Tessa was acht jaar

 

John

Een interview met John, de vader van Tessa.

Kunt u kort iets over uw dochter vertellen en over uw band met haar?
Tessa is een stil en gevoelig meisje van 10 jaar. Ze houd niet van herrie en kan slecht omgaan met onrecht in de wereld en haar directe omgeving. Tessa is erg lief en heel eerlijk. De band met Tessa is heel goed, want ze praat met ons heel open over haar problemen.

Wanneer en hoe had u voor het eerst door dat er iets niet klopte aan uw dochters eetgedrag?
Dit was in de zomer van 2006, Tessa was toen 8 jaar. We waren op vakantie en het was erg warm. Ze stopte eerst met snoepen en later begon ze ook eten en drinken te minderen. Tessa wilde zelfs niets drinken na een lange fietstocht of middagje strand. Ze is toen zelfs flauwgevallen door uitdroging.

Kon en kan u er met uw dochter over praten?
In het begin niet. Tessa dacht dat zij de enige was met 'dit probleem' en schaamde zich heel erg. Ze werd altijd erg boos als we over eten/drinken begonnen en ontkende dat er een probleem was.
Pas vanaf de ziekenhuisopname in het AMC, in 2007, gingen haar ogen open en ontdekte ze dat er meer meisjes ook het 'stemmetje' hebben. Vanaf dat moment werd de communicatie opener.

Heeft u zich als vader erg moeten aanpassen aan het gedrag van uw dochter?
Ja, in het begin was ik vaak boos op haar omdat ze niet wilde eten, en ze zei dat ik me aanstelde. Er was niets met haar aan de hand, dacht ze. Nu, 3 jr later, praten we heel goed samen over de ziekte en werkt Tessa mee aan haar herstel. Soms heeft ze het erg moeilijk. Ik spreek mijn bewondering voor haar uit en steun haar zoveel mogelijk in de strijd.

Wat vond en vindt u als vader het meest moeilijk wat betreft de eetstoornis van uw dochter?
In het begin was ik machteloos en werd ik boos op haar. Nu vind ik het heel erg als ik zie dat ze huilt bij een bepaalt gerecht of voedingsmiddel. Ze wil zo graag beter worden maar het is zo moeilijk voor haar. Dit doet mij pijn.

Hoe gaat u om met de machteloosheid en het verdriet?
De laatste tijd gaat redelijk goed. Zelfs deze ziekte went op de duur. Soms trek ik mezelf even terug en reageer mezelf af op muziek of ga ik even het bos in. Ook de Bascule helpt ons.

Kunt u iets vertellen over de oorzaken van de eetstoornis van uw dochter?
Erg moeilijk te zeggen. Ze is te jong voor mode invloeden of modellenprogramma's. Ik denk dat het voortkomt uit behoefte aan controle willen hebben. Tessa is overdreven perfectionistisch en zuinig op al haar spullen en ook haar lichaam. Het goed voor haarzelf zorgen is denk ik doorgeslagen.

Hoe denkt u dat de media invloed heeft op het zelfbeeld van jonge meiden?
De huidige modeprogramma's en modellenwedstrijden zijn zeer gevaarlijk. Meisjes met een gevoelig karakter zullen zich hierdoor snel laten beinvloeden. Ze denken dan dat je meetelt als je net zo mager bent als die modellen.

Als u nu iets anders of opnieuw mocht doen, wat zou dat dan zijn?
Eerder vertrouwen op mijn eigen intuitie en aan de bel trekken. Mij niet meer laten afschepen door de verkeerde en eigenwijze medici. We hebben 1,5 jaar verspilt en grote risico's gelopen met Tessa's gezondheid. Ik zou alle ouders willen oproepen om alert te zijn en meteen de juiste hulp via het AMC in te schakelen indien nodig.

Hoe gaat het nu met uw dochter en met u?
Met Tessa gaat het redelijk goed. Ze eet elke dag van een vaste eetlijst en doet haar best om haar ziekte te overwinnen. Haar gewicht blijft nog wel achter en is nog een zorg. Voor de rest van ons gezin en mijzelf is er weer een beetje hoop na een moeilijke tijd.

Hoe bent u betrokken bij de behandeling van uw dochter?
We hebben wekelijks een gesprek met de hulpverleners in de Bascule, echte vakmensen. Aansluitend bepalen we de vervolgstappen voor Tessa's behandeling.

Bent u veranderd door wat er gebeurd is de afgelopen jaren?
Ja. Ik leef bewuster en geniet meer van de mooie momenten in het leven. Het samenzijn en lachen met mijn kinderen is het aller belangrijkste.

Wat vindt u van de huidige hulpverlening voor eetstoornissen in Nederland?
Ik heb alleen ervaring met de Bascule + het AMC te Amsterdam. Hun hulpverlening is echt fantastisch en heel professioneel.

Heeft u nog tips voor andere ouders?
Ja, ga bij twijfel meteen naar het AMC of de Bascule, voor controle. Reguliere artsen begrijpen niets van eetstoornissen en laten uw kind dood gaan! (ik spreek uit ervaring)

Is er nog iets anders dat u wil zeggen?
Ja. Scarlet ik vind dat je geweldig werk doet en steun je volledig in je acties. Indien gewenst mogen andere ouders mij ook benaderen hoor. Ik wil ze graag advies geven indien gewenst.

Tessa

Tessa

 

Gerelateerde blogposts

Reacties

anoniem - Zondag 17 april 2011 10:07
hey
wouw
dat zou dan wel erg moeilijk voor u geweest zijn

liefs anoniem
Laurien - Maandag 30 mei 2011 21:08
Hallo,

Wat een naar verhaal zeg. Ik ben zelf vijftien en heb dezelfde ziekte als uw dochter, maar het lijkt me voor haar extra zwaar omdat ze pas acht was. Hoe is het nu inmiddels met haar?
anne - Dinsdag 17 januari 2012 08:25
Niet iedere ouder kan het aan. het word teveel. het is genoeg geweest.