Deze recensie gaat over de crisis opname afdeling op de, ik geloof, 'S gravendijkwal.
Ik zal per cijfer een toelichtinggeven.
1. Het was een crisisopname omdat ik suicidaal was, weigerde te eten en drinken voor 7 dagen en het begeleid wonen (trivium lindenhof) niet meer wist hoe ze verder met me moesten omdat ik geen hulpverlening meer kreeg door wachtlijsten en uit behandeld zijn bij de Bascule.
2.De eerste drie dagen van de vijf heb ik enkel iemand gezien bij mijn intake.
Ik had een gesprek met een psychiater die me eigenlijk afzeek om mijn gedrag. En enkel zei dat ik zo inderdaad niet naar huis kon. Hij stelde geen vragen niks. Ik ben naar boven gebracht naar mijn kamertje en daar heb ik de eerste drie dagen gezeten waarin niemand kwam kijken. NIEMAND. Toen ik na drie dagen bijna doodging aan uitdroging is wonderlijk genoeg bij mij zelf de knop om gegaan, ik wou niet dood. Ik ging naar beneden, vroeg om hulp en als antwoord kreeg ik: 'Zit jij hier op genomen dan? En wie ben je?'
Ik vertelde mijn kamernummer en eiste een lichamelijk check suiker en bloeddruk enzo. Suiker was onder de 2,0 ... maar ik kreeg medische behandeling van hun. Toen ik hulp vroeg bij het eten oppakken kreeg ik te horen dat ik het zelf maar uit moest zoeken terwijl mijn hartslag en suiker levensgevaarlijk was en ik compleet uitgedroogd was. Toen ik naar huis opbelde kreeg ik te horen dat hun ook geen contact konden krijgen met de instelling maar dat ik daar wel moest blijven. Er was 1 aardige socio die mij op de been hield en de creatief therapeut die ik 1 uur per dag zag en die ontzettend boos werd op de rest van de begeleiding omdat zij zag wat er allemaal fout ging.
3. Het lag tegenover 2 hoerenclubs. Het was officieel gesloten maar je kon zonder moeite de deur uitlopen. En er stonden constant bewakers omdat het zo'n gevaarlijke buurt was.
4. Aangezien ik geen contact had tot ik hulp vroeg en ik toen verkeerde hulp kreeg vond ik hun kennis slecht.
5. Niet, aangezien er geen contact te krijgen was. Sterker nog ze vertelden tegen mij dat ik naar huis mocht. Ik moest zelf vervoer regelen en toen ik thuis kwam wisten mijn begeleiders van het wonen van niks.
6. Slecht... patiënten werden aan hun lot over gelaten. Er werd gepoept en gepist midden in de gang en er werd niks mee gedaan.
7. Ik heb erdoor beseft dat ik zo diep nooit wil zakken en daardoor wat vechtlust gekregen. Maar of dat de goede manier is?
8. Niks, ik werk op straat gezet en er was geen terug koppeling naar begeleid wonen.
| Contact met medewerkers | 2.0 |
| Accommodatie | 1.0 |
| Aandacht achterliggende problematiek | 1.0 |
| Omgeving betrokken bij behandeling | 1.0 |
| Deskundigheid | 1.0 |
| De behandeling heeft geholpen | 1.0 |
| Nazorg | 1.0 |
| Gemiddeld | 4.8 |
|---|
| | |
| Wachttijd | Ik hoefde niet te wachten |
Bekijk details...