De Viersprong

Dit gaat over de MBT-behandeling. Ik ben er nu zo'n 9 maanden in behandeling en na jaren van behandelingen die eigenlijk alleen maar voelden als symptoombestrijding gaat het nu echt gewoon diep. Het gaat over de achterliggende problematiek, maar ik krijg ook ondersteuning bij m'n eetstoornis en dat is heel fijn. Ik loop tegen veel dingen aan die ik eng en moeilijk vind, maar wordt heel goed ondersteund om dit toch aan te gaan. Er wordt echt gekeken naar aan welke stappen je toe bent en waar nog niet. Ik heb in de afgelopen tijd stappen gezet die ik in eerdere behandelingen nooit heb kunnen zetten.

Gemiddeld	8.8
Contact met medewerkers	10.0
Accommodatie	6.0
Aandacht achterliggende problematiek	10.0
Omgeving betrokken bij behandeling	7.0
Deskundigheid	10.0
De behandeling heeft geholpen	10.0

Wachttijd	7 maanden

Eind 2014 ben ik met de 5-daagse behandeling begonnen in verband met mijn Borderline Persoonlijkheidsstoornis. De intake alleen al was een verlichting. Ik had het gevoel dat er in 2 dagen intake onderzoeken meer boven water kwam dan in 6 jaar PAAZ waar ik voorheen in behandeling was. De therapie is erg zwaar en confronterend. Ik zit in een groep met 8 andere mensen. Ik leer heel veel over mijn eigen gedrag, gevoel en gedachtes. Waar ik voorheen het idee had dat de hele wereld tegen me was, leer ik nu wat ik daar zelf in doe en krijg ik de handvatten om dit om te buigen. Ik merk veel vooruitgang. De behandelaren zijn toppers. Ze behandelen me als mens, niet als patiënt en ik voel me voor het eerst in mijn leven echt gehoord. Er is veel persoonlijke aandacht. De insteek is wel dat je zelf verantwoordelijk bent voor je eigen behandeling. Passief achterover gaan zitten en de verantwoordelijkheid voor jouw behandeling voor 100% bij de therapeuten leggen is niet de bedoeling. Als je hier moeite mee hebt, dan begeleiden en steunen ze je zo goed als ze kunnen. Vaak blijkt dit dan een thema van iemand te zijn, waar hij of zij vaker tegenaan loopt. Maar... je zult het wel aan moeten geven als je iets moeilijk vind. Ik zie het echt als een samenwerking tussen patiënt en behandelaren.

Ik ervaar het als een hele fijne, prettige en veilige omgeving. Voor het eerst heb ik vertrouwen en merk ik dat een therapie aanslaat.

Gemiddeld	8.7
Contact met medewerkers	9.0
Accommodatie	10.0
Aandacht achterliggende problematiek	9.0
Omgeving betrokken bij behandeling	6.0
Deskundigheid	9.0
De behandeling heeft geholpen	8.0

Wachttijd	8 maanden

26 weken klinische behandeling (schematherapie), 26 weken 2daagse nazorgbehandeling en vervolgens 1daagse nazorg/reïntegratie.
Na jaren therapie (opnames en ambulant) was dit uiteindelijk de juiste plek voor mij. Ik heb erg veel aan de behandeling gehad!

Gemiddeld	8.4
Contact met medewerkers	8.0
Accommodatie	8.0
Aandacht achterliggende problematiek	8.0
Omgeving betrokken bij behandeling	8.0
Deskundigheid	8.0
De behandeling heeft geholpen	9.0
Nazorg	7.0

Wachttijd	5 maanden

In het begin wat opstart problemen gehad met de viersprong, administratie was niet helemaal op orde en er waren nogal wat miscommunicties.
April 2014 intake gehad met advies opname op de KST-A (klinische schema therapie), vanaf oktober opgenomen en ga nu met laatste weekjes in. Ik ben zeer positief over de opname, er is een hoop veranderd bij de viersprong in positieve zin! De sociotherapeuten zijn deskundig, maar behandelen je gewoon als mens en niet als een nummer met een probleem. Ik heb ook wel mindere ervaringen gehad bij de viersprong maar dat weegt niet op tegen de goede ervaringen. De opname heeft me zeker goed geholpen, ik sta nu veel anders in het leven en daar ben ik de viersprong erg dankbaar voor. Met de nazorg nog geen ervaring, hierna ga ik nog door met de 2-daagse deeltijd.

