Weg met de keukenweegschaal

 

Ik mag niet meer wegen. En dan heb ik het niet over mijzelf, op een personenweegschaal, want dat doe ik allang niet meer, dat wil ik namelijk helemaal niet (meer) weten. Nee, ik bedoel het afwegen van elk grammetje voedsel dat mijn lippen passeert. En dat zal lastig worden want net zoals mijn eetstoornis 20 jaar oud is is mijn eetweeggedrag dat ook. Dus dat eruit krijgen wordt een klus.

Ik hoor je denken: 'Gooi die keukenweegschaal dan weg, in de vuilnis met dat ding!' en dat heb ik al vaak overwogen. Maar dan denkt de zuunige Hollander in mij: Ja maar, dat is toch zonde? Wat dan als ik koekjes wil bakken met de kinderen? Met patisserie moet namelijk altijd alles precies, daarbij werkt een snufje zus en een handje zo niet, dan krijg je misbaksels. Of stel dat ik een envelop wil afwegen om te weten hoeveel postzegels ik erop moet plakken? Dus nee, helemaal weg is geen optie. Zijn dit nu saboterende hersenspinsels ingegeven door mijn eetstoornis of toch gewoon rationele gedachten? Ik weet het niet, ik vind ze lastig te onderscheiden. Maar goed, de weegschaal de keuken uit kan natuurlijk wél. Krijgt-ie gewoon een nieuw onderkomen in de woonkamer op het bureautje bij de enveloppen en de ansichtkaarten en de Rolodex.

jonge vrouw keukenweegschaal

En dan dus eten zonder te weten hoeveel iets weegt. En dus zonder te weten hoeveel calorieën iets bevat. HELP! Doodeng vind ik dat. Weg controle. Een boterham pakken en die zonder blikken en blozen op mijn bord leggen zonder eerst dat bord op mijn trouwe vriend de keukenweegschaal te zetten, deze te tarreren en te zorgen dat er precies xx gram aan boterham ligt. En dan bedoel ik echt precies. Dus als er iets meer gram ligt moet er een stukje af. Ligt er dan xx gram moet er weer wat bij. Resultaat: veel tijd kwijt, een bizarre obsessie en een heleboel stukjes afgescheurde boterham die de vuilnisbak in verdwijnen.

Yoghurt in een schaaltje gieten, net zo iets. Hoe weet ik nou of ik niet teveel of juist te weinig neem? Want vreemd genoeg vind ik te weinig bijna net zo erg als te veel. Van de hoeveelheden die ik in mijn hoofd heb bestempeld als 'acceptabel' en 'veilig' mag ik alles en het zou zonde zijn als, áls ik dan eet, ik daarvan geen gebruik zou maken. En bovendien leidt dergelijke restrictie misschien wel tot een eetbui, net zoals de getallen overschrijden dat doet. Met andere woorden: (weer) flinke chaos in mijn hoofd.

jonge vrouw keukenweegschaal

En vandaar dat het moet, stoppen met wegen. Dus dat doe ik. En weet je wat nu zo bijzonder is? Het geeft rust. Ik verspil geen tijd meer met eindeloos getut totdat precies dát cijfer op de display staat. En teveel of te weinig geeft mijn lijf wel aan. De angst voor aankomen is er nog wel, ik weet niet of die ooit nog zal weggaan, die zit zo diep. Maar naarmate de therapie vordert lijkt het me minder te kunnen schelen. Ik denk steeds vaker: dit ben ik, deal with it. En dat helpt met de angst.

Ik was zoals gezegd tevens bang dat als ik niet zou wegen ik vanwege het zogenaamde 'controleverlies' eetbuien zou krijgen. Maar dat is een self-fullfilling prophecy, een voorspelling, een belofte, een achterdeurtje dat al half open staat en uitnodigt de drempel te overschrijden. Die achterdeur dichthouden blijft een gevecht, de eetstoornis trekt namelijk met al haar macht aan de klink aan de andere kant. Maar ik trek terug, net zolang totdat dat kreng is uitgeput, het opgeeft en denkt: laat maar, deze chick is sterker dan ik.

