Als je bent aangekomen of juist afgevallen en je hebt nu een gezond gewicht, dan kan het knap lastig zijn om dat nieuwe lijf te accepteren. Het is ook knap lastig om te wennen aan je lijf wanneer je van kind naar vrouw gaat. Die verandering maakt de één bewuster mee dan de ander. Of misschien heb je die verandering niet meegmaakt doordat je een eetstoornis had. Wennen aan je lijf; we krijgen er allemaal wel een keer mee te maken. En simpel is anders. 

Of je nu aangekomen bent vanaf ondergewicht, bent afgevallen vanaf overgewicht of geschommeld hebt, het is behoorlijk wennen om een lijf te hebben dat niet meer beïnvloed wordt door je eetstoornis. Een lijf dan niet dun gehouden wordt door weinig eten, een lijf dat geen vocht vasthoudt door de ongezonde voeding, braken of laxeren, een lijf dat geen opgeblazen maag heeft door de eetbuien of een lijf zonder schommelend gewicht. Alleen al wennen aan de stabiliteit vond ik eng. Dat ik de komende jaren ongeveer dit gewicht zou hebben, daar was ik al 8 jaar niet aan gewend en dat voelde beangstigend maar tegelijkertijd ook prettig.

Ik heb nooit bewust, maar toch wel een signaal afgegeven met mijn gewicht. Als het slecht ging, woog ik minder dan wanneer het goed ging. En mijn vriend, ouders en vriendinnen hebben dit echt wel aan mij gezien. Ik moest wennen geen signaal meer af te geven via mijn eetstoornis, maar zelf te gaan zeggen ''Ik voel me niet goed.'' Die vrouwelijke vormen waren dan ook erg beangstigend. Die vrouwelijkheid stond in mijn ogen voor sterk zijn, verantwoordelijkheid nemen, geen zorgen ontvangen en alles alleen moeten doen. Dat was natuurlijk helemaal niet zo, maar voordat ik dat besefte heb ik wel een aantal uurtjes volgekletst bij mijn therapeut. 

Samen met hem kwam ik er achter dat ik wel gewoon verdrietig mocht zijn, gevoelig mocht zijn en mocht zeggen ''Ik weet het niet''. Terwijl ik altijd sterk het gevoel had dat dit alleen met ondergewicht mocht, op de één of andere manier. Door die permissie te geven aan mezelf, vond ik een gezond gewicht minder eng en kon ik het bereiken. Wat mij ook heeft geholpen in die periode was plaatjes zoeken van vrouwen met rondingen en een gezond gewicht. Hierdoor kwam ik bij Healthspo.

M'n lichaam was niet alleen een lichaam waarmee ik blij moest zijn dat het gezond was. Mijn lichaam had ik afgestraft, pijn gedaan, uitgehongerd. Misschien herken je dat wel... je hebt je lijf heel wat aangedaan. Ook als je juist eetbuien hebt gehad, of overmatig compenseerde. Je lijf heeft heel wat te verduren gehad. Je moet gaan leren het goed te gaan verzorgen, er lief voor te zijn, het te waarderen en geen gevecht meer aan te gaan met je gewicht. 

Ik heb erg lang moeten wennen aan mijn lijf. Soms ben ik er nog wel mee bezig, maar gelukkig lang niet meer zo erg als tijdens het herstel van mijn eetstoornis. Als vrouw die een eetstoornis heeft gehad, blijft het een punt om alert op te zijn. Net zoals dat ik op moet letten dat wanneer ik mij dik voel, zoals ik schreef ik het blog ''Dik voelen en een eetstoornis'', ik tijd moet nemen voor mezelf en stil moet staan bij mijn gevoelens. Zo moet ik dus ook af en toe eens spiegelen en zeggen: ''Je bent mooi. Het is goed.''