Gemiddeld	8.4
Contact met medewerkers	8.0
Accommodatie	8.0
Aandacht achterliggende problematiek	9.0
Omgeving betrokken bij behandeling	8.0
Deskundigheid	8.0
De behandeling heeft geholpen	9.0

Wachttijd	6 maanden

Een instelling die me van de wal in de sloot heeft geholpen. De nazorg is helemaal een zooitje. Je zit hier gewoon je tijd uit en als de tijd voorbij is zijn ook je problemen voorbij. Alles voor de cijfers. Zo komt het op mij over.
Er werd alleen gekeken naar 1 diagnose en de rest was niet boeiend. Er werd niet over gepraat en zouden ineens weg zijn terwijl ik me nog niks anders voelde. Ik heb veel te vaak van therapeut gewisseld. Die overdrachten waren ook al totaal niet soepel. Het kwam op mij over dat er bijna geen sprake van een overdracht. Ik kreeg therapeuten die niks over me wisten. Keer op keer.
Ik snap best dat er af en toe gewisseld wordt maar binnen 1 jaar had ik een compleet nieuw team als behandelaars.
Ma

Gemiddeld	7.5
Contact met medewerkers	6.0
Accommodatie	5.0
Aandacht achterliggende problematiek	4.0
Omgeving betrokken bij behandeling	4.0
Deskundigheid	4.0
De behandeling heeft geholpen	3.0
Nazorg	3.0

Wachttijd	4 maanden

Sinds begin dit jaar hulp gekregen vanuit de viersprong vanwege de pers. stoornis borderline. Er is veel aandacht voor achterliggende problematiek. De eetstoornis wordt wel besproken, maar veel meer kijkend naar de functie ervan en van daaruit verder werken. Bij de viersprong hebben ze veel persoonlijke aandacht, erg prettig.
therapie:intensief ambulant

Gemiddeld	7.6
Contact met medewerkers	8.0
Accommodatie	9.0
Aandacht achterliggende problematiek	9.0
Omgeving betrokken bij behandeling	8.0
Deskundigheid	8.0
De behandeling heeft geholpen	8.0

