Prachtige ogen, een leuk en vrolijk gezichtje en een brede lach. Op de foto die ik voor mij heb lach je. Niet zomaar een lach, maar een hele brede, waarbij je jouw met beugel beklede tanden kan zien. Eentje die je meent. Je ogen stralen van geluk en voor je ligt een biologieboek met een uitrekbare bloemetjeskaft. Ik weet nog dat deze foto genomen werd. Het was juni 2009 en de laatste toets van het jaar zat eraan te komen. Daarom was je zo blij: het was bijna zomervakantie. De foto naast deze is genomen op het strand. Jij staat, samen met een aantal vriendinnen, met je gezicht naar de camera toe.

Op de achtergrond is de zee te zien en jullie lachen. Het was een leuke dag, dat kan ik me nog herinneren, en dat is te zien in jullie gezichten. De meiden die naast je staan zijn langer en slanker dan dat jij bent, maar het maakte je niet uit. Jij was blij met jezelf. Ik zou zo graag in deze foto willen springen en je vertellen dat het juist is om blij te zijn met jezelf en dat je dat gevoel zou moeten behouden. Ik zou zeggen dat je al het recht hebt om blij en vrolijk te zijn en ik zou tegen je zeggen dat jou niks mankeert en dat jij niks aan jezelf zou hoeven veranderen, dat je perfect bent zoals je bent. Jij zou me geloven.

bron foto

Prachtige ogen, een leuk en vrolijk gezichtje en een lach. Je lacht dan weliswaar niet meer zo breed als eerder en je tanden zijn niet meer zichtbaar, maar je ogen vertellen mij dat je vrolijk was deze dag. Deze foto werd genomen in het zwembad, in de zomer van 2010. Om je heen staan dezelfde meisjes met wie je vorig jaar naar het strand was, en zij lijken nog langer te zijn geworden. Zij pronken met hun mini bikinis en hun dikke bossen haar dat nog nat is van het zwembad. Jij staat aan de zijkant en hebt een grote handdoek om je heen geslagen, waardoor jouw bikini en lichaam niet zichtbaar is. Je natte haar hangt over je handdoek heen. Je hebt plezier gehad in het zwembad, dat zie ik aan je, maar je voelde je ongemakkelijk. Ik weet nog hoe je uit het zwembad kwam en zo snel mogelijk de handdoek om je heen sloeg. Ik weet nog hoe, terwijl de andere meiden een patatje gingen halen, jij je appel at op het gras, genietend van de zon en denkend over de vakantie die je komende week zou gaan maken met je ouders. Ik zou zo graag in deze foto willen springen en je willen vragen om de volgende keer lekker een patatje mee te eten. Ik zou je willen vertellen dat je goed bent zoals je bent en je niets aan jezelf moet veranderen. Je zou ja knikken en mij een lach schenken.

Prachtige ogen, een leuk gezichtje en een lach. Deze foto werd gemaakt in de zomer van 2011, vlak voor het avondeten en net na een middagje in het zwembad. Je zit aan een tafel met een aantal vrienden en vriendinnen die je deze vakantie hebt gemaakt. Hun haren zijn nat van het zwemmen en zij lachen en houden een cola omhoog. Jij trekt mijn aandacht. Jij houdt een glas water omhoog. Je ziet er anders uit dan op de andere foto’s die ik voor mij heb. Het is je lach. Je lacht wel, maar je ogen lachen niet mee. Je lacht wel, maar je meent het niet. Ook staat er een lege schaal op tafel. Ik weet nog dat er chips in zat, maar de smaak zal je niet goed kunnen herinneren. Je had er 5 gegeten, niet meer. Meer mocht niet van jezelf, want de kleine salade die je bij het avondeten zal gaan eten was al veel te veel. Je tas ligt op je schoot en staat net op zo’n manier, dat je buik niet zichtbaar is. De hand zonder water heb je boven je tas om je buik heen geslagen. Ik zou in deze foto willen springen en het water uit je hand willen trekken. Ik zou zeggen dat een cola niet uitmaakt en dat die tas op je schoot ook best op de grond kan staan. Ik zou zeggen dat je perfect bent en dat je niets aan jezelf zou moeten veranderen. Je zou je schouders ophalen.

