandag 4 juli 2022 01:21
Hooi, ik kom uit 2022, hiervoor was iedereen in 2012 enzo. Ik hoop dat het met die mensen nu beter gaat. :( met mij niet echt…ik herken je verhaal maar t komt vast goed, nog een paar kilo afvallen en ik ben gelukkig.

*edit: aangepast volgens huisregels.