Wachttijd	12 maanden

Dit gaat op de vijfdaagse MBT deeltijd in Bergen op Zoom. Belangrijk om te weten is dat zij anti-medicijnen en anti-opname zijn. Dit zijn overigens hun woorden, niet de mijne. Wanneer jij een van deze twee dus denkt nodig te hebben, moet je dit meenemen in je overwegingen. (Dit geldt voor Bergen op Zoom, in Halsteren is dit in mijn ervaring wel beter geregeld). Door deze regel in Bergen op Zoom wilden ze zelfs mensen die psychotisch of klinisch depressief en suicidaal waren (liever) niet opnemen. Dit gebeurde dus ook bij hoge uitzondering. Mede hierdoor heb ik een groepsgenootje verloren. Ook voor ik daar begon, was mede hierdoor al iemand overleden. Die persoon had aangegeven zichzelf niet meer in de hand te hebben en ze had om hulp en opname gevraagd, maar was weggestuurd met de mededeling ''eigen verantwoordelijkheid''. Door dit therapeuten werd dit erkend. Vaak moest je als groep mensen in crisis zelf opvangen en bij de therapeuten smeken en onderhandelen met hen/hen te proberen te overtuigen om te proberen ze zover te krijgen een opname voor die persoon te regelen. Zelf ben ik in die groep door een groepsgenootje stelselmatig gekleineerd en uiteindelijk zelfs met de doodbedreigd, op een moment dat die heel agressief was en ook met stoelen wilde gooien. Dit laatste is heel lang door dde therapeuten ontkend en uiteindelijk toegegeven. Er werd dus ook op het moment dat dit gebeurde niet ingegrepen, hierdoor moest ik zelf naar huis gaan om mijn veiligheid te waarborgen. Heel lang is door de therapeuten gedaan alsof ik ''slecht'' was, omdat ik boos was hierover, mijn behandelaar was vanuit deze gedachte heel hard tegen mij en steun kreeg ik hierdoor niet, later is erkend dat mij in die groep erg veel onrecht is aangedaan en dat ik hier zelfs nog redelijk mild (in verhouding) op reageerde. Ik bleef ook proberen het aan te kaarten bij de therapeuten, maar dit mocht niet baten.Ik heb echt gesmeekt om hulp. Er werd niet geluisterd en ik kreeg geen hulp of steun in deze situatie. Qua praktische hulp; je spanning inschatten (& hoe hiermee om te gaan) en een uitgebreid signaleringsplan maken is de Viersprong Bergen op Zoom de beste instelling die ik op dat gebied heb mogen ervaren. In het hier en nu naar situaties en emoties kijken en je helpen deze te verdragen/anders aan te pakken, hier kunnen ze je ook wel goed mee helpen. Echter, wanneer je in de groep of individueel vertelt over je trauma's en achterliggende problematiek (individueel verschilt misschien per behandelaar) worden deze steeds opnieuw gebaggetalisseerd en zelfs in twijfel getrokken. Zelfs wanneer je hiervoor objectieve bewijzen hebt: ziekenhuisdossiers, derden zonder enig belang hierbij die je verhaal bevestigen etc. De Viersprong staat er juist bekend om, in het algemeen, om goed met trauma's om te kunnen gaan, maar in Bergen op Zoom heb ik dit niet zo ervaren. Ook qua trauma's binnen de familiesituatie werden al heel snel dingen gebagatalisseerd of er werd enkel gevraagd: ''Waarom woon je dan nog thuis?'' Terwijl dit soort dingen bij veel mensen juist met elkaar samenhangen en ook niet iedereen de middelen heeft om op zichzelf te kunnen gaan op jongvolwassen leeftijd. Over dit soort praktische zaken werd dan wel gesproken en er werd bijna gedaan alsof je er dus ook om vroeg om zo behandeld te worden door je familie (ook als minderjarige) en het over het echte trauma hebben of dit behandelen gebeurde in mijn ervaring niet. Ik heb daar een gezinsgesprek gehad, waarin gezegd werd, na jaren slechte behandeling, door die persoon uit mijn gezin dat die van mij hield. De therapeut zei toen enkel dat ik het recht niet had om dit in twijfel te trekken. Daarna is hier nooit meer een gevolg aangegeven. Daarnaast omdat ze anti-medicatie zijn is het lastig om voor depressie/psychose medicijnen te krijgen. Wanneer je deze al hebt wanneer je binnenkomt, gaan ze direct afbouwen. Dit hebben ze ook bij mij gedaan. Echter, een signaleringsplan werkt alleen bij reactieve stemmingen (stemmingswisselingen/emoties die opkomen als reactie op situaties) bij een chronische depressie of psychose/psychotische staat heb je hier, in mijn ervaring, dus onvoldoende houvast aan. Daarnaast was er ook voor mijn eetproblematiek geen aandacht. Ik was gestopt mezelf te beschadigen, maar om mezelf enigzins staande te houden, in een groep waarin ik zo werd vernederd, werd mijn eetproblematiek juist erger dan ooit, ook dit werd ontkend. Ik ben tijdens die groep heel veel afwisselend aangekomen en afgevallen. Hier werd dan eenmalig wat van gezegd, maar hulp werd hierbij niet aangeboden. Van hulp hierbij of zelfs alleen maar medische check-up/dietiste was geen sprake. Ruimte om dit in de groep te bespreken werd mij ook niet geboden. Ik werd steeds opnieuw afgekapt. Wat ik als positief punt kan aanmerken is dat ik in die groep zo slecht werd behandeld dat ik eindelijk erkende dat ik juist niet ''slecht'' was, zoals mij pesters op de basisschool altijd zijn en dat ik zulke behandeling niet verdiende. Hierdoor ben ik beter voor mezelf gaan zorgen en ik heb mijn signaleringsplan zoveel mogelijk gebruikt. Ook omdat ik dus niet kon terugvallen op medicijnen/opname. Zelf was ik vrij instabiel, ik heb het hierdoor op die manier maar net gered. Wanneer je nog minder stabiel was dan ik, dan redde je het niet en leidde dit tot stoppen met de behandeling (en eerst op zoek gaan naar een andere behandeling) of in de ergste gevallen tot zelfmoord. Het is daar echt eigen verantwoordelijkheid tot in het extreme, veel te extreem en dit leidt tot zwemmen of verzuipen. Of zwemmen met allerlei copingsmechanismen (waar je daar juist aan wil werken/vanaf wil komen) die alleen maar steeds erger werden, zoals mijn eetproblematiek. Maar hier werd geen aandacht aan besteed. Qua praktische vaardigheden en stoppen met automutilatie, mijn spanning inschatten en een signaleringsplan gebruiken heb ik daar zeker alles geleerd (maar de manier waarop valt zeker in twijfel te trekken). Echter, na mijn ontslag had ik minder zelfvertrouwen dan ooit, was mijn eetproblematiek heftiger dan ooit, waren mijn trauma's heviger aanwezig dan ooit en had ik minder vertrouwen in andere mensen dan ooit. Ik had daar ook helemaal het vertouwen in therapie/hulp verloren en ben direct vanuit na de nazorg aan een nieuwe tweede studie begonnen, omdat ik niets meer met de hulpverlening te maken wilde hebben. Uiteraard werkte dit niet en heb ik alsnog opnieuw ambulante professionele hulp moeten inroepen, al heb ik dankzij mijn signaleringsplan wel kunnen blijven studeren, dit keer is de hulp meer gericht op mijn trauma's. Als je dus gewoon zoekt naar een behandeling om te stabiliseren, te stoppen met destructief gedrag, situaties in je leven (in het hier en nu) aan te pakken, met spanning en een signaleringsplan om wilt leren gaan, dan ben je hier absoluut op de juiste plek. Wanneer je meer met trauma's wilt of je een psychotische stoornis/eetstoornis (bijvoorbeeld anorexia niet purgerend, bij eetbuien of compenseren kan een signaleringsplan wel beter werken)/depressie hebt, zou ik het nog eens heroverwegen voor je aan deze behandeling begint. Ik heb er dus wel dingen geleerd, maar ben er in totaal 3 jaar in Bergen op Zoom behandeling geweest, 18 maanden deeltijd en 18 maanden individuele ambulante nazorg (naast eerste studie). Ik vind dit toch wel erg lang, als je de beperkte voordelen/dingen die ik geleerd heb, van de behandeling bekijkt. Die had ik immers ook in een veel kortere behandeling kunnen bereiken en zeker als je naar de nadelen kijkt, is deze erg lange behandeling het over het algemeen genomen zeker niet waard geweest.