Fotografie: Emma Brown

 

Gerelateerde blogposts

Reacties

M. - Vrijdag 13 januari 2017 13:07
Wat herkenbaar, vooral de angst voor een eetbui door te weinig juist...deze blog ga ik als een positief "mantra" gebruiken:)
Odette - Vrijdag 13 januari 2017 13:32
Zó herkenbaar... stukjes van de boterham scheuren als het meer dan x gram is. 'Fijn' dat er nog iemand is die hetzelfde heeft, ook al is het voor jou ook zo moeilijk. Dapper dat je het aanpakt! Ik heb in de kliniek cold turkey moeten stoppen met afwegen en ook thuis is de keukenweegschaal inmiddels verstopt. Ik zit nog altijd wel te rekenen met x gram vlees bij de slager en x gram groente uit het blik gedeeld door het aantal personen. En stress nog steeds over hoeveel mijn brood weegt. Maar het is in ieder geval een stuk minder! Ik gebruik nu oude portiebakjes van yoghurt/vla om mijn zuivel in te gieten, dan heb ik 'ongeveer' de juiste hoeveelheid zonder af te wegen!
Veel succes nog!
Itsme - Vrijdag 13 januari 2017 13:35
Dit had ik geschreven kunnen hebben. Met momenten baal ik er meer van als andere momenten maar weet dondersgoed dat t niet helemaal spoort. Inmiddels weeg ik al zolang dingen af dat ik het bijna blind ook zou kunnen maar dat durf ik dan weer niet. En nu ook niet voldoende gemotiveerd. En niet alleen vanuit een stoornis oogpunt maar zeker ook om te voorkomen dat ik minder ga eten.
Vlien - Vrijdag 13 januari 2017 14:56
'deze chick is sterker dan ik' vind ik een prachtige zin, die hou ik erin! :)
Lost girl - Vrijdag 13 januari 2017 15:09
Precies dat, áls ik dan eet, moet ook elke gram benut worden want teveel is net zo erg als te weinig. Stel dat ik door die ene gram minder honger krijg hahaha. En die laatste zin hou ik er ook in, prachtig!
barbara - Vrijdag 13 januari 2017 19:58
Zo herkenbaar! Ik ben echt verslaafd aan alles afwegen zelfs groente en fruit.
eclaire - Vrijdag 13 januari 2017 22:00
You go girl! Stapje voor stapje die gekke gewoontes loslaten. Je zult zien dat als je het volhoudt dat je er straks helemaal niet meer over nadenkt en ooit kun je je überhaupt niet meer voorstellen dat je eerst alles moest wegen. Ik spreek uit ervaring. Succes!
eclaire - Vrijdag 13 januari 2017 22:00
You go girl! Stapje voor stapje die gekke gewoontes loslaten. Je zult zien dat als je het volhoudt dat je er straks helemaal niet meer over nadenkt en ooit kun je je überhaupt niet meer voorstellen dat je eerst alles moest wegen. Ik spreek uit ervaring. Succes!
Snoezel - Zaterdag 14 januari 2017 00:37
Voor mij gelukkig niet herkenbaar ... Ik heb nooit mijn eten afgewogen en ben daar blij om. Het lijkt me erg lastig om dit los te laten als je deze controle altijd gehad hebt.
Prue - Zaterdag 14 januari 2017 01:14
Deze chick is sterker... stoer!
H. - Zaterdag 14 januari 2017 13:22
En wat vind ik je wederom dapper. Na twintig jaar deze stap zetten en het nog flikken ook, goed bezig!
xxbiancxx - Maandag 16 januari 2017 08:31
Heel herkenbaar! Idd ook het niet teveel, maar ook zeker niet te weinig willen hebben. Op het moment weeg ik nog alles af, het stoppen ermee is voor mij nu nog een stapje te ver. Het lijkt me een verschrikkelijk moeilijk proces, maar aan de ander kant kan ik ook niet wachten om wat jij beschrijft; de rust te vinden en niet altijd maar zo te stressen om een paar gram meer of minder! Ik wens je heel veel succes nog!