Dikkerds zijn het zat
De helft van alle Nederlandse volwassenen is te dik en wordt steeds dikker. Dus regent het campagnes om de strijd aan te gaan tegen dat overgewicht. Een kleine, maar groeiende groep zwaarlijvigen komt in opstand tegen al die aandacht voor diëten en bewegen. En tegen de dagelijkse negatieve kwalificaties van hun omvang.
In Amerika hebben ze zich verenigd in de ‘size acceptance movement'. Het zijn mensen die al tientallen pogingen hebben ondernomen af te vallen, maar zonder resultaat. Ze zeggen nu: ‘Ik ben te dik. Nou en?' Ze zijn het zat te worden uitgescholden voor ‘nijlpaard' en van de huisarts te horen dat ‘ze zeker voor een maagbandje komen'.
Een discussie over omvang, afvallen en discriminatie met o.a. voormalig Teleshopping-presentator René Kogelman, hoogleraar voedingsleer Jaap Seidell en blogger Hermina de Vries.
Gerelateerde blogposts
Reacties
vooral door acceptance...hoeft er al heel jong geen probleem te ontstaan, zoals bij de vrouw aan tafel oa, wel is ontstaan, ik denk dat er een kern van waarheid in zit!
juist door aandacht aan iets te geven, wordt het een obsessie en gaat het, vooral op de langere termijn, fout. Door acceptatie en gewoonheid van je gewicht en je voorkomen, zonder al te veel daarop te focussen, ben je er 'gewoon' gedurende je leven en schommelt je gewicht misschien een beetje door de jaren heen, maar zullen de uitersten waarschijnlijk veel minder worden, zijn we gezonder en gelukkiger. :)