Gemiddeld	7.0
Contact met medewerkers	4.0
Accommodatie	5.0
Aandacht achterliggende problematiek	3.0
Omgeving betrokken bij behandeling	1.0
Deskundigheid	3.0
De behandeling heeft geholpen	5.0
Nazorg	3.0

Wachttijd	9 maanden

Erg slechte ervaring met interne communicatie welke op mij doorwerkt. Beloftes van terugbellen terwijl dit niet gebeurde. Dit ging o.a. over afspraken die door een zwangerschapsverlof niet door konden gaan. Ik zou teruggebeld worden voor nieuwe planning maar kraag ineens een brief dat ik niet op de afspraken was geweest (ik was niet op dd hoogte gebracht dat ze een vervanger hadden gevonden). Van de 5 gesprekjen die ik xou krijgen gingen vervolgens alleen de laatste 2 door, terwijl eerste 3 als voorbereiding waren op gesprek 4 en 5.
Ik zag erg tegen e behandeling op omdat het me niet lukte overzicht te krijgen. Met name hef reizen was een probleen, dus het uberhaupt daar komen, nog los van therapieen. Daar is niet op doorgevraagd en ingespeeld.
Prioriteit is daar zo snel mogelijk mensen helpen en wachtlijst inperken. Maar ze slaan over hoe belangrijk de intake is. Is ook als een eerste indruk.

Ook erg lastig dat informatie nief door wordt gegeven aan collega's, er wordf langs elkaar heen gewerkt. Althans dat was bij mij.

ik vond het ook niet tof dat ik zelf slecht geinformeerd werd en dat toen ik later mijn dissier van de intake opvroeg en doorlas, mijn huisarts wel informatie oer brief had ontvangen. Dat is stom en vooral respectloos.

Gemiddeld	6.5
Accommodatie	6.0
Aandacht achterliggende problematiek	4.0
Omgeving betrokken bij behandeling	4.0
Deskundigheid	4.0
De behandeling heeft geholpen	1.0
Nazorg	1.0

Wachttijd	6 maanden

Ik heb nu alleen de intakeprocedure gehad, ondanks de moeilijkheden in het gesprek zelf ervaar ik ze wel als kundig tot nu toe.

Gemiddeld	6.6
Contact met medewerkers	7.0
Accommodatie	9.0
Deskundigheid	9.0

Wachttijd	2 maanden

Mijn intake vond vrij snel plaats na de aanmelding. Ik kreeg een duidelijke brief met de onderdelen die ik kon verwachten. Zo kreeg ik o.a. een gezinsintake, psychologisch onderzoek en vragenlijsten. Een poos na de intake kreeg ik mijn adviesgesprek (diagnose en behandeladvies) met de psychiater. Dit was zeer uitgebreid en werd erg duidelijk en menselijk overgebracht.
Bij mij was het advies een opname voor persoonlijkheidsproblematiek en voorafgaand daaraan kreeg je een soort kennismakingsdagen ("Step-up") met andere mensen die nieuw zouden starten. De tijd tot deze dagen was bij mij vrij lang: 2 maanden, maar dat kwam waarschijnlijk doordat er in deze periode (zomervakantie) minder aanmeldingen waren. Ik heb het als helpend ervaren dat er door deze dagen al het een en ander bekend was.
Na 4 Step-up dagen begon voor mij de opname op de KST-A. Er wordt gezorgd voor een goede begeleiding van een leeftijdsgenoot in je beginperiode.
Verder heb je best een vol therapieprogramma. Er is iedere dag een mix van doen en praten en later werd er ingevoerd dat er 1 dag in de week in het teken stond om naar buiten te treden. Je gaf hier zelf/in overleg invulling aan: sommigen gingen naar school, anderen hadden vrijwilligerswerk, weer anderen gingen iets in de omgeving ondernemen.
Je hebt samen met de gemeenschap (alle jongeren) verantwoordelijkheden en taken die je met elkaar evalueert. Er wordt ook gekeken naar een individueel programma en naar gezinstherapie. Ik vond het heel intensief, voor mij op dat moment misschien net iets té.
Het eten staat bij de Viersprong niet op de voorgrond en was dan ook mijn eigen verantwoordelijkheid. Er is wel genoeg ruimte om erover te praten en werden er duidelijke afspraken over gemaakt. Ook de medische dienst kon ingeschakeld worden om regelmatig even mee te kijken met je gezondheid, gewicht en/of voeding.
Over het algemeen heb ik de sfeer en hulp als prettig ervaren. Wat velen, mij ook, in het begin even zorgen baarde, zijn de 4-persoonskamers. Maar uiteindelijk is dat 100% meegevallen. Laat daar je keuze zeker niet vanaf hangen!
Helaas heb ik zelf niet de vooruitgang kunnen boeken waarop ik had gehoopt, maar ik heb bijzonder goede begeleiding gekregen met verder zoeken en ook bij overdracht en besprekingen is er nog heel goed meegekeken.
Dit is de eerste plek waar ik me echt helemaal serieus genomen voelde en die ik zeker aan zou raden. Ik heb dingen geleerd en een hoop groepsgenoten geloof ik ook.