bron foto

Prachtige ogen en een leuk gezichtje. Het was juli 2012 toen deze foto werd genomen. Op de foto staan jij en een jongen, die op dat moment heel speciaal voor jou was. Hij vond jou ook mooi en heeft dat ook meerdere malen tegen jou gezegd op de avond dat de foto werd gemaakt. Hij maakte zich zorgen en vroeg je om te stoppen. Je zei dat het niks ergs was en dat je ermee kon stoppen wanneer je wilde. Ironisch eigenlijk, hoe op datzelfde moment hamburgers werden uitgereikt als avondeten en jij deze afsloeg. ‘Vegetariër geworden’, was dit keer de smoes. Ze geloofden het niet meer, maar drongen niet aan. Ze wisten dat het geen nut zou hebben. De echte reden was dat jij die middag al een eetbui had gehad, en geen kleintje ook. Je maakte een afspraak met jezelf toen je boven de wc stond: jij zou je nu inhouden, maar dan zou je die avond niks mogen eten. Uiteindelijk faalde dit natuurlijk, omdat je honger had, en je gaf toe. Op de wc van de persoon waar het feestje was kon jij je niet meer inhouden na de tweede eetbui van die dag en gooide je het eruit. Op de gang stonden mensen die het gehoord moeten hebben, maar ze zeiden niks. Ze keken alleen. Ik zou in deze foto willen springen en je willen vragen waarom je de jongen uit de foto niet geloofde toen hij zei dat je mooi was. Ik zou je vragen waarom je niet stopte toen hij het vroeg. Ik zou zeggen dat je mooi en perfect bent zoals je bent en niets zou moeten veranderen aan jezelf. Je zou me niet geloven.

bron foto

Een leuk gezichtje. Een mooie kerstjurk is het enige dat mooi is aan de volgende foto die ik voor me heb. Deze is gemaakt tijdens Kerst in 2013. De kerstjurk staat mooi bij jouw vollere figuur, maar dat zie je zelf niet. Ik weet nog hoe je voor de spiegel stond, 30 minuten voor deze foto werd genomen. Je keek naar je voeten en je benen, en stopte bij je buik om die nog eens extra te verafschuwen. Het voelde voor jou alsof je gefaald had. Je faalde in alles: afvallen, mooi zijn, slim zijn. Het voelde alsof je niks was. Deze foto werd gemaakt in de periode dat je elke middag een eetbui had en deze er vervolgens weer uitgooide. De periode waarin je jezelf elke avond in slaap huilde. De periode waarin je zeker wist dat je problemen had met eten, maar er niks tegen deed. Ik zou zo graag in deze foto willen springen en je een knuffel geven, omdat je die nodig had. Ik zou tegen je zeggen dat je hulp moet zoeken, omdat het dieptepunt waar je al die jaren naartoe had gewerkt eindelijk hier was. Ik zou zeggen dat je mooi bent en niks aan jezelf zou moeten veranderen. Je zou me voor gek verklaren.

bron foto

Prachtige ogen, een leuk en vrolijk gezichtje en een brede lach. De laatste foto maakt mij het meest vrolijk. Deze is van een week geleden en op de foto zie je alleen mij. Ik kan me herinneren dat ik alleen in mijn kamer zat en besloot om een ‘selfie’ te maken. Ik zie er vrolijk uit en ik weet dat ik het meen. Mijn ogen sprankelen en ik lach met een open mond, waar je nu een rij tanden ziet staan zonder beugel. Mijn ogen lachen mee met mijn mond en ik draag een leuke trui van de H&M. Ik hoef niet in deze foto te springen om tegen mezelf te zeggen dat ik mooi en perfect ben en niets aan mezelf hoef te veranderen, want degene op deze foto ben ik zoals ik nu ben. Ik kan nu tegen mezelf zeggen dat ik alles waard ben en al het recht heb om gelukkig te zijn. En ik zou mezelf geloven.