''Toen ik mijn gezonde BMI had bereikt voelde ik mij enorm dik. Het voelde fout en ik dacht dat ik het niet vol zou houden. Ik praatte erover in therapie en ontdekte dat ik mijn uiterlijk niet alleen niet mooi vond, maar dat het vooral over mijn innerlijk en de oorzaken van mijn eetstoornis ging dat ik mezelf lelijk vond. Dat dikke gevoel ging niet over mijn lijf, maar over wat ik van mezelf vond. Heel langzaam ging ik zien dat mijn lijf niet dik was, maar mijn problemen dik waren. Hoe meer ik daar aan werkte, hoe slanker ik werd, althans hoe slanker ik mezelf kon zien.'' Door Laura

Ik weet nog goed dat toen ik aangekomen was en een gewicht had wat ik nog nooit gewogen had, maar wat wel gezonder voor mij was, ik mijn lijf verafschuwde. Ik was zo ontzettend blij dat ik mijn doel wat betreft gewicht bereikt had en mijn lijf weer gezond was, maar de eetstoornis was nog niet verslagen! De strijd leek juist net te beginnen. Ineens voelde ik mij een Michèlèn mannetje, met rolletjes, vet en een veel te zachte buik. Alles wat ik mijzelf juist jaren verboden had. 

Die vormen herkende ik niet meer, die waren niet van mij. Die vormen voelde ongecontroleerd en in mijn hoofd blies ik dit gevoel nog eens extra op. ''Ik was een enorme olifant en de rollen vet lubberden aan mijn lijf.'' Aankomen bij ondergewicht is niet gemakkelijk, maar door jezelf voor te blijven houden waarom deze eetstoornis je leven uitgeschopt moet worden, gaat het je lukken!

''Door alle eetbuien was ik veel aangekomen, maar door het compenseren was ik ook steeds iets weer afgevallen. Jaren lang was ik een echte jojo. In therapie heb ik gezond leren eten. Ik viel een aantal kilo's af, maar werd geen slanke den. Stiekem wilde ik door mijn eetstoornis meer afvallen, maar dan zou ik van de ene eetstoornis in de andere gaan en dat wilde ik niet. Ik wilde vrij om leren gaan met eten. 

Toen mijn gewicht gezonder werd, voelde ik mij echter nog een hele tijd af en toe dik. Ik was misschien niet meer dik, maar ik was zo gewend aan het gevoel dat ik aan mijn lijf had gegeven. Mijn eetstoornis liet mijn lijf dik aanvoelen, terwijl ik helemaal geen overgewicht meer had. Ik heb dit uiteindelijk maar tijd gegeven en langzaam aan kan ik nu zien dat ik slanker ben dan toen. Ik zie steeds meer hoe mijn lijf er echt uitziet. Ik voel dat mijn lijf gezonder wordt en dat voelt fijn. Ik hou geen vocht vast en heb geen opgezette maag meer. Ik heb tijd nodig om hier aan te wennen, maar het komt goed.'' Door Debora

Wennen aan vormen die voller zijn geworden, of wennen aan je lijf dat flink wat is afgevallen, maar waarbij de huid nog een beetje soepel aanvoelt, is eng. Maar misschien kun je ook trots zijn op dit lijf. Dat het er nog is, na alles wat jij hebt meegemaakt en dat het nog functioneert, na alles wat je het hebt aangedaan. Je lijf accepteren is nu de volgende stap en gaat je zoveel meer opleveren dan maar in gevecht blijven met je lichaam. 

Tip: Bodylotion
Een tijd lang heb ik mij wekelijks een aantal keer moeten insmeren met bodylotion. Soms met mijn gevoel uit, maar soms ook heel bewust. Zo leer je je lichaam weer kennen en voelt het meer als van jezelf. Contact met je eigen lichaam is erg belangrijk en vooral ook nadat je gewicht veranderd is. Als je het nog erg eng vind, begin dan eerst met het insmeren van je handen, dan je armen en zo steeds wat meer...

Wennen aan je lijf is een strijd, maar een gezond lijf dat jij kunt accepteren en liefhebben is zoveel waard! 

Kun jij een beetje wennen aan je lijf?