Gemiddeld	6.8
Contact met medewerkers	10.0
Accommodatie	8.0
Aandacht achterliggende problematiek	8.0
Omgeving betrokken bij behandeling	9.0
Deskundigheid	8.0
De behandeling heeft geholpen	6.0
Nazorg	10.0

Wachttijd	1 maand of minder

Ik ben in 2011/2012 in behandeling geweest bij de Viersprong voor persoonlijkheidsproblematiek, op de afdeling 'UST' (Unit Schema Therapie). Dit traject bestond uit een opname van 6 maanden, en aansluitend 2-daagse deeltijd van 6 maanden. Ik heb de behandeling als erg prettig ervaren.
De opname was heftig! Je hebt niet alleen je eigen issues, maar bent ook direct betrokken bij het proces van alle groepsgenoten wat vaak erg zwaar was. Maar daar staat tegenover dat ik me ook echt heel erg gesteund en gewaardeerd heb gevoeld, en dierbare vriendschappen heb overgehouden, en ook gewoon echt lol heb gehad in het huis.
In het begin was de behandeling erg rommelig omdat er veel veranderingen waren, organisatorisch en qua behandelmethode. Maar buiten dat heeft het me veel opgeleverd.
Tijdens de deeltijd kan je enerzijds je leven weer op (proberen te) pakken, en anderzijds nog verder gaan in je proces. Ik liep tegen wat problemen aan met mijn werkgever, maar werd daarin prima begeleid.
Verder had ik een aantal onderwerpen die ik te moeilijk vond om in de groepssetting te behandelen, en kreeg daarom tijdens de deeltijd nog de ruimte om individuele traumagesprekken te voeren. Dus er werd niet alleen volgens 'het boekje' gewerkt, maar er was ook ruimte voor eigen behoeften.
Ik heb zelf geen nazorg gehad omdat ik het erg goed afsloot. Ik ben alleen (op mijn verzoek) na 3 maanden nog eens gebeld om even te checken of het allemaal nog goed ging.

Overigens is mijn eetprobleem niet veel aan bod geweest. Dit vooral omdat andere problematiek hogere prioriteit had (en daarnaast vond ik het onderwerp 'eten' ook gewoon te moeilijk om aan te gaan). Ze zijn ook niet gespecialiseerd in eetstoornissen, maar het was wel een onderwerp wat aan bod mócht komen.

Gemiddeld	7.0
Contact met medewerkers	9.0
Accommodatie	9.0
Aandacht achterliggende problematiek	9.0
Omgeving betrokken bij behandeling	7.0
Deskundigheid	8.0
De behandeling heeft geholpen	8.0

Wachttijd	5 maanden

Ik ben opgenomen op De Viersprong vanwege persoonlijkheidsproblematiek. Er werden meteen al duidelijke afspraken gemaakt bij mijn intake rondom mijn eetstoornis. Zo mocht ik niet heel veel gaan afvallen, omdat mijn behandelplek dan in gevaar kwam en dat was voor mij een goede stok achter de deur omdat ik in een eerder deeltijd was gaan crashen en na ontslag nog steeds niet met mijn emoties om kon gaan.
Het personeel heeft een erg professionele houding en er is een bepaalde afstand, maar tegelijkertijd was er ook veel betrokkenheid. Ze zijn erg op de hoogte van je persoonlijke doelen en doen daar een beroep op. Ik heb er voor gekozen tijdens mijn opname mijn eetstoornis niet te veel aandacht te geven, omdat ik bang was als ik daar op zou focussen ik niet aan het onderliggende toe zou komen. De onderliggende problematiek heb ik heel goed kunnen aanpakken met de steun en begeleiding van mijn behandelaren. Het restje eetstoornis wat ik had gelaten voor wat het was, heb ik na afloop elders aangepakt, gedurende mijn nabehandeling. Maar door de basis die ik tijdens mijn behandeling op de Viersprong heb gelegd was ik ontzettend gemotiveerd mijn eetstoornis los te laten, omdat ik gevoel voor eigenwaarde had ontwikkeld en omdat ik voortaan goed voor mezelf wilde zorgen.

Gemiddeld	7.1
Contact met medewerkers	9.0
Accommodatie	7.0
Aandacht achterliggende problematiek	9.0
Omgeving betrokken bij behandeling	8.0
Deskundigheid	8.0
De behandeling heeft geholpen	9.0
Nazorg	9.0

Wachttijd	6 maanden

Er is mijns inziens niet voldoende begeleiding voor meiden met een eetstokjes, in mijn geval ben. On mijn geval ben ik dan ook uiteindelijk doorverwezen naar een.instantie doe.hier wel meer expertise in heeft. Verder kan ik eigenlijk niks negatiefs bedenken. Ze werken er met hart en ziel zijn eerlijk en oprecht. Hoewel er momenteel nog te.veel speelt heb ik ondanks day de laatste behandeling als zeer positief ervaren. Na al die jaren mis ik ze soms zelfs nog ontzettend!

Gemiddeld	7.2
Contact met medewerkers	8.0
Accommodatie	10.0
Aandacht achterliggende problematiek	10.0
Omgeving betrokken bij behandeling	7.0
Deskundigheid	10.0
De behandeling heeft geholpen	4.0
Nazorg	10.0

Wachttijd	4 maanden

Ik heb mijn behandeling bij de Viersprong (opname volwassenen) als erg prettig ervaren. Hoewel ik door omstandigheden niet mijn doelen heb kunnen behalen en ik daarom nog een weg te gaan heb is erg jammer. Desondanks wel de eerste keer dat er.echt naar me geluisterd is en ik menselijk behandeld werd en niet als gek...

Gemiddeld	7.3
Contact met medewerkers	10.0
Accommodatie	8.0
Aandacht achterliggende problematiek	9.0
Omgeving betrokken bij behandeling	7.0
Deskundigheid	9.0
De behandeling heeft geholpen	4.0
Nazorg	10.0

Wachttijd	3 maanden

Deze beoordeling gaat over de KST-A. De therapeuten kunnen niet goed overweg met mensen die cluster c persoonlijkheidsproblematiek hebben. Ik heb een ontwijkende persoonlijkheidsstoornis. Ze perken de mensen met cluster B ook niet in wanneer die proberen gesprekken/andere patiënten te domineren. Ook wanneer zij niet goed mee deden met huishoud taken niet. Had het idee dat de behandelaars bang waren bij hun uit de gratie te vallen, omdat ze dachten dat iedereen dan tegen hun zou zijn. Toen ik daar aan kwam was ik zwaar depressief teruggetrokken en ik automutileerde heftig. Veel patiënten op de KST-A begrepen mij niet omdat zij vooral bezig waren met afkicken van wiet, samen muziek luisteren en stoer doen. Er mochten ook geen liefdesrelaties zijn, maar buiten het beeld van de therapeuten waren die er wel en zelfs sex. Dit verstoorde het vertrouwen in de groep. Op het gebied van automutilatie, drugs e.d. als je de fout in ging moest je het opbiechten per brief binnen je groep of in de kuil met beide groepen erbij. Dit was vooral straffend en vernederend. Niet helpend. Ik automutileerde al 4 jaar ernstig voor ik daar kwam, dan kun je niet zomaar stoppen zonder andere copingskills. Ik voelde me constant opgejaagd en veroordeeld door mensen die eveneens stugglden met automutilatie en suïcide (gedachten) maar die van mij mochten er niet zijn. Mijn ouders werden steeds dmv systeemgesprekken bij de behandeling betrokken. Dit was verplicht. Maar mijn moeder wil zich niet openstellen, daardoor zijn die gesprekken bij voorbaat gedoemd om te mislukken. Ik had bij een andere instantie al klinisch opgenomen gezeten met systeemgesprekken, waar ook is vastgesteld dat dit meer kwaad dan goed deed. Ik trok het uiteindelijk niet meer en heb een overdosis ingenomen, als ik eraan dood was gegaan had ik het toen niet erg gevonden, maar het was vooral een manier om daar weg te komen zonder moeilijke gesprekken hoopte ik. Ik moest naar het ziekenhuis in de ambulance en ben daar weer wakker geworden. Vanuit het ziekenhuis naar huis. Daar werd me op het hart gedrukt door mijn moeder dat ik een tweede kans gesprek kreeg en dat ik hun moest overtuigen dat ik het echt wilde, want ze wilde mij niet thuis. Het gesprek met mijn eigen groep ging nog redelijk goed. In de kuil, moest ik een gesprek aangaan met beide groepen en beloven dat het niet opnieuw zou gebeuren. Dit kon ik niet, want ik had nog steeds geen andere copingsskills opgedaan in de behandeling en de situatie was zeer gespannen, dus vroeg of laat zou het weer misgaan. Hierop ben ik met ontslag gegaan met zeer weinig nabehandeling totdat ik uiteindelijk na weer 9 maanden wachten terecht kom bij de MBT deeltijd volwassenen in Bergen op Zoom.

Gemiddeld	7.0
Contact met medewerkers	4.0
Accommodatie	5.0
Aandacht achterliggende problematiek	2.0
Omgeving betrokken bij behandeling	4.0
Deskundigheid	2.0
De behandeling heeft geholpen	2.0
Nazorg	2.0

Wachttijd	9 maanden

Mijn jaar op de KST-A in de Vierspring was echt afschuwelijk. Ik heb niks aan de therapeuten gehad. Omdat ik nogal stil en angstig was, was ik makkelijk te ''negeren''. Er werd niet echt aandacht aan mij gegeven. Ik vraag me serieus af hoe mijn psychotherapeute deze baan heeft kunnen krijgen. In de groepsgesprekken was ze niet echt nuttig. Ze zei heel weinig en zei elke keer wanneer iemand van de groep har wilde horen, ''laten we eerst eens kijken wat te groep er op te zeggen heeft''. Individueel heb ik ook niks aan haar gehad. Ze wist duidelijk niet hoe ze met een angstig persoon moest omgaan en stelde niet de juiste vragen.
De sociotherapeuten waren wel aardige mensen, maar als therapeut had ik niet veel aan ze.
De PMT en dramatherapie waren wel redelijk goed.
In het huis was het wel oke. Contact met leeftijdsgenoten was prettig.
Tijdens mijn tijd daar waren er incidenten met drugs, drank en overdosissen. En die zijn ook niet goed aangepakt door de therapeuten. Iemand die een overdosis had genomen, werd gewoon naar huis gestuurd zonder enige vorm van hulp.
Op de KST-A zou je schematherapie krijgen. Ik krijg dat nu en op de Viersprong heb ik daar nooit wat over gehoord.

De nazorg was nog maar net opgestart toen ik ''klaar'' was. Het was een zooitje, onregelmatig, niet goed geregeld. Daar ben ik ook niet lang naar toe geweest. Je had er niks aan.

Ik heb echt niks aan de Viersprong gehad. Het heeft mijn problemen alleen maar erger gemaakt. Zeven jaar later heb ik nog last van dingen die daar zijn gebeurd en die ben ik nu met hulp van mijn psycholoog proberen aan het verwerken. De Viersprong zit ook in mijn ''schema's''.
De Viersprong heeft een goede reputatie, maar de KST-A maakte die in ieder geval niet waar.

Gemiddeld	6.7
Contact met medewerkers	3.0
Accommodatie	7.0
Aandacht achterliggende problematiek	2.0
Omgeving betrokken bij behandeling	5.0
Deskundigheid	2.0
De behandeling heeft geholpen	1.0
Nazorg	2.0

Wachttijd	5 maanden

De Viersprong was destijds zeer deskundig op het gebied van persoonlijkheidsstoornissen, maar van eetstoornissen wisten ze niets. Ik heb vaak aangegeven dat het niet goed ging en er is amper iets aan gedaan. Er viel in de groep niet over te praten en de therapeuten wilden het vooral hebben over wat er achter lag. Concrete adviezen of regels werden er bij mij niet gegeven. Het was er geen onderwerp van gesprek.

Gemiddeld	6.7
Contact met medewerkers	5.0
Accommodatie	6.0
Aandacht achterliggende problematiek	8.0
Omgeving betrokken bij behandeling	9.0
Deskundigheid	5.0
De behandeling heeft geholpen	6.0
Nazorg	6.0

Wachttijd	4 maanden

Helaas heb ik een mindere ervaring bij de Viersprong. Ik kwam er in 2007 binnen, het ging niet goed, maar ook niet heel erg slecht. Kwam in een fijne groep, maar ik kon mijzelf niet uiten en delen ging ook niet zo lekker. De groep vond dit niet fijn, werd hierover vaker boos. Ik heb ruzies gehad in de groep. Maar dat is niet iets waar de verpleging echt iets aan kon doen.
Toen ik daar binnenkwam, had ik haast geen littekens door automutilatie, toen ik met ontslag ging, zat ik helaas helemaal onder. Ik heb op de Viersprong een competitieve strijd ondervonden onder de (mede) patiënten. Als de een zichzelf verwonde, dan volgde er nog 4 mensen na.. Iedereen beïnvloede elkaar op een negatieve manier met dit soort dingen.
Qua zorg zelf, heb ik het ook niet geheel als prettig ervaren. Ik kreeg wel gesprekken en therapie natuurlijk. Maar in die gesprekken werd er niet duidelijk gesproken over de problematiek. Ook kreeg ik gezinstherapie, dat is het enige dat nog wel 'fijn' was, al hadden we er als gezin niet veel aan, de man die de gezinstherapie gaf, was wel erg prettig.
Toen ik in 2008 met ontslag ging, heb ik géén nazorg gekregen., Een gesprek nadat ik met ontslag was, toen werd er gezegd dat ik niet meer geholpen kon worden daar, want mijn problematiek was te erg. Ook was er verder geen nazorg geregeld in mijn thuisomgeving. Dit heb ik als jammer ervaren. Ik had nog veel zorg nodig, nadat ik met ontslag ging, maar dit heb ik helaas niet gekregen.
Dit jaar heb ik overigens mijn dossier opgevraagd en ook gekregen. Hierin stonden allemaal 'feiten'' die hun erin hebben gezet, maar totaal niet klopte met hoe het in werkelijkheid gegaan was.
Wat ik als heel jammer heb ervaren, is dat er weinig tot niets werd gedaan met de problematiek rondom suïcide en automutilatie. Af en toe kwamen er kuilgesprekken, maar hier werd meer in gezegd dat het een probleem was, en dat mensen het niet meer moesten doen. Dit hielp natuurlijk niet, je moet meer handvatten bieden aan de personen die zichzelf verwonden.
Ik hoop gewoon dat andere mensen wél positieve ervaringen hebben bij de Viersprong. Ik helaas niet.

Gemiddeld	6.6
Contact met medewerkers	6.0
Accommodatie	7.0
Aandacht achterliggende problematiek	3.0
Omgeving betrokken bij behandeling	5.0
Deskundigheid	4.0
De behandeling heeft geholpen	4.0
Nazorg	1.0

Wachttijd	3 maanden

Ik heb mijn behandeling bij de viersprong positief ervaren. Ik heb er veel geleerd over bijvoorbeeld emotieregulatie en het aangaan van angsten. Ben echt een stuk stabieler uit de behandeling gekomen! Minpunt was dat de gezinsgesprekken op gegeven moment zonder reden gestopt werden. Waarschijnlijk omdat die gesprekken meer kwaad dan goed deden, maar ze hadden dit beter in overleg kunnen doen. Een ander punt was dat in mijn tijd veranderingen werden doorgevoerd. Ik kwam bij de MBTA kant en daar viel de ene na andere socio uit vanwege overspannenheid. Waardoor we naar huis werden gestuurd terwijl het bij sommige thuis echt niet goed was. Misschien was het vooral overmacht, maar ze hadden volgens mij wat zorgvuldiger kunnen zijn. Maar al met al ben ik toch blij deze behandeling te hebben gehad.

Gemiddeld	6.6
Contact met medewerkers	8.0
Accommodatie	6.0
Aandacht achterliggende problematiek	7.0
Omgeving betrokken bij behandeling	4.0
Deskundigheid	7.0
De behandeling heeft geholpen	9.0
Nazorg	5.0

Wachttijd	4 maanden

Uiteraard lang geleden, maar ik was erg onder de indruk van de professionaliteit en betrokkenheid van de begeleiders. Ze nemen geen enkele verantwoordelijkheid van je over en je wordt echt op jezelf teruggeworpen. Zo leer je echter wel je eigen kracht kennen en de verantwoording over jezelf te nemen.
Overigens moet ik er wel bij zeggen dat de groep waarin je verblijft (ik was daar voor drie maanden in de KVP (ik hoop dat de naam klopt) van behoorlijk groot belang is. Ik had het geluk dat dit bij mij ook het geval was. Nu, ruim 23 jaar later, kijk ik er nog steeds heel positief naar terug.

Gemiddeld	6.7
Contact met medewerkers	9.0
Accommodatie	10.0
Aandacht achterliggende problematiek	9.0
Deskundigheid	9.0
De behandeling heeft geholpen	9.0

Wachttijd	1 maand of minder

Het gebouw was donker. Geen eigen kamer, nagenoeg geen privacy. Staf leek altijd erg overtuigd van eigen gelijk en stond weinig open voor hoe ik zelf tegen zaken aankeek. Wat ik heel erg vind is dat ze de plank totaal mis hebben geslagen vwb de diagnose. Jaren later zou nl blijken dat ik borderline heb. Waarom is dit toen niet herkend??? Dat zou een hoop ellende hebben bespaard. Verder kreeg ik vaak te horen dat ik koppig was - een eufemisme voor dat ik niet wilde meewerken. Naar later is gebleken heeft dit niets te maken met koppigheid, maar met een gebrek aan inzicht. Hier ben ik mee aan de slag gegaan en het gaat stukken beter.

Gemiddeld	6.5
Contact met medewerkers	6.0
Accommodatie	4.0
Aandacht achterliggende problematiek	3.0
Omgeving betrokken bij behandeling	3.0
Deskundigheid	5.0
De behandeling heeft geholpen	3.0
Nazorg	1.0

Wachttijd	6 maanden

Zoek, vind & waardeer

Gespecialiseerde instantie voor persoonlijkheidsproblematiek

Soorten hulp

Meer lezen?

Recente beoordelingen

Oudere beoordelingen

Barbara over een behandeling in 2017

Pseudoniem over een behandeling in 2014

* over een behandeling in 2014

Boda over een behandeling in 2014

suus over een behandeling in 2014

lin24 over een behandeling in 2014

Eva over een behandeling in 2013

monique over een behandeling in 2013

M. over een behandeling in 2013

* over een behandeling in 2012

Suzan over een behandeling in 2011

Carlotte over een behandeling in 2011

notproud over een behandeling in 2010

niemouss over een behandeling in 2010

Sylvia over een behandeling in 2009

Linda over een behandeling in 2008

Gail over een behandeling in 2008

Karen over een behandeling in 2007

Jente over een behandeling in 2007

Peter over een behandeling in 1993

borderliner tegen wil en dank over een behandeling in 1986

Forum

Chat

Shop